Wikipedia

Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1953

De Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1953 was de zevende Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1953. De races werden verreden op 22 en 23 augustus op het Circuit Bremgarten, een stratencircuit in de stad Bern. In Zwitserland reden vier klassen: de 250 cc op zaterdag, de 350 cc, de 500 cc en de zijspanklasse op zondag. In de 350cc-klasse en in de zijspanklasse werden de wereldtitels beslist.

Vlag van Zwitserland Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1953
Land Vlag van Zwitserland Zwitserland
Datum 22 en 23 augustus 1953
Organisator FIM
500 cc
Snelste ronde Vlag van Nieuw-Zeeland Rod Coleman
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
Tweede Vlag van Italië Alfredo Milani
Derde Vlag van Ierland Reg Armstrong
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson
Tweede Vlag van Australië Ken Kavanagh
Derde Vlag van Nieuw-Zeeland Rod Coleman
250 cc
Snelste ronde Vlag van Ierland Reg Armstrong
Eerste Vlag van Ierland Reg Armstrong
Tweede Vlag van Italië Alano Montanari
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Oliver/Vlag van Verenigd Koninkrijk Stanley Dibben
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Eric Oliver/Vlag van Verenigd Koninkrijk Stanley Dibben
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Cyril Smith/Vlag van Verenigd Koninkrijk Les Nutt
Derde Vlag van Duitsland Wilhelm Noll/Vlag van Duitsland Fritz Cron

Algemeen bewerken

Het programma van de motorraces werd over twee dagen verdeeld. Dat had onder meer te maken met de combinatie met de Formule 1 Grand Prix, die eneneens op 23 augustus werd verreden. In de 350cc-klasse debuteerde de toekomstig wereldkampioen Luigi Taveri, die met zijn AJS 7R op een ronde achterstand werd gereden.

500cc-klasse bewerken

Na zijn vierde plaats in de Ulster Grand Prix werd Reg Armstrong nu slechts derde, achter zijn teamgenoten Geoff Duke en Alfredo Milani. Met Giuseppe Colnago was het succes voor Gilera compleet. Duke nam de leiding in het kampioenschap nu over van Armstrong, die feitelijk 27 punten had, maar er daar drie van moest wegstrepen omdat slechts vijf resultaten meetelden voor het wereldkampioenschap. Het was ook een goede dag voor Piero Taruffi, de constructeur die er bij Giuseppe Gilera op had aangedrongen Duke naar Gilera te halen. Taruffi had toch al goede herinneringen aan het circuit van Bremgarten, want in 1952 had hij met een Ferrari zijn enige overwinning in de Formule 1 hier gehaald. Fritz Kleemann had de Horex 500cc-wegracer ter beschikking gesteld aan "Happi" Müller, die uit piëteit voor de verongelukte Les Graham niet met zijn MV Agusta mocht starten. Müller haalde de finish niet en dit was dan ook het laatste jaar van het bestaan van de 500cc-Horex.

Uitslag 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Geoff Duke Gilera 1:17"24'1 8
2   Alfredo Milani Gilera +13'7 6
3   Reg Armstrong Gilera +1"18'3 4
4   Giuseppe Colnago Gilera +1"53'0 3
5   Rod Coleman AJS +2"05'0 2
6   Derek Farrant AJS +2"14'7 1
7   Dickie Dale Gilera +2"48'9
8   Walter Zeller BMW +1 ronde
9   Nello Pagani Gilera +1 ronde
10   Hans Baltisberger BMW +1 ronde
11   Hans Meier BMW +1 ronde
12   Josef Albisser Norton +2 ronden
13 B. Botta Norton +2 ronden
14   Florian Camathias BMW +3 ronden
15   Arthur Fenn Norton +4 ronden
16 Henri Vidonne Norton +4 ronden
17   Karl Rührschneck Norton +4 ronden

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Alexander Mayer Norton
  Ken Kavanagh Norton
  Carletto Bellotti Norton
  Barde Norton
  Hermann Paul Müller Horex
  Jack Brett Norton Brandstoftank
  John Storr Norton

