Wetering (watergang)

watergang

Een wetering is een (gegraven) watergang. Vooral bij de ontginning van laagveengebieden was het graven van een wetering belangrijk voor de afwatering van het gebied. De wetering werd vaak evenwijdig gegraven aan de ontginningsbasis, zoals een weg, dijk of oeverwal. Vanaf de ontginningsbasis werd het veen dan ontgonnen tot aan de eerste wetering. Vanaf daar kon het proces zich herhalen tot de aan de eerste wetering evenwijdig gegraven volgende wetering. Langs de wetering was vaak bewoning. Weteringen komen voor in een (laag)veenlandschap.

De Soestwetering loopt door Salland van Dijkerhoek naar Zwolle
Het dorp Rijpwetering aan de Rijpwetering (Z-Holland)
De Lingewetering bij Zetten
De Langbroekerwetering tussen Odijk en Wijk bij Duurstede.

In het IJsseldal en de Betuwe werden al in de Middeleeuwen weteringen gegraven om de vernatting van het gebied tegen te gaan. Dat was nodig doordat stroomruggen en bedijking een vrije afvoer van water naar de rivier steeds meer belemmerden.

Voorbeelden

bewerken

West-Vlaanderen

bewerken

Overijssel

bewerken

Noord-Brabant

bewerken

Noord-Holland

bewerken

Zuid-Holland

bewerken

Utrecht

bewerken

Gelderland

bewerken

Zie ook

bewerken