Wikipedia

Bernd Leno

Duits doelman (1992-)

Bernd Leno (Bietigheim-Bissingen, 4 maart 1992) is een Duits doelman in het betaald voetbal. Hij verruilde Arsenal in augustus 2022 voor Fulham, dat circa 4 miljoen euro voor hem betaalde. Leno debuteerde in 2016 in het Duits voetbalelftal.

Bernd Leno
Bernd Leno
Persoonlijke informatie
Volledige naam Bernd Leno
Geboortedatum 4 maart 1992
Geboorteplaats Bietigheim-Bissingen, Vlag van Duitsland Duitsland
Lengte 190 cm
Positie Doelman
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Engeland Fulham
Contract tot 30 juni 2025 (optie +1 jaar)
Jeugd
2003–2009 Vlag van Duitsland VfB Stuttgart
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2009–2011
2011–2012
2011
2012–2018
2018–2022
2022– 		Vlag van Duitsland VfB Stuttgart II
Vlag van Duitsland VfB Stuttgart
→ Vlag van Duitsland Bayer Leverkusen
Vlag van Duitsland Bayer Leverkusen
Vlag van Engeland Arsenal
Vlag van Engeland Fulham 		56(0)
0(0)
16(0)
217(0)
86(0)
0(0)
Interlands **
2012–2014
2015– 		Vlag van Duitsland Duitsland –21
Vlag van Duitsland Duitsland 		14(0)
8(0)
* Bijgewerkt op 25 februari 2021
** Bijgewerkt op 16 oktober 2020
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière bewerken

VfB Stuttgart bewerken

Leno maakte van 2003 tot en met 2009 deel uit van de jeugdopleiding van VfB Stuttgart. Na ook twee jaar in het tweede elftal daarvan tekende hij op 17 mei 2011 een contract tot medio 2014 bij de club.[1] Een debuut in het eerste elftal bleef niettemin uit.

Bayer Leverkusen bewerken

Stuttgart verhuurde Leno op 10 augustus 2011 voor vijf maanden aan Bayer 04 Leverkusen.[2] Na afloop van deze periode vertrok hij definitief naar Leverkusen. Hij was er vanaf zijn komst eerste doelman. Hij was pas de derde doelman op dat moment die bij zijn eerste drie wedstrijden in de Bundesliga de nul hield. Op 13 september 2011 werd hij tegen Chelsea de jonge Duitse keeper ooit om een wedstrijd in de Champions League te spelen. In november 2011 nam Bayer Leverkusen Leno definitief over van Stuttgart. Hij keepte in zeven seizoenen meer dan 300 wedstrijden voor de club.[3] Ook speelde hij voor Leverkusen in zowel de UEFA Champions League als de Europa League.

Arsenal bewerken

Leno verruilde Bayer 04 Leverkusen in juli 2018 voor Arsenal, dat circa €25.000.000,- voor hem betaalde. Hij debuteerde in de Premier League tegen Watford FC nadat eerste doelman Petr Cech geblesseerd was geraakt. Die basisplaats stond hij dat seizoen niet meer af. Ook de twee seizoenen erop was Leno onomstreden. In het seizoen 2021/22 was Leno tweede doelman achter nieuwe aankoop Aaron Ramsdale.

Clubstatistieken bewerken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2009/10 VfB Stuttgart II   3. Liga 16 0 0 0 0 0 16 0
2010/11 37 0 0 0 0 0 37 0
2011/12 3 0 0 0 0 0 3 0
→ Bayer Leverkusen   Bundesliga 16 0 0 0 6 0 22 0
Bayer Leverkusen 17 0 0 0 2 0 19 0
2012/13 32 0 2 0 6 0 40 0
2013/14 34 0 4 0 8 0 46 0
2014/15 34 0 4 0 10 0 48 0
2015/16 33 0 4 0 12 0 49 0
2016/17 34 0 1 0 7 0 42 0
2017/18 33 0 5 0 0 0 38 0
2018/19 Arsenal   Premier League 32 0 1 0 3 0 36 0
2019/20 30 0 0 0 2 0 32 0
2020/21 35 0 4 0 10 0 49 0
2021/22 4 0 4 0 0 0 8 0
Totaal 390 0 29 0 66 0 485 0

Bijgewerkt tot en met 25 mei 2022.

