Tsagveri
Tsagveri (Georgisch: წაღვერი) is een 'nederzetting met stedelijk karakter' (daba) in centraal-Georgië met 670 inwoners (2023) en ligt in de gemeente Bordzjomi van de regio Samtsche-Dzjavacheti. Het is gesitueerd op 1030 meter boven zeeniveau in het Trialetigebergte aan de rivier Goedzjaretistskali. Tsagveri ligt hemelsbreed 110 km ten westen van hoofdstad Tbilisi en negen kilometer ten zuidoosten van het gemeentelijk centrum Bordzjomi.
Daba in Georgië 
| |||
|---|---|---|---|
  | |||
| Geografie | |||
| Regio | Samtsche-Dzjavacheti | ||
| Gemeente | Bordzjomi | ||
| Hoogte | 1030 m | ||
| Coördinaten | 41° 42′ NB, 43° 29′ OL | ||
| Bevolking | |||
| Inwoners (2023) | 670 [1] | ||
| Etniciteit (2014) | Georgisch (89,7%) Armeens (8,0%) | ||
| Overige informatie | |||
| Daba sinds | 1926 | ||
| Tijdzone | UTC+4 | ||
| Tsagveri in Samtsche-Dzjavacheti | |||
 | |||
| Foto's | |||
| |||
| |||
Geschiedenis bewerken
In Tsagveri is een klimatologisch en balneologisch resort, gespecialiseerd in de behandeling van aandoeningen van de luchtwegen (geen tuberculose). De mineraalwaterbronnen van Tsagveri werden in de 19e eeuw ontdekt door de beheerder van het Bordzjomi-landgoed Adolph Alexander Remmert, hoofd van de administratie voor mineraalwater in het Gouvernement Tiflis, die een rapport maakte over het klimaat en het mineraalwater.[2] Dit bepaalde de moderne ontwikkeling van Tsagveri. De locatie was al eerder bewoond, getuige het 10e eeuwse fort Oeznariani net buiten het plaatsje en de 14e eeuwse St George kerk in Tsagveri.
Met de ontwikkeling van Bordzjomi en omgeving in de tweede helft van de 19e eeuw als zomer- en kuuroord voor de Russische aristocratie en Georgische culturele elite, kwam ook het gebied bij Tsagveri onder de aandacht. Met de opening van de Bordzjomi - Bakoeriani spoorlijn in 1902 kwam er in Tsagveri een halte. Net buiten het plaatsje ontwierp Gustave Eiffel een kenmerkende brug voor de spoorlijn over de rivier Tsemistskali, die er nog steeds ligt. Deze spoorlijn stimuleerde de groei van het dorp. In 1926 werd Tsagveri gepromoveerd naar een 'nederzetting met stedelijk karakter' (დაბა, daba),[3] en eind jaren 1920 werden woningen gebouwd volgens een plan van de architect Georgi Lezjava.[4]
Het lokale mineraalwater wordt gevonden in natuurlijke bronnen en een paar putten en bevat ijzer, magnesium, calcium en natrium. Het water wordt gebruikt bij de behandeling van spijsverterings- en cardiovasculaire systemen, maag- en darmslijmvliesontsteking, diabetes en chronische ziekten van de lever en de galwegen. Het wordt ook aanbevolen na een chirurgische ingreep.[2]
Demografie bewerken
Per 1 januari 2023 had Tsagveri 670 inwoners,[1] een daling van ruim 15% sinds de volkstelling van 2014.
De bevolking van Tsagveri bestond in 2014 in grote meerderheid uit Georgiërs (89,7%), gevolgd door Armeniërs (8,0%). Verder woonden er kleine aantallen Osseten en Russen.[5]
| Jaar | 1926 | 1939 | 1959 | 1970 | 1979 | 1989 | 2002 | 2014 | 2020 | 2023 | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Aantal | 596 |  1.225 |
3.187 |
 1.275 |
1.192 |
1.144 |
1.051 |
799 |
716 |
670
| ||||
| Verantwoording data: Bevolkingsstatistiek Georgië 1897 tot heden[6][8] | ||||||||||||||
Bezienswaardigheden bewerken
Aan de oostkant van Tsagveri zijn nog enkele overblijfselen te vinden van het 10e eeuwse fort Oeznariani, op een prachtige locatie op de rand van de kloof van de rivier Goedzjaretistskali (Goedzjaroela). Van het fort is behoudens wat fundamenten en muren niet veel over.[9]
Vervoer bewerken
De belangrijkste weg naar en van Tsagveri is de nationale route Sh20 vanaf Bordzjomi. Deze weg gaat door het Trialetigebergte verder naar Achalkalaki via de 2.417 meter hoge Tschratskaro-pas.
Tsagveri heeft een station in de Bordzjomi - Bakoeriani smalspoorlijn. Voor meer (historische) achtergrond over deze lijn, zie Bordzjomi.
Referenties bewerken
|
