Tim Ream

Amerikaans voetballer

Timothy ("Tim") Michael Ream (Saint Louis, 5 oktober 1987) is een Amerikaans voetballer die doorgaans speelt als centrale verdediger. In augustus 2015 verruilde hij Bolton Wanderers voor Fulham. Ream maakte in 2010 zijn debuut in het voetbalelftal van de Verenigde Staten.

Tim Ream
Ream in 2011 als speler van New York Red Bulls
Persoonlijke informatie
Volledige naam Timothy Michael Ream
Geboortedatum 5 oktober 1987
Geboorteplaats Saint Louis, Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Lengte 186 cm
Been Links
Positie Centrale verdediger
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Engeland Fulham
Rugnummer 13
Contract tot 30 juni 2025
Jeugd
2003–2005
2005–2008
2008–2009
Vlag van Verenigde Staten Saint Louis Scott Gallagher
Vlag van Verenigde Staten Saint Louis Billikens
Vlag van Verenigde Staten Chicago Fire Premier
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2010–2011
2012–2015
2015–
Vlag van Verenigde Staten New York Red Bulls
Vlag van Engeland Bolton Wanderers
Vlag van Engeland Fulham
63(1)
114(0)
284(5)
Interlands **
2010– Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 55(1)

* Bijgewerkt op 5 januari 2024
** Bijgewerkt op 5 januari 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière bewerken

Ream speelde in de jeugd voor Saint Louis Scott Gallagher, Saint Louis Billikens en Chicago Fire Premier. In 2010 werd de verdediger bij de SuperDraft gekozen door New York Red Bulls.[1] De centrumverdediger debuteerde op 27 maart 2010, toen met 1–0 gewonnen werd van Chicago Fire door een goal van Joel Lindpere. Ream speelde negentig minuten mee.[2] Op 11 september 2010 tekende hij voor zijn eerste doelpunt, toen met 3–1 gewonnen werd van Colorado Rapids. In de tweeëndertigste minuut zette hij Red Bulls op 2–0, nadat Thierry Henry de score had geopend.[3] In zijn eerste seizoen speelde Ream alle minuten mee in alle competitieduels van zijn club. In december 2011 trainde de verdediger mee met West Bromwich Albion en Bolton Wanderers, om fit te blijven tijdens de winterstop.[4] In januari 2012 nam Bolton Wanderers Ream over van Red Bulls. Bij Bolton moest de Amerikaan de opvolger worden van Gary Cahill, die verkocht was aan Chelsea.[5] Ream tekende een contract voor drieënhalf jaar bij Bolton.[6] In de seizoenen 2013/14 en 2014/15 werd hij speler van het jaar bij Bolton.[7][8] Tussendoor had de centrumverdediger zijn contract bij de club verlengd. Zijn nieuwe verbintenis liep tot de zomer van 2017.[9] In de zomer van 2015 verkaste Ream naar competitiegenoot Fulham. Daar ondertekende hij een driejarige verbintenis.[10] In december 2022 werd zijn contract opengebroken en met een jaar verlengd tot medio 2024.[11] Ruim een jaar later kwam er nog een seizoen extra bij zijn contract.[12]

Clubstatistieken bewerken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2010   New York Red Bulls Major League Soccer 32 1 1 0 33 1
2011 31 0 1 0 32 0
2011/12   Bolton Wanders Premier League 13 0 2 0 15 0
2012/13 Championship 15 0 2 0 17 0
2013/14 42 0 3 0 45 0
2014/15 44 0 5 0 49 0
2015/16   Fulham 29 0 3 0 32 0
2016/17 36 1 6 0 42 1
2017/18 47 1 1 0 48 1
2018/19 Premier League 26 0 1 0 27 0
2019/20 Championship 47 0 3 0 50 0
2020/21 Premier League 7 0 3 0 10 0
2021/22 Championship 46 1 1 0 47 1
2022/23 Premier League 33 1 2 0 33 1
2023/24 13 1 2 0 15 1
Totaal 461 6 36 0 0 0 497 6

Bijgewerkt op 5 januari 2024.[13]

