Beker van België (voetbal)

voetbalbeker van België

De Beker van België is het Belgische bekertoernooi voor voetbalclubs dat sinds 1908 wordt gespeeld. Het begon met provinciale selecties als "Beker van de Belgische Provincies", maar vanaf 1912 is het een toernooi voor voetbalclubs. Het toernooi is een aantal keer onderbroken geweest. Sinds 2015 heet het toernooi de Croky Cup en is Croky de hoofdsponsor. De finale wordt traditioneel gespeeld in het Koning Boudewijnstadion te Brussel.

Beker van België
Croky Cup
De trofee van de Beker van België.
De trofee van de Beker van België.
Land Vlag van België België
Bond KBVB
Opgericht 1912
Systeem Knock-out
Internationale
kwalificatie
UEFA Europa League
Aantal teams ca. 350
Huidige kampioen Union Sint-Gillis (2024)
Recordkampioen Club Brugge (11)
Website Officiële website
Huidig seizoen 2024/25
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Club Brugge is de meest succesvolle club met 11 bekers in hun prijzenkast. De huidige bekerwinnaar is Union Sint-Gillis nadat het Royal Antwerp FC klopte. De bekerwinnaar krijgt een wisselbeker en kwalificeert zich voor de laatste voorronde van de UEFA Europa League en de Belgische supercup.

Zie het artikel Beker van België 2023-24 voor gedetailleerde info van het seizoen 2023/24.

Geschiedenis

bewerken
 
Michel Preud'homme mocht als trainer van KAA Gent in 2010 de beker in ontvangst nemen.

Eerste nationale bekercompetities

bewerken

De eerste Beker van België werd gespeeld in 1908. Deze eerste editie werd gespeeld met provinciale teams, waarin de beste spelers uit de verschillende provincies speelden. De winnaar zou een zilveren trofee krijgen uit handen van Prins Albert. Voetbal vierde in die tijd vooral hoogtij in het Brusselse en in Antwerpen. Ook West- en Oost-Vlaanderen (vooral het Brugse, maar ook in Gent) speelden een rol; in Wallonië was het vooral het Luikse dat een belangrijke plaats opeiste. Het was dan ook niet vreemd dat de finale gespeeld werd tussen West-Vlaanderen en Antwerpen. De West-Vlaamse ploeg won die eerste Belgische beker. Ook het jaar nadien werd volgens dezelfde formule gespeeld. Ditmaal trok Antwerpen aan het langste eind, na in de finale Brabant te verslaan. Het bleef echter bij deze twee bekerseizoenen.

In 1912 werd weer een bekercompetitie georganiseerd. Ditmaal konden de voetbalclubs deelnemen die uitkwamen in de nationale Eere Afdeeling (huidige Eerste klasse A) en Bevordering (vandaag opgesplitst in Eerste Klasse B en Eerste Nationale). De zestien clubs zouden via directe uitschakeling spelen voor de beker. Racing Club de Bruxelles haalde deze eerste Beker van België voor clubs binnen, na finalewinst tegen RC de Gand. Het jaar nadien werd opnieuw een beker georganiseerd voor clubs. Ditmaal werden ook voorrondes gespeeld, waar regionale clubs aan meededen. Na verlengingen in de finale pakte Union Saint-Gilloise de beker. Drie weken eerder was de ploeg ook al landskampioen geworden, waardoor ze dus de eerste dubbel in de Belgische voetbalgeschiedenis. Ook het volgende seizoen werd een gelijkaardige bekercompetitie ingericht, die opnieuw door Union werd binnengehaald.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd er geen competitievoetbal gespeeld, en ook de Beker van België werd niet meer ingericht. Het duurde tot 1926/27 eer opnieuw een bekertoernooi werd georganiseerd, Deze editie werd gewonnen door R Cercle Sportif Brugeois als eerste Vlaamse ploeg. Cercle werd dat seizoen tevens landskampioen en pakte zo de tweede dubbel in het Belgisch voetbal. Het seizoen erop werd de beker niet meer georganiseerd nadat de topclubs geen verdere interesse toonden in de beker. Tijdens het interbellum zou de competitie nog eenmaal terugkeren. Zo werd in 1934/35 nog eens een Beker van België gespeeld. Ook in 1944 werd een bekertoernooi begonnen, dat echter niet werd afgemaakt.

