Wikipedia

Saoedi-Arabisch voetbalelftal (mannen)

nationaal voetbalteam

Het Saoedi-Arabisch voetbalelftal is een team van voetballers dat Saoedi-Arabië vertegenwoordigt bij internationale wedstrijden en competities, zoals de kwalificatiewedstrijden voor het wereldkampioenschap voetbal en de strijd om het Aziatisch kampioenschap voetbal.

Saoedi-Arabië
Vlag van Saoedi-Arabië
Bijnaam Zonen van de Woestijn
Kledingsponsor Nike
FIFA-ranglijst 53 Stabiel (4 april 2024)
Hoogste ranking 21e (juli 2004)
Laagste ranking 126e (december 2012)
Associatie Saoedi-Arabische Voetbalfederatie
Bondscoach Vlag van Frankrijk Hervé Renard
Stadion Koning Fahdstadion, Riyad
Meeste interlands Mohammed Al-Deayea (178)
Topscorer Majed Abdullah (71)
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van Libanon Libanon 1–1 Saoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië (1938-1973)
(Beiroet, Libanon; 18 januari 1957)
Grootste overwinning:
Vlag van Oost-Timor Oost-Timor 0–10 Saoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië
(Dili, Oost-Timor; 17 november 2015)
Grootste nederlaag:
Vlag van Verenigde Arabische Republiek Ver. Ar. Rep. 13–0 Saoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië (1938-1973)
(Casablanca, Marokko; 3 september 1961)
Wereldkampioenschap
Optredens 6 (eerste keer: 1994)
Beste resultaat Tweede ronde, 1994
Azië Cup
Optredens 8 (eerste keer: 1984)
Beste resultaat Winnaar (1984, 1988, 1996)
FIFA Confederations Cup
Optredens 4 (eerste keer: 1992)
Beste resultaat Tweede (1992)
Thuis
Uit
Azië Cup – 1984 (tegen China)
Team – 1984
WK 2006 – Warming Up

Geschiedenis bewerken

1957-1992 Twee keer Aziatisch kampioen bewerken

In 1957 speelde Saoedi-Arabië zijn eerste internationale wedstrijd, het speelde met 1-1 gelijk tegen Libanon. Voor het Aziatisch kampioenschap van 1976 plaatste het land zich, maar het trok zich terug. Voor het WK van 1978 schreef het land zich voor de eerste keer in voor WK-kwalificatie wedstrijden, het won alleen de thuiswedstrijd van Syrië, maar de uitwedstrijd en beide wedstrijden tegen Iran gingen verloren. In de strijd om de tickets voor het WK van 1982 plaatsten de Arabieren zich voor de finale-poule, maar het speelde slechts één keer gelijk in zes wedstrijden. Dieptepunt was een 0-5 thuisnederlaag tegen Nieuw-Zeeland.

Azië Cup 1984 bewerken

In 1984 nam voor het eerst deel aan een groot toernooi, de Azië Cup in Singapore. De Arabieren haalden de halve finale door gelijke spelen tegen Zuid-Korea en Qatar (twee keer 1-1) en 1-0 overwinningen op Syrië en Koeweit. In de halve finale tegen Iran leek Saoedi-Arabië opnieuw met een minimale zege de winst te behalen, maar tien minuten voor tijd scoorde Iran de gelijkmaker. Strafschoppen moesten de beslissing brengen, Iran miste één strafschop en Saoedi-Arabië haalde de finale. In de finale scoorde het land voor de eerste keer meer dan één doelpunt, het won met 2-0 van China door doelpunten van Shaye Al-Nafisah en Majed Abdullah.

