Kris Peeters (politicus)
Kristiaan (Kris) Peeters (Reet, 18 mei 1962) is een Belgisch politicus voor de CD&V en was van 28 juni 2007 tot 24 juli 2014 minister-president van Vlaanderen. Van 11 oktober 2014 tot 2 juli 2019 was hij vervolgens federaal minister van Werk, Economie en Consumentenzaken, belast met Buitenlandse Handel. Daarna werd hij Europees Parlementslid. Hij verliet het Europees Parlement toen hij op 12 januari 2021 werd benoemd tot vice-president van de Europese Investeringbank[2].
| Kris Peeters | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Kris Peeters (2018)
| ||||
| Volledige naam | Kristiaan Peeters | |||
| Geboren | Reet, 18 mei 1962 | |||
| Kieskring |  Antwerpen
| |||
| Regio |  Vlaanderen
| |||
| Land | .svg){kind=small} België
| |||
| Partij | CD&V | |||
| 6de minister-president van Vlaanderen | ||||
| Aangetreden | 28 juni 2007 | |||
| Einde termijn | 25 juli 2014 | |||
| Regering | Peeters I, II | |||
| Voorganger | Yves Leterme | |||
| Opvolger | Geert Bourgeois | |||
| Federaal Vicepremier | ||||
| Aangetreden | 11 oktober 2014 | |||
| Einde termijn | 2 juli 2019 | |||
| Regering | Michel I en II | |||
| Voorganger | Pieter De Crem | |||
| Opvolger | Koen Geens | |||
| Federaal Minister van Werk, Economie en Consumenten, belast met Buitenlandse Handel | ||||
| Aangetreden | 11 oktober 2014 | |||
| Einde termijn | 9 december 2018 | |||
| Regering | Michel I | |||
| Voorganger | Johan Vande Lanotte (Economie en Consumenten) Monica De Coninck (Werk) Didier Reynders (Buitenlandse Handel) | |||
| Opvolger | Zichzelf (Werk, Economie en Consumenten) Pieter De Crem (Buitenlandse Handel) | |||
| Federaal Minister van Werk, Economie en Consumenten, belast met Buitenlandse Handel, Armoedebestrijding, Gelijke Kansen en Personen met een beperking | ||||
| Aangetreden | 9 december 2018 | |||
| Einde termijn | 2 juli 2019 | |||
| Regering | Michel II | |||
| Voorganger | Zichzelf (Werk, Economie en Consumenten) Zuhal Demir (Staatssecretaris voor Armoedebestrijding, Gelijke Kansen en Personen met een beperking) | |||
| Opvolger | Wouter Beke | |||
| Functies | ||||
| 1994-1999 | Secretaris-generaal NCMV | |||
| 1999-2000 | Gedelegeerd bestuurder NCMV | |||
| 2000-2004 | Gedelegeerd bestuurder UNIZO | |||
| 2004-2007 | Vlaams minister van Openbare Werken, Energie, Leefmilieu en Natuur | |||
| 2007-2017 | Gemeenteraadslid Puurs | |||
| 2007-2014 | Minister-president Vlaanderen | |||
| 2007-2009 | Vlaams Minister van Institutionele Hervormingen en Havens | |||
| 2007-2014 | Vlaams Minister van Landbouw, Zeevisserij en Plattelandsbeleid | |||
| 2008-2009 | Vlaams Minister van Bestuurs-zaken, Media en Toerisme | |||
| 2008-2014 | Vlaams Minister van Buitenlands Beleid | |||
| 2009 | Vlaams Parlementslid[1] | |||
| 2009-2014 | Vlaams Minister van Economie | |||
| 2014 | Vlaams Parlementslid | |||
| 2014-2019 | Vicepremier | |||
| 2014-2019 | Federaal Minister van Economie, Consumenten en Werk | |||
| 2019-2021 | Europees Parlementslid | |||
| 2021-heden | Vice-president Europese Investeringsbank | |||
| Website | ||||
| ||||
LevensloopBewerken
Zijn vader werkte bij de CM en was lang CVP-voorzitter in Ruisbroek.
Peeters volgde een opleiding als kandidaat in de rechten aan het UFSIA, licentiaat in de rechten aan het UIA en kandidaat in de wijsbegeerte aan het UFSIA. Hij heeft ook het diploma van 'Speciale licentie in fiscaliteit en boekhoudkundig onderzoek' aan de Vlerickschool voor management van de Rijksuniversiteit Gent.