Daarna duurde het tot 1953/54 voor een volgende editie. Deze werd voor het eerst gewonnen door een Waalse ploeg, Standard Luik. Het bekertoernooi werd drie jaar op rij gehouden. Ook nu daalde de interesse van de topclubs erg snel. Dit bereikte een dieptepunt in de editie van 1955/56. Veel ploegen uit de hoogste divisie stellen een reserveploeg op en zien doelbewust af van de bekercompetitie. Dit leidde tot de eerste en tot nu toe enige finale zonder een ploeg uit de hoogste klasse. RRC Tournaisien werd de eerste bekerwinnaar uit het tweede niveau.[1] Na een stemming onder de profclubs werd het toernooi terug geschrapt uit de voetbalkalender.

De poort naar Europa

bewerken

De oprichting van de Europese Beker voor Bekerwinnaars is een van de voornaamste reden dat er vanaf het seizoen 1963/64 een jaarlijks toernooi kwam. De eerste 4 edities van deze Europese Beker hadden geen Belgische deelnemer, simpelweg omdat er geen Belgisch bekertoernooi was.

Sinds 1964 kwalificeerde de Belgische bekerwinnaar zich voor de Europese Beker voor Bekerwinnaars, tot deze Europese beker in 1999 werd afgeschaft. Vanaf dan werd aan de bekerwinnaar een plaats toegekend in de UEFA Cup en sinds 2009 in de UEFA Europa League. Vanaf 2021 zal de winnaar één voorronde moeten spelen om in de poulefase van de UEFA Europa League te raken.[2] Aangezien clubs beduidend minder wedstrijden moeten spelen dan in de reguliere competitie om een Europees ticket te behalen, wordt de bekercompetitie ook wel 'De snelste weg naar Europa' genoemd. Hierdoor steeg de bekercompetitie in aanzien bij de grote clubs, waardoor de prestige van het toernooi nog meer steeg. Het waren dan ook de drie traditionele topclubs (Club Brugge, RSC Anderlecht en Standard Luik) die zich uiteindelijk het vaakste zouden plaatsen voor de finale. Club Brugge is de record bekerwinnaar met 11 bekers, gevolgd door 9 overwinningen van Anderlecht en 8 van Standard. Het lukte de Bruggelingen twee keer de dubbel te pakken, in de seizoenen 1976/77 en 1995/96. De Brusselaars doen net iets beter met drie dubbels in 1964/65, 1971/72 en 1993/94. De gestegen nationale interesse is ook te merken aan het succes van Belgische ploegen in de Europese Beker voor Bekerwinnaars. In totaal zouden er 7 finales worden gespeeld met Belgische teams. Anderlecht won deze Europese finale twee maal, in 1976 en 1978. KV Mechelen zou hem één maal winnen in 1988. Standard en Antwerp verloren elk één keer de finale, in 1982 en 1993 respectievelijk. België is zo het vierde beste land in de geschiedenis van Europacup II.[3] Indien de bekerwinnaar zich via de competitie verzekert van een gelijkwaardig of beter (Champions League) Europees ticket, wordt het eerstvolgende ticket in de rangschikking van de competitie opgewaardeerd. In zo'n geval schuiven alle volgende tickets ook één plaats op.[4]

KV Mechelen werd in 2019 zowel kampioen in 1B als in de beker, en won zo de kleine dubbel. Het was de tweede keer dat een ploeg uit het tweede niveau de beker won en, de eerste keer dat hieraan een Europees voetbal gekoppeld was. Echter mocht de ploeg niet aanvatten in de UEFA Europa League vanwege een uitspraak door het BAS in een omkoopschandaal. Hun plaats in de Europese bekercompetitie werd doorgeschoven op basis van de eindstand in de Jupiler Pro League en ging zo naar Standard Luik, waarop alle lagere tickets ook opschoven volgens de eindstand. Hierdoor was het uitgerekend verliezend finalist KAA Gent dat op de valreep nog Europees voetbal mocht spelen. Mechelen mocht tevens het volgende seizoen niet aanvatten in de Beker van België.[5]

 
Foto tijdens de bekerfinale van 2019 tussen AA Gent en KV Mechelen vanuit het Gent vak in het Koning Boudewijnstadion.

