Thibau Nys

Thibau Nys
	Nys tijdens het wereldkampioenschap veldrijden 2020
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	12 november 2002
Geboorteplaats	Bonheiden, België
Nationaliteit	Belgische
Sportieve informatie
Discipline(s)	Veldrijden; Wegwielrennen
Portaal	Wielersport

Thibau Nys (Bonheiden, 12 november 2002) is een Belgisch veldrijder. Hij is de zoon van voormalig wereldkampioen veldrijden Sven Nys.^[1]

CarrièreBewerken

JeugdBewerken

Op vijfjarige leeftijd nam Thibau Nys al deel aan zijn eerste BMX-wedstrijd, in Massenhoven.^[2] Daarnaast deed Nys in zijn jeugdjaren al veel parcourskennis op in het veldrijden. Toen hij meeging naar de wedstrijden van zijn vader Sven Nys, verkende hij immers zelf ook elk parcours.

VeldrijdenBewerken

NieuwelingenBewerken

Eind 2016 won Nys in Hoboken zijn eerste veldrit bij de nieuwelingen. Als eerstejaars slaagde hij erin een pak oudere renners te verslaan.^[3] Op 7 januari 2017 veroverde hij bij de eerstejaarsnieuwelingen zijn eerste Belgische titel. In Oostende haalde hij het toen voor Lennert Belmans en Ward Huybs. Een jaar later werd hij in Koksijde ook Belgisch kampioen bij de tweedejaarsnieuwelingen. In zijn tweede jaar bij de nieuwelingen schreef hij 19 veldritten op zijn naam, één meer dan zijn vader Sven in zijn tijd.^[4]

JuniorenBewerken

In zijn eerste seizoen bij de junioren behaalde Nys 10 overwinningen. Hij was onder andere de beste in de Flandriencross, de GP Sven Nys, de Krawatencross en de Vlaamse Aardbeiencross. In januari boekte hij in Pontchâteau ook zijn eerste overwinning in de Wereldbeker. Hij veroverde brons op zowel het Europees kampioenschap in Rosmalen als het Belgisch kampioenschap in Kruibeke. Op het wereldkampioenschap in Bogense eindigde hij vierde, na de Brit Ben Tulett en de Belgen Witse Meeussen en Ryan Cortjens.^[5]

In het daaropvolgende seizoen won Nys bijna elke wedstrijd waarin hij startte. Hij werd Europees kampioen in Silvelle en was na vier van de zeven manches al zeker van de eindzege in de Wereldbeker. Hij kroonde zich in Antwerpen ook tot Belgisch kampioen, uitgerekend 25 jaar na de Belgische titel van zijn vader bij de junioren.^[6] Op 2 februari kroonde Nys zich tot wereldkampioen veldrijden bij de junioren in het Zwitserse Dübendorf.

BeloftenBewerken

Als eerstejaars belofte reed Nys vaak mee met de profs hierdoor haalde Nys geen noemenswaardige resultaten, maar hij deed wel ervaring op, op het hoogste niveau ook sukkelde Nys met fysieke klachten en mocht hij niet mee naar het WK in Oostende.

Het veldritseizoen 2021/22 van Nys was er een van ups en downs. Eerst brak hij in oktober zijn sleutelbeen in de wereldbekercross van Waterloo. Vervolgens liep Nys ook een schouderblessure op tijdens het BK in Middelkerke in januari. Hij raakte net op tijd klaar voor het WK in Fayetteville, waar hij brons veroverde bij de beloften.

EliteBewerken

Op 20 februari 2022 stond de 19-jarige Nys voor het eerst op het podium bij de elite. Hij werd derde in de Sluitingsprijs van Oostmalle.^[7]

WegwielrennenBewerken

Nys was in de jeugdcategorieën ook succesvol op de weg. Zo won hij in 2018 als tweedejaarsnieuweling het provinciaal kampioenschap van Vlaams-Brabant. In een sprint met drie klopte hij Miguel Ladang en Robbe Heylen.^[8]In de zomer van 2021 won Nys twee ritten en het puntenklassement in de ronde van Vlaams-Brabant en ook 2 ritten in de Ronde van Namen. Op 11 september werd Nys als tweede jongste deelnemer enigszins onverwacht Europees Kampioen^[9] op de weg bij de beloften door de spurt van een elitegroepje te winnen.

MountainbikenBewerken

In het mountainbiken werd Nys in 2018 Belgisch kampioen cross-country bij de nieuwelingen. Hij haalde het in Westouter voor Daan Depuydt en ploegmaat Ward Huybs.^[10]

PalmaresBewerken

VeldrijdenBewerken

Seizoen	Wereldbeker	Superprestige	DVV Trofee	WK	EK	BK	Overige	Totaal aantal zeges
Nieuwelingen
2016-2017						1 ↑	Hoboken, Lippelo, Zonnebeke	4
2017-2018		Ruddervoorde	Hamme, Essen			1 ↑	Kessel, Wiekevorst, Koningshooikt, Stabroek, Hoboken, Rijkevorsel, Boortmeerbeek, Lichtaart, Hasselt, Vilvoorde, Bonheiden, Meer, Assenede, Lebbeke, Oostmalle	19
Junioren
2018-2019	Pontchâteau	Hoogstraten	Hamme, Baal, Lille	4e	3 ↑	3 ↑	Wiekevorst, Kasterlee, Neerpelt, Bonheiden, Leuven	10
2019-2020	Bern, Tábor, Koksijde, Namen, Heusden-Zolder, Nommay, Eindklassement	Gieten, Asper-Gavere, Zonhoven, Diegem, Middelkerke, Eindklassement	Kortrijk, Baal, Lille	1 ↑	1 ↑	1 ↑	Iowa City, Waterloo, Pelt, Hulst	21
Beloften
2021-2022			Loenhout, Baal, Herentals	3 ↑	3 ↑	DNF		3
Elite
2020-2021						DNF		0
2021-2022

Totaal	7	7	10	1	1	3	27	57