Azië Cup 1988 bewerken

Vier jaren later verdedigde Saoedi-Arabië zijn titel in Qatar. De eerste ronde van het toernooi werd overleefd door een 2-0 zege op Syrië, een 0-0 gelijkspel tegen Koeweit, 1-1 tegen Bahrein en een 1-0 overwinning op China. Majed Abdullah scoorde het enige doelpunt in de halve finale tegen Iran, waardoor voor de tweede achtereenvolgende keer de finale werd gehaald. In de finale tegen Zuid-Korea werd niet gescoord, waarna Saoedi-Arabië met 4-3 de strafschoppen won, Fahad Al-Bishi schoot de beslissende strafschop raak. In zes wedstrijden scoorde de kampioen slechts vijf keer en had het maar één tegendoelpunt te incasseren. Beide prijzen werden behaald onder Braziliaanse bondscoaches, in 1984 won Mário Zagallo, in 1988 Carlos Alberto Parreira. In 1994 zou Brazilië wereldkampioen worden met Parreira als bondscoach en Zagallo als assistent.

WK 1986 - 1990 bewerken

Hoe succesvol het land was in Aziatische toernooien, hoe onfortuinlijk was het land in kwalificatie-groepen voor het WK. Voor het WK van 1986 was Saoedi-Arabië al in de eerste ronde uitgeschakeld, één doelpunt in twee wedstrijden tegen de Verenigde Arabische Emiraten was hiervoor beslissend. Voor het WK van 1990 werd wel de eerste ronde overleefd, na een zeldzame doelpuntrijke wedstrijd tegen Syrië (5-4) was een doelpuntloos gelijkspel in Damascus genoeg om de finale-poule te halen. De finale-poule bestond uit zes landen, die een toernooi speelde in Singapore. Het toernooi werd geen succes, het eindigde op de vijfde en voorlaatste plaats door in de laatste wedstrijd te winnen van Noord-Korea.

Azië Cup 1992 bewerken

In 1992 moest de Aziatische titel opnieuw verdedigd worden, deze keer in Japan. De start was stroef met gelijke spelen tegen China en Qatar, maar door een 4-0 overwinning op Thailand werd de halve finale toch gehaald. Een 2-0 overwinning op de Verenigde Arabische Emiraten zorgde opnieuw voor een finale-plaats, maar in Hiroshima kwam een einde aan de Arabische zegereeks sinds 1984 door een 1-0 nederlaag tegen Japan. Nelson Roha was de verantwoordelijke coach, ondanks alle successen van de Arabieren werden twaalf bondscoaches in acht jaar versleten.

1992-2006 vier WK's op rij bewerken

WK 1994 bewerken

 
Mohammed Al-Deayea (2010)

Een nieuwe Braziliaanse coach Candelo moest Saoedi-Arabië de eerste WK-ticket bezorgen. In de eerste ronde was Koeweit de voornaamste tegenstander, in de laatste wedstrijd werd met een 2-0 overwinning op Koeweit de finale-ronde veilig gesteld. In een toernooi in Qatar waren de verschillen tussen de zes deelnemers bijzonder klein, na drie gelijke spelen en één overwinning stond Saoedi-Arabië samen met Japan bovenaan met één punt voorsprong op drie andere landen. Een 4-3 zege op Iran leverde uiteindelijk de WK-ticket op. De stoelendans rond de bondscoach bleef doorgaan, Candelo werd ontslagen en opgevolgd door Leo Beenhakker met Wim Jansen als assistent. Zonder één wedstrijd te spelen werd ook Beenhakker ontslagen, waarna uiteindelijk de Argentijn Jorge Solari het WK in de Verenigde Staten zou leiden. In de eerste wedstrijd tegen Nederland namen de Arabieren een 1-0 voorsprong door een doelpunt van Fuad Anwar Amin, in de tweede helft werd de voorsprong weggegeven en er werd met 2-1 verloren na een inschattingsfout van doelman Mohammed Al-Deayea. In de "Arabische derby" tegen Marokko boekten de "woestijnvossen" hun eerste overwinning en bleef de kans op de achtste finales bestaan. Tegen België kende de ploeg een vliegende start, in de vijfde minuut begon Saeed Al-Owairan een lange rush vanuit zijn eigen helft en slalomde succesvol door de Belgische verdediging. Het was het enige doelpunt van de wedstrijd en Saoedi-Arabië werd na Noord-Korea het tweede Aziatische land dat de eerste ronde overleefde. Later werd het doelpunt bekroond als het zesde doelpunt van de eeuw ooit gescoord op een WK.[1] In de achtste finale was Zweden met 3-1 te sterk.

