Thibau Nys

Belgisch veldrijder

Thibau Nys (Bonheiden, 12 november 2002) is een Belgisch veldrijder en wegwielrenner. Hij is de zoon van voormalig wereldkampioen veldrijden Sven Nys.[2]

Thibau Nys
Persoonlijke informatie
Bijnaam Rufus[1]
Geboortedatum 12 november 2002
Geboorteplaats Bonheiden, België
Nationaliteit Vlag van België Belgische
Sportieve informatie
Huidige ploeg Trek-Segafredo
Discipline(s) Veldrijden
Wegwielrennen
Ploegen
2023- Trek-Segafredo
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Carrière bewerken

Jeugd bewerken

Op vijfjarige leeftijd nam Thibau Nys al deel aan zijn eerste BMX-wedstrijd, in Massenhoven.[3] Daarnaast deed Nys in zijn jeugdjaren al veel parcourskennis op in het veldrijden. Toen hij meeging naar de wedstrijden van zijn vader Sven Nys, verkende hij immers zelf ook elk parcours.

Veldrijden bewerken

Nieuwelingen bewerken

Eind 2016 won Nys in Hoboken zijn eerste veldrit bij de nieuwelingen. Als eerstejaars slaagde hij erin een pak oudere renners te verslaan.[4] Op 7 januari 2017 veroverde hij bij de eerstejaarsnieuwelingen zijn eerste Belgische titel. In Oostende haalde hij het toen voor Lennert Belmans en Ward Huybs. Een jaar later werd hij in Koksijde ook Belgisch kampioen bij de tweedejaarsnieuwelingen. In zijn tweede jaar bij de nieuwelingen schreef hij 19 veldritten op zijn naam, één meer dan zijn vader Sven in zijn tijd.[5]

Junioren bewerken

In zijn eerste seizoen bij de junioren behaalde Nys 10 overwinningen. Hij was onder andere de beste in de Flandriencross, de GP Sven Nys, de Krawatencross en de Vlaamse Aardbeiencross. In januari boekte hij in Pontchâteau ook zijn eerste overwinning in de Wereldbeker. Hij veroverde brons op zowel het Europees kampioenschap in Rosmalen als het Belgisch kampioenschap in Kruibeke. Op het wereldkampioenschap in Bogense eindigde hij vierde, na de Brit Ben Tulett en de Belgen Witse Meeussen en Ryan Cortjens.[6]

In het daaropvolgende seizoen won Nys bijna elke wedstrijd waarin hij startte. Hij werd Europees kampioen in Silvelle en was na vier van de zeven manches al zeker van de eindzege in de Wereldbeker. Hij kroonde zich in Antwerpen ook tot Belgisch kampioen, uitgerekend 25 jaar na de Belgische titel van zijn vader bij de junioren.[7] Op 2 februari kroonde Nys zich tot wereldkampioen veldrijden bij de junioren in het Zwitserse Dübendorf.

Beloften bewerken

Als eerstejaars belofte reed Nys vaak mee met de profs hierdoor haalde Nys geen noemenswaardige resultaten, maar hij deed wel ervaring op, op het hoogste niveau ook sukkelde Nys met fysieke klachten en mocht hij niet mee naar het WK in Oostende.

Het veldritseizoen 2021/22 van Nys was er een van ups en downs. Eerst brak hij in oktober zijn sleutelbeen in de wereldbekercross van Waterloo. Vervolgens liep Nys ook een schouderblessure op tijdens het BK in Middelkerke in januari. Hij raakte net op tijd klaar voor het WK in Fayetteville, waar hij brons veroverde bij de beloften.

Elite bewerken

Op 20 februari 2022 stond de 19-jarige Nys voor het eerst op het podium bij de elite. Hij werd derde in de Sluitingsprijs van Oostmalle.[8]

Op 9 oktober 2023 haalde Nys in Beringen zijn eerste zege bij de elite binnen. Hij versloeg Eli Iserbyt in de sprint. Op 16 oktober won Nys zijn eerste Wereldbekerwedstrijd in het Amerikaanse Waterloo in Wisconsin. Hij kwam solo over de finishlijn.

Wegwielrennen bewerken

Nys was in de jeugdcategorieën ook succesvol op de weg. Zo won hij in 2018 als tweedejaarsnieuweling het provinciaal kampioenschap van Vlaams-Brabant. In een sprint met drie klopte hij Miguel Ladang en Robbe Heylen.[9]In de zomer van 2021 won Nys twee ritten en het puntenklassement in de ronde van Vlaams-Brabant en ook 2 ritten in de Ronde van Namen. Op 11 september werd Nys als tweede jongste deelnemer enigszins onverwacht Europees Kampioen[10] op de weg bij de beloften door de spurt van een elitegroepje te winnen.

