Commissie-Von der Leyen

De commissie-Von der Leyen is de huidige Europese Commissie die op 1 december 2019^[1] de commissie-Juncker opvolgde. Voorzitter is de Duitse Ursula von der Leyen van de Europese Volkspartij (EVP). Zij is de eerste vrouwelijke voorzitter van de Europese Commissie.

Vorming bewerken

Voorzitterskeuze bewerken

Na de Europese Parlementsverkiezingen van mei 2019 bleef de Europese Volkspartij de grootste fractie binnen het Europees Parlement. Hun 'spitzenkandidaat' Manfred Weber (Duitsland) genoot echter niet voldoende steun binnen de Europese Raad, de instelling die een kandidaat-commissievoorzitter dient voor te dragen aan het Europees Parlement.

De spitzenkandidaat van de Partij van Europese Socialisten (PES) Frans Timmermans (Nederland) wist ook rond zijn figuur de nodige aanhang te winnen. De EVP weigerde als grootste fractie echter om iemand van de PES, de op een na grootste fractie, tot commissievoorzitter te benoemen.

Uiteindelijk werd de Duitse minister van Defensie Ursula von der Leyen als opvolger van Jean-Claude Juncker benoemd.

Commissarissen bewerken

Op 10 september 2019 publiceerde Von der Leyen haar lijst met kandidaat-commissarissen. Onder hen bevonden zich 14 mannen en 12 vrouwen. De voorgestelde commissie zou acht vicevoorzitters kennen, van wie drie uitvoerend.^[2]^[3] De titels van hun portefeuilles werden opvallend genoemd. Zo zou de Letse Valdis Dombrovskis belast worden met 'Een economie die werkt voor mensen', en de Deense Margrethe Vestager met 'Een Europa dat klaar is voor het digitale tijdperk'.^[2]^[4] De keuze om de Griekse kandidaat-vicevoorzitter Margaritis Schinas een portefeuille met de naam 'Onze Europese levenswijze beschermen' toe te bedelen, kwam Von der Leyen op bijzondere kritiek te staan, waaronder van vertrekkend commissievoorzitter Jean-Claude Juncker^[5]. Schinas zou onder meer belast worden met migratie, integratie en veiligheid. Critici noemden de implicatie die hiervan uitging diep beledigend en onaanvaardbaar.^[6]^[7]^[8] Von der Leyen zegde uiteindelijk toe de titel de zullen veranderen in 'Bevordering van de Europese levenswijze'.^[9]^[10]

Op 30 september 2019 blokkeerde de commissie Juridische Zaken van het Europees Parlement de kandidatuur van de Roemeense Rovana Plumb, kandidaat-commissaris voor de portefeuille Transport, en van de Hongaarse László Trócsányi, kandidaat-commissaris voor Nabuurschapsbeleid, wegens zorgen over belangenverstrengeling.^[11]^[12] Op 10 oktober 2019 werd ook de Franse Sylvie Goulard weggestemd. Goulard was in 2017 afgetreden als minister van Defensie, wegens betrokkenheid bij een onderzoek door de Franse justitie en het Europees bureau voor fraudebestrijding naar misbruik van Europees geld om parlementair medewerkers in te huren voor binnenlands politiek werk. Ook uitten parlementariërs zorgen over haar werkzaamheden voor een Amerikaanse denktank tijdens haar lidmaatschap van het Europees Parlement, en over de grootte van haar portefeuille, die industriebeleid, defensie en technologie zou omvatten.^[13]^[14] Op 27 november 2019 werd de Commissie-Von der Leyen goedgekeurd door het Europees Parlement.^[15]