Azië Cup 1996 bewerken

In 1996 ontbrak Saoeed-Al Owairan in de selectie voor het Aziatisch Kampioenschap, hij werd gearresteerd vanwege het drinken van alcohol en het flirten met vrouwen tijdens de ramadan.[2] In het toernooi in de Verenigde Arabische Emiraten begon Saoedi-Arabië goed met een 6-0 zege op Thailand en een 1-0 overwinning op Irak. In de kwartfinales stond het land na 16 minuten met 2-0 achter tegen China, maar uiteindelijk werd met 4-3 gewonnen. Het waren meteen de laatste doelpunten van de Arabieren dit toernooi, zowel de halve finale als de finale moesten na strafschoppen beslist worden na een doelpuntloos gelijkspel. Iran, dat in de eerste ronde nog met 3-0 won werd in de halve finales verslagen na een 4-3 score in strafschoppen. In de finale waren de Verenigde Arabische Emiraten de tegenstander, voor 60.000 toeschouwers werd de strafschoppenserie met 3-1 gewonnen, Khalid Al-Muwallid zorgde voor de derde Aziatische titel. De Portugees Nelo Vingada was de coach, die volgens goed Arabisch gebruik voor een korte periode werkzaam was.

WK 1998 bewerken

In een finale-poule voor kwalificatie voor het WK van 1998 had Saoedi-Arabië na vijf wedstrijden vier punten achterstand op Iran. Een 1-0 zege op Iran zorgde voor nieuwe hoop en na een nederlaag van Iran tegen Qatar was een zege op hetzelfde Qatar beslissend om opnieuw het WK te halen, Ibrahim Al-Shahrani zorgde voor het enige doelpunt. De Duitser Otto Pfister zorgde voor dit succes, maar werd ontslagen na zijn klacht over bemoeienissen van de koninklijke familie rond de nationale ploeg. Carlos Alberto Parreira werd aangesteld als zijn opvolger, maar hij werd nog tijdens het WK in Frankrijk ontslagen na nederlagen tegen Denemarken (1-0) en Frankrijk (4-0). Onder assistent Mohammed Al-Kharashy eindigde Saoedi-Arabië het toernooi met een 2-2 gelijkspel tegen Zuid-Afrika.

Azië Cup 2000 bewerken

De Azië Cup 2000 werd gehouden in Libanon, de eerste wedstrijd werd met 4-1 verloren van Japan. Na een doelpuntloos gelijkspel tegen Qatar zorgde een 5-0 zege op Oezbekistan voor kwalificatie voor de kwartfinales. Koeweit was de tegenstander en door een "golden goal" van Nawaf Al-Temyat werd in de verlenging de halve finales gehaald. Een 2-1 zege op Zuid-Korea zorgde voor de vijfde achtereenvolgende finaleplaats, maar in de finale was wederom Japan te sterk.

WK 2002 bewerken

Net als in 1998 was in 2002 Iran de voornaamste tegenstander voor een WK-ticket. Op de laatste speeldag had Saoedi-Arabië één punt achterstand, maar terwijl Iran van Bahrein verloor won Saoedi-Arabië met 4-0 van Thailand en was de derde achtereenvolgende deelname aan een WK veilig gesteld. Het WK in Zuid-Korea en Japan kon niet slechter beginnen, Duitsland won met 8-0, Miroslav Klose scoorde drie doelpunten. Ook van Kameroen en Ierland werd verloren en Saoedi-Arabië eindigde het toernooi met nul doelpunten voor en twaalf doelpunten tegen.

Azië Cup 2004 bewerken

Ook de Azië Cup van 2004 was een teleurstelling, tegen Turkmenistan werd met 2-2 gelijk gespeeld, maar nederlagen tegen Oezbekistan en Irak zorgde voor een voortijdige uitschakeling.

