Super Prestige Pernod 1974

De Super Prestige Pernod 1974 was de zestiende editie van dit regelmatigheidsklassement in het wielrennen. Ten opzichte van vorig jaar telde de Ronde van Zwitserland voor het eerst mee voor het klassement. De Ronde van Nieuw-Frankrijk die in 1973 al niet meer was verreden werd van de kalender gehaald. Dit jaar telde ook de Waalse Pijl weer mee, maar leverde Luik-Bastenaken-Luik geen punten op (deze koersen wisselden elkaar tussen 1970–1975 af in de Super Prestige Pernod). Er telden dit jaar in totaal twintig wedstrijden mee voor de Super Prestige Pernod.

De gehele top-drie van het eindklassement bestond uit Belgen. Dit was het enige jaar in de historie van de Super Prestige Pernod dat de top-drie uit hetzelfde land kwam. Voor de zesde achtereenvolgende keer werd Eddy Merckx winnaar van de Super Prestige Pernod. Hij won zowel de Giro als de Tour voor de vijfde keer en evenaarde daarmee de records van Alfredo Binda, Fausto Coppi (vijf Giro-overwinningen) en Jacques Anquetil (vijf Tourzeges). Dit waren Merckx' tiende en elfde overwinning in een grote ronde, een record dat tot op heden^[1] nog niet is gebroken. Ook werd hij voor de derde keer wereldkampioen en kwam daarmee op gelijke hoogte met Binda en Rik Van Steenbergen. In het eindklassement eindigde Roger De Vlaeminck als tweede en Frans Verbeeck als derde.

Op het WK versloeg Merckx Raymond Poulidor, die voor de vierde keer op het podium eindigde. De Fransman evenaarde daarmee Binda, Van Steenbergen, André Darrigade en Rik Van Looy, die ook allemaal vier WK-medailles wonnen. Poulidor was de enige van die vier die nooit wereldkampioen werd.^[2] De Ronde van Spanje werd dit jaar gewonnen door José Manuel Fuente. Het was Fuentes tweede Vuelta-overwinning; hij was na Gustaaf Deloor en Julián Berrendero nog maar de derde renner die daarin slaagde.^[3] Behalve de Super Prestige Pernod werden er nog twee andere prijzen uitgereikt: de Prestige Pernod voor Franse renners en de Promotion Pernod voor Franse renners onder de 25 jaar.

Wedstrijden bewerken

Datum	Koers	Winnaar
9–17 maart	Parijs-Nice	Joop Zoetemelk
18 maart	Milaan-San Remo (1974)	Felice Gimondi
25–29 maart	Catalaanse Week	Joop Zoetemelk
31 maart	Ronde van Vlaanderen (1974)	Cees Bal
7 april	Parijs-Roubaix (1974)	Roger De Vlaeminck
11 april	Waalse Pijl	Frans Verbeeck
1 mei	Rund um den Henninger-Turm	Walter Godefroot
23 april–12 mei	Ronde van Spanje (1974)	José Manuel Fuente
7–12 mei	Ronde van Romandië	Joop Zoetemelk
8–12 mei	Vierdaagse van Duinkerke	Walter Godefroot
22–25 mei	Grand Prix du Midi Libre	Jean-Pierre Danguillaume
26 mei	Bordeaux-Parijs^[4]	Herman Vanspringel Régis Delépine
16 mei–8 juni	Ronde van Italië (1974)	Eddy Merckx
3–10 juni	Critérium du Dauphiné Libéré	Alain Santy
13–21 juni	Ronde van Zwitserland	Eddy Merckx
27 juni–21 juli	Ronde van Frankrijk (1974)	Eddy Merckx
25 augustus	Wereldkampioenschap in Montreal (1974)	Eddy Merckx
29 september	Tours-Parijs	Francesco Moser
6 oktober	Grote Landenprijs	Roy Schuiten
12 oktober	Ronde van Lombardije	Roger De Vlaeminck

Eindklassementen bewerken

Individueel bewerken

Plek	Renner	Punten
1	Eddy Merckx	455
2	Roger De Vlaeminck	205
3	Frans Verbeeck	159
4	Raymond Poulidor	150
5	Joop Zoetemelk	145
6	Jean-Pierre Danguillaume	133
7	Alain Santy	130
8	Francesco Moser	128
9	Eric Leman	115
10	Joaquim Agostinho	95
10	Felice Gimondi	95

Prestige Pernod: Alain Santy
Promotion Pernod: Bernard Bourreau

Bronnen, noten en/of referenties

↑ 2023
↑ Dit record werd in 2013 verbroken toen Alejandro Valverde zijn vijfde WK-medaille won
↑ In 1994 werd Tony Rominger de eerste renner die de Ronde van Spanje driemaal wist te winnen.
↑ Bordeaux-Parijs had twee winnaars: Herman Vanspringel kwam als eerste over de streep, maar had door een fout van de koersdirectie een omweg gemaakt. Omdat hij niet het juiste parcours had gevolgd werd hij aanvankelijk declasseerd en werd nummer twee Régis Delépine (die ruim 14 minuten na Vanspringel finishte) tot winnaar uitgeroepen. Doordat de fout door de directie was gemaakt en Vanspringel in de praktijk een langere afstand had afgelegd werden uiteindelijk beide renners uitgeroepen tot winnaar.
● ‘Monsieur Bordeaux-Parijs’ Herman Vanspringel (79) overleden, Eddy Merckx: “Hij was een grote meneer”, Het Laatste Nieuws
● 71ème Bordeaux-Paris 1974, Mémoire du cyclisme

Challenge Pernod op Mémoire du Cyclisme
Pernod - Super Prestige 1974 op Cycling Archives

[1] 2023

[2] Dit record werd in 2013 verbroken toen Alejandro Valverde zijn vijfde WK-medaille won

[3] In 1994 werd Tony Rominger de eerste renner die de Ronde van Spanje driemaal wist te winnen.

[4] Bordeaux-Parijs had twee winnaars: Herman Vanspringel kwam als eerste over de streep, maar had door een fout van de koersdirectie een omweg gemaakt. Omdat hij niet het juiste parcours had gevolgd werd hij aanvankelijk declasseerd en werd nummer twee Régis Delépine (die ruim 14 minuten na Vanspringel finishte) tot winnaar uitgeroepen. Doordat de fout door de directie was gemaakt en Vanspringel in de praktijk een langere afstand had afgelegd werden uiteindelijk beide renners uitgeroepen tot winnaar.
● ‘Monsieur Bordeaux-Parijs’ Herman Vanspringel (79) overleden, Eddy Merckx: “Hij was een grote meneer”, Het Laatste Nieuws
● 71ème Bordeaux-Paris 1974, Mémoire du cyclisme

[1]

[2]

[3]

[4]