Grand Prix-wegrace van België 1953
De Grand Prix-wegrace van België 1953 was de derde Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1953. De races werden verreden op 5 juli op het Circuit de Spa-Francorchamps nabij Malmedy. In België kwamen drie klassen aan de start: 500 cc, 350 cc en de zijspanklasse.
.svg){kind=small} Grand Prix-wegrace van België 1953
| ||
|---|---|---|
| ||
| Land | België
| |
| Datum | 5 juli 1953 | |
| Organisator | FIM | |
| 500 cc | ||
| Snelste ronde | .svg){kind=small} Geoff Duke
| |
| Eerste |  Alfredo Milani
| |
| Tweede | .svg){kind=small} Ray Amm
| |
| Derde |  Reg Armstrong
| |
| 350 cc | ||
| Snelste ronde | Ray Amm
| |
| Eerste | Fergus Anderson
| |
| Tweede | Enrico Lorenzetti
| |
| Derde | Ray Amm
| |
| Zijspan | ||
| Snelste ronde | Eric Oliver/ Stanley Dibben
| |
| Eerste | Eric Oliver/ Stanley Dibben
| |
| Tweede | Cyril Smith/ Les Nutt
| |
| Derde | Wiggerl Kraus/ Bernhard Huser
| |
Algemeen bewerken
De Belgische Grand Prix trok ongeveer 100.000 toeschouwers. Ze kostte het leven aan de Australiër Ernie Ring, die voor het eerst op de fabrieks-AJS Porcupine reed.
500cc-klasse bewerken
Hoewel het snelle stratencircuit van Spa-Francorchamps meer op het lijf van de Gilera 500 4C was geschreven, wist Ray Amm zijn Norton Manx toch naar de tweede plaats te rijden, voor WK-leider Reg Armstrong. Diens teamgenoot Alfredo Milani won de race, terwijl Geoff Duke uitviel. Fergus Anderson haalde de finish met de nieuwe Moto Guzzi Quattro Cilindri maar bleef met zijn zevende plaats puntloos. De race werd overschaduwd door het overlijden van Ernie Ring. Die was het seizoen begonnen met de door Robin Sherry ontwikkelde tweecilinder Matchless G45, maar was nu door AJS benaderd om met de AJS E95-fabrieksracer te starten. Hij kwam bij Burnenville ten val en was op slag dood.
Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Reg Armstrong |
Gilera | 14 |
| Ray Amm |
Norton | ||
| 3 | Geoff Duke |
Gilera | 8 |
| Jack Brett |
Norton | ||
| Alfredo Milani |
Gilera | ||
| 6 |  Ken Kavanagh |
Norton | 7 |
| 7 |  Rod Coleman |
AJS | 5 |
| 8 | Giuseppe Colnago |
Gilera | 3 |
| Bill Doran |
AJS | ||
| 10 | Peter Davey |
Norton | 1 |
| Dickie Dale |
Gilera |
350cc-klasse bewerken
Opnieuw werden Norton en AJS verslagen door de nieuwe Moto Guzzi Monocilindrica 350, die waarschijnlijk inmiddels was vergroot tot 345 cc. Fergus Anderson en Enrico Lorenzetti bleven Ray Amm ruim voor, terwijl ze onderling slechts met een seconde verschil finishten. Amm behield nog wel de leiding in het wereldkampioenschap, waarin de rol van de AJS 7R uitgespeeld leek.
Uitslag 350cc-klasse bewerken
|
Onbekend[2] bewerken
|
.svg){kind=small}
Top tien tussenstand 350cc-klasse bewerken
| Pos | Coureur | Merk | Ptn |
|---|---|---|---|
| 1 | Ray Amm |
Norton | 18 |
| 2 | Enrico Lorenzetti |
Moto Guzzi | 14 |
| 3 | Ken Kavanagh |
Norton | 12 |
| Fergus Anderson |
Moto Guzzi | ||
| 5 | Jack Brett |
Norton | 9 |
| 6 | Bill Doran |
AJS | 3 |
| 7 | Ernie Ring (†) |
AJS | 2 |
| 8 | Derek Farrant |
AJS | 1 |
| Rod Coleman |
AJS |
Zijspanklasse bewerken
Eric Oliver had in Stanley Dibben een goede vervangend bakkenist voor de gestopte Lorenzo Dobelli gevonden. Hij had feitelijk ook een nieuwe motorfiets, de Norton Manx Silver Fish Kneeler. Deze laag gebouwde machine was door Rex McCandless feitelijk ontwikkeld voor de 500cc-klasse, maar bleek prima te functioneren naast het Watsonian-zijspan. Het was de opmaat voor de toekomst: binnen enkele jaren zouden alle zijspancoureurs geknield zitten, maar nu kreeg Oliver er de bijnaam "frog" (kikker) door. Hij had ook nog niet zo veel profijt van zijn gestroomlijnde zithouding, want hij won met slechts een seconde verschil van Cyril Smith/Les Nutt, die een "normale" Norton Manx gebruikten. Ludwig "Wiggerl" Kraus en Bernard Huser werden met de BMW RS 53-zijspancombinatie derde, maar hadden ruim een minuut achterstand.
Uitslag zijspanklasse bewerken
|
Onbekend[2] bewerken
|
Top zes tussenstand zijspanklasse bewerken
Conform wedstrijduitslag
Trivia bewerken
Stanley Dibben bewerken
Stanley Dibben had voor Norton veel testwerk gedaan op het MIRA (Motor Industry Research Association) testcircuit bij Nuneaton. Toen de Silver Fish-zijspancombinatie getest moest worden werd hem gevraagd om als "ballast" in het zijspan van Eric Oliver te gaan liggen. Dat beviel zo goed dat testrijder Dibben de nieuwe bakkenist van Oliver werd.
Bronnen, noten en/of referenties
Voetnoten |
| Vorige race: TT Assen 1953 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 5e seizoen (1953) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1953 |
|
| ||
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van België 1952 |
Grand Prix-wegrace van België | Volgende race: Grand Prix-wegrace van België 1954 |