WK 2006 bewerken

Kwalificatie voor het WK van 2006 verliep rimpelloos, Saoedi-Arabië won twee keer van Zuid-Korea en had negen punten voorsprong op nummer drie Oezbekistan. Op het WK in Duitsland liet Saudi-Arabië de winst glippen in zijn eerste wedstrijd van het toernooi tegen Tunesië, ver in blessuretijd werd de gelijkmaker van de Afrikanen gescoord: 2-2. Nederlagen tegen Oekraïne (4-0) en Spanje (1-0) zorgden opnieuw voor een voortijdige uitschakeling. Na het WK namen doelman Mohammed Al-Deayea en spits Sami Al-Jaber afscheid van het nationaal team, zij waren op alle vier WK's actief en speelden respectievelijk 181 en 163 interlands.

2006 - heden, sof onder Rijkaard, plaatsing onder Van Marwijk bewerken

Azië Cup 2007 bewerken

Nog één keer richtte Saoedi-Arabië zich op als een Aziatische grootmacht, op het Aziatisch kampioenschap van 2007 haalde het land voor de zesde keer de finale na een gelijkspel tegen Zuid-Korea en overwinningen op Indonesië (2-1), Bahrein (4-0), Oezbekistan (2-1) en Japan (3-2). In de finale in Djakarta wachtte de verrassende finalist Irak, een land dat verscheurd was door een burgeroorlog. Irak won de finale met 1-0 door een doelpunt van Younis Mahmoud en de hoogtijdagen van het Arabische voetbal waren voorbij. In 2011 en 2015 kwam Saoedi-Arabië niet verder dan de voorronde van het Aziatisch Kampioenschap.

WK 2010 bewerken

Ook kwam er een einde aan een serie WK-deelnames, in de finale-ronde was er halverwege de cyclus een vierde plaats in de groep met slechts één overwinning en twee nederlagen tegen zowel Zuid- als Noord-Korea. Een overwinning in Teheran tegen aartsrivaal Iran gaf het land weer hoop en op de laatste speeldag stond Saoedi-Arabië gelijk met Noord-Korea, maar door een slechter doelsaldo moest er gewonnen worden. De wedstrijd eindigde echter in een doelpuntloos gelijkspel, maar dankzij een derde plaats was er nog een herkansing in de Play-Offs mogelijk. Na een doelpuntloos gelijkspel in Bahrein stond het in de return 1-1 na 90 minuten en stond Saoedi-Arabië op de rand van uitschakeling. In de blessuretijd scoorde Hamad Al-Montashari voor de Saoedi's, maar een doelpunt van de Bahreini in de laatste seconde zorgde voor totale deceptie.

WK 2014 bewerken

Om het WK van 2014 wel te halen werd Frank Rijkaard aangesteld, iemand die zowel als speler als trainer de absolute top had gehaald. In de derde ronde had Rijkaard meteen problemen, in een groep met Australië, Oman en Thailand als tegenstanders hadden de Saoedi's voor de laatste speeldag maar één overwinning geboekt. Men moest nu winnen in de uitwedstrijd van het al geplaatste Australië om de finale-poule te bereiken. Een kwartier voor tijd stonden de Saoedi's met 1-2 voor, maar in het laatste kwartier stortte de ploeg in elkaar: 4-2. Oman plaatste zich nu voor de finale-poule en Rijkaard werd ontslagen.

WK 2018 bewerken

Na één wedstrijd in de strijd om een ticket voor het WK van 2018 werd Bert van Marwijk aangesteld, de voormalige coach van het Nederlands elftal. Kwalificatie voor de finale-poule leverde weinig problemen op, de ploeg was daardoor ook automatisch geplaatst voor de Azië Cup in 2019. Saoedi-Arabië had een sterke start, na vier wedstrijden werd er alleen puntverlies geleden thuis tegen Australië. Op de vijfde speeldag werd met 2-1 van Japan verloren en stond de ploeg gelijk met Japan met één punt voorsprong op Australië. Op de achtste en negende speeldag werd er zowel van Australië en de Verenigde Arabische Emiraten verloren en moest van het al geplaatste Japan gewonnen worden om Australië op doelsaldo voor te blijven. Invaller Fahad Al-Muwallad zorgde voor de winnende treffer van Saoedi-Arabië. Van Marwijk zou het WK echter niet halen, een week na het succes stelde een nieuwe voetbaltop de Argentijn Edgardo Bauza aan als nieuwe bondscoach.[3] Het WK in Rusland begon met een sof, in de openingswedstrijd verloor het land met 5-0 van het gastland. Na een 1-0-nederlaag tegen Uruguay was de ploeg definitief uitgeschakeld. Een 2-1-overwinning op Egypte mocht niet meer baten.

