Panamees voetbalelftal (mannen)

nationaal voetbalteam

Het Panamees voetbalelftal is een team van voetballers dat Panama vertegenwoordigt bij internationale wedstrijden zoals de (kwalificatie)wedstrijden voor het wereldkampioenschap voetbal, de CONCACAF Gold Cup en de Copa Centroamericana. Het elftal behaalde in maart 2014 met de 29ste plaats de hoogste positie ooit op de FIFA-wereldranglijst; in augustus 1995 werd met de 150ste plaats de laagste positie bereikt. Panama liep het in 2013 in de blessuretijd van de laatste kwalificatiewedstrijd deelname aan het wereldkampioenschap 2014 in Brazilië mis. In 2017 slaagde het Midden-Amerikaanse land er voor de eerste keer in om zich te kwalificeren voor een WK-eindronde. De eerste goal ooit voor Panama bij het WK werd in 2018 in de groepsfase gescoord tegen Engeland (6-1 nederlaag) en kwam van de voet van Felipe Baloy.

Panama
Vlag van Panama
Bijnaam La Marea Roja
Las Canaleros
FIFA-ranglijst 45 Gedaald 1 (4 april 2024)
Hoogste ranking 29e (maart 2014)
Laagste ranking 150e (aug 1995, okt 1995)
Associatie FPF
Bondscoach Vlag van Spanje Thomas Christiansen
Stadion Estadio Rommel Fernández
Meeste interlands Gabriel Gómez (149)
Topscorer Luis Tejada (43)
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van Panama Panama 2–2 Mexico Vlag van Mexico
(Cali, Colombia; 28 juni 1937)
Grootste overwinning:
Vlag van Anguilla Anguilla 0–13 Panama Vlag van Panama
(Panama-Stad, Panama; 5 juni 2021)
Grootste nederlaag:
Vlag van Panama Panama 0–11 Costa Rica Vlag van Costa Rica
(Panama-Stad, Panama; 16 februari 1938)
Wereldkampioenschap
Optredens 1 (eerste keer: 2018)
Beste resultaat Groepsfase (2018)
CONCACAF Gold Cup
Optredens 7 (eerste keer: 1993)
Beste resultaat Tweede (2005, 2013)
Thuis
Uit
Panama en El Salvador voorafgaand aan een oefeninterland (1–0) op 8 oktober 2010
Blas Pérez is thans topscorer van het Panamees voetbalelftal (40 doelpunten)

Geschiedenis bewerken

In Panama startte de ontwikkeling van het voetbal in de jaren 20 en 30; net als de meeste landen in Midden-Amerika kende het land een relatief late verspreiding van de sport, wat onder meer werd veroorzaakt door de concurrentie die andere balsporten boden. Een uitnodiging van de Uruguayaanse voetbalbond voor deelname aan het eerste wereldkampioenschap werd door de toenmalige bondsvoorzitter geweigerd, daar hij geen behoefte voelde een representatief elftal te formeren. Op dat moment had Panama nog geen nationaal elftal: in 1937 werd die voor het eerst gevormd. De Uruguayaan Romeo Parravicini stelde als eerste bondscoach het elftal samen voor deelname aan de Centraal-Amerikaanse en Caraïbische Spelen in eigen land. Op 12 februari 1938 speelde Panama haar eerste interland tegen Venezuela en won met 2–1. Vier dagen later werd Panama met 0–11 verslagen door Costa Rica, de streekgenoot die zeventien jaar eerder reeds zijn eerste interland speelde. De uitslag tegen Costa Rica is thans de grootste nederlaag in de geschiedenis van het nationaal elftal van Panama. Costa Rica is thans het vaakst tegenstander geweest van Panama in een officiële voetbalinterland, met tot op heden meer dan veertig confrontaties; het is echter niet een officiële klassieker, zoals de interland tussen Costa Rica en Honduras dat wel is (clásico centroamericano).

