Ulster Grand Prix 1953

De Ulster Grand Prix 1953 was de zesde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1953. De races werden verreden op het Dundrod Circuit, een stratencircuit in County Antrim. In Ulster kwamen alle klassen aan de start: op donderdag 13 augustus reden de 350cc-klasse en de 250cc-klasse tegelijk en daarna de 125cc-klasse. Op zaterdag 15 augustus reden de 500cc-klasse en de zijspanklasse.

Vlag van Noord-Ierland Ulster Grand Prix 1953
Land Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland
Datum 13 en 15 augustus 1953
Organisator FIM/ACU
500 cc
Snelste ronde Vlag van Australië Ken Kavanagh en Geoff Duke
Eerste Vlag van Australië Ken Kavanagh
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Brett
350 cc
Snelste ronde Vlag van Nieuw-Zeeland Ken Mudford
Eerste Vlag van Nieuw-Zeeland Ken Mudford
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre
Derde Vlag van Nieuw-Zeeland Rod Coleman
250 cc
Snelste ronde Vlag van Ierland Reg Armstrong
Eerste Vlag van Ierland Reg Armstrong
Tweede Vlag van Duitsland Werner Haas
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson
125 cc
Snelste ronde Vlag van Duitsland Werner Haas
Eerste Vlag van Duitsland Werner Haas
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford
Derde Vlag van Ierland Reg Armstrong
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Oliver/Vlag van Verenigd Koninkrijk Stanley Dibben
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Cyril Smith/Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Nutt
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Pip Harris/Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Campbell
Derde Vlag van Frankrijk Jacques Drion/Vlag van Duitsland Inge Stoll-Laforge

Algemeen bewerken

De Ulster Grand Prix was verhuisd van het ene stratencircuit naar het andere, mogelijk om wat bredere wegen te krijgen voor de zijspanklasse. Het Dundrod Circuit lag slechts twee kilometer zuidelijker dan het Clady Circuit. De ACU leek nog steeds vastbesloten er een succesvolle Grand Prix van te maken. Ze werd zelfs uitgebreid met de zijspannen en in de 125cc-race kreeg men het recordaantal van negen deelnemers aan de start. De Nieuw-Zeelander Ken Mudford had een goede week: als privérijder toegevoegd aan het Norton-team scoorde hij een punt in de 500cc-race en won hij de 350cc-race.

500cc-klasse bewerken

De overwinning van Ken Kavanagh was belangrijk voor Norton, vooral nu haar beste rijder Ray Amm geblesseerd was. Kavanagh begon zich nu nadrukkelijk met de topposities in het WK te bemoeien, maar Geoff Duke (Gilera) deed met zijn tweede plaats ook goede zaken: hij naderde teamgenoot Reg Armstrong tot op één punt.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Ken Kavanagh Norton 2:28"38'0 8
2   Geoff Duke Gilera +53'0 6
3   Jack Brett Norton +1"25'0 4
4   Reg Armstrong Gilera +3"34'0 3
5   Derek Farrant AJS +5"02'0 2
6   Ken Mudford Norton +1 ronde 1
7   Rod Coleman AJS +1 ronde
8   Louis Carter Norton +2 ronden
9   Charlie Salt BSA +3 ronden
10   Harry Pearce Matchless +3 ronden
11   Leslie Dear Norton +3 ronden
12   Ken Harwood AJS +3 ronden
13   Douglas Sides Velocette +3 ronden
14   Jack Bailey Norton +3 ronden
15   Leonard Williams Norton +3 ronden
16   Arthur Wheeler Matchless +3 ronden
17   Sparks Campbell Norton +3 ronden
18   Ernie Oliver Norton +3 ronden
19   Reginald MacDonald AJS +5 ronden
20   Jimmy Hayes AJS +5 ronden
21   Jimmy Hayes AJS
22   Rally Dean Norton
23   Robert Browne AJS
24   Zachary Dean Norton
25   Stanley Williamson Norton
26   Fred Pusey Norton
27   Jackie Joseph Wood Norton

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Bob McIntyre Matchless
  Alfredo Milani Gilera

