Betoging
Een betoging, manifestatie of demonstratie is een openbare samenkomst voor of tegen een bepaalde zaak. Hoe groter het draagvlak, des te talrijker het aantal deelnemers. Betogingen zijn een politiek actiemiddel. Ze vormen een alternatief voor bestuurlijke en democratische processen.
.jpg)
Recht op manifestatie bewerken
Het recht op manifestatie is in diverse landen een democratisch recht. Veel manifestanten zien het ook als een democratische plicht, een middel om bestuurders, volksvertegenwoordigers en machthebbers erop te wijzen dat ze iets verkeerd doen of iets ten onrechte nalaten.
Niet-democratische landen verbieden manifestaties in het geheel en treden hard op met ordehandhaving.
Typen manifestaties bewerken
Een manifestatie is vaak een vorm van protest. Voorafgaand of tijdens zo'n bijeenkomst zijn er vaak sprekers. Er worden vaak spandoeken en tekstborden met leuzen meegedragen, en leuzen geschreeuwd of (protest)liederen gezongen. Ook vinden er soms vlagverbrandingen plaats.
Voorbeelden van verschillende manifestaties zijn:
- Sit-ins, blokkades en bezettingen: Hierbij blokkeert men een belangrijk punt, zoals een doorgang, een verkeersweg, of een gebouw. Soms wordt geprotesteerd tegen een sloop door zichzelf aan de sloopmachines of het te slopen object vast te binden of te ketenen.
- Naaktacties: Zoals Peta, FEMEN en World Naked Bike Ride.
- Stakingen: Veel stakingen gaan gepaard met manifestaties en blokkades door de stakers.
- Massabijeenkomsten: Wanneer er zeer veel mensen met een bepaald doel bijeenkomen om te protesteren is dit op zich al een duidelijk signaal.
- Rellen, wanneer er sprake is van een grootschalige verstoring van de openbare orde.
- Ludieke acties, betogingen over een ernstige zaak maar op een speelse manier uitgevoerd.
- Lawaaidemonstraties, waarbij de openbare orde wordt verstoord door zoveel mogelijk lawaai te maken.
Effect bewerken
Gedurende het grootste deel van de 20e eeuw kwamen massaprotesten steeds vaker voor en hadden ze ook steeds meer kans van slagen. Volgens onderzoek hadden begin jaren 2000 twee op de drie protestbewegingen die systemische veranderingen eisten, uiteindelijk succes. Achteraf gezien was dat een hoogtepunt: tegen het einde van de jaren 2010 was het succespercentage van protesten gehalveerd tot één op drie, hoewel ze steeds vaker voorkwamen. En in de jaren 2020-2022 is het percentage alweer gehalveerd, tot één op zes. De oorzaken zijn niet geheel duidelijk, maar onderzoekers verwijzen in de eerste plaats naar de toenemende polarisatie wereldwijd, in combinatie met inkomensongelijkheid, nationalistische stromingen, gefragmenteerde nieuwsmedia en andere krachten die de verdeeldheid rond sociale en politieke thema’s verdiepen.[1][2]
Risico's bewerken
Politieke risico’s bewerken
Betogingen zijn in zekere zin een 'risicovol' actiemiddel, omdat men zeker moet zijn dat men een significante opkomst kan mobiliseren.
België bewerken
De grootste manifestaties ooit in België waren:
- 1960-1961 Staking tegen de Eenheidswet.
- 23 oktober 1983, Brussel, de antirakettenbetoging met 400.000 betogers tegen de plaatsing van Amerikaanse atoomwapens in België.
- 20 oktober 1996, Brussel, de Witte Mars voor een beter werkend gerecht, dat onafhankelijk de zaak-Dutroux tot op het bot zou kunnen uitspitten en voor een betere bescherming van kinderen zou kunnen zorgen Ruim 300.000 betogers kwamen bijeen en liepen door het centrum van Brussel.
