Avignon
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
Avignon is een stad in het zuiden van Frankrijk, in het departement Vaucluse. De stad is bereikbaar via de A7 en ligt niet ver van Orange. Avignon telde 90.597[1] inwoners op 1 januari 2020, die Avignonnais worden genoemd.
Avignon heeft de bijnamen "Babylon aan de Rhône" omwille van de Babylonische ballingschap der pausen, alsook "Provençaalse pausenstad". Avignon is al eeuwen de zetel van een aartsbisschop.
Het historische centrum (aangeduid met "intra-muros") is omgeven door 14e-eeuwse vestingmuren van 4,2 kilometer lang met zeven poorten en 39 torens. Het centrum staat sinds 1995 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
Geschiedenis bewerken
In 1309 zette paus Clemens V de Babylonische ballingschap der pausen (1309-1376) in, waardoor de pauselijke residentie van Rome naar Avignon werd verplaatst. De pausen hadden de heerschappij over Avignon in 1348 gekocht en samengevoegd met het eerder verworven comtat Venaissin. Dit bleef een pauselijke staat tot de Franse annexatie in 1791. Het stadsbestuur was in handen van de pauselijke legaat of zijn vice-legaat.
Geografie bewerken
De oppervlakte van Avignon bedroeg op 1 januari 2020 64,91 vierkante kilometer; de bevolkingsdichtheid was toen 1.395,7 inwoners per km².
De onderstaande kaart toont de ligging van Avignon met de belangrijkste infrastructuur en aangrenzende gemeenten.
Demografie bewerken
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
Klimaat bewerken
Avignon ligt in de mediterrane zone van Frankrijk. Wanneer men echter naar de hoeveelheid neerslag gaat kijken die in dit gebied valt, dan is het klimaat in Avignon een warm zeeklimaat (cfa). In de zomer is het in Avignon heet en droog, in de lente en herfst valt er veel regen. De winters zijn zacht, met af en toe lichte graden vorst. Sneeuw is zeldzaam in Avignon. De gemiddelde temperatuur in Avignon wordt vaak naar beneden gebracht door de mistral, die Avignon door het Rhônedal passeert[bron?].
Bezienswaardigheden bewerken
- Palais des Papes (Pausenpaleis), een dominant en burchtachtig gebouw, waar negen pausen verbleven in de periode 1309 - 1376.
- Notre-Dame des Doms, de 12de-eeuwse kathedraal van Avignon.
- Pont Saint-Bénézet,[2] beter bekend als de brug van Avignon van het kinderliedje Sur le pont d'Avignon.
- Munthof
- Hôtel de Joannis de Verclos aan de Place de la Principale
- Hôtel des Mares de Montdevergues aan de Place de la Préfecture
- Notre-Dame de Bon Repos in de wijk Montfavet
Musea bewerken
- Musée Requien
- Musée Calvet
- Musée Lapidaire
- Musée Angladon
- Musée du Mont de piété
- Archeologisch museum
Werelderfgoed bewerken
Sinds 1995 staat het historisch centrum van Avignon met het pauselijk paleis, bisschoppelijk ensemble en brug op de werelderfgoedlijst van UNESCO. De kadastrale inschrijving omvat een gebied van 8,18 ha.
Sur le pont d'Avignon bewerken
Zie Pont Saint-Bénézet voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Veel mensen kennen de naam Avignon van het kinderliedje Sur le pont d'Avignon, dat over de Pont Saint-Bénézet gaat. Het restant van die brug ligt over de Rhône. Het begin van dit lied luidt:
- Sur le pont d'Avignon (Op de brug van Avignon)
- On y danse, on y danse (daar danst men, daar danst men)
- Sur le pont d'Avignon (Op de brug van Avignon)
- On y danse tous en rond. (daar danst men in het rond)
Let wel dat het eigenlijk gaat over het dansen 'onder' de brug en dus 'sous le pont d'Avignon' hoort te zijn.
Festival van Avignon bewerken
Zie Festival van Avignon voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Avignon is ook bekend vanwege het grootse theaterfestival dat jaarlijks in de maand juli in de stad gehouden wordt. Feitelijk bestaat het festival uit twee delen: Het officiële festival dat een podium biedt aan de grote theaterproducties van Frankrijk (en Europa). Hoogtepunt van dit officiële festival is elk jaar de uitvoering op de binnenplaats van het pauselijk paleis.
Daarnaast kent het festival van Avignon het zogenaamde "Off" gedeelte. Hierbinnen vallen de optredens van kleinschaliger theaterproducties die overal in de stad, ook op straat, vertoond worden.
Het festival is opgericht in 1947 door Jean Vilar.
Elk jaar trekt het festival bezoekers die vaak de gehele maand juli in Avignon verblijven tot ze op de laatste dag vertrekken. De laatste dag van het festival wordt daarom ook wel de dood van het festival genoemd, omdat de stad dan weer uitgestorven is en alleen nog enkele posters en affiches van theatervoorstellingen in de straten zijn overgebleven.
In 2005 was Jan Fabre artiste associé of gastcurator.
Verkeer en vervoer bewerken
In de gemeente ligt spoorwegstation Avignon-Centre aan de klassieke spoorweg en Avignon TGV langs de hogesnelheidslijn. Sinds 15 december 2013 zijn beide stations met elkaar verbonden en kunnen lokale treinen en hogesnelheidstreinen op elkaar aansluiten.[3] Een tramnet met twee tramlijnen is in aanleg.[4] De eerste tramlijn is op 19 oktober 2019 geopend.[5]
Bekende inwoners van Avignon bewerken
Geboren bewerken
- Alexandre de Rhodes (1591–1660), jezuïet en missionaris
- Jean-Joseph Mouret (1682-1738), componist en dirigent
- Augustin Danyzy (1698-1777), hoogleraar aan de universiteit van Montpellier
- Louis des Balbes de Berton (1717-1796), hertog van Crillon en hertog van Mahon, ridder van het Gulden Vlies
- Etienne Fallot de Beaumont (1750-1835), bisschop
- Yves Delage (1854–1920), zoöloog
- Jules-Godefroy Astruc (1862-1955), architect
- Henri Bosco (1888-1976), schrijver
- Olivier Messiaen (1908-1992), componist en pedagoog
- Pierre Boulle (1912-1994), schrijver
- René Girard (1923-2015), Frans-Amerikaans antropoloog, historicus en vergelijkende literatuurwetenschapper
- Maurice Bourgue (1939-2023), hoboïst, kamermusicus, componist en dirigent
- Bernard Kouchner (1939), arts en politicus
- Jean-Claude Malgoire (1940-2018), dirigent, musicoloog, muziekpedagoog, hoboïst en althoboïst
- Mireille Mathieu (1946), zangeres
- Éric Di Meco (1963), voetballer
- Jean Alesi (1964), autocoureur
- Mazarine Pingeot (1974), schrijfster
- Cédric Carrasso (1981), voetballer
- Jonathan Lacourt (1986), voetballer
- Yoann Touzghar (1986), Tunesisch-Frans voetballer
- Younès Belhanda (1990), Frans-Marokkaans voetballer
- Terence Tchiknavorian (1992), freestyleskiër
- Samuel Gigot (1993), voetballer
Externe links bewerken
- (fr) Website van de gemeente Avignon
- (fr) Het Avignon-lied, inclusief MIDI versie
- (fr) (...) Office du Tourisme Avignon
- (fr) Festival van Avignon
- (fr) (...) Le Palais des Papes (Pausenpaleis)
Bronnen, noten en/of referenties
|
