Wikipedia

Wout Weghorst

Nederlands voetballer

Wout Weghorst (Borne, 7 augustus 1992) is een Nederlandse voetballer die doorgaans als spits speelt. Sinds augustus 2023 komt Weghorst op huurbasis uit voor TSG Hoffenheim. Weghorst debuteerde in 2018 in het Nederlands voetbalelftal.

Wout Weghorst
Wout Weghorst met AZ in 2016
Persoonlijke informatie
Volledige naam Wout François Maria Weghorst
Geboortedatum 7 augustus 1992
Geboorteplaats Borne, Vlag van Nederland Nederland
Lengte 197 cm
Been Rechts
Positie Spits
Clubinformatie
Huidige club → Vlag van Duitsland TSG Hoffenheim
Rugnummer 10
Contract tot 30 juni 2025 (bij Vlag van Engeland Burnley)
Verhuurd tot 30 juni 2024
Jeugd
–2008
–2011
2011–2012 		Vlag van Nederland RKSV NEO
Vlag van Nederland DETO
Vlag van Nederland Willem II
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2012–2014
2014–2016
2016–2018
2018–2022
2022–
2022–2023
2023
2023– 		Vlag van Nederland FC Emmen
Vlag van Nederland Heracles Almelo
Vlag van Nederland AZ
Vlag van Duitsland VfL Wolfsburg
Vlag van Engeland Burnley
→ Vlag van Turkije Beşiktaş
→ Vlag van Engeland Manchester United
→ Vlag van Duitsland TSG Hoffenheim 		62(20)
68(22)
64(35)
118(59)
20(2)
16(8)
17(0)
21(5)
Interlands **
2014
2018– 		Vlag van Nederland Nederland –21
Vlag van Nederland Nederland 		1(1)
31(9)
* Bijgewerkt op 22 maart 2024
** Bijgewerkt op 26 maart 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière bewerken

FC Emmen bewerken

Weghorst begon met voetballen bij RKSV NEO in zijn geboorteplaats Borne. Op jonge leeftijd wist hij het eerste elftal te halen en bekroonde zich tot clubtopscorer.[1] Na het seizoen vertrok hij naar het op een hoger niveau spelende DETO. Hoewel hij daar geen topscorer werd wist hij toch de interesse van een aantal profclubs te wekken. Weghorst koos uiteindelijk voor Willem II. Hoewel hij in de voorbereiding een kans kreeg om zich in het eerste elftal te spelen wist hij niet verder te komen dan spelen voor het beloftenteam van de Tilburgers.

Omdat hij bij het beloftenteam minder speeltijd kreeg dan waar hij op had gehoopt ging hij in op een aanbieding van FC Emmen alwaar hij op 10 augustus 2012 in een wedstrijd tegen FC Dordrecht (1–1) zijn debuut in het betaald voetbal maakte. Zijn eerste goal maakte hij op 21 september 2012, in de met 2–1 gewonnen derby tussen FC Emmen en BV Veendam. Weghorst maakte de 2–1. In zijn debuutseizoen wist hij het tot 28 wedstrijden in het eerste elftal te schoppen waarin hij 8 keer het net wist te vinden. Nadat zijn contract afliep in de zomer van 2014 vertrok hij transfervrij naar Heracles Almelo.

Heracles Almelo bewerken

Weghorst debuteerde op 9 augustus 2014 voor Heracles Almelo in de Eredivisie, als invaller tegen AZ. De wedstrijd werd met 0–3 verloren. Weghorst speelde in de volgende twee seizoenen meer dan zestig competitiewedstrijden voor de club. Daarmee stond hij in het seizoen 2014/15 tot twee speelronden voor het einde op een degradatieplaats. Een jaar later werden zijn ploeggenoten en hij zesde en dwongen ze via de play-offs 2016 voor het eerst in de clubhistorie plaatsing voor Europees voetbal af.

AZ bewerken

 
Weghorst spelend voor AZ in 2016

Weghorst tekende in juli 2016 een contract tot medio 2020 bij AZ, de nummer vier van het voorgaande seizoen. In zijn verbintenis werd een optie voor nog een jaar opgenomen.[2] Hiervoor maakte hij op 24 november 2016 zijn eerste doelpunt in een Europees toernooi, de winnende 0–1 tijdens een groepswedstrijd in de UEFA Europa League uit bij Dundalk FC. Weghorst werd bij AZ een belangrijke schakel. In zijn tweede seizoen maakte hij achttien competitiegoals en behaalde hij met AZ de derde plaats in de Eredivisie en de KNVB Beker bekerfinale. Dit leverde hem een transfer op naar VfL Wolfsburg.