Panama won in 1951 het CCCF-kampioenschap, het toernooi voor landen uit Midden-Amerika en het Caraïbisch gebied en voorloper van het CONCACAF-kampioenschap. Nadat Nicaragua op 4 maart 1951 met 6–2 werd verslagen, eindigde Panama twee punten boven rivaal Costa Rica op de eerste plaats. Voor ruim een halve eeuw was de prestatie in dit toernooi het beste resultaat dat het Panamees elftal boekte, totdat in 2009 de Copa Centroamericana – met een groter deelnemersveld – werd gewonnen. Panama weigerde voor 1930 een uitnodiging voor deelname aan het wereldkampioenschap en nam ook in de decennia erna niet deel aan kwalificatietoernooien. Meer dan veertig jaar na het spelen van de eerste interland nam Panama voor het eerst deel aan kwalificaties voor het wereldkampioenschap voetbal 1978 in Argentinië. Een wedstrijd op 4 april 1976 in het Estadio Rommel Fernández, sindsdien het vaste stadion van het nationaal elftal van Panama, werd gewonnen van Costa Rica; na een gelijkspel in de volgende wedstrijd tegen El Salvador werd de rest van de interlands verloren en deelname aan het WK misgelopen. In de rest van de twintigste eeuw won Panama nauwelijks wedstrijden en wist het niet te winnen van landen als Costa Rica, El Salvador, Honduras, Guatemala en Mexico. Geregeld werd met grote cijfers verloren (0–7 in september 1976 tegen Guatemala, 0–4 in september 1989 tegen Trinidad en Tobago, 0–5 in oktober 1995 tegen Nicaragua, 1–7 in september 2000 tegen Mexico, et cetera) en zowel in de continentale toernooien als het kwalificatieproces voor het wereldkampioenschap voetbal.

In de kwalificaties voor het wereldkampioenschap voetbal 2002 boekt Panama voor het eerst weer succes door in de Midden-Amerikaanse voorronde drie overwinningen te boeken op Honduras en Nicaragua, waardoor het elftal doorstroomde naar de een-na-laatste kwalificatieronde. Daarin was het maximale resultaat in zes duel een 0–0 gelijkspel tegen het Canadees voetbalelftal in 2001. Vanaf het interlandjaar 2004 steeg het niveau van het Panamees voetbalelftal, wat mede werd veroorzaakt door het opkomen van een gouden generatie met spelers als Gabriel Enrique Gómez, Blas Pérez, Jaime Penedo en Luis Tejada, die veelal carrière maakten in het buitenland; veel internationals van Panama kwamen terecht in de Major League Soccer, de voetbalcompetitie in de Verenigde Staten, die zelf ook geleidelijk een hoger niveau kreeg. In 2004 kwalificeerde Panama zich voor de tweede van drie rondes in de kwalificatie voor het WK 2006, na onder andere een 1–1 gelijkspel tegen de Verenigde Staten en een 3–1 overwinning op El Salvador. Niet eerder kwam Panama zo dicht bij kwalificatie voor het mondiale eindtoernooi, en door de prestaties in 2004 bereikte het elftal voor het eerst de top honderd in de FIFA-wereldranglijst. De rest van het kwalificatietoernooi was geen succes, maar in 2005 werd wel de finale van de CONCACAF Gold Cup bereikt, waarin na strafschoppen werd verloren van de Verenigde Staten. Luis Tejada werd als toernooitopscorer door de CONCACAF uitgeroepen tot beste speler van het toernooi. Sinds de finaleplek in 2005 behoort Panama steevast tot de beste landen in het CONCACAF-interlandvoetbal, met in 2007 en 2009 de kwartfinale als slechtste prestatie. In 2013 werd opnieuw de finale bereikt, maar wederom waren de Verenigde Staten te sterk in de eindstrijd.