Hieronder een overzicht van grote betogingen van de 20e en 21e eeuw in België:
| Datum | Plaats | Doel | Organisatie | Opkomst |
|---|---|---|---|---|
| 23 maart 1971 | Brussel | Grote Boerenbetoging: Tegen het nieuwe landbouwplan van de EEG | Boeren | 100.000 |
| 23 oktober 1983 | Brussel | Antirakettenbetoging | 400.000 | |
| 31 mei 1986 | Brussel | Nationale betoging tegen het Sint-Anna Plan | ABVV | 250.000 |
| 20 oktober 1996 | Brussel | Witte Mars, voor een beter werkend onafhankelijk gerecht | 300.000 | |
| 2 februari 1997 | Tubeke | Mars voor Werk - tegen sluiting Renault Vilvoorde | 70.000 | |
| 15 februari 1998 | Brussel | Tweede Witte Mars | 25.000 à 30.000 | |
| 22 maart 1998 | Brussel | Hand in Hand-betoging tegen racisme | 7000 à 15.000 | |
| 11 september 1998 | Brussel | Nationale Manifestatie voor hogere sociale uitkeringen | 30.000 | |
| 13 december 2001 | Brussel | Voor een sterk en sociaal Europa | vakbonden en NGO's | 100.000 |
| 15 maart 2003 | Brussel | Geen Oorlog Tegen Irak | vakbonden, vredesbeweging & politieke partijen | 60.000 |
| 21 maart 2003 | Brussel | Voor een sociaal en democratisch Europa, voor vrede en méér sociale rechtvaardigheid in de wereld | vakbonden, vredesbeweging & studentenbeweging | 60.000 |
| 28 oktober 2005 | Brussel | Algemene staking met nationale betoging tegen het generatiepact | vakbonden | 100.000 |
| 23 januari 2011 | Brussel | Manifestatie met de naam 'Shame' dit naar aanleiding van de politieke impasse in België | enkele jongeren | 39.000 |
| 11 november 2012 | Genk | Manifestatie tegen de Sluiting van Ford Genk | vakbonden | 20.000 |
| 6 november 2014 | Brussel | Nationale betoging tegen de besparingen van de nieuwe federale regering van premier Charles Michel | vakbond | 120.000 |
| 7 december 2017 | Brussel | Catalaanse Protestmars - protest tegen de politieke gevangen in Spanje | 45.000 | |
| 2 december 2018 | Brussel | Claim the Climate - mars voor een ambitieus klimaatbeleid | Climate Express en Klimaatcoalitie | 70.000 à 75.000 |
| 17 januari 2019 | Brussel, Antwerpen | Schoolstaking voor het klimaat door "klimaatspijbelaars" voor een ambitieus klimaatbeleid. Er liepen ook verscheidende Belgische politici mee en een delegatie van de 'Grootouders voor het klimaat'.[3] | Youth for Climate | 12.750 |
| 27 januari 2019 | Brussel | Claim the Climate - mars voor een ambitieus klimaatbeleid | Climate Express en Klimaatcoalitie | 70.000 |
| 24 januari 2019 | Brussel | Youth for Climate - scholierenmars door "klimaatspijbelaars" voor een ambitieus klimaatbeleid | Youth for Climate | 35.000 |
| 7 februari 2019 | Leuven, Brussel, Antwerpen, Kortrijk, Hasselt, Beringen, Herve, Bergen en Luik | Schoolstaking voor het klimaat voor een ambitieus klimaatbeleid. Deze keer werd er op meerdere plekken in België gemanifesteerd. | Youth for Climate | 20.000[4] |
| 14 februari 2019 | Brussel | Staking voor het klimaat door scholieren, maar ook veel studenten en grootouders | Youth for Climate | 11.000[5] |
| 21 februari 2019 | Brussel, Gent, Genk, Turnhout & Nijvel | Staking voor het klimaat, georganiseerd door de "klimaatspijbelaars" onder leiding van Gretha Thunberg die aanwezig was in Brussel. 7500 manifestanten in Brussel, 3000 in Gent, 4000 à 5000 in Genk[6], 800 in Turnhout[7] en 150 à 200 in Nijvel.[8] | Youth for Climate | 16.000 |
| 28 februari 2019 | Antwerpen, Mechelen, Brussel, Leuven, Hasselt, Hoei, Luik, Dinant & Nijvel | Staking voor het klimaat op verschillende plaatsen in België. Gretha Thunberg was aanwezig in Antwerpen . | Youth for Climate | 13.000 |
| 8 maart 2019 | Gent
Brussel |
Nationaal protestmars voor de rechten van de vrouw. | Feministische organisaties | 15.000 |
| 21 november 2021 | Brussel | Coronabetoging | geen organisatie | 35.000[9] |
| 23 januari 2022 | Brussel | Europese betoging tegen de coronamaatregelen | Europeans United e.a. | 50.000[10] |
| 17 december 2023 | Brussel | Betoging tegen geweld in Gaza | 11.11.11, Broederlijk Delen, Pax Christi, ABS & EAJS | 27.000 |
Betogen is verboden in de zogenaamde neutrale zone, die het Warandepark en omliggende straten omvat.[11] Ze is ingesteld in 1892 en werd in 1920 doorbroken door veteranen van de Eerste Wereldoorlog.[12] Ook in Namen en Eupen zijn neutrale zones afgebakend. De Raad van State betwijfelde in 2018 of een dergelijk algemeen verbod in overeenstemming is met de vrijheid van meningsuiting zoals gewaarborgd door het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, met name wat betreft individuele of kleine manifestaties.[13]
Nederland bewerken
De grootste betogingen ooit in Nederland waren:
- 23 september 1923, Amsterdam, IJsclubterrein, tegen de Vlootwet en de bezuinigingen van het Kabinet-Ruijs de Beerenbrouck II, georganiseerd door de SDAP en het NVV, 70.000 deelnemers. Vooraf waren er 1 miljoen handtekeningen opgehaald.