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Hermann Paul Müller MV Agusta Teambeleid[1]
  Bill Doran AJS
  Cecil Sandford MV Agusta Teambeleid[1]
  Dickie Dale Gilera
  Fergus Anderson Moto Guzzi
  Peter Davey Norton
  Tommy Wood Norton
  Carlo Bandirola MV Agusta Teambeleid[1]
  Giuseppe Colnago Gilera
  Libero Liberati Gilera
  Nello Pagani Gilera
  Ray Amm Norton Blessure[2]

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Reg Armstrong Gilera 23
2   Geoff Duke Gilera 22
3   Ken Kavanagh Norton 18
4   Ray Amm Norton 14
5   Jack Brett Norton 13
6   Alfredo Milani Gilera 12
7   Rod Coleman AJS 7
8   Giuseppe Colnago Gilera 3
  Bill Doran AJS
10   Derek Farrant AJS 2

350cc-klasse bewerken

In de 350cc-klasse kwamen weinig toprijders aan de start. Ken Kavanagh en Jack Brett vielen uit, evenals Alano Montanari, die normaal alleen in de 250cc-klasse aantrad. Zo kon het gebeuren dat een groot aantal rijders zijn eerste punten van het seizoen scoorde: winnaar Ken Mudford, Bob McIntyre, Harry Pearce, Malcolm Templeton en Ken Harwood. In de top vijf van het wereldkampioenschap veranderde dan ook niets.

Uitslag 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Ken Mudford Norton 2:28"18'0 8
2   Bob McIntyre AJS 6
3   Rod Coleman AJS 4
4   Harry Pearce Velocette 3
5   Malcolm Templeton AJS 2
6   Ken Harwood AJS 1

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Ken Kavanagh Norton
  Jack Brett Norton
  Alano Montanari Moto Guzzi

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Ernie Ring (†) AJS Overleden[3]
  Ray Amm Norton Blessure[2]
  Fergus Anderson Moto Guzzi [4]
  Enrico Lorenzetti Moto Guzzi [4]

Onbekend[5] bewerken

Coureur Merk
  Tony McAlpine Norton
  Josef Albisser Norton
  August Hobl DKW
  Karl Hofman DKW
  Pierre Monneret AJS
  Bill Doran AJS
  Derek Farrant AJS
  Tommy Wood Norton
  Duilio Agostini Moto Guzzi
  Leo Simpson AJS
  Ray Laurent AJS

Top tien tussenstand 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Fergus Anderson Moto Guzzi 20
2   Ray Amm Norton 18
  Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
4   Ken Kavanagh Norton 12
5   Jack Brett Norton 9
6   Ken Mudford Norton 8
7   Pierre Monneret AJS 6
  Bob McIntyre AJS
9   Rod Coleman AJS 5
10   Bill Doran AJS 3
  Josef Albisser Norton
  Harry Pearce Velocette

250cc-klasse bewerken

 
NSU Rennmax zoals Reg Armstrong, Otto Daiker en Werner Haas gebruikten.

Dichter bij een thuisoverwinning kon een Ierse coureur als Reg Armstrong niet komen, maar dat had absoluut geen invloed op de stand in de 250cc-klasse. Werner Haas versloeg zijn grootste concurrent Fergus Anderson en liep zelfs nog uit in de totaalstand.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Reg Armstrong NSU 2:16"3'0 8
2   Werner Haas NSU 6
3   Fergus Anderson Moto Guzzi 4
4   Enrico Lorenzetti Moto Guzzi 3
5   Otto Daiker NSU 2
6   Arthur Wheeler Moto Guzzi 1

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Ken Kavanagh Moto Guzzi [6]

Onbekend[5] bewerken

Coureur Merk
  Rupert Hollaus Moto Guzzi
  Sid Willis Velocette
  August Hobl DKW
  Siegfried Wünsche DKW
  Walter Reichert NSU
  Wolfgang Brand NSU
  Tommy Wood Moto Guzzi
  Alano Montanari Moto Guzzi
  Umberto Masetti NSU

Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Werner Haas NSU 28
2   Fergus Anderson Moto Guzzi 18
3   Reg Armstrong NSU 12
4   Siegfried Wünsche DKW 6
  Alano Montanari Moto Guzzi
  Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
7   August Hobl DKW 5
8   Arthur Wheeler Moto Guzzi 4
  Otto Daiker NSU
10   Walter Reichert NSU 3

125cc-klasse bewerken

 
NSU Rennfox zoals Reg Armstrong, Otto Daiker en Werner Haas gebruikten.

