Een raamvertelling of kadervertelling (ook wel raamverhaal of kaderverhaal) is een narratieve techniek waarbij een bepaald verhaal de omlijsting vormt voor een aantal andere verhalen, de binnenvertellingen. Raamvertellingen worden vooral gebruikt in films en literatuur.

Een raamvertelling start met een vertelling in het heden waarin verschillende personages aan het woord komen. Dit gedeelte is bedoeld als expositie, waarbij het thema wordt bepaald en de personages als vertelinstanties worden geïntroduceerd. Die vertellen dan elk hun verhaal dat in het verleden heeft plaatsgevonden. Op die manier worden deze verhalen narratief samengebonden door een soort flashback-techniek.

In de ingekaderde vertellingen kan dan telkens één verteller aan het woord zijn, of verschillende vertellers, zoals in de Decamerone van Boccaccio. Het kan gebeuren dat binnen een vertelling weer een ander verhaal wordt verteld, zoals in Duizend-en-een-nacht.

Voorbeelden bewerken

Zie ook bewerken