Overzicht resultaten internationale toernooien bewerken

Wereldkampioenschap bewerken

Wereldkampioenschap voetbal overzicht[4]
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
  1978 Niet gekwalificeerd
  1982 Niet gekwalificeerd
  1986 Niet gekwalificeerd
  1990 Niet gekwalificeerd
  1994 Achtste finale 4 2 0 2 5 6 (Kwal.)
  1998 Groepsfase 3 0 1 2 2 7 (Kwal.)
   2002 Groepsfase 3 0 0 3 0 12 (Kwal.)
  2006 Groepsfase 3 0 1 2 2 7 (Kwal.)
  2010 Niet gekwalificeerd
  2014 Niet gekwalificeerd
  2018 Groepsfase 3 1 0 2 2 7 (Kwal)
  2022 Groepsfase 3 1 0 2 3 5 (Kwal)
    2026 Kwalificatie nog niet begonnen
Totaal 6 keer 19 4 2 13 14 44

Confederations Cup bewerken

Koning Fahd Cup overzicht[5]
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
  1992 Tweede 2 1 0 1 4 3
  1995 Groepsfase 2 0 2 0 0 4
Confederations Cup overzicht
  1997 Groepsfase 3 1 0 2 1 8
  1999 Vierde 5 1 1 3 8 16
Totaal 4 keer 12 3 1 8 13 31

Aziatisch kampioenschap bewerken

Azië Cup overzicht[6]
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
  1976 Teruggetrokken (na kwalificatie)
  1980 Teruggetrokken
  1984 Kampioen 6 3 3 0 7 3 (Kwal.)
  1988 Kampioen 6 3 3 0 5 1
  1992 Tweede 5 2 2 1 8 3
  1996 Kampioen 6 3 2 1 11 6 (Kwal.)
  2000 Tweede 6 3 1 2 11 8
  2004 Groepsfase 6 4 1 1 12 6 (Kwal.)
     2007 Tweede 6 4 1 1 12 6 (Kwal.)
  2011 Groepsfase 3 0 0 3 1 8
  2015 Groepsfase 3 1 0 2 5 5 (Kwal.)
  2019 Achtste finale 4 2 0 2 6 3 (Kwal)
  2023 Achtste finale 4 2 2 0 5 2 (Kwal.)
  2027

West-Aziatisch kampioenschap bewerken

West-Azië Cup overzicht[7]
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
  2012 Groepsfase 3 1 1 1 1 1
  2014 Groepsfase 2 0 1 1 1 4
  2019 Groepsfase 3 0 1 2 1 5

Golf Cup of Nations bewerken

Golf Cup of Nations overzicht[8]
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
  1970 Derde 3 0 2 1 2 4
  1972 Tweede 3 2 1 0 10 2
  1974 Tweede 4 3 0 1 9 6
  1976 Vijfde 6 2 0 4 8 14
  1979 Derde 6 3 2 1 14 4
  1982 Vierde 5 2 1 2 6 4
  1984 Derde 6 3 1 2 9 8
  1986 Derde 6 3 0 3 9 9
  1988 Derde 6 2 3 1 5 4
  1990 Geen deelname
  1992 Derde 5 3 0 2 6 4
  1994 Kampioen 5 4 1 0 10 4
  1996 Derde 5 2 2 1 8 6
  1998 Tweede 5 3 2 0 5 2
  2002 Kampioen 5 4 1 0 10 3
  2003 Kampioen 6 4 2 0 8 2
  2004 Groepsfase 3 1 0 2 4 5
  2007 Halve finale 4 2 1 1 4 3
  2009 Tweede 5 3 2 0 10 0
  2010 Tweede 5 2 2 1 6 2
  2013 Groepsfase 3 1 0 2 2 3
  2014 Tweede 5 3 1 1 9 5
  2017 Groepsfase 3 1 1 1 2 3
  2019 Tweede 5 3 0 2 7 5
  2023 Groepsfase 3 1 0 2 3 4