Voor zijn plotselinge politieke carrière werkte Kris Peeters van 1986 tot 1988 als advocaat. Vervolgens werd hij van 1988 tot 1991 fiscaal adviseur bij de NCMV-Studiedienst en daarna was hij van 1991 tot 1994 directeur van deze studiedienst. Tussendoor werkte hij van 1989 tot 1991 als docent aan het Postuniversitair Centrum Limburg (LUC). Hij was vervolgens van 1994 tot 1999 secretaris-generaal van de NCMV en werd er ten slotte van 1999 tot 2004 gedelegeerd bestuurder van. Kris Peeters stond dus meer dan tien jaar aan het hoofd van de Organisatie van Zelfstandige Ondernemers, die door hem mee omgevormd werd tot UNIZO. Hij was ook docent aan de Hogeschool Gent, namelijk in de richting Bestuurskunde en Publiek Management.
In 2004 werd Peeters, hoewel hij geen lid was van het Vlaams Parlement, gevraagd om de derde CD&V-minister te worden in de Vlaamse regering. Hij aanvaardde het aanbod en kreeg de ministerportefeuilles van 'Openbare Werken, Havens, Energie, Leefmilieu en Natuur'.
Toen Leterme in juni 2007 samen met Inge Vervotte de overstap maakte naar het federale niveau, was hij de enige overgebleven CD&V-minister. Vanuit die hoedanigheid werd hij dan ook voorgedragen als nieuwe minister-president, hoewel hij niet verkozen was als lid van het Vlaams Parlement. Hij werd wel op 10 juni 2007 verkozen in de Kamer van volksvertegenwoordigers met 39.754 voorkeurstemmen, maar verkoos niet te zetelen. Eind 2006 had hij eveneens zijn mandaat in de provincieraad ingeleverd, maar besloot toen wel te zetelen als gemeenteraadslid van Puurs. Hij legde op 28 juni 2007 de eed als minister-president af aan het ziekbed van Koning Albert II in de Brusselse kliniek Sint-Jan.[3] Naast minister-president van Vlaanderen was hij ook bevoegd voor "Institutionele Hervormingen, Havens, Landbouw, Zeevisserij en Plattelandsbeleid". Hij droeg zijn voorgaande bevoegdheden over aan Hilde Crevits. In september 2008 nam hij zelf de bevoegdheden Bestuurszaken, Buitenlands Beleid, Media en Toerisme over van ontslagnemend minister Geert Bourgeois.
Bij de rechtstreekse Vlaamse verkiezingen van 7 juni 2009 werd hij verkozen in de kieskring Antwerpen. Hij bleef net iets meer dan een maand Vlaams Parlementslid tot hij midden juli 2009 de eed aflegde als minister-president van zijn tweede Vlaamse regering. Als lid van het Vlaams Parlement werd hij opgevolgd door Koen Van den Heuvel. Van 13 juli 2009 tot 24 juli 2014 was hij bevoegd voor Economie, Landbouw, Zeevisserij, Plattelandsbeleid en Buitenlands Beleid. Kris Peeters groeide uit tot een van de populairste politici van Vlaanderen.[4]
Ook na de volgende Vlaamse verkiezingen van 25 mei 2014 werd hij verkozen tot Vlaams volksvertegenwoordiger. Na deze verkiezingen van 2014 werd N-VA de grootste partij in Vlaanderen en België, waarna Geert Bourgeois minister-president van Vlaanderen werd. Peeters zat wel bij de onderhandelingen van de regeringsformatie op Vlaams niveau, maar trad zelf niet toe tot de regering. Zijn partij vaardigde hem echter ook af voor de onderhandelingen op het federale niveau, waar hij met Charles Michel tot coformateur werd benoemd. In de media werd hij meermaals getipt als nieuwe eerste minister. Door de voordracht van Marianne Thyssen als eurocommissaris moesten de christendemocraten het premierschap laten varen. De nieuwe eerste minister werd Charles Michel. Kris Peeters werd midden oktober 2014 wel vicepremier in de regering-Michel I en werd tevens minister van Werk, Economie en Consumenten, belast met Buitenlandse Handel. Als Vlaams volksvertegenwoordiger werd hij opgevolgd door Katrien Schryvers.
Op 17 november 2016 werd Peeters voorgesteld als lijsttrekker van de partij in Antwerpen voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2018. Hij verhuisde daarom van Puurs naar Antwerpen en nam in februari 2017 ontslag als gemeenteraadslid van Puurs. In de aanloop van de verkiezingen leverde hem dat geregeld commentaar op van met name zijn N-VA-opponent Bart De Wever, die Peeters onder meer beschuldigde van niet echt in Antwerpen te wonen.[5] De verhuis werd geen succes: CD&V ging er in de stad op achteruit.[6] Peeters raakte wel verkozen, maar besloot niet te gaan zetelen in de gemeenteraad.[7] In 2019 keerde hij "om familiale redenen" terug naar Puurs.[8]
Na de val van de regering-Michel I in december 2018 en het vertrek van N-VA uit de regering, kreeg Peeters eveneens de bevoegdheden Armoedebestrijding, Gelijke Kansen en Personen met een beperking, die voorheen in handen waren van N-VA'ster Zuhal Demir.
