Daniel Ricciardo

Australisch autocoureur

Daniel Joseph Ricciardo (Engels: /rᵻˈkɑːrdoʊ/; Perth, West-Australië, 1 juli 1989) is een Australisch-Italiaans autocoureur die vanaf 2011 uitkomt in de Formule 1 en hierin tot op heden acht overwinningen heeft behaald. Ricciardo was kampioen in het seizoen 2009 in het Britse Formule 3-kampioenschap. In 2024 rijdt hij voor RB F1 Team.

Daniel Ricciardo
Daniel Ricciardo, 2019
Algemene informatie
Nationaliteit Vlag van Australië Australië
Vlag van Italië Italië
Geboren 1 juli 1989
Perth
Formule 1-carrière
Jaren actief 2011-2022, 2023
Wagennummer 3
Teams HRT (2011)
Toro Rosso (2012-2013)
Red Bull Racing (2014-2018)
Renault (2019-2020)
McLaren (2021-2022)
AlphaTauri (2023)
RB F1 Team (2024)
Races 242
Racestarts 241
Overwinningen 8
Podiums 32
Punten 1317
Polepositions 3
Snelste rondes 16
Eerste race Groot-Brittannië 2011
Eerste overwinning Canada 2014
Laatste overwinning Italië 2021
Laatste race Saoedi-Arabië 2024
Portaal  Portaalicoon   Autosport

Formule 1 bewerken

2010-2011 bewerken

 
Ricciardo in Monza 2011

Ricciardo was in het Formule 1 seizoen 2010 reservecoureur voor de Formule 1 teams Red Bull Racing en Scuderia Toro Rosso naast Brendon Hartley.[1] Ook in 2011 was hij testrijder voor beide teams en mocht hij voor Toro Rosso op de vrijdagen voor de races deelnemen aan vrije trainingen, waarbij hij om en om Sébastien Buemi en Jaime Alguersuari mocht vervangen.

Op 30 juni 2011 werd officieel bekendgemaakt dat Ricciardo vanaf de Grand Prix van Groot-Brittannië van dat jaar in Formule 1-races mocht rijden bij HRT.[2] Een van de vaste coureurs van dat team, Narain Karthikeyan, moest hierdoor plaatsmaken voor de jonge Australiër. De Indiër mocht later dat jaar nog wel de eerste Formule 1 race ooit in zijn thuisland rijden. Ricciardo hoefde hiervoor echter niet zijn plaats af te staan, maar zijn teamgenoot Vitantonio Liuzzi moest plaatsmaken voor Karthikeyan. Uiteindelijk eindigde Ricciardo als 27e in het WK zonder punten, één plaats voor hekkensluiter Karun Chandhok, die slechts de GP van Duitsland reed.

2012 bewerken

In 2012 was Ricciardo coureur voor het team van Scuderia Toro Rosso, zijn teamgenoot was Jean-Éric Vergne.[3] In zijn eerste race voor het team in Australië behaalde hij ook meteen zijn eerste punten met een negende plaats. Hier bleef het lange tijd bij, pas in de Grand Prix van België behaalde hij opnieuw een negende plaats. Vervolgens eindigde hij tussen de GP's van Singapore en Korea driemaal achter elkaar in de punten.

2013 bewerken

Ricciardo reed in 2013 opnieuw voor Toro Rosso. Vergne is nog steeds zijn teamgenoot.[4] De eerste twee races moest hij opgeven door problemen met zijn uitlaat, maar in de derde race in China behaalde hij zijn beste Formule 1-resultaat met een zevende plaats, na ook als zevende gestart te zijn. Naarmate het jaar vorderde, behaalde Ricciardo steeds betere resultaten, waaronder een vijfde plaats in de kwalificatie van de GP van Groot-Brittannië en de zesde kwalificatietijd in het daaropvolgende raceweekend in Duitsland. Hiermee kwam hij nadrukkelijk in beeld voor het tweede zitje bij het Red Bull-team, waar tweede coureur Mark Webber aan het eind van 2013 zou stoppen.

2014 bewerken

 
Ricciardo in Singapore.

Op 2 september 2013 werd bekendgemaakt dat Ricciardo vanaf 2014 voor Red Bull Racing ging rijden.[5] Hij kreeg hier startnummer 3. Zijn teamgenoot was Sebastian Vettel.

