Ixelles SC
Ixelles SC is een Belgische voetbalclub uit de Brusselse gemeente Elsene. De club is aangesloten bij de KBVB met stamnummer 42 en heeft groen en wit als kleuren. Ixelles SC is een van de oudere clubs van het land en speelde in zijn bestaan ongeveer een kwarteeuw in de nationale reeksen.
| Ixelles SC | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Naam | Royal Ixelles Sporting Club | |||||
| Stamnummer | 42 | |||||
| Opgericht | 1909 | |||||
| Plaats | Elsene | |||||
| Stadion | Stade Albert Demuyter | |||||
| Competitie | 1e Prov. Waals-Brabant (20/21) | |||||
| ||||||
| ||||||
Geschiedenis bewerken
In 1894 was in het Brusselse al een club opgericht met de naam Ixelles Sporting Club. Die club veranderde al gauw van naam en zou als Sporting Club de Bruxelles deelnemen aan de allereerste officiële Belgische voetbalcompetities. Sporting CB werd in 1897 alweer opgeheven.
In 1909 werd in Elsene een andere club opgericht, Cercle Athlétique Corpora Sana d'Ixelles, dat zich aansloot bij de Belgische Voetbalbond. In 1912/13 nam CA Corpora Sana d'Ixelles deel aan de tweede editie van de Beker van België. Ook aan de derde editie in 1913/14 nam de club deel.
In 1926 werden de stamnummers ingevoerd. De club veranderde van naam in Ixelles Sporting Club en kreeg stamnummer 42 toegekend. In 1926 bereikte men ook voor het eerst de nationale bevorderingsreeksen, in die tijd het derde niveau. Ixelles SC kon er zich het eerste seizoen handhaven, maar het tweede seizoen verliep moeizamer. Men eindigde immers op een gedeelde tiende plaats met Hoboken SK en SRU Verviers. De drie clubs moesten een barrage spelen om te bepalen wie op de twaalfde plaats, een degradatieplaats, zou eindigen. Ixelles wist die barrage te overleven, maar een voorlaatste plaats een seizoen later betekende toch de degradatie. Na drie seizoenen zakte men zo in 1929 weer uit de nationale reeksen.
Een jaar later, in 1930, keerde Ixelles SC alweer terug in de nationale reeksen. De club had het er opnieuw moeilijk en een laatste plaats in 1932 betekende na twee seizoenen opnieuw degradatie. In 1935 werd de club koninklijk en de clubnaam werd Royal Ixelles Sporting Club (R. Ixelles SC).
Tijdens de Tweede Wereldoorlog, in 1941, bereikte Ixelles opnieuw de nationale reeksen. Ditmaal wist men er zich wel vlot te handhaven en tijdens de oorlog was de club een van de betere clubs in haar reeks, met een derde plaats in 1944 en 1946. Na de oorlog moest men zich tevreden stellen met plaatsen in de middenmoot.
In 1952 werden grote competitiehervormingen doorgevoerd. Voortaan zou er een nationale Vierde Klasse komen, die de bevorderingsreeksen zou vormen. Het aantal reeksen en clubs in de hogere klassen werd gereduceerd, waardoor veel clubs een reeks moesten zakken. Ook Ixelles SC moest een niveau omlaag. De club bleef zo weliswaar in de nationale bevorderingsreeksen, maar dit was nu dus Vierde Klasse. Ixelles bleef er nog een paar seizoenen bij de beteren van zijn reeks, tot men in 1956 op de allerlaatste plaats strandde. Na anderhalf decennium nationaal voetbal zakte de club weer naar de provinciale reeksen.
In 1961 keerde Ixelles SC nog eens terug in Vierde Klasse. Men draaide er nog enkele seizoenen mee in de middenmoot, tot men in 1967 op twee na laatste eindigde en na zes seizoenen weer degradeerde naar Eerste Provinciale. Ditmaal zou Ixelles niet meer terugkeren in het nationale niveau en verder wegzakken in de provinciale reeksen. Men zou er zelfs een aantal seizoenen wegzakken tot in Vierde Provinciale, het allerlaagste niveau.