Samenstelling bewerken

Portefeuille		Lidstaat	Partij	Opmerking(en)
Voorzitter van de Europese Commissie	Ursula von der Leyen	Duitsland	EVP Nationaal: CDU
Uitvoerend Vicevoorzitter Europese Green Deal, Klimaat	Frans Timmermans	Nederland	PES Nationaal: PvdA	tot 22 augustus 2023
Uitvoerend Vicevoorzitter Digitale Economie en Samenleving Een Europa dat klaar is voor het digitale tijdperk	Margrethe Vestager	Denemarken	ALDE Nationaal: RV
Uitvoerend Vicevoorzitter Een economie die werkt voor de mensen	Valdis Dombrovskis	Letland	EVP Nationaal: V
Vicevoorzitter Hoge vertegenwoordiger van de Unie voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid Een sterker Europa in de wereld	Josep Borrell	Spanje	S&D Nationaal: PSOE
Vicevoorzitter Interinstitutionele Betrekkingen en Prognoses	Maroš Šefčovič	Slowakije	PES Nationaal: Smer-SD	Green Deal overgenomen na vertrek Timmermans
Vicevoorzitter Waarden en transparantie	Věra Jourová	Tsjechië	ALDE Nationaal: ANO 2011
Vicevoorzitter Democratie en demografie	Dubravka Šuica	Kroatië	EVP Nationaal: HDZ
Vicevoorzitter Bevordering van onze Europese levenswijze	Margaritis Schinas	Griekenland	EVP Nationaal: ND
Begroting en Administratie	Johannes Hahn	Oostenrijk	EVP Nationaal: ÖVP
Handel	Phil Hogan	Ierland	EVP Nationaal: Fine Gael	tot 26 augustus 2020
Handel	Valdis Dombrovskis	Letland	EVP Nationaal: V	vanaf 10 september 2020, tevens vicevoorzitter
Innovatie, Onderzoek, Cultuur, Onderwijs en Jeugd	Marija Gabriel	Bulgarije	EVP Nationaal: GERB	tot 15 mei 2023
Innovatie, Onderzoek, Cultuur, Onderwijs en Jeugd	Iliana Ivanova	Bulgarije	EVP Nationaal: GERB	vanaf 19 september 2023
Werkgelegenheid en Sociale Rechten	Nicolas Schmit	Luxemburg	PES Nationaal: LSAP
Economie	Paolo Gentiloni	Italië	S&D Nationaal:PD
Landbouw	Janusz Wojciechowski	Polen	ECH Nationaal: PiS
Interne markt	Thierry Breton	Frankrijk		Oorspronkelijke kandidaat Sylvie Goulard (weggestemd)
Cohesie en hervormingen	Elisa Ferreira	Portugal	PES Nationaal: PS
Gezondheid en Voedselveiligheid	Stella Kyriakidou	Cyprus	EVP Nationaal: Dimokratikos Synagermos
Justitie	Didier Reynders	België	ALDE Nationaal: Mouvement Réformateur
Gelijkheid	Helena Dalli	Malta	Nationaal: MLP
Binnenlandse Zaken	Ylva Johansson	Zweden	PES Nationaal: S
Crisisbeheer	Janez Lenarčič	Slovenië
Vervoer	Adina-Ioana Vălean	Roemenië	EVP Nationaal: PNL	Oorspronkelijke kandidaat Rovana Plumb (geblokkeerd)
Nabuurschap en Uitbreiding	Olivér Várhelyi	Hongarije	EVP	Oorspronkelijke kandidaat László Trócsányi (geblokkeerd)
Internationale partnerschappen	Jutta Urpilainen	Finland	PES Nationaal: SDP
Energie	Kadri Simson	Estland	ALDE Nationaal: Eesti Keskerakond
Milieu, Oceanen en Visserij	Virginijus Sinkevičius	Litouwen	Groenen/EVA Nationaal: LVŽS
Financiële Diensten, Financiële Stabiliteit en Kapitaalmarktenunie	Mairead McGuinness	Ierland	EVP Nationaal: Fine Gael	vanaf 12 oktober 2020
Klimaat	Wopke Hoekstra	Nederland	EVP Nationaal: CDA	vanaf 5 oktober 2023

Vanwege het geplande vertrek van het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie op 31 oktober 2019 kondigde de Britse premier Boris Johnson op 25 juli 2019 aan dat hij geen kandidaat-commissaris zou voordragen voor de nieuwe commissie.^[16] Toen deze deadline in oktober werd verlengd tot 31 januari 2020 stelde de Europese Raad als voorwaarde dat de Britse regering toch iemand naar voren zou schuiven. Johnson weigerde dit met een beroep op nationaal beleid tegen het doen van voordrachten voor internationale posities in verkiezingstijd, waarop de Europese Commissie een inbreukprocedure tegen het Verenigd Koninkrijk begon wegens schending van zijn verdragsverplichtingen.^[17]^[18]