In zijn eerste race voor Red Bull in zijn thuisrace op het Albert Park Street Circuit wist Ricciardo meteen op de tweede plaats achter Nico Rosberg te eindigen. Hij werd hiermee de eerste Australiër die in zijn thuisrace op het podium stond. Na afloop van de race werd hij echter gediskwalificeerd omdat zijn brandstofconsumptie hoger was dan toegestaan.[6]

In de zevende race op het Circuit Gilles Villeneuve behaalde Ricciardo zijn eerste overwinning in de Formule 1, nadat de Mercedes-coureurs Nico Rosberg en Lewis Hamilton problemen kregen met hun auto's. Hamilton viel eerder uit en Rosberg werd met drie ronden te gaan ingehaald door Ricciardo, die zo zijn eerste zege op zijn naam mocht schrijven. In Hongarije behaalde hij zijn tweede overwinning van het seizoen door in de laatste ronden de Mercedes van Lewis Hamilton en de Ferrari van Fernando Alonso in te halen.

2015 bewerken

2015 was een moeilijk seizoen voor Ricciardo. Hij had veel betrouwbaarheidsproblemen met de Renault-motor, die qua vermogen toch al niet op kon tegen Mercedes en Ferrari. Ricciardo finishte het seizoen uiteindelijk op plek 8 met 92 punten, met als hoogtepunten podia in Hongarije en Singapore.

2016 bewerken

Ricciardo behaalde acht podiumplaatsen in de Red Bull, met als uitschieter een overwinning in Maleisië. In Monaco had Ricciardo pole position en reed lang aan de leiding totdat hij een pitstop moest maken. Toen hij aankwam in de pits stonden de monteurs nog niet klaar met de nieuwe banden en moest hij wachten, wat hem zijn eerste plaats kostte.

2018 bewerken

Ricciardo kende in 2018 een ongelukkig jaar, acht keer viel hij uit. Hij wist wel twee keer een Grand Prix te winnen, in China en in Monaco. Deze twee overwinningen waren zijn enige podiumplekken van 2018 en de overwinning in de straten van Monaco zou zijn laatste podium zijn voor Red Bull. Hij werd dat seizoen op een straatlengte achterstand gezet door zijn teamgenoot Max Verstappen, die naast minder uit te vallen ook veel vaker op het podium stond. Op 3 augustus 2018 werd bekend dat Ricciardo vanaf 2019 voor het fabrieksteam van Renault gaat rijden. Hij is hierbij een contract voor twee jaar aangegaan.[7]

2020 bewerken

Op 14 mei 2020 werd bekend dat Ricciardo vanaf 2021 voor het team van McLaren gaat rijden.[8] Lando Norris is zijn teamgenoot.

Op 11 oktober behaalde Ricciardo zijn eerste podium voor Renault tijdens de Grand Prix van de Eifel op de Nürburgring.

2021 bewerken

Ricciardo maakte de overstap naar het team van McLaren en behaalde op 12 september 2021 zijn eerste overwinning voor het team tijdens de Grand Prix van Italië. Dit was ook het enige podium dat Ricciardo zou behalen in 2021.

2022 bewerken

Op 24 augustus maakten zowel Ricciardo als McLaren bekend dat zijn contract vroegtijdig werd beëindigd. Dit betekende dat het seizoen van 2022 het laatste seizoen was dat hij voor McLaren reed. Dit vanwege tegenvallende resultaten in 2021 en 2022.

2023 bewerken

In het seizoen 2023 keerde Ricciardo terug bij Red Bull Racing als test/reserve coureur.[9] Op 11 juli werd bekendgemaakt dat Ricciardo vanaf Hongarije Nyck de Vries zal vervangen bij het team AlphaTauri.[10] Op 27 augustus, tijdens de tweede vrije training van de Nederlandse grand prix, brak Ricciardo z'n middenhandsbeentje door een crash in de Hugenholz bocht. Vanaf de Grand Prix van Nederland heeft Liam Lawson zijn zitje voor vijf races overgenomen. Ricciardo nam na zijn herstel weer deel vanaf de Grand Prix in Austin.

Formule 1-carrière bewerken

Teams bewerken

Jaar/Jaren Team
2011 HRT
2012 - 2013 Toro Rosso
2014 - 2018 Red Bull Racing
2019 - 2020 Renault
2021 - 2022 McLaren
2023 AlphaTauri
2024 RB

Statistiek bewerken

Onderstaande tabel is bijgewerkt tot en met de Grand Prix van Saoedi-Arabië 2024.

