Wikipedia

Tunesisch voetbalelftal (mannen)

nationaal voetbalteam

Het Tunesisch voetbalelftal is een team van voetballers dat Tunesië vertegenwoordigt bij internationale wedstrijden zoals de (kwalificatie)wedstrijden voor het wereld- en het Afrikaans kampioenschap voetbal.

Tunesië
Vlag van Tunesië
Bijnaam Adelaars van Carthago
FIFA-ranglijst 31 Stabiel (20 juli 2023)
Hoogste ranking 14e (april 2018)
Laagste ranking 65e (juli 2010)
Associatie FTF
Bondscoach Vlag van Tunesië Jalel Kadri [1]
Stadion Stade Olympique Hammadi Agrebi, Radès
Meeste interlands Sadok Sassi (110)
Topscorer Issam Jemâa (36)
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van Tunesië Tunesië 4–2 Libië Vlag van Libië [2]
(Tunis, Tunesië; 2 juni 1957)
Grootste overwinning:
Vlag van Tunesië Tunesië 8–1 Djibouti Vlag van Djibouti
(Radès, Tunesië; 12 juni 2015)
Vlag van Tunesië Tunesië 7–0 Togo Vlag van Togo
(Tunis, Tunesië; 7 januari 2000)
Vlag van Tunesië Tunesië 7–0 Malawi Vlag van Malawi
(Tunis, Tunesië; 26 maart 2005)
Grootste nederlaag:
Vlag van Hongarije Hongarije 10–1 Tunesië Vlag van Tunesië
(Boedapest, Hongarije; 24 juli 1960)
Wereldkampioenschap
Optredens 6 (eerste keer: 1978)
Beste resultaat Eerste ronde (1978, 1998,
2002, 2006, 2018, 2022)
Afrikaans kampioenschap
Optredens 16 (eerste keer: 1962)
Beste resultaat Winnaar (2004)
Thuis
Uit

De Fédération Tunisienne de Football werd in 1957 opgericht en is aangesloten bij de CAF en de FIFA (sinds 1960). Het Tunesisch voetbalelftal behaalde in april 2018 met de 14e plaats de hoogste positie op de FIFA-wereldranglijst, in juli 2010 werd met de 65e plaats de laagste positie bereikt.

Deelnames aan internationale toernooien Bewerken

In 1978 was Tunesië het vierde Afrikaanse land op een WK-eindronde en het eerste Afrikaanse land dat een wedstrijd won tijdens een eindronde door Mexico met 3–1 te verslaan. Verder was er op dat toernooi een 0–0 gelijkspel tegen West-Duitsland. De overwinning op Mexico zou de enige overwinning blijven tot 2018, ondanks nog drie toernooideelnames (1998, 2002 en 2006). Bij die laatste drie toernooien zou er slechts één gelijkspel en twee verliespartijen worden behaald.

In 2018 deed het Noord-Afrikaanse land opnieuw mee aan de WK-eindronde. Daar was de ploeg onder leiding van bondscoach Nabil Maâloul ingedeeld in groep G, samen met België, Engeland en WK-debutant Panama. Tunesië sloot het toernooi met een positief gevoel af door op 28 juni in Saransk met 2–1 te winnen van Panama. Zo behaalde Tunesië de tweede WK-zege ooit. Beide landen waren op voorhand uitgeschakeld voor de volgende ronde na twee verliespartijen.[3] Tunesië verloor de eerste twee wedstrijden, van achtereenvolgens Engeland (1–2) en België (2–5).

Omdat Tunesië in 2004 de Afrika Cup wist te winnen mocht het namens de Afrikaanse Confederatie deelnemen aan de Confederations Cup in 2005. Op dat toernooi was 1 overwinning, Australië werd met 2–0 verslagen. Doordat het land de andere 2 wedstrijden verloor eindigde ze als derde in de poule.

