Rotsooievaarsbek
De rotsooievaarsbek (Geranium macrorrhizum) is een vaste plant uit de ooievaarsbekfamilie (Geraniaceae).
Rotsooievaarsbek | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||||
Geranium macrorrhizum L. (1753) | |||||||||||||||||||
![]() | |||||||||||||||||||
Meeeldraden zijn eerder rijp dan de stempel | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||||||||||
Rotsooievaarsbek op ![]() | |||||||||||||||||||
|
Beschrijving bewerken
De rotsooievaarsbek heeft rechtopstaande stengels van 20-50 cm en vormt ongeveer 10 cm lange wortelstokken. De stengel is bedekt met korte klierharen en lange gewone haren. De zeer lang gesteelde, 10 cm grote bladeren zijn handdelig en hebben een vijf- tot zeshoekige omtrek. Op de met klierharen dichtbehaarde bladeren komen ook verspreid lange haren voor.
De tot 18 mm grote, karmijnrode bloemen zijn aan de basis behaard. De meeldraden zijn eerder rijp dan de stempel. De bloeitijd loopt van mei tot augustus.
De kluisvrucht met snavel is tot 6 cm lang.
Voorkomen bewerken
De rotsooievaarsbek komt van nature voor in het zuidwesten en zuiden van de Alpen, de Balkan en de Apennijnen. Ze groeit op 200 tot 1700 m hoogte in stenige, kalkrijke grond.
Gebruik als sierplant bewerken
De plant wordt vaak als bodembedekker gebruikt. Er zijn cultivars met witroze tot karmijnrode bloemen. De bladeren geven bij aanraking een sterke, aromatische geur af.
De farmacie gebruikt de uit de plant gewonnen Zdravec-olie.
Literatuur bewerken
- Gunter Steinbach (Hrsg.): Alpenblumen (Steinbachs Naturführer). Mosaik Verlag GmbH, München 1996, ISBN 3-576-10558-1.
Externe links bewerken
- Steckbrief. (deutsch)
- Eintrag in Plants for a Future. (engl.)
- Steckbrief.
- GRIN database.