In mei 2019 was Kris Peeters lijsttrekker van de CD&V-lijst bij de Europese verkiezingen.[6] Hij raakte met 256.822 voorkeurstemmen verkozen in het Europees Parlement.[9] Omdat een zetel in het Europees Parlement niet gecombineerd kan worden met een ministersfunctie, trad hij af als minister in de regering in lopende zaken. Partijvoorzitter Wouter Beke volgde hem op, terwijl zijn functie van vicepremier werd overgenomen door collega-minister Koen Geens.[10] Peeters werd ook voorzitter van de NAVO-delegatie van het Europees Parlement.[8] In april 2020 werd hij voorgedragen als bestuurslid bij Elia.[11]
In oktober 2020 werd Peeters door de federale regering-De Croo voorgedragen als vicevoorzitter van de Europese Investeringsbank namens de Benelux, een functie die al sinds januari 2018 vacant was, door het uitblijven van een federale regering. Nadat zijn mandaat in 2021 inging, verliet hij het Europees Parlement, aangezien die functie onverenigbaar is met die van vicevoorzitter van de EIB.[12][13] Het mandaat loopt in principe vijf jaar, tot eind 2023 (de maanden waarin de functie openstond inclusief).[14]
Overzicht deelname politieke verkiezingenBewerken
- Vlaams Parlement 13 juni 2004 - geen deelname - CD&V-N-VA - Vlaams minister
- Gemeenteraad 8 oktober 2006 - Puurs - 25e plaats - CD&V-N-VA - verkozen
- Provincieraad Antwerpen 8 oktober 2006 - District Mechelen - 7e plaats - CDV-N-VA - verkozen - beslist niet te zetelen
- Kamer van volksvertegenwoordigers 10 juni 2007 - 24e plaats kieskring Antwerpen - CD&V-N-VA - verkozen - beslist niet te zetelen
- Vlaams Parlement 7 juni 2009 - 1e plaats kieskring Antwerpen - CD&V - verkozen - Vlaams Minister-president
- Kamer van volksvertegenwoordigers 13 juni 2010 - 13e plaats opvolger kieskring Antwerpen - CD&V (3e opvolger, 30.851 stemmen)
- Gemeenteraad 14 oktober 2012 - Puurs - 25e plaats - CD&V - verkozen
- Provincieraad Antwerpen 14 oktober 2012 - District Mechelen - 6e plaats - CD&V- verkozen - beslist niet te zetelen (hij wordt vervangen door Jürgen Godden)
- Vlaams Parlement 25 mei 2014 - 1e plaats kieskring Antwerpen - CD&V[15]
- Gemeenteraad 14 oktober 2018 - Antwerpen - 1e plaats - CD&V - verkozen - beslist niet te zetelen
- Europese verkiezingen 26 mei 2019 - Nederlands kiescollege - 1e plaats - CD&V - verkozen
EretekensBewerken
België: Grootofficier in de Leopoldsorde, KB 6 juni 2009- België: Grootkruis in de Kroonorde [16]
AndereBewerken
- Page in genootschap van De Ridderschap van de Roerstok der Brouwers in Brussel
- Ereghesel van het witloof in de Hertogelijke Commanderie en Eregilde van de Ghesellen van het Witloof in Kampenhout
Externe linkBewerken
| Voorganger: Jan Steverlynck |
Secretaris-generaal van de NCMV 1995-1999 |
|
| Voorganger: / |
Gedelegeerd bestuurder van de NCMV / UNIZO 1999-2004 |
Opvolger: Karel Van Eetvelt |
| Voorganger: Gilbert Bossuyt |
Vlaams minister van Openbare Werken 2004-2007 |
Opvolger: Hilde Crevits |
| Voorganger: Jef Tavernier |
Vlaams minister van Leefmilieu 2004-2007 |
Opvolger: Hilde Crevits |
| Voorganger: Yves Leterme |
Minister-president van Vlaanderen 2007-2014 |
Opvolger: Geert Bourgeois |
| Voorganger: Monica De Coninck |
Belgisch minister van Werk 2014-2019 |
Opvolger: Wouter Beke |
| Voorganger: Johan Vande Lanotte |
Belgisch minister van Economie en Consumenten 2014-2019 |
Opvolger: Wouter Beke |
| Voorganger: Zuhal Demir |
Minister van Armoedebestrijding 2018-2019 |
Opvolger: Wouter Beke |
| Voorganger: Zuhal Demir |
Minister van Gelijke Kansen 2018-2019 |
Opvolger: Wouter Beke |
| Voorganger: Zuhal Demir |
Minister van Personen met een Beperking 2018-2019 |
Opvolger: Wouter Beke |