2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 * Totaal
Aantal ingeschreven races 11 20 19 19 19 21 20 21 21 17 22 22 8 2 * 242 (241 starts)
Aantal zeges 0 0 0 3 0 1 1 2 0 0 1 0 0 0 * 8
Aantal pole-positions 0 0 0 0 0 1 0 2 0 0 0 0 0 0 * 3
Aantal snelste rondes 0 0 0 1 3 4 1 4 0 2 1 0 0 0 * 16
Aantal podiumplaatsen 0 0 0 8 2 8 9 2 0 2 1 0 0 0 * 32
Aantal WK-punten 0 10 20 238 92 256 200 170 54 119 115 37 6 0 * 1317
Eindstand WK 27 18 14 3 8 3 5 6 9 5 8 12 17 16 *

* Seizoen loopt nog.

Formule 1-resultaten bewerken

Kleur Resultaat
Goud Winnaar
Zilver Tweede plaats
Brons Derde plaats
Groen Gefinisht (punten behaald)
Blauw Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Paars Uitgevallen (DNF)
Rood Niet gekwalificeerd (DNQ)
Kleur Resultaat
Zwart Gediskwalificeerd (DSQ)
Wit Niet gestart (DNS)
Blanco Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD) / Niet deelgenomen
1, 2, 3 Sprint positie (punten behaald)
P Poleposition
S Snelste ronde
Jaar Inschrijving Chassis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 Pos Punten
2011 Scuderia
Toro Rosso
Toro Rosso
STR6
Ferrari
056 2.4 V8
AUS
TC
MAL
TC
CHN
TC
TUR
TC
SPA
TC
MON
TC
CAN
TC
EUR
TC
27 0
Hispania Racing
F1 Team
Hispania
F111
Cosworth
CA2011 2.4 V8
GBR
19
DUI
19
HON
18
BEL
DNF
ITA
NC
SIN
19
JPN
22
KOR
19
IND
18
ABU
DNF
BRA
20
2012 Scuderia
Toro Rosso
Toro Rosso
STR7
Ferrari
056 2.4 V8
AUS
9
MAL
12
CHN
17
BHR
15
SPA
13
MON
DNF
CAN
14
EUR
11
GBR
13
DUI
13
HON
15
BEL
9
ITA
12
SIN
9
JPN
10
KOR
9
IND
13
ABU
10
VST
12
BRA
13
18 10
2013 Scuderia
Toro Rosso
Toro Rosso
STR8
Ferrari
056 2.4 V8
AUS
DNF
MAL
18
CHN
7
BHR
16
SPA
10
MON
DNF
CAN
15
GBR
8
DUI
12
HON
13
BEL
10
ITA
7
SIN
DNF
KOR
19
JPN
13
IND
10
ABU
16
VST
11
BRA
10
14 20
2014 Infiniti
Red Bull Racing
Red Bull
RB10
Renault
Energy F1-2014 1.6 V6
AUS
DSQ
MAL
DNF
BHR
4
CHN
4
SPA
3
MON
3
CAN
1
OOS
8
GBR
3
DUI
6
HON
1
BEL
1
ITA
5
SIN
3
JPN
4
RUS
7
VST
3
BRA
DNF
ABU
4S
  238
2015 Infiniti
Red Bull Racing
Red Bull
RB11
Renault
Energy F1-2015 V6
AUS
6
MAL
10
CHN
9
BHR
6
SPA
7
MON
5S
CAN
13
OOS
10
GBR
DNF
HON
3S
BEL
DNF
ITA
8
SIN
2S
JPN
15
RUS
15
VST
10
MEX
5
BRA
11
ABU
6
8 92
2016 Red Bull Racing Red Bull
RB12
TAG Heuer
F1-2016 V6
AUS
4S
BHR
4
CHN
4
RUS
11
SPA
4
MON
2P
CAN
7
EUR
7
OOS
5
GBR
4
HON
3
DUI
2S
BEL
2
ITA
5
SIN
2S
MAL
1
JPN
6
VST
3
MEX
3S
BRA
8
ABU
5
  256
2017 Red Bull Racing Red Bull
RB13
TAG Heuer
F1-2017 V6