Stadions

bewerken

Traditioneel worden de finales in en rond de hoofdstad afgewerkt. Alle edities voor de Tweede Wereldoorlog speelden zich af in Ukkel, Jette of Vorst. De finales van de drie edities in de jaren 50 werden telkens gespeeld in het Heizelstadion. Sinds de jaarlijkse terugkeer van de Beker van België in 1964, worden de finales ook daar steevast afgewerkt. De enige uitzonderingen hierop waren tussen 1985 en 1987 en tussen 1992 en 1995. Toen werden de finales vier keer gespeeld in het Constant Vanden Stockstadion te Anderlecht, twee keer in het Olympiastadion te Brugge en eenmaal in het Maurice Dufrasnestadion te Luik.

Stadion[Noot 1] Stad Finale
Heizelstadion / Koning Boudewijnstadion Brussel 1954-1956, 1964-1984, 1988-1991, 1996-heden
Constant Vanden Stockstadion / Lotto Park Anderlecht 1985, 1987, 1993, 1995
Maurice Dufrasnestadion Luik 1994
Olympiastadion / Jan Breydelstadion Brugge 1986, 1992
Dudenpark / Jospeh Mariënstadion Vorst 1927, 1935
De Ganzenvijver Ukkel 1914
Joseph Bensstraat 124 (terrein Union SG) Ukkel 1913
Jetsesteenweg 501 (terrein Daring CB) Jette 1912
 
Wisselbeker van de Beker van België in gebruik sinds het seizoen 1963/64.

Een eerste wisselbeker werd gebruikt voor de drie edities in de jaren 50. Sinds 1964 tot op heden wordt een tweede ontwerp uitgereikt aan de bekerwinnaar. In tegenstelling tot de meeste bekercompetities in Europa vindt de ceremonie volledig plaats op het veld, en dus niet gedeeltelijk in de eretribune. De winnaar mag de beker elf maanden bijhouden, waarna hij terug naar de KBVB gaat. De huidige trofee van de Beker van België is dus een echte wisselbeker, waardoor de beker over de jaren wat ruwer geworden met enkele kleine blutsen en krassen.[6] Elke speler en elk lid van de technische staf van de winnaar krijgt sinds de finale van 2023 een medaille.[7] In de edities ervoor ontvingen ze elk een miniatuurversie van de beker. De scheidsrechters en verliezende ploeg krijgen elk aangepaste medailles.

Het huidig ontwerp is een zilveren beker met 2 oren. Aan de oren worden er linten vastgemaakt. Deze variëren tussen de kleuren van de Belgische vlag, de clubkleuren van de finalisten en de kleuren van de naamsponsor. Er is geen echte voor -en achterkant, maar wel een Nederlandstalige en Franstalige zijde. Op de Nederlandstalige zijde staat "Beker van België wisseltrofee aangeboden door dagblad Les Sports" te lezen. Op de Franstalige zijde staat "Coupe de Belgique challenge offert par le journal Les Sports" te lezen. Ook staat de winnaar van elke editie sinds 1964 op de beker gegraveerd voorafgaand door het jaar van de winst.

Naamgeving

bewerken

De eerste twee edities van de Beker van België werd gespeeld met provinciale teams. Het toernooi heette toen Coupe des Provinces Belges, of Beker der Belgische Provincies. De bekercompetitie heette voor de Eerste Wereldoorlog Coupe du Roi, of Beker van de Koning, al werd Beker van België ook al gebruikt. Deze beker werd drie keer gewonnen door een Brusselse ploeg. Elke editie na 1914 zou uiteindelijk de Beker van België worden genoemd.

In het seizoen 1995/96 krijgt de Beker voor het eerst een sponsornaam. Coca-Cola kocht voor 5 seizoenen de naamrechten en doopte de competitie om tot Coca-Cola Cup.[8] Tussen 2001 en 2007 zou er geen sponsornaam zijn. Op 14 januari 2008 maakte de voetbalbond bekend dat Cofidis voor 300.000 euro de naamrechten van het bekertoernooi had gekocht.[9] Uiteindelijk zouden er 8 edities gespeeld worden onder de naam Cofidis Cup. Nadat Club Brugge zijn elfde beker won in 2015, werd Croky de nieuwe hoofdsponsor van het toernooi.[10] Tot op heden is de Croky Cup de sponsornaam van de Beker van België.