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Bill Doran AJS
  Cecil Sandford MV Agusta Teambeleid[1]
  Fergus Anderson Moto Guzzi
  Peter Davey Norton
  Tommy Wood Norton
  Carlo Bandirola MV Agusta Teambeleid[1]
  Libero Liberati Gilera
  Ken Mudford Norton
  Ray Amm Norton Blessure[2]

Top tien tussenstand 500cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Geoff Duke Gilera 30
2   Reg Armstrong Gilera 24 (27)
3   Ken Kavanagh Norton 18
  Alfredo Milani Gilera
5   Ray Amm Norton 14
6   Jack Brett Norton 13
7   Rod Coleman AJS 9
8   Giuseppe Colnago Gilera 6
9   Bill Doran AJS 3
  Derek Farrant AJS

(Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten)

350cc-klasse bewerken

Fergus Anderson begon aan de Zwitserse Grand Prix met slechts twee punten voorsprong op Ray Amm en Enrico Lorenzetti. Amm was echter geblesseerd en Lorenzetti viel in de race uit. Dankzij zijn overwinning was Anderson nu al zeker van de wereldtitel.

Uitslag 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Fergus Anderson Moto Guzzi 1:02"49'3 8
2   Ken Kavanagh Norton +31'5 6
3   Rod Coleman AJS +31'8 4
4   Jack Brett Norton +1"11'7 3
5   Derek Farrant AJS +1"40'6 2
6   Karl Hofmann DKW +2"16'2 1
7   Hermann Paul Müller Schnell-Horex +1 ronde
8   Rupert Hollaus Norton +1 ronde
9   Luigi Taveri AJS +1 ronde
10   Hans Haldemann Norton +1 ronde
11   Tommy Wood Norton +1 ronde
12   Roland Schnell Schnell-Horex +2 ronden
13   Kurt Knopf AJS +2 ronden
14 Weler AJS +2 ronden
15 Bevers Norton +2 ronden
16 Helbling AJS +3 ronden

Niet gefinisht bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Alano Montanari Moto Guzzi Mechanisch
  Enrico Lorenzetti Moto Guzzi Val

Niet deelgenomen bewerken

Coureur Merk Oorzaak
  Ernie Ring (†) AJS Overleden[3]
  Ray Amm Norton Blessure[2]

Onbekend[4] bewerken

Coureur Merk
  Tony McAlpine Norton
  Josef Albisser Norton
  August Hobl DKW
  Pierre Monneret AJS
  Bill Doran AJS
  Bob McIntyre AJS
  Harry Pearce Velocette
  Ken Harwood AJS
  Malcolm Templeton AJS
  Duilio Agostini Moto Guzzi
  Ken Mudford Norton
  Leo Simpson AJS
  Ray Laurent AJS

Top tien tussenstand 350cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Fergus Anderson (wereldkampioen) Moto Guzzi 28
2   Ray Amm Norton 18
  Enrico Lorenzetti Moto Guzzi
  Ken Kavanagh Norton
5   Jack Brett Norton 12
6   Rod Coleman AJS 9
7   Ken Mudford Norton 8
8   Pierre Monneret AJS 6
  Bob McIntyre AJS
10   Bill Doran AJS 3
  Josef Albisser Norton
  Harry Pearce Velocette
  Derek Farrant AJS

250cc-klasse bewerken

Met een overwinning in de 250cc-race had Werner Haas zijn wereldtitel veilig kunnen stellen. Hij kwam echter ten val en hoewel hij wel weer opstapte finishte hij als zesde. Behalve Reg Armstrong profiteerde ook Fergus Anderson daarvan: ook hij werd weer titelkandidaat.