Interlandcarrière bewerken

Ream maakte zijn debuut in het Amerikaans voetbalelftal op 17 november 2010, toen in een oefeninterland met 0–1 werd gewonnen van Zuid-Afrika door een doelpunt van mededebutant Juan Agudelo, destijds zijn teamgenoot bij de Red Bulls. Ream mocht van bondscoach Bob Bradley in de basis beginnen en hij werd na zevenenzestig minuten gewisseld voor Nat Borchers.[14] De andere debutanten dit duel waren Teal Bunbury, Mikkel Diskerud en Gale Agbossoumonde.[15] Op 22 januari 2011 speelde Ream voor het eerst negentig minuten mee, toen met 1–1 gelijkgespeeld werd tegen Chili. In 2011 werd de verdediger opgenomen in de Amerikaanse selectie voor de Gold Cup. Tijdens de eerste twee wedstrijden, tegen Canada en Panama speelde Ream mee. Tijdens het tweede duel maakte hij een overtreding die leidde tot een strafschop voor Panama en ook een tegendoelpunt.[16] Na deze wedstrijd werd Ream vervangen door Eric Lichaj en de laatste vier wedstrijden van het toernooi bekeek hij vanaf de tribune.[17] Hij werd een aantal jaar niet opgeroepen voor het nationale team, maar in 2014 keerde hij terug in de selectie. Ream werd in 2015 opgeroepen om mee te spelen op de Gold Cup, waar hij twee wedstrijden speelde. Ook vier jaar later nam hij deel aan dit toernooi. De VS verloren in de finale van Mexico en Ream miste alleen een van de groepsduels.

In november 2022 werd Ream door bondscoach Gregg Berhalter opgenomen in de selectie van de Verenigde Staten voor het WK 2022.[18] Tijdens dit WK werden de Verenigde Staten door Nederland uitgeschakeld in de achtste finales nadat in de groepsfase gelijkgespeeld was tegen Wales en Engeland en gewonnen van Iran. Ream kwam in alle vier duels in actie. Zijn toenmalige clubgenoten Antonee Robinson (eveneens Verenigde Staten), Harry Wilson, Daniel James (beiden Wales), Aleksandar Mitrović (Servië) en João Palhinha (Portugal) waren ook actief op het toernooi.