Wereldkampioenschap Bewerken

Wereldkampioenschap voetbal overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
  1962 Niet gekwalificeerd
  1966 Teruggetrokken
  1970 Niet gekwalificeerd
  1974 Niet gekwalificeerd
  1978 Groepsfase 3 1 1 1 3 2 (Kwal.)
  1982 Niet gekwalificeerd
  1986 Niet gekwalificeerd
  1990 Niet gekwalificeerd
  1994 Niet gekwalificeerd
  1998 Groepsfase 3 0 1 2 1 4 (Kwal.)
   2002 Groepsfase 3 0 1 2 1 5 (Kwal.)
  2006 Groepsfase 3 0 1 2 3 6 (Kwal.)
  2010 Niet gekwalificeerd
  2014 Niet gekwalificeerd
  2018 Groepsfase 3 1 0 2 5 8 (Kwal.)
  2022 Groepsfase 3 1 1 1 1 1 (Kwal.)
    2026 Kwalificatie nog niet begonnen

FIFA Confederations Cup Bewerken

FIFA Confederations Cup overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
  2005 Groepsfase 3 1 0 2 3 5 (Kwal.)
Legenda: Vierde Derde Tweede Eerste

Tunesië doet in 1962 voor het eerst mee aan de Afrika Cup. In dat jaar werd het land derde door Oeganda in de troostfinale met 3–0 te verslaan. Dat toernooi deden er echter maar 4 landen mee aan het toernooi. In 1965 mocht Tunesië optreden als gastland en haalde het de finale. De finale werd verloren van Ghana met 2–3. In 1996 bereikte het daarna pas weer de finale en ook dit keer werd verloren van het thuisland, Zuid-Afrika, met 0–2. Het grootste succes in dit toernooi kwam 8 jaar later toen Tunesië in eigen land voor de derde keer de finale bereikte en dit keer won. In die finale werd Marokko met 2–1 verslagen. Francileudo Dos Santos Silva en Ziad Jaziri maakten de goals voor Tunesië. De African Championship of Nations is een toernooi waar alleen spelers die in de eigen competitie meedoen opgesteld mogen worden. Dit toernooi werd in 2011 gewonnen. In de finale werd Angola met 3–0 verslagen.

Afrika Cup Bewerken

Afrika Cup overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
  1962 Derde 2 1 0 1 5 4 (Kwal.)
  1963 Groepsfase 2 0 1 1 3 5 (Kwal.)
  1965 Tweede 3 1 1 1 6 3
  1968 Teruggetrokken
1970–1974 Geen deelname
  1976 Niet gekwalificeerd
  1978 Vierde 5 1 3 1 5 4 (Kwal.)
  1980 Teruggetrokken
  1982 Groepsfase 3 0 1 2 1 4 (Kwal.)
  1984 Niet gekwalificeerd
  1986 Niet gekwalificeerd
  1988 Niet gekwalificeerd
  1990 Niet gekwalificeerd
  1992 Niet gekwalificeerd
  1994 Groepsfase 2 0 1 1 1 3
  1996 Tweede 6 2 2 2 10 9 (Kwal.)
  1998 Kwartfinale 4 2 1 1 6 5 (Kwal.)
   2000 Vierde 6 2 2 2 6 9 (Kwal.)
  2002 Groepsfase 3 0 2 1 0 1 (Kwal.)
  2004 Kampioen 6 4 2 0 10 4
  2006 Kwartfinale 4 2 1 1 7 5 (Kwal.)
  2008 Kwartfinale 4 1 2 1 7 6 (Kwal.)
  2010 Groepsfase 3 0 3 0 3 3 (Kwal.)
   2012 Kwartfinale 4 2 0 2 5 5 (Kwal.)
  2013 Groepsfase 3 1 1 1 2 4 (Kwal.)
  2015 Kwartfinale 4 1 2 1 5 5 (Kwal.)
  2017 Kwartfinale 4 2 0 2 6 7 (Kwal.)
  2019 Vierde 7 1 4 2 6 5 (Kwal.)
  2021 Kwartfinale 5 2 0 3 5 3 (Kwal.)
  2023 kwalificatie
  2025 Toernooi moet nog beginnen