Panama werd in 2009 voor het eerst Midden-Amerikaans kampioen door Costa Rica in de finale op 1 februari 2009 na strafschoppen te verslaan. Bondscoach Julio Dely Valdés, die in 2010 werd aangesteld en zelf tot 2005 in het Panamees voetbalelftal had gespeeld, vormde een elftal dat sindsdien succesvol was in de oefenwedstrijden, WK-kwalificatiewedstrijden en op interlandtoernooien. Landen als Trinidad en Tobago, Nicaragua, El Salvador, Honduras, maar ook Zuid-Amerikaanse landen als Peru als Bolivia werden nu – in tegenstelling tot in de eerdere decennia – verslagen. Op de CONCACAF Gold Cup 2011 wist Panama voor het eerst een wedstrijd te winnen van de Verenigde Staten. De groepswedstrijd eindigde in een 1–2 overwinning; in de halve finale troffen de landen elkaar opnieuw, maar nu waren de Verenigde Staten weer te sterk (0–1). Op 6 september 2011 startte Panama het kwalificatietoernooi voor het wereldkampioenschap in Brazilië met een uitzege op Nicaragua. Panama behaalde met een vrijwel ongeslagen status (tien gespeeld, één nederlaag) via de tweede en derde ronde de finaleronde. In die finaleronde won het land slechts een van de tien wedstrijden, maar doordat vijf keer gelijk werd gespeeld hield het tot op de laatste speeldag kans op deelname aan zijn eerste wereldkampioenschap. In oktober 2013 moest Panama winnen van de reeds gekwalificeerde Verenigde Staten om zo Mexico achter zich te houden in het klassement. Bij aanvang van de blessuretijd stonden de Panamezen op een 2–1 voorsprong; in de tweede en derde minuut van de blessuretijd bogen de Amerikanen Graham Zusi en Aron Jóhannsson de score echter om, waardoor Panama in de laatste drie minuten van het WK-kwalificatietoernooi haar eerste WK-deelname misliep. Mexico, dat op dezelfde dag ook verloor, plaatste zich zo voor de intercontinentale play-off, kwalificeerde zich voor het wereldkampioenschap en bereikte op het toernooi uiteindelijk de achtste finale.

Ondanks de onsuccesvolle afloop van het kwalificatietoernooi leidden de prestaties van het nationaal elftal van Panama in 2013 er wel toe dat op de FIFA-wereldranglijst van maart 2014 Panama de hoogste notering ooit bereikte, de negenentwintigste plaats. Het land steeg drie plaatsen ten opzichte van februari 2014 en haalde daarmee landen als Tsjechië en Slovenië in. Sinds de notering in maart 2013 in de top 30 zakte Panama geleidelijk weer weg op de ranglijst, maar het bleef sindsdien wel in de top zeventig. In februari 2014 volgde de Colombiaan Hernán Darío Gómez bondscoach Valdés op, die opstapte na de wedstrijd tegen de Verenigde Staten. Onder zijn leiding zakte Panama in 2014 en 2015 qua resultaten wat weg, met onder meer twee 4–0 nederlagen tegen Brazilië en Ecuador. Op de CONCACAF Gold Cup 2015 overleefde Panama de groepsfase door driemaal met 1–1 gelijk te spelen; na strafschoppen in de kwartfinale werd de halve finale bereikt, waarin Mexico op 22 juli 2015 met 1–2 na verlenging te sterk was. De Panamese voetbalbond diende na afloop van de wedstrijd een protest tegen de arbitrage in, nadat scheidsrechter Mark Geiger Mexico tweemaal op een beslissend moment een controversiële strafschop had toegekend, die tweemaal werd binnengeschoten door Andrés Guardado. Ook de voetbalbond van Costa Rica diende protest in tegen de vermeend corrupte scheidsrechtersorganisatie van de CONCACAF.