VfL Wolfsburg bewerken

Bij VfL Wolfsburg speelde hij in zijn eerste seizoen (2018/19) vrijwel alle wedstrijden en maakte hij zeventien goals in de Bundesliga. Hij werd clubtopscorer en VfL Wolfsburg zesde, goed voor kwalificatie voor de Europa League. Ook in de seizoenen die volgden wist Weghorst zijn goede prestaties door te zetten bij die Wölfe. In het seizoen 2020/21 eindigde de club als vierde in de Bundesliga en wist het zodoende te plaatsen voor de UEFA Champions League.

In het seizoen 2021/2022 raakte VfL Wolfsburg na een goede seizoensstart in een vrije val op de ranglijst van de Bundesliga. In de Duitse competitie werd de vechtersmentaliteit van Wout Weghorst gewaardeerd, maar er was ook oog voor zijn voetbalkwaliteiten. Hij slaagde er vaak in weg te lopen uit de dekking van Duitse verdedigers door zijn gevarieerde manier van vrijlopen. Bij voorzetten van de zijkant stond Weghorst vaak op een plek waar hij het doelgebied kon overzien. Dan maakte hij een keuze: Hij kroop voor de verdediger, juist achter hem langs of hij liet zich juist terugvallen. Omdat tegenstanders niet wisten welke keuze Weghorst zou maken was hij lastig te verdedigen. Weghorst schoot in de Bundesliga gemiddeld genomen van dichterbij dan andere spitsen, maar als hij schoot, dan was hij ook vaak succesvol[3]. Uiteindelijk kwam hij in 118 wedstrijden tot 59 Bundesliga-goals voor Wolfsburg, evenveel als Grafite. Alleen Edin Dzeko (66) scoorde hoger.

Burnley bewerken

In januari 2022 maakte Weghorst de overstap naar Burnley, op dat moment de hekkensluiter van de Premier League. Hij tekende tot medio 2025.[4] In dit eerste halfjaar wist hij niet te overtuigen en degradeerde met zijn ploeg aan het eind van het seizoen naar de EFL Championship.[5] Weghorst had in zijn contract afspraken gemaakt dat hij bij een eventuele degradatie zou kunnen vertrekken. Ook met het oog op het WK 2022 in Qatar.[6]

In juli 2022 werd Weghorst voor een jaar verhuurd aan Beşiktaş in Turkije. Op 13 januari 2023 werd deze deal ontbonden.[7][8] Op dezelfde dag werd Weghorst tot het einde van het seizoen 2022/23 uitgeleend aan Manchester United.[9] Op 18 januari debuteerde hij als basisspeler tegen Crystal Palace. In zijn eerste periode bij deze club speelde hij veel, mede door blessures bij andere spelers. Hij werd niet enkel opgesteld als spits, maar ook op de nummer 10-positie direct achter de spits.

In augustus 2023 werd Weghorst voor de derde keer door Burnley verhuurd, dit keer voor een seizoen aan TSG 1899 Hoffenheim in de Bundesliga. Hij kreeg rugnummer 10. Op 14 augustus 2023 maakte hij zijn eerste speelminuten tijdens de eerste ronde van de DFB-Pokal tegen VfB Lübeck.[10] In de negende competitieronde scoorde hij zijn eerste doelpunt tijdens de met 2-3 gewonnen uitwedstrijd tegen VfB Stuttgart. Na een overtreding op Maximilian Beier schoot hij in de 21e minuut raak vanaf de elfmeterstip en zette hij zijn ploeg op een 0-2 voorsprong.[11]

Clubstatistieken bewerken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2012/13   FC Emmen Eerste divisie 28 8 0 2 0 0 — 30 8 0
2013/14 34 12 0 2 1 0 36 13 0
2014/15   Heracles Almelo Eredivisie 31 8 7 3 1 1 — 34 9 8
2015/16 37 14 0 2 1 0 39 15 0
2016/17   AZ 33 17 4 4 0 0 12 1 1 49 18 5
2017/18 31 18 6 6 9 2 — 37 27 8
2018/19   VfL Wolfsburg Bundesliga 34 17 7 2 1 0 — 36 18 7
2019/20 32 16 3 2 2 0 9 2 2 43 20 5
2020/21 34 20 9 4 3 0 3 2 0 41 25 9
2021/22 18 6 1 1 1 0 5 0 0 24 7 1
  Burnley Premier League 20 2 3 0 0 0 — 20 2 3
2022/23 →   Beşiktaş Süper Lig 16 8 4 2 1 0 — 18 9 4
→   Manchester United Premier League 17 0 1 8 1 2 6 1 0 31 2 3
2023/24 →   Hoffenheim Bundesliga 21 5 0 2 0 1 0 0 0 23 5 1
Totaal 386 151 45 40 21 6 35 6 3 461 178 54
Bijgewerkt op 18 maart 2024