Jaar Naam
1908-1909 Beker der Belgische Provincies
1912-1914 Beker van de Koning
1927-heden Beker van België
Sponsornaam
1996-2001 Coca-Cola Cup
2008-2015 Cofidis Cup
2016-heden Croky Cup

Competitie

bewerken

Deelnemers

bewerken

In principe kan elke A-ploeg van een club die bij de KBVB is aangesloten een deelname aan de Beker van België afdwingen. Elk team uit de eerste vijf niveaus moet deelnemen, uitgezonderd de belofteploegen van clubs uit 1A en 1B. Ook nemen er verschillende clubs uit de provinciale reeksen deel. Provinciale ploegen zijn echter niet zomaar van deelname verzekerd. Elke provincie selecteert zijn clubs uit de ploegen die het verst raakten in de provinciale bekercompetitie, uit eender welke provinciale reeks, en vult deze aan met de hoogst geplaatste eersteprovincialers die zich nog niet konden kwalificeren.

Speelschema

bewerken

De Beker van België werkt met een knock-out systeem. Per ronde spelen clubs slechts één wedstrijd. Bij een gelijkspel na 90 minuten worden er meteen strafschoppen getrapt in de 1e tot en met 3e ronde. Vanaf de 4e ronde tot en met de finale volgen er eerst verlengingen. Enkel in de halve finales worden er heen -en terugwedstrijden gespeeld zonder uitdoelpuntenvoordeel.[11][12]

De clubs die uitkomen in de laagste niveaus spelen vanaf de eerste ronde. Ploegen uit hogere competities komen er in latere rondes bij. De belofteploegen van 14 profclubs die vanaf het seizoen 2022/23 uitkomen in 1B, Eerste Nationale en de Tweede Afdeling mogen niet deelnemen aan de Beker van België.

Ronde Nieuwe ploegen Niveau Maand
1e ronde Ploegen uit provinciale reeksen 6-9 Juli
2e ronde Alle ploegen uit de Derde Afdeling, uitgezonderd beloftenploegen 5 Augustus
3e ronde Alle ploegen uit de Tweede Afdeling, uitgezonderd beloftenploegen 4
4e ronde Alle ploegen uit Eerste Nationale, uitgezonderd beloftenploegen 3
5e ronde Geen
6e ronde Alle ploegen uit 1B, uitgezonderd beloftenploegen 2 September
1/16e finale Alle ploegen uit 1A 1 Oktober
1/8e finale Geen December
1/4e finale Januari
1/2e finale Februari (heen & terug)


Finale Mei

Prijzengeld

bewerken

De KBVB betaalt aan geen enkele club traditioneel prijzengeld uit. Kleinere ploegen krijgen bijvoorbeeld wel het thuisvoordeel tegen grotere ploegen in de eerste rondes. Zo krijgen ze toch een financiële boost met vollere tot uitverkochte stadions.[13] Rond deze wedstrijden lanceren de amateurploegen vaak acties, bijvoorbeeld speciale sjaals, die hen extra aandacht en geld opleveren.[14] De commerciële inkomsten die de voetbalbond ontvangt voor wedstrijden die live worden uitgezonden, worden wel verdeeld.

De bekerfinale is de enige wedstrijd waarbij er een bonus wordt betaald door de KBVB. De bekerwinnaar ontvangt 200.000 euro bovenop het bedrag van ongeveer 400.000 euro aan tv-rechten die worden verdeeld onder de twee finalisten.[15] Dit gecombineerd met de recette uit de ticketverkoop en de sponsorinkomsten verdient de bekerwinnaar zo'n 1 miljoen euro.[16] Het Europees ticket verzekert de ploeg tevens van de groepsfase van de UEFA Europa Conference League of, na voorrondes, de UEFA Europa League. Deelname aan de groepsfase van een van deze tornooien levert 3 tot 4 miljoen euro op.[17]

Finales

bewerken

Beker van de Belgische Provincies

bewerken
Jaar Winnaar Uitslag Verliezend finalist
1908 West-Vlaanderen 6-2 Antwerpen
1909 Antwerpen 5-2 Brabant