Arab Nations Cup bewerken

Arab Nations Cup overzicht[9]
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
  1985 Derde 4 2 1 1 7 3
  1988 Groepsfase 4 0 2 2 1 4
  1992 Tweede 4 2 1 1 7 5
  1998 Kampioen 4 4 0 0 12 3
  2002 Kampioen 6 5 1 0 11 3
  2012 Vierde 4 1 1 2 6 5
FIFA Arab Cup overzicht
  2021 Groepsfase 3 0 1 2 1 3

Interlands bewerken

  Zie Interlands Saoedi-Arabisch voetbalelftal 2020-2029 voor de meest actuele gespeelde en komende interlands van Saoedi-Arabië.

Huidige selectie bewerken

De selectie van Saudi-Arabië voor de WK-kwalificatiewedstrijden tegen   China en   Australië in maart 2022:[10]

De statistieken zijn bijgewerkt tot en met de uitwedstrijd tegen   China op 24 maart 2022.

№ Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Mohammed Al Rubaie 5 0   Al-Ahli
21 Mo Al-Owais 33 0   Al-Hilal
22 Fawaz Al-Qarni 10 0   Al-Shabab
Amin Bukhari 0 0   Al-Nassr
Verdediging
2 Hassan Tambakti 11 0   Al-Shabab
3 Abdullah Madu 10 0   Al-Nassr
4 Abdulelah Al-Amri 11 1   Al-Nassr
5 Ziyad Al-Sahafi 10 0   Ittihad Club
6 Mohammed Al-Breik 33 1   Al-Hilal
12 Saud Abdulhamid 14 0   Al-Hilal
13 Yasser Al-Shahrani 67 2   Al-Hilal
14 Moteb Al-Harbi 3 0   Al-Shabab
17 Ahmed Sharahili 2 0   Al-Shabab
Middenveld
7 Salman Al-Faraj 66 8   Al-Hilal
8 Hattan Bahebri 32 4   Al-Shabab
9 Khalid Al-Ghannam 2 0   Al-Nassr
10 Salem Al-Dawsari 63 16   Al-Hilal
15 Ali Al-Hassan 6 1   Al-Nassr
16 Sami Al-Najei 10 2   Al-Nassr
18 Abdulrahman Ghareeb 13 1   Al-Ahli
19 Fahad Al-Muwallad 70 17   Ittihad Club
20 Abdulaziz Al-Bishi 16 1   Ittihad Club
23 Mohamed Kanno 28 1   Al-Hilal
Abdulrahman Al-Aboud 3 0   Ittihad Club
Aanval
11 Saleh Al-Shehri 15 8   Al-Hilal
Firas al-Buraikan 19 6   Al-Fateh
Abdullah Al-Hamdan 18 5   Al-Hilal

Recent opgeroepen spelers bewerken

Onderstaande spelers zaten wel in de voorselectie voor het WK 2018 in Rusland, maar zijn uiteindelijk door bondscoach Juan Antonio Pizzi niet meegenomen naar het eindtoernooi.

Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
Assaf Al-Qarni 11 0   Al-Ittihad
Verdediging
Saeed Al Mowalad 13 0   Al-Ahli
Mohammed Jahfali 2 0   Al-Hilal
Middenveld
Nawaf Al-Abed 43 8   Al-Hilal
Aanval
Mohammed Al-Kwikbi 4 0   Al-Ettifaq

FIFA-wereldranglijst[11] bewerken

1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018
  38   27   54   37   33   30   39   36   31   38   26   28   33   64   61   48   63   80   96   126   87   102   80   54   63   69

Bekende spelers bewerken


Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Saoedi-Arabisch_voetbalelftal_(mannen)&oldid=66972061"