Interlandcarrière bewerken

Nederland Onder 21 bewerken

Weghorst werd op 3 oktober 2014 geselecteerd voor Nederland Onder 21 (Jong Oranje), zijn eerste selectie voor een vertegenwoordigend nationaal elftal.[12] Hij maakte bij zijn debuut op 14 oktober 2014 direct zijn eerste goal.[13]

Interlands van Weghorst voor Nederland –21
No. Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler van Heracles Almelo
1. 14 oktober 2014   Portugal – Nederland   5 – 4 Play-offs kwalificatie UEFA EK Onder 21 2015   15'

Nederlands elftal bewerken

Weghorst debuteerde op 23 maart 2018 in het Nederlands elftal, tijdens een met 0–1 verloren oefeninterland thuis tegen Engeland. Hij kwam na 88 minuten in het veld als vervanger voor Stefan de Vrij.[14] Hij ging in de selectie concurreren met Luuk de Jong om de rol van pinch-hitter.

EK 2020

Vervolgens werd Weghorst twee jaar lang niet geselecteerd voor het Nederlands elftal. Na een uitstekend seizoen bij zijn club VfL Wolfsburg werd hij door bondscoach Frank de Boer opgenomen in de voor- en definitieve selectie van het EK 2020, dat vanwege de coronapandemie een jaar later plaatsvond.[15] Op 6 juni 2021 maakte hij in de aanloop van het EK zijn eerste doelpunt voor het Nederlands elftal in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Georgië.[16] Tijdens het EK kreeg hij in de eerste twee groepswedstrijden een basisplaats. Tijdens de eerste van deze twee wedstrijden, tegen Oekraïne, wist Weghorst te scoren. Tijdens de derde groepswedstrijd en wedstrijd in de achtste finale kreeg niet Weghorst, maar Donyell Malen de voorkeur voor een basisplaats.[17]

WK 2022

Op 11 november 2022 werd bekend dat Weghorst tot de spelers behoorde die door bondscoach Louis van Gaal werden opgeroepen om deel te nemen aan het WK 2022 in Qatar.[18] Tijdens de tweede groepswedstrijd tegen Ecuador mocht hij invallen en zijn WK-debuut maken.[19] In de kwartfinale tegen Argentinië werd Weghorst bij een 0–2 achterstand na 78 minuten in het veld gebracht als onderdeel van het zogeheten 'Plan B'. Hij scoorde eerst met het hoofd uit een voorzet van Steven Berghuis en vervolgens diep in de blessuretijd met de voet uit een ingestudeerde vrije trap. Hierdoor wist Nederland op het laatste moment een verlenging uit het vuur te slepen, welke uiteindelijk uitdraaide op strafschoppen. Nederland werd in de strafschoppenreeks uitgeschakeld. Weghorst scoorde in deze reeks als vierde nemer aan Nederlandse zijde zijn strafschop.[20]

EK 2024

Op zaterdag 18 november plaatste Wout Weghorst zich met het Nederlands elftal voor het EK 2024 dat wordt gehouden in Duitsland. In deze kwalificatiereeks scoorde hij 3 keer.

Interlands van Weghorst voor Nederland
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Goals
Als speler bij   AZ 0
1. 23 maart 2018   Nederland – Engeland   0 – 1 Vriendschappelijk
2. 31 mei 2018   Slowakije – Nederland   1 – 1
3. 4 juni 2018   Italië – Nederland   1 – 1
Als speler bij   Wolfsburg 2
4. 19 november 2019   Nederland – Estland   5 – 0 Kwalificatie EK 2020
5. 2 juni 2021   Nederland – Schotland   2 – 2 Vriendschappelijk
6. 6 juni 2021   Nederland – Georgië   3 – 0   55'
7. 13 juni 2021   Nederland – Oekraïne   3 – 2 Groepsfase EK 2020   58'
8. 17 juni 2021   Nederland – Oostenrijk   2 – 0
9. 21 juni 2021   Noord-Macedonië – Nederland   0 – 3
10. 27 juni 2021   Nederland – Tsjechië   0 – 2 Achtste finale EK 2020
11. 8 oktober 2021   Letland – Nederland   0 – 1 Kwalificatie WK 2022
12. 11 oktober 2021   Nederland – Gibraltar   6 – 0
Als speler bij   Burnley FC 1
13. 8 juni 2022   Wales – Nederland   1 – 2 UEFA Nations League 2022/23   90+4'
14. 11 juni 2022   Nederland – Polen   2 – 2
Als speler bij   Besiktas 2
15. 22 september 2022   Polen – Nederland   0 – 2 UEFA Nations League 2022/23
16. 25 november 2022   Nederland – Ecuador   1 – 1 Groepsfase WK 2022
17. 29 november 2022   Nederland – Qatar   2 – 0
18. 3 december 2022   Nederland – Verenigde Staten   3 – 1 Achtste finale WK 2022
19. 9 december 2022   Nederland – Argentinië   2 – 2 Kwartfinale WK 2022   83'   90+11'
Als speler bij   Manchester United 0
20. 24 maart 2023   Frankrijk – Nederland   4 – 0 Kwalificatie EK 2024
21. 27 maart 2023   Nederland – Gibraltar   3 – 0
22. 14 juni 2023   Nederland – Kroatië   2 – 4 UEFA Nations League 2022/23
23. 18 juni 2023   Nederland – Italië   2 – 3
Als speler bij   TSG Hoffenheim 4
24. 7 september 2023   Nederland – Griekenland   3 – 0 Kwalificatie EK 2024   39'
25. 10 september 2023   Ierland – Nederland   1 – 2   56'
26. 13 oktober 2023   Nederland – Frankrijk   1 – 2
27. 16 oktober 2023   Griekenland – Nederland   0 – 1
28. 18 november 2023   Nederland - Ierland   1 – 0   11'
29. 21 november 2023   Gibraltar – Nederland   0 – 6
30. 22 maart 2024   Nederland – Schotland   4 – 0 Vriendschappelijk   84'
31. 26 maart 2024   Duitsland – Nederland   2 – 1