African Championship of Nations Bewerken

African Championship of Nations overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
  2009 Niet gekwalificeerd
  2011 Kampioen 6 4 2 0 11 3 (Kwal.)
  2014 Niet gekwalificeerd
  2016 Kwartfinale 4 1 2 1 9 5 (Kwal.)
  2018 Geen deelname
  2020 Teruggetrokken[4]

In 1963 won Tunesië de eerste editie van de Arab Nations Cup. Dat jaar werd alleen een groepsfase gespeeld. In die groepsfase speelden 5 landen. Tunesië won alle vier de wedstrijden en eindigde daarom bovenaan. Daarna zou het nog 1 keer deelnemen aan dit toernooi, in 1988. Dat jaar won het geen enkele wedstrijd en strandde het land in de groepsfase. Er waren tevens 2 deelnames aan de Palestina Cup. En ook deze Cup werd 1 keer gewonnen. In 1973 versloeg het team van Tunesië Syrië met 4–0 in de finale.

 
Selectie Palestina Cup 1973

Arab Nations Cup Bewerken

Arab Nations Cup overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
  1963 Kampioen 4 4 0 0 11 1
1964–1985 Geen deelname
  1988 Groepsfase 4 0 3 1 3 4 (Kwal.)
1992–2012 Geen deelname
FIFA Arab Cup overzicht
  2021 Tweede 6 4 0 2 10 6

Palestina Cup Bewerken

Palestina Cup (1972–1977)
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
  1973 Kampioen 6 6 0 0 19 3
  1975 Groepsfase 2 1 1 0 3 1

Interlands Bewerken

  Zie Interlands Tunesisch voetbalelftal 2020-2029 voor de meest actuele gespeelde en komende interlands van Tunesië.

FIFA-wereldranglijst[5] Bewerken

1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020
  32   30   22   23   23   21   31   26   28   41   45   35   28   32   47   46   53   45   59   45   48   22   40   35   27   26   27   26

Huidige selectie Bewerken

 
Teamfoto 1939
 
Teamfoto 1978
 
Teamfoto 2010

De volgende spelers werden opgeroepen voor het WK 2022.

Interlands en doelpunten bijgewerkt tot en met de wedstrijd tegen   Brazilië op 27 september 2022.

Nr. Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Aymen Mathlouthi 73 0   Étoile du Sahel
16 Aymen Dahmen 4 0   Sfaxien
22 Bechir Ben Saïd 10 0   Monastir
26 Mouez Hassen 20 0   Club Africain
Verdediging
2 Bilel Ifa 36 0   Kuwait
3 Montassar Talbi 22 1   FC Lorient
4 Yassine Meriah 60 3   Espérance
5 Nader Ghandri 7 0   Club Africain
6 Dylan Bronn 36 2   Salernitana
12 Ali Maâloul 82 2   Al-Ahly
20 Mohamed Dräger 33 3   FC Luzern
21 Wajdi Kechrida 18 0   Atromitos
24 Ali Abdi 9 1   SM Caen
Middenveld
8 Hannibal Mejbri 18 0   Birmingham City
13 Ferjani Sassi 77 6   Al-Duhail
14 Aïssa Laïdouni 24 1   Ferencváros
15 Mohamed Ali Ben Romdhane 22 1   Espérance
17 Ellyes Skhiri 48 3   1. FC Köln
18 Ghailene Chaalali 30 1   Espérance
25 Anis Ben Slimane 24 4   Brøndby IF
Aanval
7 Youssef Msakni 87 17   Al-Arabi
9 Issam Jebali 9 2   Odense BK
10 Wahbi Khazri 71 24   Montpellier
11 Taha Yassine Khenissi 48 9   Kuwait
19 Seifeddine Jaziri 29 10   Al-Zamalek
23 Naïm Sliti 69 13   Al-Ettifaq

Bekende (oud-)spelers Bewerken

Francileudo Dos Santos Silva

Karim Saïdi

Hatem Trabelsi

Externe links Bewerken

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tunesisch_voetbalelftal_(mannen)&oldid=63830619"