Beker van België

bewerken
Jaar Winnaar Uitslag Verliezend finalist
1912 Racing Club de Bruxelles 1 – 0 Racing Club de Gand
1913 Union Saint-Gilloise 3 – 2 (n.v.) CS Brugeois
1914 Union Saint-Gilloise 4 – 1 FC Brugeois
1915-1926 niet gespeeld
1927 RCS Brugeois 2 – 1 Tubantia FAC (III)
1928-1934 niet gespeeld
1935 Daring Club de Bruxelles 3 – 2 KM Lyra
1936-1953 niet gespeeld
1954 Standard Luik 3 – 1 Racing Mechelen
1955 Antwerp FC 4 – 0 Thor Waterschei
1956 RRC Tournaisien (II) 2 – 1 RCS Verviétois (II)
1957-1963 niet gespeeld
1964 KAA Gent 4 – 2 (n.v.) KFC Diest
1965 RSC Anderlecht 3 – 2 (n.v.) Standard Luik
1966 Standard Luik 1 – 0 RSC Anderlecht
1967 Standard Luik 3 – 1 (n.v.) KV Mechelen
1968 Club Brugge 1 – 1 (n.v.), (7 – 6) (n.s.) Beerschot VAC
1969 Lierse SK 2 – 0 Royal Racing White
1970 Club Brugge 6 – 1 Daring Club de Bruxelles (II)
1971 Beerschot VAV 2 – 1 (n.v.) Sint-Truidense VV
1972 RSC Anderlecht 1 – 0 Standard Luik
1973 RSC Anderlecht 2 – 1 Standard Luik
1974 KSV Waregem 4 – 1 KSK Tongeren (II)
1975 RSC Anderlecht 1 – 0 Antwerp FC
1976 RSC Anderlecht 4 – 0 Lierse SV
1977 Club Brugge 4 – 3 RSC Anderlecht
1978 KSK Beveren 2 – 0 Charleroi SC
1979 Beerschot VAV 1 – 0 Club Brugge
1980 Thor Waterschei 2 – 1 KSK Beveren
1981 Standard Luik 4 – 0 KSC Lokeren
1982 Thor Waterschei 2 – 0 KSV Waregem
1983 KSK Beveren 3 – 1 Club Brugge
1984 KAA Gent 2 – 0 Standard Luik
1985 Cercle Brugge 1 – 1 (n.v.), (5 – 4) (n.s.) KSK Beveren
1986 Club Brugge 3 – 0 Cercle Brugge
1987 KV Mechelen 1 – 0 Club Liégeois
1988 RSC Anderlecht 2 – 0 Standard Luik
1989 RSC Anderlecht 2 – 0 Standard Luik
1990 Club Liégeois 2 – 1 KFC Germinal Ekeren
1991 Club Brugge 3 – 1 KV Mechelen
1992 Antwerp FC 2 – 2 (n.v.), (9 – 8) (n.s.) KV Mechelen
1993 Standard Luik 2 – 0 Charleroi SC
1994 RSC Anderlecht 2 – 0 Club Brugge
1995 Club Brugge 3 – 1 KFC Germinal Ekeren
1996 Club Brugge 2 – 1 Cercle Brugge
1997 KFC Germinal Ekeren 4 – 2 (n.v.) RSC Anderlecht
1998 KRC Genk 4 – 0 Club Brugge
1999 Lierse SK 3 – 1 Standard Luik
2000 KRC Genk 4 – 1 Standard Luik
2001 KVC Westerlo 1 – 0 KFC Lommelse SK (II)
2002 Club Brugge 3 – 1 Excelsior Moeskroen
2003 RAA Louviéroise 3 – 1 Sint-Truidense VV
2004 Club Brugge 4 – 2 KSK Beveren
2005 Germinal Beerschot 2 – 1 Club Brugge
2006 SV Zulte Waregem 2 – 1 Excelsior Moeskroen
2007 Club Brugge 1 – 0 Standard Luik
2008 RSC Anderlecht 3 – 2 KAA Gent
2009 KRC Genk 2 – 0 KV Mechelen
2010 KAA Gent 3 – 0 Cercle Brugge
2011 Standard Luik 2 – 0 KVC Westerlo
2012 KSC Lokeren Oost-Vlaanderen 1 – 0 KV Kortrijk
2013 KRC Genk 2 – 0 Cercle Brugge
2014 KSC Lokeren Oost-Vlaanderen 1 – 0 SV Zulte Waregem
2015 Club Brugge 2 – 1 RSC Anderlecht
2016 Standard Luik 2 – 1 Club Brugge
2017 SV Zulte Waregem 3 – 3 (n.v.), (4 – 2) (n.s.) KV Oostende
2018 Standard Luik 1 – 0 (n.v.) KRC Genk
2019 KV Mechelen (II) 2 – 1 KAA Gent
2020 Royal Antwerp FC 1 – 0 Club Brugge
2021 KRC Genk 2 – 1 Standard Luik
2022 KAA Gent 0 – 0 (n.v.), (4 – 3) (n.s.) RSC Anderlecht
2023 Royal Antwerp FC 2 – 0 KV Mechelen
2024 Union Sint-Gillis 1 – 0 Royal Antwerp FC