Erelijst bewerken

  Manchester United

Trivia bewerken

  • Sinds 2020 is Weghorst ambassadeur van Join for Joy.[21]

Zie ook bewerken

Referenties bewerken

  1. ↑ Wout Weghorst: Willen is kunnen
  2. ↑ AZ legt Weghorst vast AZ, 6 juli 2016
  3. ↑ Goal-Getters, Wout Weghorst maakt Besiktas sterker met Duitse mentaliteit. Geraadpleegd op 2022-14-10.
  4. ↑ Wout Weghorst naar de Premier League: hekkensluiter Burnley telt miljoenen neer voor Nederlander Algemeen Dagblad, 31 januari 2022
  5. ↑ Tranen bij Weghorst: Keane sloopt onsympathiek Burnley na degradatie. Voetbal International (23 mei 2022). Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  6. ↑ Weghorst hoeft alleen krabbel te zetten voor bedrag van 2,7 miljoen euro. Voetbalzone (14 juni 2022). Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  7. ↑ Definitief: Oranje-international Wout Weghorst verruilt Burnley voor Besiktas. Algemeen Dagblad (5 juli 2022). Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  8. ↑ Beşiktaş part ways with Wout Weghorst. bjk.com.tr. Geraadpleegd op 13 januari 2023.
  9. ↑ (en) United complete loan move for Weghorst. www.manutd.com. Geraadpleegd op 13 januari 2023.
  10. ↑ Weghorst debuteert met bekerzege bij Hoffenheim. https://www.vi.nl/ (14 augustus 2023). Geraadpleegd op 30 oktober 2023.
  11. ↑ Weghorst bevrijd door eerste goal: 'De trainer belde me vanochtend nog op'. https://www.vi.nl/ (28 oktober 2023). Geraadpleegd op 30 oktober 2023.
  12. ↑ Wout Weghorst van Heracles Almelo geselecteerd voor jong Oranje
  13. ↑ Wout Weghorst - Nationaal elftal Nederland –21. Transfermarkt. Geraadpleegd op 7 juli 2022.
  14. ↑ Wout Weghorst maakt debuut in Oranje. Tubantia (23 augustus 2018). Geraadpleegd op 10 december 2022.
  15. ↑ De Boer kiest voor Weghorst en Timber: dit is de volledige Oranje-selectie voor het EK. Algemeen Dagblad (26 mei 2021). Geraadpleegd op 10 december 2022.
  16. ↑ Weghorst verdubbelt voorsprong tegen Georgië met eerste interlandgoal: 2-0. NOS (6 juni 2021). Geraadpleegd op 10 december 2022.
  17. ↑ De Boer verklaart keuze voor Malen in plaats van Weghorst. Voetbal International (27 juni 2021). Geraadpleegd op 10 december 2022.
  18. ↑ WK-selectie Oranje bekend: Van Gaal neemt Simons, Lang en Noppert mee. Voetbalzone (11 november 2022). Geraadpleegd op 10 december 2022.
  19. ↑ Oranje speelt gelijk tegen Ecuador, WK-debuut Wout Weghorst. RTV Oost (25 november 2022). Geraadpleegd op 10 december 2022.
  20. ↑ Weghorst in tranen: 'Had de mooiste avond uit mijn leven moeten zijn...'. NOS (10 december 2022). Geraadpleegd op 10 december 2022.
  21. ↑ Wout Weghorst haalte haalt €15.376,50 op voor stichting Join for Joy. Join for Joy (16 juni 2020). Geraadpleegd op 10 december 2022.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wout_Weghorst&oldid=67328946"