Interlands van Tim Ream voor de   Verenigde Staten
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler bij   New York Red Bulls
1 17 november 2010   Zuid-AfrikaVerenigde Staten   0 – 1 Vriendschappelijk
2 22 januari 2011   Verenigde StatenChili   1 – 1 Vriendschappelijk
3 29 maart 2011   Verenigde StatenParaguay   0 – 1 Vriendschappelijk
4 4 juni 2011   Verenigde StatenSpanje   0 – 4 Vriendschappelijk
5 8 juni 2011   Verenigde StatenCanada   2 – 0 Gold Cup 2011
6 12 juni 2011   Verenigde StatenPanama   1 – 2 Gold Cup 2011
7 12 oktober 2011   Verenigde StatenEcuador   0 – 1 Vriendschappelijk
Als speler bij   Bolton Wanderers
8 3 september 2014   TsjechiëVerenigde Staten   0 – 1 Vriendschappelijk
9 11 oktober 2014   Verenigde StatenEcuador   1 – 1 Vriendschappelijk
10 15 oktober 2014   Verenigde StatenHonduras   1 – 1 Vriendschappelijk
11 18 november 2014   IerlandVerenigde Staten   4 – 1 Vriendschappelijk
12 31 maart 2015   ZwitserlandVerenigde Staten   1 – 1 Vriendschappelijk
13 3 juli 2015   GuatemalaVerenigde Staten   4 – 0 Vriendschappelijk
14 10 juli 2015   Verenigde StatenHaïti   1 – 0 Gold Cup 2015
15 25 juli 2015   Verenigde StatenPanama   1 – 1 Gold Cup 2015
Als speler bij   Fulham
16 4 september 2015   Verenigde StatenPeru   2 – 1 Vriendschappelijk
17 8 september 2015   Verenigde StatenBrazilië   1 – 4 Vriendschappelijk
18 13 oktober 2015   Verenigde StatenCosta Rica   0 – 1 Vriendschappelijk
19 13 november 2015   Verenigde StatenSaint Vincent en de Grenadines   6 – 1 WK 2018 kwalificatie
20 17 november 2015   Trinidad en TobagoVerenigde Staten   0 – 0 WK 2018 kwalificatie
21 22 mei 2016   Puerto RicoVerenigde Staten   1 – 3 Vriendschappelijk   20'
22 24 maart 2017   Verenigde StatenHonduras   6 – 0 WK 2018 kwalificatie
23 28 maart 2017   PanamaVerenigde Staten   1 – 1 WK 2018 kwalificatie
24 3 juni 2017   Verenigde StatenVenezuela   1 – 1 Vriendschappelijk
25 11 juni 2017   MexicoVerenigde Staten   1 – 1 WK 2018 kwalificatie
26 1 september 2017   Verenigde StatenCosta Rica   0 – 2 WK 2018 kwalificatie
27 21 maart 2019   Verenigde StatenEcuador   1 – 0 Vriendschappelijk
28 26 maart 2019   Verenigde StatenChili   1 – 1 Vriendschappelijk
29 5 juni 2019   Verenigde StatenJamaica   0 – 1 Vriendschappelijk
30 9 juni 2019   Verenigde StatenVenezuela   0 – 3 Vriendschappelijk
31 18 juni 2019   Verenigde StatenGuyana   4 – 0 Gold Cup 2019
32 22 juni 2019   Verenigde StatenTrinidad en Tobago   6 – 0 Gold Cup 2019
33 30 juni 2019   Verenigde StatenCuraçao   1 – 0 Gold Cup 2019
34 3 juli 2019   Verenigde StatenJamaica   3 – 1 Gold Cup 2019
35 7 juli 2019   Verenigde StatenMexico   0 – 1 Gold Cup 2019
36 10 september 2019   Verenigde StatenUruguay   1 – 1 Vriendschappelijk
37 11 oktober 2019   Verenigde StatenCuba   7 – 0 Nations League 2019/20
38 15 oktober 2019   CanadaVerenigde Staten   2 – 0 Nations League 2019/20
39 15 november 2019   Verenigde StatenCanada   4 – 1 Nations League 2019/20
40 19 november 2019   CubaVerenigde Staten   0 – 4 Nations League 2019/20
41 16 november 2020   Verenigde StatenPanama   6 – 2 Vriendschappelijk
42 28 maart 2021   Noord-IerlandVerenigde Staten   1 – 2 Vriendschappelijk
43 30 mei 2021   ZwitserlandVerenigde Staten   2 – 1 Vriendschappelijk
44 6 juni 2021   Verenigde StatenMexico   3 – 2 Nations League 2019/20
45 9 juni 2021   Verenigde StatenCosta Rica   4 – 0 Vriendschappelijk
46 2 september 2021   El SalvadorVerenigde Staten   0 – 0 WK 2022 kwalificatie
47 21 november 2022   Verenigde StatenWales   1 – 1 WK 2022
48 25 november 2022   EngelandVerenigde Staten   0 – 0 WK 2022
49 29 november 2022   IranVerenigde Staten   0 – 1 WK 2022
50 3 december 2022   NederlandVerenigde Staten   3 – 1 WK 2022
51 27 maart 2023   Verenigde StatenEl Salvador   1 – 0 Nations League 2022/23
52 9 september 2023   Verenigde StatenOezbekistan   3 – 0 Vriendschappelijk
53 14 oktober 2023   Verenigde StatenDuitsland   1 – 3 Vriendschappelijk
54 16 november 2023   Verenigde StatenTrinidad en Tobago   3 – 0 Nations League 2023/24
55 20 november 2023   Trinidad en TobagoVerenigde Staten   2 – 1 Nations League 2023/24

Bijgewerkt op 5 januari 2024.[19]

Erelijst bewerken

Competitie
Aantal Jaren
  Fulham
Championship 1 2021/22
  Verenigde Staten
CONCACAF Nations League 1 2019/20

Referenties bewerken