Statistieken

bewerken

Bekeroverwinningen en finaleplaatsen per team

bewerken

Bij de finales zijn de jaren waarin de finale gewonnen werd in het vet weergegeven en de verloren finales cursief.

Plaats Club (stamnummer)[Noot 2] Winnaar Verliezer Finalist Finale
1 Club Brugge (3) 11 8 19 1913-14 · 1967-68 · 1969-70 · 1976-77 · 1978-79 · 1982-83 · 1985-86 · 1990-91 · 1993-94 · 1994-95 · 1995-96 · 1997-98 · 2001-02 · 2003-04 · 2004-05 · 2006-07 · 2014-15 · 2015-16 · 2019-20
2 RSC Anderlecht (35) 9 5 14 1964-65 · 1965-66 · 1971-72 · 1972-73 · 1974-75 · 1975-76 · 1976-77 · 1987-88 · 1988-89 · 1993-94 · 1996-97 · 2007-08 · 2014-15 · 2021-22
3 Standard Luik (16) 8 10 18 1953-54 · 1964-65 · 1965-66 · 1966-67 · 1971-72 · 1972-73 · 1980-81 · 1983-84 · 1987-88 · 1988-89 · 1992-93 · 1998-99 · 1999-00 · 2006-07 · 2010-11 · 2015-16 · 2017-18 · 2020-21
4 KRC Genk (322) 5 1 6 1997-98 · 1999-00 · 2008-09 · 2012-13 · 2017-18 · 2020-21
5 KAA Gent (7) 4 2 6 1963-64 · 1983-84 · 2007-08 · 2009-10 · 2018-19 · 2021-22
Royal Antwerp FC (1) 1 5 1954-55 · 1974-75 · 1991-92 · 2019-20 · 2022-23
7 Union Sint-Gillis (10) 3 - 3 1912-13 · 1913-14· 2023-24
8 KV Mechelen (25) 2 5 7 1966-67 · 1986-87 · 1990-91 · 1991-92 · 2008-09 · 2018-19 · 2022-23
Cercle Brugge (12) 5 7 1912-13 · 1926-27 · 1984-85 · 1985-86 · 1995-96 · 2009-10 · 2012-13
KSK Beveren (2300) 3 5 1977-78 · 1979-80 · 1982-83 · 1984-85 · 2003-04
Germinal Beerschot (3530)[Noot 3] 2 4 1989-90 · 1994-95 · 1996-97 · 2004-05
SV Zulte Waregem (5381) 1 3 2005-06 · 2013-14 · 2016-17
Lierse SK (30) 1968-69 · 1975-76 · 1998-99
KSC Lokeren (282) 1980-81 · 2011-12 · 2013-14
K. Waterschei SV Thor Genk (553) 1954-55 · 1979-80 · 1981-82
K. Beerschot VAV (13) 1967-68 · 1970-71 · 1978-79
17 KVC Westerlo (2024) 1 1 2 2000-01 · 2010-11
RFC de Liège (4) 1986-87 · 1989-90
KSV Waregem (4451) 1973-74 · 1981-82
R. Daring Club de Bruxelles (2) 1934-35 · 1969-70
RAA Louviéroise (93) - 1 2002-03
RRC Tournaisien (36) 1955-56
Racing Club de Bruxelles (6) 1911-12
24 Excelsior Moeskroen (224) - 2 2 2001-02 · 2005-06
Sint-Truidense VV (373) 1970-71 · 2002-03
Royal Charleroi Sporting Club (22) 1977-78 · 1992-93
KV Oostende (31) 1 1 2016-17
KV Kortrijk (19) 2011-12
KFC Lommelse SK (1986) 2000-01
KSK Tongeren (54) 1973-74
Royal Racing White (47) 1968-69
KFC Diest (41) 1963-64
RCS Verviétois (8) 1955-56
Racing Mechelen (24) 1953-54
KM Lyra (52) 1934-35
Tubantia FAC (64) 1926-27
Racing Club de Gand (11) 1911-12