Nog steeds kon men het startveld voor de 125cc-klasse in Ulster niet vullen. Dit jaar waren er negen deelnemers en dat was een recordaantal. Door zijn overwinning had Werner Haas de wereldtitel op een haar na binnen. Alleen Cecil Sandford kon hem theoretisch nog bedreigen.

Uitslag 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Werner Haas NSU 59"26'0 8
2   Cecil Sandford MV Agusta 6
3   Reg Armstrong NSU 4
4   Otto Daiker NSU 3
5   Tito Forconi MV Agusta 2
6   Karl Lottes MV Agusta 1

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Angelo Copeta MV Agusta

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Les Graham (†) MV Agusta Overleden[7]

Onbekend[5] bewerken

Coureur Merk
  Rupert Hollaus NSU
  Georg Braun Mondial
  Walter Reichert NSU
  Wolfgang Brand NSU
  Marcello Cama Montesa
  Arnold Jones MV Agusta
  Bill Webster MV Agusta
  Fron Purslow MV Agusta
  Carlo Ubbiali MV Agusta
  Emilio Mendogni Morini
  Luigi Zinzani Morini
  Paolo Campanelli MV Agusta
  Drikus Veer Morini
  Lo Simons Mondial

Top tien tussenstand 125cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Werner Haas NSU 28
2   Carlo Ubbiali MV Agusta 14
  Cecil Sandford MV Agusta
4   Les Graham (†) MV Agusta 8
5   Otto Daiker NSU 7
6   Angelo Copeta MV Agusta 6
7   Reg Armstrong NSU 4
8   Luigi Zinzani Morini 3
9   Arnold Jones MV Agusta 2
  Drikus Veer Morini
  Bill Webster MV Agusta
  Karl Lottes MV Agusta
  Tito Forconi MV Agusta
  Walter Reichert NSU

Zijspanklasse bewerken

Ook de zijspanklasse was in Ulster niet ruim bezet met slechts zeven deelnemende combinaties, waarvan er slechts vijf de finish bereikten. Bij de twee uitvallers waren Eric Oliver en Stanley Dibben, die tot dat moment om de leiding vochten met Cyril Smith/Les Nutt. Die laatsten namen met hun "normale" Norton Manx-Watsonian-combinatie de leiding in het kampioenschap, voor Oliver/Dibben met de experimentele Norton Silver Fish.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Cyril Smith   Les Nutt Norton 57"12'0 8
2   Pip Harris   Ray Campbell Norton 6
3   Jacques Drion   Inge Stoll-Laforge Norton 4
4   Trevor Bounds   Rob Kings Norton 3
5   Fron Purslow   Dave Key BSA 2

Niet gefinisht bewerken

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
  Eric Oliver   Stanley Dibben Norton-Watsonian

Onbekend[5] bewerken

Coureur Bakkenist Merk
  Julien Deronne   Bruno Leys Norton
  Marcel Masuy   Jules Nies Norton
  Hans Haldemann   Josef Albisser Norton
  Fritz Hillebrand   Manfred Grunwald en
  Georg Barth
BMW
  Wiggerl Kraus   Bernhard Huser BMW
  Wilhelm Noll   Fritz Cron BMW
  Jean Murit   Francis Flahaut Norton
  Len Taylor   Peter Glover Norton

Top tien tussenstand zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1   Cyril Smith   Les Nutt Norton-Watsonian 20
2   Eric Oliver   Stanley Dibben Norton-Watsonian 16
3   Hans Haldemann   Josef Albisser Norton 6
  Pip Harris   Ray Campbell Norton
5   Marcel Masuy   Jules Nies Norton 5
6   Wiggerl Kraus   Bernhard Huser BMW 4
  Jacques Drion   Inge Stoll-Laforge Norton
8   Julien Deronne   Bruno Leys Norton 3
  Trevor Bounds   Rob Kings Norton
10   Fron Purslow   Dave Key BSA 2

Externe link bewerken

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1953
FIM wereldkampioenschap wegrace
5e seizoen (1953)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1953

Vorige race:
Ulster Grand Prix 1952
Ulster Grand Prix Volgende race:
Ulster Grand Prix 1954