In januari 2016 plaatste Panama zich dankzij een 4–0 overwinning op Cuba voor de Copa América Centenario, de jubileumeditie van het Zuid-Amerikaanse voetbaltoernooi ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van de CONMEBOL. Het toernooi, dat in de zomer van 2016 plaatsvond in de Verenigde Staten, was de eerste Copa América waar Panama aan deelnam. Het land kwam onder leiding van de Colombiaanse bondsocach Hernán Darío Gómez niet verder dan de groepsfase na een overwinning op Bolivia (2-1) en nederlagen tegen Argentinië (0-5) en Chili (2-4).

Panama nam in 2018 voor het eerst deel aan een WK-eindronde. Ondanks een puntloos toernooi en slechts twee doelpunten werd de selectie van bondscoach Hernán Darío Gómez groots onthaald in de hoofdstad Panama-Stad op zaterdag 30 juni.[1] Panama was bij het WK ingedeeld in een groep met België (0-3), Engeland (1-6) en Tunesië (1-2). De spelers en de staf trokken in een open bus door de stad en werden toegejuicht door duizenden supporters.

Deelname aan internationale toernooien bewerken

Wereldkampioenschap voetbal bewerken

Overzicht wereldkampioenschap
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
  1978 Niet gekwalificeerd
  1982 Niet gekwalificeerd
  1986 Niet gekwalificeerd
  1990 Niet gekwalificeerd
  1994 Niet gekwalificeerd
  1998 Niet gekwalificeerd
   2002 Niet gekwalificeerd
  2006 Niet gekwalificeerd
  2010 Niet gekwalificeerd
  2014 Niet gekwalificeerd
  2018 Groepsfase 3 0 0 3 2 11 (Kwal)
  2022 Niet gekwalificeerd

CONCACAF Gold Cup bewerken

Overzicht CONCACAF-kampioenschap
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
  1963 Groepsfase 4 1 2 1 8 4
19651989 Geen deelname
Overzicht CONCACAF Gold Cup
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
  1991 Niet gekwalificeerd
   1993 Groepsfase 3 0 1 2 3 8 (Kwal.)
  1996 Niet gekwalificeerd
  1998 Niet gekwalificeerd
  2000 Geen deelname
  2002 Niet gekwalificeerd
   2003 Niet gekwalificeerd
  2005 Tweede 6 3 1 2 7 6 (Kwal.)
  2007 Kwartfinale 4 1 1 2 6 7 (Kwal.)
  2009 Kwartfinale 4 1 1 2 7 5 (Kwal.)
  2011 Halve finale 5 3 1 1 7 6 (Kwal.)
  2013 Tweede 6 4 1 1 11 4 (Kwal.)
   2015 Derde 6 0 5 1 6 7 (Kwal.)
  2017 Kwartfinale 4 2 1 1 6 3 (Kwal.)
      2019 Kwartfinale 4 2 0 2 6 3 (Kwal.)
  2021 Groepsfase 3 1 1 1 8 7 (Kwal.)
  2023 Tweede 6 3 2 1 11 6 (Kwal.)

CONCACAF Nations League bewerken

CONCACAF Nations League
Jaar Div. Pos. Wed. W G V DV DT Res.
2019–20 A 4 1 0 3 5 9   A
2022–23 A 4e 6 3 1 2 8 3   A

Copa Centroamericana bewerken

Overzicht UNCAF Nations Cup
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
  1991 Niet gekwalificeerd
  1993 Derde 3 0 1 2 1 5
  1995 Groepsfase 2 0 0 2 0 3
  1997 Groepsfase 2 0 0 2 0 7
  1999 Geen deelname
  2001 Vierde 6 2 1 3 12 9
  2003 Vijfde 5 1 1 3 4 5
  2005 Vierde 4 1 0 3 1 5
  2007 Tweede 4 3 2 0 5 2
  2009 Kampioen 4 2 1 1 2 3
Overzicht Copa Centroamericana
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
  2011 Derde 5 3 2 0 7 1
  2013 Vijfde 3 1 2 0 4 2
  2014 Derde 3 2 1 0 5 2
  2017 Tweede 5 3 1 1 4 2