Topschutter

bewerken

Oplijsting van spelers die meer dan 20 goals scoorden in de eindfase van de Beker van België.[18]

Plaats Naam Doelpunten Wedstrijden Clubs
1 Jan Ceulemans 46 70 Club Brugge, Lierse SK
2 Paul Van Himst 34 44 Anderlecht
Eddie Krncevic 34 46 Cercle Brugge, Anderlecht, RFC Luik, Eendracht Aalst, R. Charleroi SC
4 Ronny Martens 30 51 Anderlecht, KSK Beveren, KAA Gent, KV Mechelen, Boom FC
Erwin Albert 30 53 KSK Beveren
Alex Czerniatyński 30 74 R. Charleroi SC, R. Antwerp FC, Anderlecht, Standard Luik, KV Mechelen, Germinal Ekeren, RFC Luik
7 Zvonko Varga 25 36 RFC Luik
Gert Verheyen 25 66 Lierse SK, Anderlecht, Club Brugge
9 Gunther Hofmans 22 43 Germinal Ekeren
Marc Degryse 22 58 Club Brugge, RSC Anderlecht, KAA Gent, Germinal Beerschot
Jan Mulder 22 58 Anderlecht
Luc Ernès 22 66 RFC Luik, RWDM, CS Visé
Geactualiseerd: 17 december 2022

Uitzendrechten

bewerken

Nationale uitzendrechten

bewerken

De uitzendrechten van de Beker zijn in handen van Eleven Sports. De KBVB verplicht echter dat wedstrijden die nationaal worden uitgezonden gratis te bekijken zijn. Hierdoor zendt Eleven de matchen niet zelf uit, maar verkoopt het de rechten door aan free-to-view zenders. Bekerwedstrijden worden hierdoor in Vlaanderen uitgezonden door DPG Media (op VTM 2), en in de Franstalige Gemeenschap door RTL Group (op Club RTL).[19] DPG Media verkoopt op hun beurt sommige wedstrijden door aan de VRT, deze dan te bekijken zijn op Sporza[20]. De finale is in Vlaanderen sinds 2022 terug op Sporza.

Clubs hebben de toestemming om de wedstrijden die niet zijn gekozen door de bovengenoemde uitzenders zelf uit te zenden. Regionale omroepen proberen vaak de uitzendrechten te kopen wanneer er een streekduel uit hun regio plaatsvindt die niet werd geselecteerd. Ook in deze gevallen moet de wedstrijd gratis te bekijken zijn.[21]

Internationale uitzendrechten[Noot 4]

bewerken

Aangezien Eleven Sports ook de uitzendrechten bezit voor de 1A, 1B, de Supercup en Women's Super League, zijn de buitenlandse omroepen grotendeels gelijklopend.[22][22]

Gebied Omroep
Europa
Nederland Ziggo Sport
Portugal Eleven Sports
Duitsland Sport 1+
Oostenrijk
Zwitserland
Verenigd Koninkrijk Mola
Italië
Bosnië en Herzegovina Arena Sport
Kroatië
Montenegro
Noord Macedonië
Servië
Slovenië
Armenië Setanta Sports
Wit-Rusland
Estland
Letland
Litouwen
Moldavië
Oekraïne
Georgië
Griekenland Nova Sports
Cyprus
Turkije Tivibu Spor
Amerika
Verenigde Staten ESPN+
Caraïben ESPNPlay Caribbean
Latijns-Amerika[23] