Epiek
![]() |
Epiek is een van de hoofdvormen van de literatuur. Het is de verzamelnaam voor verhalende producten van de literatuur, zowel in poëzie als in proza, waarbij de nadruk ligt op de beschrijving van gebeurtenissen en handelingen van personages. Narratologie is de studie van verhalende literatuur. In het spraakgebruik kan de term "episch" met een iets andere betekenis gebruikt worden en gaat het dan over grootse gebeurtenissen.
De epiek is, naast de lyriek en de dramatiek, een van de hoofdvormen van de literatuur. Een voorbeeld van epiek is Homerus' Ilias, die 55 dagen in de Trojaanse oorlog beschrijft.
De meest voorkomende tot de epiek behorende genres zijn: de mythe, het sprookje, de legende, de sage, het epos of heldendicht, de ballade, de romance, de fabel, de parabel, het kort verhaal en de roman.
De studie van verhalende literatuur (en film) is de narratologie.
Epische poëzieBewerken
Poëzie wordt over het algemeen als lyrisch gezien. Men spreekt van epische poëzie, als daarin het verhaal een belangrijke plaats inneemt, zoals bij de Ilias. Epische poëzie zou men kunnen omschrijven als: "een roman in dichtvorm".[bron?] Voorbeelden zijn een epos (heldendicht) en een chanson de geste.
Voorbeelden van epische poëzie zijn:
- Gilgamesj-epos
- Odyssee
- Mahabharata
- Virgilius – Aeneis
- Ovidius – Metamorfosen
- Beowulf
- Van den vos Reynaerde (een episch diergedicht)
- Walt Whitman - Leaves of Grass
Zie ookBewerken
Lezen en schrijven | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|