CCCF kampioenschap bewerken

Overzicht CCCF-kampioenschap
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
  1941 Vierde 4 1 1 2 11 16
  1943 Geen deelname
  1946 Vijfde 5 1 1 3 5 16
  1948 Derde 8 4 0 4 19 24
  1951 Kampioen 4 3 1 0 13 3
  1953 Zevende 6 0 1 5 6 16
  1955 Geen deelname
  1957 Vierde 4 1 0 3 3 8
  1960 Geen deelname
  1961 Groepsfase 4 1 0 3 3 10

Copa América bewerken

De Copa América Centenario is een voetbaltoernooi dat in 2016 werd worden ter ere van het 100-jarig bestaan van de CONMEBOL. Panama nam deel aan dat toernooi. Het land kwalificeerde zich door in de play-off van Cuba te winnen met 4–0. De eerste wedstrijd in de poule werd nog gewonnen van Bolivia (2–1) door twee doelpunten van Blas Pérez. Door de nederlagen tegen Argentinië (0–5) en Chili (2–4) werd Panama derde in de poule.

Overzicht Copa América (Copa América Centenario)
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
  2016 Groepsfase 3 1 0 2 4 10

Interlands bewerken

  Zie Interlands Panamees voetbalelftal 2020-2029 voor de meest actuele gespeelde en komende interlands van Panama.

Huidige selectie bewerken

De volgende spelers werden opgenomen in de selectie voor het Wereldkampioenschap voetbal 2018 in Rusland.

Interlands en doelpunten tot en met de vriendschappelijke match tegen   Noord-Ierland op 29 mei 2018.

Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Jaime Penedo 130 0   Dinamo Boekarest
12 José Calderón 31 0   Chorrillo
22 Álex Rodríguez 6 0   San Francisco
Verdediging
2 Michael Murillo 21 2   New York Red Bulls
3 Harold Cummings 51 0   San Jose Earthquakes
4 Fidel Escobar 22 1   New York Red Bulls
5 Román Torres 110 10   Seattle Sounders
13 Adolfo Machado 65 1   Houston Dynamo
15 Erick Davis 34 0   Dunajská Streda
17 Luis Ovalle 18 0   CD Olimpia
23 Felipe Baloy 101 3   CSD Municipal
Middenveld
6 Gabriel Gómez 143 12   Atlético Bucaramanga
8 Édgar Bárcenas 28 0   Tapachula
11 Armando Cooper 97 7   Universidad de Chile
19 Alberto Quintero 89 5   Universitario
20 Aníbal Godoy 88 2   San Jose Earthquakes
21 José Luis Rodríguez 1 0   AA Gent
Aanval
7 Blas Pérez 111 41   CSD Municipal
9 Gabriel Torres 71 14   CD Huachipato
10 Ismael Díaz 10 2   Deportivo Fabril
14 Valentín Pimentel 20 1   Plaza Amador
18 Luis Tejada 105 43   Sport Boys
16 Abdiel Arroyo 33 5   Alajuelense

Spelersrecords bewerken

Meeste interlands bewerken

  Zie Lijst van spelers van het Panamese voetbalelftal voor spelers met minimaal 31 interlands achter hun naam
Naam Carrière Interlands Doelpunten
1 Gabriel Gómez 2003–2018 149 12
2 Jaime Penedo 2003– 126 0
3 Blas Pérez 2001– 112 41
4 Román Torres 2005– 102 8
5 Luis Tejada 2001– 101 43
6 Felipe Baloy 2001– 96 3
7 Luis Henríquez 2003– 92 2
8 Armando Cooper 2003– 90 6
9 José Anthony Torres 2000–2010 85 0
10 Aníbal Godoy 2010– 81 1
 Nog actief