Externe links bewerken

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) EU pushes back start of von der Leyen's term as Commission chief, DW 16 oktober 2019, laatst geraadpleegd op 21 oktober 2019. Gearchiveerd op 21 oktober 2019.
↑ ^a ^b (en) D.M. Herszenhorn, M. de La Baume & H. von der Burchard, The von der Leyen Commission: Lofty ambitions, odd job titles, Politico 10 september 2019, laatst geraadpleegd op 12 september 2019. Gearchiveerd op 12 september 2019.
↑ (nl) Lijst van kandidaat-commissarissen (pdf), ec.europa.eu 10 september 2019, laatst geraadpleegd op 12 september 2019.
↑ (en) M. de la Baume, New Commission job titles 'bizarre': EU Parliament president, Politico 12 september 2019, laatst geraadpleegd op 12 september 2019. Gearchiveerd op 15 september 2019.
↑ (en) H. von der Burchard, Juncker criticizes von der Leyen over ‘European way of life’ commissioner, Politico 11 september 2019, laatst geraadpleegd op 12 september 2019. Gearchiveerd op 15 september 2019.
↑ (en) A. Tidey, What's the 'European way of life'? EU chief's new Commission portfolio draws criticism, Euronews 11 september 2019, laatst geraadpleegd op 12 september 2019. Gearchiveerd op 12 september 2019.
↑ (en) D.M. Herszenhorn & M. de La Baume, Outrage over ‘protecting our European way of life’ job title, Politico 11 september 2019, laatst geraadpleegd op 12 september 2019. Gearchiveerd op 15 september 2019.
↑ (fr) «Protection du mode de vie européen»: le nom du portefeuille immigration à la commission passe mal, Le Figaro 10 september 2019, laatst geraadpleegd op 12 september 2019.
↑ (en) M. de La Baume, Von der Leyen to change some Commission titles, social democrats claim win, Politico 13 november 2019, laatst geraadpleegd op 14 november 2019. Gearchiveerd op 14 november 2019.
↑ (nl) Titels van portefeuilles kandidaat-commissarissen aangepast (persbericht), ec.europa.eu 13 november 2019, laatst geraadpleegd op 14 november 2019. Gearchiveerd op 21 oktober 2020.
↑ (en) A. Gurzu, M. de La Baume, L. Bayer & C. Paun, Ursula von der Leyen’s rejection headache, Politico 26 september 2019 (bijgewerkt op 27 september 2019), laatst geraadpleegd op 10 oktober 2019. Gearchiveerd op 19 oktober 2019.
↑ (en) M. de La Baume & L. Kayali, Von der Leyen asks Hungary and Romania for new Commission nominees, 30 september 2019, laatst geraadpleegd op 10 oktober 2019. Gearchiveerd op 2 oktober 2019.
↑ (en) J. Gill, France's Commission pick Goulard falls at final hurdle, Euronews 10 oktober 2019, laatst geraadpleegd op 10 oktober 2019. Gearchiveerd op 10 oktober 2019.
↑ (en) M. de La Baume & L. Kayali, France’s Commission pick Sylvie Goulard rejected by Parliament, Politico 10 oktober 2019, laatst geraadpleegd op 10 oktober 2019. Gearchiveerd op 10 oktober 2019.
↑ Nieuwe Europese Commissie goedgekeurd door Europees Parlement - NOS.nl, 27 november 2019. Gearchiveerd op 28 mei 2022.
↑ (en) S. Morgan, UK officially declines to name new EU Commissioner, Euractiv 26 augustus 2019, laatst geraadpleegd op 14 november 2019. Gearchiveerd op 23 oktober 2019.
↑ (en) H. von der Burchard & E. Courea, Brussels launches legal action against UK over failure to nominate commissioner, Politico 14 november 2019, laatst geraadpleegd op 14 november 2019. Gearchiveerd op 14 november 2019.
↑ (en) European Commission launches infringement proceedings against the UK following its failure to name a candidate for EU Commissioner (persbericht), ec.europa.eu 14 november 2019, laatst geraadpleegd op 14 november 2019. Gearchiveerd op 14 november 2019.