- 21 november 1981, Amsterdam, Museumplein, Antikernwapendemonstratie tegen de plaatsing van nieuwe kernwapens in Europa (NAVO-dubbelbesluit). Ruim 400.000 betogers liepen een tocht door het centrum van Amsterdam. De betoging was georganiseerd door het Interkerkelijk Vredesberaad.
- 29 oktober 1983, Den Haag, Malieveld, Antikernwapendemonstratie tegen de plaatsing van nieuwe kernwapens, 550.000 betogers, georganiseerd door het Komitee Kruisraketten Nee.
- 2 oktober 2004, Amsterdam, Museumplein. Tegen het kabinetsbeleid van Balkenende 2. Georganiseerd door de vakbonden en Keer het Tij. Er kwamen meer dan 200.000 betogers (ruim 300.000 volgens de gemeente Amsterdam).
Hieronder een overzicht van grote betogingen van de 21e eeuw in Nederland.
| Datum | Plaats | Doel | Organisatie | Opkomst |
|---|---|---|---|---|
| 15 februari 2003 | Amsterdam | Protest tegen de aanstaande oorlog in Irak | 80.000 | |
| 22 maart 2003 | Amsterdam | Protest tegen de aanstaande oorlog in Irak | 20.000 volgens ANP, 100.000 volgens de organisatie | |
| 20 september 2003 | Amsterdam | Protest tegen het regeringsbeleid van Balkenende 2 | Keer het Tij | 25.000 |
| 20 maart 2004 | Amsterdam | Tegen de bezetting van Irak | 1000–2.000 | |
| 26 maart 2004 | Den Haag | Studentenprotest tegen de nieuwe ontwikkelingen in het hoger onderwijs | LSVb | |
| 10 april 2004 | Amsterdam | Voor een generaal pardon voor 26.000 uitgeprocedeerde vluchtelingen. Tegen het uitzettingsbeleid van minister Verdonk | Keer het Tij | 10.000–15.000 |
| 20 september 2004 | Rotterdam | Tegen het kabinetsbeleid van Balkenende 2 | vakbonden | 30.000 volgens politie 60.000 volgens organisatie |
| 2 oktober 2004 | Amsterdam | Tegen het kabinetsbeleid van Balkenende 2 | vakbonden en Keer het Tij |
meer dan 200.000 volgens organisatie ruim 300.000 volgens Gemeente A'dam veel minder volgens De Telegraaf |
| 30 november 2007 | Amsterdam | Tegen de 1040-urennorm van OCW | LAKS | Schattingen lopen uiteen van 15.000 tot 24.000 |
| 7 februari 2019 | Den Haag | Scholierenmars door "klimaatspijbelaars" voor een ambitieus klimaatbeleid | Youth for Climate NL | 15.000 |
| 10 maart 2019 | Amsterdam | Klimaatmars voor een ambitieus en eerlijk klimaatbeleid. | Milieudefensie, Greenpeace Nederland,
Oxfam Novib, FNV vakbond, De goede zaak en Woonbond. |
40.000 |
| 15 maart 2019 | Den Haag | De stakers eisten vier miljard euro voor een hoger salaris en om de werkdruk in het onderwijs te verlichten.[14] | AOb, FNV Onderwijs en Onderzoek | Tussen de 35.000 en 40.000 demonstranten |
| 27 september 2019 | Den Haag | Klimaatmars voor een eerlijk en ambitieus klimaatbeleid. | Greenpeace Nederland, Milieudefensie, Oxfam Novib, De Goede Zaak, JMA, Students for Climate NL, Extinction Rebellion NL, Youth for Climate NL en nog vele andere organisaties. | 35.000[15] |
| 1 oktober 2019 | Den Haag | Boerenprotest tegen overheidsbeleid en voor meer waardering. | Agractie, Farmers Defence Force. | Volgens de organisatie waren er 21.000 demonstranten met 2450 trekkers in Den Haag die de stad hebben bereikt middels snelwegen. |
| 16 oktober 2019 | De Bilt, Den Haag | Boerenprotest tegen overheidsbeleid omtrent stikstof (meetmethodes RIVM en inkrimping van de veestapel) | Farmers Defence Force | 20.000 tot 25.000 mensen en 10.000 trekkers die via snelwegen naar actielocaties zijn gekomen. |
| 30 oktober 2019 | Den Haag | Protest door bouw, transport, binnenvaart en hoveniers tegen het stikstofbeleid van en de PFAS norm opgelegd door de overheid. | Grond in Verzet | Duizenden mensen en vele voertuigen gerelateerd aan de sector als vrachtwagens, dumpers, kranen, shovels, trekkers en auto's |
| 17 en 18 december 2019 | Verspreid over Nederland: Binnenhof in Den Haag, snelwegen, knooppunten, Mediapark en bedrijven | Boerenprotest | Geen organisatie | Duizenden boeren en sympathisanten uit Nederland gesteund door Duitse en Belgische boeren met trekkers en andere voertuigen |