Interlandcarrière bewerken

Tussen 2012 en 2014 speelde Leno veertien interlands in het Duits voetbalelftal onder 21. Bondscoach Joachim Löw van het Duits voetbalelftal riep Leno in oktober 2015 op voor de laatste wedstrijden in het kwalificatietoernooi voor het Europees kampioenschap voetbal 2016 tegen Ierland en Georgië.[4] Hij kwam niet in actie. In november 2015 werd Leno opnieuw geselecteerd, voor vriendschappelijke interlands tegen Frankrijk en Nederland, als derde doelman achter Manuel Neuer en Ron-Robert Zieler. In de wedstrijd tegen Frankrijk (2–0 verlies), die doelwit was van een groep terroristen, kwam Leno niet in actie. De wedstrijd tegen Nederland werd door terreurdreiging afgelast. Op 17 mei 2016 werd Leno opgenomen in de selectie van Duitsland voor het Europees kampioenschap 2016 in Frankrijk; in de voorbereidende oefeninterland tegen Slowakije (1–3 nederlaag) maakte hij zijn debuut in het nationaal elftal.[5][6] Duitsland werd in de halve finale van het EK uitgeschakeld door Frankrijk (0–2), na in de eerdere twee knock-outwedstrijden Slowakije (3–0) en Italië (1–1, 6–5 na strafschoppen) te hebben verslagen. Leno kwam niet in actie. In juni 2017 nam Leno met Duitsland deel aan de FIFA Confederations Cup 2017, die werd gewonnen door in de finale Chili te verslaan (1–0).

Interlands van Bernd Leno voor   Duitsland
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort wedstrijd Doelpunten
Als speler bij   Bayer 04 Leverkusen
1. 29 mei 2016   Duitsland – Slowakije   1 – 3 Vriendschappelijk
2. 31 augustus 2016   Duitsland – Finland   2 – 0 Vriendschappelijk
3. 15 november 2016   Italië – Duitsland   0 – 0 Vriendschappelijk
4. 26 maart 2017   Azerbeidzjan – Duitsland   1 – 4 Kwalificatie EK 2020
5. 19 juni 2017   Australië – Duitsland   2 – 3 Confederations Cup
6. 8 oktober 2017   Duitsland – Azerbeidzjan   5 – 1 Kwalificatie EK 2020
Als speler bij   Bayer 04 Leverkusen
7. 6 september 2020   Zwitserland – Duitsland   1 – 1 Nations League Divisie A
8. 7 oktober 2020   Duitsland – Turkije   3 – 3 Vriendschappelijk
9. 2 september 2021   Liechtenstein – Duitsland   0 – 2 Kwalificatie WK 2022

Bijgewerkt op 2 november 2021.[7]

Referenties bewerken

  1. ↑ (de) "Bewegung tut gut". VfB Stuttgart (17 mei 2011). Geraadpleegd op 28 augustus 2011.
  2. ↑ (de) Bernd Leno wird nach Leverkusen ausgeliehen. VfB Stuttgart (10 augustus 2011). Gearchiveerd op 21 maart 2016. Geraadpleegd op 28 augustus 2011.
  3. ↑ Spelersprofiel op soccerway.com
  4. ↑ (en) Joachim Low Adds Bernd Leno To Squad For Euro 2016 Double-Header football.co.uk, 2 oktober 2015
  5. ↑ Spelersprofiel op eu-football.info
  6. ↑ (de) Die Mannschaft op de website van de Duitse voetbalbond, 17 mei 2016
  7. ↑ Gespeelde interlands, European Football
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bernd_Leno&oldid=63510805"