Voorganger:
Commissie-Juncker

Europese Commissie
Commissie-Von der Leyen

Opvolger:
-

[1] (en) EU pushes back start of von der Leyen's term as Commission chief, DW 16 oktober 2019, laatst geraadpleegd op 21 oktober 2019. Gearchiveerd op 21 oktober 2019.

[Politico20190910-1-2] (en) D.M. Herszenhorn, M. de La Baume & H. von der Burchard, The von der Leyen Commission: Lofty ambitions, odd job titles, Politico 10 september 2019, laatst geraadpleegd op 12 september 2019. Gearchiveerd op 12 september 2019.

[3] (nl) Lijst van kandidaat-commissarissen (pdf), ec.europa.eu 10 september 2019, laatst geraadpleegd op 12 september 2019.

[4] (en) M. de la Baume, New Commission job titles 'bizarre': EU Parliament president, Politico 12 september 2019, laatst geraadpleegd op 12 september 2019. Gearchiveerd op 15 september 2019.

[5] (en) H. von der Burchard, Juncker criticizes von der Leyen over ‘European way of life’ commissioner, Politico 11 september 2019, laatst geraadpleegd op 12 september 2019. Gearchiveerd op 15 september 2019.

[6] (en) A. Tidey, What's the 'European way of life'? EU chief's new Commission portfolio draws criticism, Euronews 11 september 2019, laatst geraadpleegd op 12 september 2019. Gearchiveerd op 12 september 2019.

[7] (en) D.M. Herszenhorn & M. de La Baume, Outrage over ‘protecting our European way of life’ job title, Politico 11 september 2019, laatst geraadpleegd op 12 september 2019. Gearchiveerd op 15 september 2019.

[8] (fr) «Protection du mode de vie européen»: le nom du portefeuille immigration à la commission passe mal, Le Figaro 10 september 2019, laatst geraadpleegd op 12 september 2019.

[9] (en) M. de La Baume, Von der Leyen to change some Commission titles, social democrats claim win, Politico 13 november 2019, laatst geraadpleegd op 14 november 2019. Gearchiveerd op 14 november 2019.

[10] (nl) Titels van portefeuilles kandidaat-commissarissen aangepast (persbericht), ec.europa.eu 13 november 2019, laatst geraadpleegd op 14 november 2019. Gearchiveerd op 21 oktober 2020.

[11] (en) A. Gurzu, M. de La Baume, L. Bayer & C. Paun, Ursula von der Leyen’s rejection headache, Politico 26 september 2019 (bijgewerkt op 27 september 2019), laatst geraadpleegd op 10 oktober 2019. Gearchiveerd op 19 oktober 2019.

[12] (en) M. de La Baume & L. Kayali, Von der Leyen asks Hungary and Romania for new Commission nominees, 30 september 2019, laatst geraadpleegd op 10 oktober 2019. Gearchiveerd op 2 oktober 2019.

[13] (en) J. Gill, France's Commission pick Goulard falls at final hurdle, Euronews 10 oktober 2019, laatst geraadpleegd op 10 oktober 2019. Gearchiveerd op 10 oktober 2019.

[14] (en) M. de La Baume & L. Kayali, France’s Commission pick Sylvie Goulard rejected by Parliament, Politico 10 oktober 2019, laatst geraadpleegd op 10 oktober 2019. Gearchiveerd op 10 oktober 2019.

[15] Nieuwe Europese Commissie goedgekeurd door Europees Parlement - NOS.nl, 27 november 2019. Gearchiveerd op 28 mei 2022.

[16] (en) S. Morgan, UK officially declines to name new EU Commissioner, Euractiv 26 augustus 2019, laatst geraadpleegd op 14 november 2019. Gearchiveerd op 23 oktober 2019.

[17] (en) H. von der Burchard & E. Courea, Brussels launches legal action against UK over failure to nominate commissioner, Politico 14 november 2019, laatst geraadpleegd op 14 november 2019. Gearchiveerd op 14 november 2019.

[18] (en) European Commission launches infringement proceedings against the UK following its failure to name a candidate for EU Commissioner (persbericht), ec.europa.eu 14 november 2019, laatst geraadpleegd op 14 november 2019. Gearchiveerd op 14 november 2019.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]