Gebruiker:Dajasj/Kabinetsformaties/1972

Een kabinetsformatie vond in Nederland plaats nadat het kabinet-Biesheuvel I na een kabinetcrisis over financieel economisch beleid op 19 juli 1972 was gevallen. De formatie resulteerde op 9 augustus in het het rompkabinet Biesheuvel II. Het kabinet bestond uit de Katholieke Volkspartij (KVP), Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD), Anti-Revolutionaire Partij (ARP), Christelijk-Historische Unie (CHU) aan. Het was een voortzetting van Biesheuvel I, maar dan zonder de Partij van de Arbeid (PvdA).

Achtergrond bewerken

Zie Kabinetscrisis uit 1972 over het financieel-economisch beleid voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Formateur Biesheuvel bewerken

Op 20 en 21 juli liet koningin Juliana zich adviseren door haar vaste adviseurs en alle fractievoorzitters. Vrijwel alle fractievoorzitters zagen vervroegde verkiezingen als gewenst. De progressieve partijen wilden deze zo snel mogelijk laten plaatsvinden, terwijl de confessionele partijen dit pas wilden na volledige behandelingen van de begrotingen, dus voorjaar 1973. De resterende regeringspartijen waren voor het aanblijven van het resterende kabinet. DS'70-fractievoorzitter Jan Berger pleitte zelfs nog voor een restkabinet met de vijf originele partijen. KVP-fractievoorzitter Frans Andriessen was daartoe bereid, maar zag dit niet als mogelijkheid. PvdA-fractievoorzitter Joop den Uyl was bereid een links minderheidskabinet te formeren. De adviezen werden snel daarna openbaar gemaakt.^[1]

Formateur Barend Biesheuvel in gesprek met fractievoorzitters Frans Andriessen (KVP), Hans Wiegel (VVD), Wim Aantjes (ARP) en Hendrik Tilanus (CHU).

Op 22 juli benoemde Juliana Biesheuvel als formateur. Op basis van de adviezen focuste hij zich op een parlementair minderheidskabinet van de resterende regeringspartijen. Op 24 juli sprak hij voor het eerste met de fractievoorzitters; Andriessen, Hans Wiegel (VVD), Wim Aantjes (ARP) en Hendrik Tilanus (CHU).^[2]