AUS
DNF
CHN
4
BHR
5
RUS
DNF
SPA
3
MON
3
CAN
3
AZE
1
OOS
3
GBR
5
HON
DNF
BEL
3
ITA
4S
SIN
2
MAL
3
JPN
3
VST
DNF
MEX
DNF
BRA
6
ABU
DNF
5 200
2018 Aston Martin
Red Bull Racing
Red Bull
RB14
TAG Heuer
F1-2018 V6
AUS
4S
BHR
DNF
CHN
1S
AZE
DNF
SPA
5S
MON
1P
CAN
4
FRA
4
OOS
DNF
GBR
5
DUI
DNF
HON
4S
BEL
DNF
ITA
DNF
SIN
6
RUS
6
JPN
4
VST
DNF
MEX
DNFP
BRA
4
ABU
4
6 170
2019 Renault F1 Team Renault
R.S.19
Renault
E-Tech 19 V6
AUS
DNF
BHR
18
CHN
7
AZE
DNF
SPA
12
MON
9
CAN
6
FRA
11
OOS
12
GBR
7
DUI
DNF
HON
14
BEL
14
ITA
4
SIN
14
RUS
DNF
JPN
DSQ
MEX
8
VST
6
BRA
6
ABU
11
9 54
2020 Renault F1 Team Renault
R.S.20
Renault
E-Tech 20 V6
OOS
DNF
STI
8
HON
8
GBR
4
70J
14
SPA
11
BEL
4S
ITA
6
TOS
4
RUS
5
EIF
3
POR
9
EMI
3
TUR
10
BHR
7
SAK
5
ABU
7S
5 119
2021 McLaren McLaren
MCL35M
Mercedes-AMG
F1 M12 E Performance V6 t
BHR
7
EMI
6
POR
9
SPA
6
MON
12
AZE
9
FRA
6
STI
13
OOS
7
GBR
5
HON
11
BEL
4 ‡
NED
11
ITA
*31S
RUS
4
TUR
13
VST
5
MXS
12
SAP
DNF
QAT
12
SAU
5
ABU
12
8 115
2022 McLaren McLaren
MCL36
Mercedes-AMG
F1 M13 E Performance
BHR
14
SAU
DNF
AUS
6
EMI
618
MIA
13
SPA
12
MON
12
AZE
8
CAN
11
GBR
13
OOS
9
FRA
9
HON
15
BEL
15
NED
17
ITA
DNF
SIN
5
JPN
11
VST
16
MXS
7
SAP
DNF
ABU
9
12 37
2023 AlphaTauri AlphaTauri
AT04
Honda
RBPTH001
BHR
SAU
AUS
AZE
MIA
MON
SPA
CAN
OOS
GBR
HON
13
BEL
16
NED
WD
ITA
SIN
JPN
QAT
VST
15
MXS
7
SAP
13
LSV
14
ABU
11
17 6
2024* RB RB
VCARB 01
Honda
RBPTH002
BHR
13
SAU
16
AUS
JPN
CHN
MIA
EMI
MON
CAN
SPA
OOS
GBR
HON
BEL
NED
ITA
AZE
SIN
VST
MXS
SAP
LSV
QAT
ABU
16* 0*
Jaar Inschrijving Chassis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 Pos Punten
  • Uitgevallen maar wel geklasseerd omdat er meer dan 90% van de race-afstand werd afgelegd.
  • *3 Derde in de sprintkwalificatie.
  • ‡ Halve punten werden toegekend tijdens de GP van België 2021 omdat er minder dan 75% van de wedstrijd was afgelegd door hevige regenval.
  • * Seizoen nog niet begonnen.

Overwinningen bewerken

Nr. Grand Prix Team
1   Grand Prix van Canada 2014   Red Bull-Renault
2   Grand Prix van Hongarije 2014   Red Bull-Renault
3   Grand Prix van België 2014   Red Bull-Renault
4   Grand Prix van Maleisië 2016   Red Bull-TAG Heuer
5   Grand Prix van Azerbeidzjan 2017   Red Bull-TAG Heuer
6   Grand Prix van China 2018   Red Bull-TAG Heuer
7   Grand Prix van Monaco 2018   Red Bull-TAG Heuer
8   Grand Prix van Italië 2021   McLaren-Mercedes

Externe links bewerken