Uitslag 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1   Reg Armstrong NSU 55"17'5 8
2   Alano Montanari Moto Guzzi +21'9 6
3   Fergus Anderson Moto Guzzi +22'0 4
4   Enrico Lorenzetti Moto Guzzi +1"12'9 3
5   Otto Daiker NSU +2"08'1 2
6   Werner Haas NSU +2"35'9 1

Onbekend[4] bewerken

Coureur Merk
  Rupert Hollaus Moto Guzzi
  Ken Kavanagh Moto Guzzi
  Sid Willis Velocette
  August Hobl DKW
  Siegfried Wünsche DKW
  Walter Reichert NSU
  Wolfgang Brand NSU
  Arthur Wheeler Moto Guzzi
  Tommy Wood Moto Guzzi
  Umberto Masetti NSU

Top tien tussenstand 250cc-klasse bewerken

Pos Coureur Merk Ptn
1   Werner Haas NSU 28 (29)
2   Fergus Anderson Moto Guzzi 22
3   Reg Armstrong NSU 20
4   Alano Montanari Moto Guzzi 12
5   Enrico Lorenzetti Moto Guzzi 9
6   Siegfried Wünsche DKW 6
  Otto Daiker NSU
8   August Hobl DKW 5
9   Arthur Wheeler Moto Guzzi 4
10   Walter Reichert NSU 3

(Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten)

Zijspanklasse bewerken

Eric Oliver en Stanley Dibben wonnen weliswaar de zijspanrace, maar hun stalgenoten Cyril Smith/Les Nutt beperkten de schade door tweede te worden en bleven aldus aan de leiding van het wereldkampioenschap. Willy Noll/Fritz Cron reden hun BMW met RS 53-koningsasmotor naar de derde plaats, maar het was al duidelijk dat de wereldtitel naar Norton zou gaan.

Uitslag zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1   Eric Oliver   Stanley Dibben Norton-Watsonian 52"39'28 8
2   Cyril Smith   Les Nutt Norton-Watsonian +29'07 6
3   Wilhelm Noll   Fritz Cron BMW +56'48 4
4   Hans Haldemann   Josef Albisser Norton +3"24'96 3
5   Jacques Drion   Inge Stoll-Laforge Norton +1 ronde 2
6   Julien Deronne   Bruno Leys Norton +1 ronde 1
7   Wiggerl Kraus   Bernhard Huser BMW +1 ronde
8   Marcel Masuy   Jules Nies Norton +1 ronde
9   Jakob Keller Onbekend Norton +1 ronde
10   Ferdinand Aubert   Lucien Balsinger Norton +1 ronde
11   Reichlin Onbekend Norton +1 ronde
12   Heinrich Stamm Onbekend Norton +1 ronde
13   Fritz Mühlemann Onbekend Triumph +2 ronden
14 Schmidli Onbekend Norton

Onbekend[4] bewerken

Coureur Bakkenist Merk
  Fritz Hillebrand   Manfred Grunwald en
  Georg Barth		 BMW
  Jean Murit   Francis Flahaut Norton
  Fron Purslow   Dave Key BSA
  Len Taylor   Peter Glover Norton
  Pip Harris   Ray Campbell Norton
  Trevor Bounds   Rob Kings Norton

Top tien tussenstand zijspanklasse bewerken

Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn
1   Cyril Smith   Les Nutt Norton-Watsonian 26
2   Eric Oliver   Stanley Dibben Norton-Watsonian 24
3   Hans Haldemann   Josef Albisser Norton 9
4   Pip Harris   Ray Campbell Norton 6
  Jacques Drion   Inge Stoll-Laforge Norton
6   Marcel Masuy   Jules Nies Norton 5
  Wilhelm Noll   Fritz Cron BMW
8   Wiggerl Kraus   Bernhard Huser BMW 4
  Julien Deronne   Bruno Leys Norton
10   Trevor Bounds   Rob Kings Norton 3
Vorige race:
Ulster Grand Prix 1953 		FIM wereldkampioenschap wegrace
5e seizoen (1953) 		Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1953
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1952 		Grand Prix-wegrace van Zwitserland Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1954
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grand_Prix-wegrace_van_Zwitserland_1953&oldid=67259508"