| 19 februari 2020 | Den Haag | Boerenprotest | Farmers defense force | Duizenden boeren en sympathisanten uit Nederland gesteund door Duitse boeren met trekkers en andere voertuigen |
| 5 september 2021 | Amsterdam | Protestmars tegen het coronabeleid van de overheid | Hart voor vrijheid en 67 andere aangesloten organisaties | 20.000[16][17] |
| 30 december 2021 | Verspreid over 125 gemeenten in Nederland | Kappersprotest voor compensatie en heropening | Ik kan niet meer - Ondernemen Groep | Ruim 200 kapsalons die in 125 gemeenten bij de burgemeester formeel zijn aangemeld [18][19] |
| 12 november 2023 | Amsterdam | Mars voor Klimaat en Rechtvaardigheid | Milieudefensie, Greenpeace, Extinction Rebellion, De Goede Zaak, TNI, FNV, Fridays for Future, Oxfam Novib en honderden bondgenoten | 85.000. Daarmee was het grootste klimaatprotest ooit in Nederland.[20] |
Verenigde Staten bewerken
Een van de bekendste massamanifestaties is die van 28 augustus 1963, waarbij meer dan 250.000 van allerlei rassen bijeen kwamen om te manifesteren vóór rassengelijkheid. Tot dan toe gold een strikte rassenscheiding in zuidelijke deelstaten, de zogenaamde Jim Crow-wetgeving. Zo mochten zwarte mensen bijvoorbeeld niet in de bus van de blanken en mochten zwarte kinderen niet de scholen van blanke kinderen bezoeken. Dit systeem deed sterk aan de apartheid in Zuid-Afrika denken. Op die bijeenkomst sprak dominee Martin Luther King zijn beroemde rede I Have a Dream uit.
China bewerken
Hoewel de democratische rechten in China beperkt zijn, komen straatmanifestaties op grote schaal voor. Verspreid over heel China schat men dat op een aantal van 1000 per jaar. Het betreft evenwel bijna altijd kleine manifestaties tegen een bepaalde werkgever in verband met de slechte werkomstandigheden. Meestal gaat het niet om grote maatschappelijke manifestaties.
Een uitzondering was de grote studentenmanifestatie van juni 1989 op het Plein van de Hemelse Vrede in Peking, die bloedig werd neergeslagen door het leger: honderden lieten het leven, vele omstanders raakten gewond. Vele studenten zijn vervolgens spoorloos verdwenen. Voor hun leven wordt gevreesd.
Duitsland bewerken
De Maandagmanifestaties in 1989 en 1990 waren wekelijkse manifestaties, die aanvankelijk in de Nikolaikirche te Leipzig begonnen maar al snel, geholpen door de West-Duitse televisie, ook in andere Oost-Duitse steden plaatsvonden. De manifestaties werden zo massaal (betogingen van 500,000 personen in Leipzig) dat de regering er geen harde maatregelen tegen durfde te ondernemen, temeer in het besef dat de Sovjet-Unie hen niet meer zou steunen. Uiteindelijk leidde dit tot de val van de Muur, vrije verkiezingen in de DDR, en ten slotte de Duitse hereniging in 1990.
Libië bewerken
Toen begin 2011, na de val van de regeringen in de buurlanden, ook in Libië manifestaties uitbraken, werden deze met harde hand door het regime neergeslagen. Dit deed uiteindelijk de situatie escaleren, tot een groot aantal steden in opstand kwam en een deel van de politie, het leger en veel publieke functionarissen overliepen. Kadaffi verspeelde hiermee bovendien het krediet dat hij in het buitenland had, waarop de opstandelingen buitenlandse steun kregen en hierdoor in oktober 2011 het hele land konden veroveren en Kadaffi ten val brengen.
India bewerken
Na een aantal schrijnende verkrachtingszaken waarbij kleine kinderen het slachtoffer waren en/of het slachtoffer het niet overleefde, vonden begin 2013 manifestaties in India plaats waarbij werd gepleit voor een hardere en effectievere aanpak van zedenmisdrijven door politie en justitie.
Onderzoek bewerken
Onderzoek naar betogingen en protesten gebeurt onder meer met de Global Protest Tracker van het Carnegie Endowment for International Peace, waarmee sedert 2016 protestbewegingen wereldwijd in kaart worden gebracht.[21]
Zie ook bewerken