Laatst bijgewerkt: 20 juli 2017

Meeste doelpunten bewerken

Naam Carrière Doelpunten Interlands Gemiddelde
1 Luis Tejada 2001– 43 101 0,43
2 Blas Pérez 2001– 41 112 0,37
3 Luis Ernesto Tapia 1963–1979 27 77 0,35
4 Julio Dely Valdés 1990–2005 22 32 0,69
5 Roberto Brown 2000–2011 20 60 0,33
6 José Luis Garcés 2000–2009 20 58 0,34
7 Jorge Dely Valdés 1991–2005 19 48 0,40
8 Gabriel Gómez 2003– 12 138 0,09
9 Gabriel Torres 2006– 12 66 0,18
10 Víctor René Mendieta 1980–2000 11 31 0,35
 Nog actief

Laatst bijgewerkt: 20 juli 2017

Statistieken bewerken

  • Bijgewerkt tot en met de WK-kwalificatiewedstrijd tegen   Verenigde Staten (1–1) op 28 maart 2017.

Tegenstanders bewerken

Tegenstander Wed. W G V DV DT DS
  Argentinië(details) 2 0 0 2 1 8 –7
  Armenië(details) 1 0 1 0 1 1 0
  Aruba(details) 1 0 1 0 0 0 0
  Bahrein(details) 1 0 0 1 0 5 –5
  Belize(details) 6 4 1 0 10 3 +7
  Bermuda(details) 3 1 1 1 5 3 +2
  Bolivia(details) 5 3 0 2 7 6 +1
  Brazilië(details) 4 0 0 4 0 16 –16
  Canada(details) 10 1 6 3 6 8 –2
  Chili(details) 4 0 2 2 4 12 –8
  Chinees Taipei(details) 2 0 2 0 2 2 0
  Colombia(details) 5 2 0 3 7 12 –5
  Costa Rica(details) 44 8 12 24 38 104 –66
  Cuba(details) 25 12 6 7 36 23 +13
  Dominica(details) 2 2 0 0 8 0 +8
  Dominicaanse Republiek(details) 3 2 1 0 5 2 +3
  Ecuador(details) 6 0 2 4 1 14 –13
  El Salvador(details) 45 17 12 16 62 60 +2
  Grenada(details) 1 1 0 0 2 0 +2
  Guadeloupe(details) 2 1 0 1 4 4 0
  Guatemala(details) 37 15 9 13 55 60 –5
  Guyana(details) 1 1 0 0 2 0 +2
  Haïti(details) 21 5 7 9 20 28 –8
  Honduras(details) 45 10 10 25 29 69 –40
  Iran(details) 1 0 0 1 0 1 –1
  Jamaica(details) 12 4 6 2 15 12 +3
  Mexico(details) 17 2 5 10 13 31 –18
  Nederlandse Antillen(details) 8 1 3 4 16 22 –6
  Nicaragua(details) 21 17 0 4 64 19 +45
  Portugal(details) 1 0 0 1 0 2 –2
  Paraguay(details) 3 0 0 3 1 5 –4
  Peru(details) 8 6 0 2 6 19 –13
  Puerto Rico(details) 6 4 1 1 20 3 +17
  Saint Lucia(details) 2 2 0 0 7 0 +7
  Servië(details) 1 0 1 0 1 1 0
  Spanje(details) 1 0 0 1 1 5 –4
  Trinidad en Tobago(details) 19 5 6 8 16 26 –10
  Uruguay(details) 2 0 0 2 1 7 –6
  Venezuela(details) 13 5 4 4 20 19 +1
  Verenigde Staten(details) 18 1 5 12 11 32 –21
  Zuid-Afrika(details) 1 0 1 0 1 1 0

