Robinsonprojectie

De Robinsonprojectie werd in 1963 gepresenteerd door Dr. Arthur H. Robinson. Het wordt een pseudocilindrische projectie genoemd vanwege de rechte parallellen, waarlangs de meridianen op gelijke onderlinge afstand zijn verdeeld. De centrale meridiaan (de nulmeridiaan) is een rechte lijn, de overige meridianen zijn gekromd.

Robinsonprojectie
Robinsonprojectie
Niet-geometrische bewerkingen verschaling op basis van een tabel
Geometrische constructie
Vorm van het projectievlak cilinder
Positie van het projectievlak normaal
Portaal  Portaalicoon   Geografie

Robinson paste de vorm van de projectie aan door de verticale en horizontale schaal te variëren met de breedtegraad volgens een tabel die hij net zo lang verfijnde tot het resultaat er naar zijn smaak het beste uitzag. De meeste andere projecties zijn gebaseerd op een of andere wiskundige formule. Er zijn ook verschillende formules gepubliceerd die de tabel van Robinson benaderen.

De Robinsonprojectie was tussen 1988 en 1998 de standaardprojectie voor wereldkaarten in publicaties van de National Geographic Society.

De tabel

bewerken

Uitgaand van de equidistante cilinderprojectie wordt de breedte en de hoogte van de kaart verschaald als functie van de geografische breedte, volgens onderstaande tabel:

Breedte PLen PPos
00 1.0000 0.0000
05 0.9986 0.0620
10 0.9954 0.1240
15 0.9900 0.1860
20 0.9822 0.2480
25 0.9730 0.3100
30 0.9600 0.3720
35 0.9427 0.4340
40 0.9216 0.4958
45 0.8962 0.5571
50 0.8679 0.6176
55 0.8350 0.6769
60 0.7986 0.7346
65 0.7597 0.7903
70 0.7186 0.8435
75 0.6732 0.8936
80 0.6213 0.9394
85 0.5722 0.9761
90 0.5322 1.0000

De eerste kolom van de tabel is de geografische breedte in graden, de tweede de lengte van de parallel op die breedte en de derde kolom de afstand van de parallel tot de evenaar. Voor de juiste verhoudingen moet de laatste kolom nog vermenigvuldigd worden met 0.5072.

Zie ook

bewerken

Andere pseudocilindrische projecties: