Nederlandse leeuw
De Nederlandse leeuw is een symbool in de heraldiek. Al in de vroegste heraldische werken komen leeuwen, symbolen van kracht, voor op wapenschilden. Tot op de dag van vandaag komen leeuwen in tientallen uitvoeringen en kleuren voor op wapenschilden van families, steden en landen. In veel van de Nederlandse wapens spelen leeuwen een belangrijke rol.
De Nederlandse leeuw komt oorspronkelijk uit het graafschap Nassau in het hedendaagse Duitsland.[1] Vanaf de 12e eeuw gebruikten de Nassaus een staande gouden leeuw als familiewapen. Willem van Oranje-Nassau leidde de opstand tegen de Spaanse koning waarbij een leeuw als symbool gebruikt werd die sindsdien een zwaard en een pijlenbundel droeg. De leeuw in het koninklijk wapen / rijkswapen van Nederland is de leeuw van het Huis Nassau vermeerderd met de pijlenbundel en het zwaard van de oude generaliteitsleeuw.
In de Noordelijke Nederlanden, die zich in de Tachtigjarige Oorlog afscheidden en als Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden een generaliteitsleeuw in hun wapen voerden, was deze leeuw meer dan 200 jaar lang het kenmerk van de unie.
TriviaBewerken
- De Graven van Holland voerden al eerder een leeuw in hun wapen
- Een populaire vorm van cartografie was het tekenen van de gewesten in de vorm van een leeuw. Deze kaartvorm wordt een "Leo Belgicus" genoemd.
- Op de keerzijde van het kruis van de Orde van de Nederlandse Leeuw is de leeuw van het rijkswapen afgebeeld.
Generaliteitsleeuw
Jodocus Hondius: Leo Belgicus, 1611, in een originele zuidelijke richting
tLeo Belgicus op de titelpagina van het boek Famiano Strada: De Bello Belgico decas prima (1632-1651) over de eerste tien jaar van de Tachtigjarige Oorlog
Bronnen, noten en/of referenties
|