Van jaar tot jaar bewerken

Jaar Interlands Doelpunten Punten
Duels Winst Gelijk Verlies   Voor   Tegen Saldo
2000 20 7 3 10 22 37 –15 0.850
2001 15 4 6 5 18 18 0 0.933
2003 9 3 1 5 8 10 –2 0.778
2004 17 6 7 4 24 20 +4 1.118
2005 24 3 6 15 13 42 –29 0.500
2006 6 3 1 2 7 5 +2 1.167
2007 16 5 6 5 18 23 –5 1.000
2008 6 2 2 2 17 16 +1 1.000
2009 14 4 3 7 17 16 +1 0.786
2010 10 7 1 3 11 11 0 1.500
2011 21 14 4 3 41 13 +28 1.524
2012 13 6 2 5 12 12 0 1.077
2013 22 8 8 6 30 23 +7 1.091
2014 10 4 3 3 13 12 +1 1.100
2015 17 3 7 7 15 22 –7 0.765
2016 15 5 3 7 12 16 –4 0.867
2017 7 3 2 2 5 4 +1 1.143

FIFA-wereldranglijst[2] bewerken

1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018
  132   140   126   101   119   131   138   121   109   129   125   100   78   81   67   88   70   64   49   51   35   57   64   58   55   71

Selecties bewerken

CONCACAF Gold Cup bewerken

Selectie van Panama bij de   CONCACAF Gold Cup 2015
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Jaime Penedo 110 0   LA Galaxy
12 Luis Mejía 13 0   CA Fénix
21 José Calderón 10 0   Coatepeque
Verdediging
5 Román Torres 96 8   Millonarios FC
3 Harold Cummings 37 0   Santa Fe
13 Adolfo Machado 25 1   Saprissa
15 Erick Davis 21 0   Sporting '89
17 Luis Henríquez 78 3   Lech Poznań
23 Angel Patrick 1 0   CD Árabe Unido
Middenveld
2 Valentín Pimentel 7 0   Plaza Amador
4 Alfredo Stephens 7 0   Chorrillo FC
6 Gabriel Gómez 114 10   CS Herediano
10 Darwin Pinzón 7 3   Sporting '89
11 Armando Cooper 57 3   FC St. Pauli
14 Miguel Camargo 8 0   CD Águila
19 Alberto Quintero 58 4   BUAP
20 Aníbal Godoy 54 1   Budapest Honvéd FC
Aanval
7 Blas Pérez 97 38   FC Dallas
8 Gabriel Torres 52 9   Colorado Rapids
9 Roberto Nurse 13 3   Dorados de Sinaloa
16 Rolando Blackburn 14 3   CSD Comunicaciones
18 Luis Tejada 87 40   Juan Aurich
22 Abdiel Arroyo 8 0   CD Árabe Unido

Copa América bewerken

Selectie van Panama bij de   Copa América 2016
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Jaime Penedo   Deportivo Saprissa
12 Álex Rodríguez   San Francisco FC
22 José Calderón   Platense FC
Verdediging
3 Harold Cummings   LD Alajuelense
4 Fidel Escobar   Sporting San Miguelito
5 Roderick Miller   San Francisco FC
13 Adolfo Machado   Deportivo Saprissa
15 Martín Gómez   San Francisco FC
17 Luis Henríquez   Tauro FC
23 Felipe Baloy     Atlas Guadalajara
Middenveld
2 Miguel Camargo   Mineros de Guayana
6 Gabriel Gómez   CS Cartaginés
11 Armando Cooper   Deportivo Árabe Unido
18 Ricardo Buitrago   Juan Aurich
19 Alberto Quintero   San Jose Earthquakes
20 Aníbal Godoy   San Jose Earthquakes
21 Amilcar Henríquez   América de Cali
Aanval
7 Blas Pérez   Vancouver Whitecaps
8 Gabriel Torres   Zamora FC
9 Roberto Nurse   Mineros de Zacatecas
10 Luis Tejada   Juan Aurich
14 Valentín Pimentel   La Equidad
16 Abdiel Arroyo   RNK Split
Bondscoach:   Hernán Darío Gómez