In 2022 zegevierde Thibau Nys (als belofte) in de 3e rit van de Flèche du Sud, een wedstrijd in de UCI-Europe Tour (2.2). Nys pakte ook de eindzege. Het waren zijn eerste zeges op de weg bij de profs.

De jonge Nys boekte zijn eerste profzege in de Ronde van Noorwegen op 28 mei 2023, op een hellende aankomst sprintte hij iedereen uit het wiel.

Mountainbiken bewerken

In het mountainbiken werd Nys in 2018 Belgisch kampioen cross-country bij de nieuwelingen. Hij haalde het in Westouter voor Daan Depuydt en ploegmaat Ward Huybs.[11]

Palmares bewerken

Veldrijden bewerken

Resultatentabel elite bewerken

Seizoen  
WK
 
EK
 
BK
Klassementen UCI-
ranking
Podia Aantal
crossen
WB SP Trofee TOI Swiss      
2022-2023   - - 1 1
2023-2024 - 3 - 3
Totaal 3 - 1 4

Podiumplaatsen elite bewerken

Legenda
Wereldkampioenschappen
Continentale kampioenschappen
Nationale kampioenschappen
Wereldbeker
Superprestige
Trofee
Overige veldritten
Nr. Seizoen Datum Veldrit Cat. Wedstrijdserie
Overwinningen
1. 2023-2024 8 oktober 2023   Be-Mine Cross, Beringen C2 Exact Cross [12]
2. 15 oktober 2023   Wereldbeker Waterloo, Waterloo CDM Wereldbeker (#1) [13]
3. 01 november 2023   Koppenbergcross, Oudenaarde C1 X²O Badkamers Trofee (#1) [14]
2e plaatsen
3e plaatsen
1. 2022-2023 15 januari 2023   Belgische kampioenschappen veldrijden, Lokeren CN Belgische kampioenschappen veldrijden

Jeugd bewerken

Seizoen Wereldbeker Superprestige DVV Trofee  
WK
 
EK
 
BK
Overige Totaal
aantal
zeges
Nieuwelingen
2016-17   Hoboken, Lippelo, Zonnebeke 4
2017-18 Ruddervoorde Hamme, Essen   Kessel, Wiekevorst, Koningshooikt, Stabroek, Hoboken, Rijkevorsel, Boortmeerbeek, Lichtaart, Hasselt, Vilvoorde, Bonheiden, Meer, Assenede, Lebbeke, Oostmalle 19
Junioren
2018-19 Pontchâteau Hoogstraten Hamme, Baal, Lille 4e     Wiekevorst, Kasterlee, Neerpelt, Bonheiden, Leuven 10
2019-20 Bern, Tábor, Koksijde, Namen, Heusden-Zolder, Nommay, Eindklassement Gieten, Asper-Gavere, Zonhoven, Diegem, Middelkerke, Eindklassement Kortrijk, Baal, Lille       Iowa City, Waterloo, Pelt, Hulst 21
Beloften
2021-22 Loenhout, Baal, Herentals     DNF 3
2022-23 Tábor, Maasmechelen, Zonhoven, Benidorm,

Eindklassement

    DNS 5
Totaal 11 7 11 2 1 3 27 62

Wegwielrennen bewerken

2017 (nieuwelingen) - 1 zege

  • Sint-Lambrechts-Herk

2018 (nieuwelingen) - 2 zeges

  •   Provinciaal kampioenschap op de weg
  • Ransberg

2019 (junioren) - 2 zeges

  • Bierbeek
  • Huldenberg

2021 (profs) - 5 zeges

2022 (profs) - 2 zeges

2023 (profs) - 2 zeges

Totaal (profs): 4 UCI-zeges / 4 niet-UCI-zeges

Resultaten in kleinere rondes bewerken

Jaar Ronde van Vlaams-Brabant Ronde van Namen Ronde van België Flèche du Sud Ronde van Noorwegen
2021 15e (2)   ↑ (2) 41e
2022    ↑ (1) 
2023  ↑ (1) 

(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen

Mountainbiken bewerken

2018 (nieuwelingen) - 1 zege

Totaal: 1 zege

Ploegen bewerken

Trivia bewerken

  • Thibau Nys was van 2017 tot 2021 te zien in de documentairereeks DNA Nys, een reeks op Eén waarin hij gevolgd wordt bij het begin van zijn wielercarrière.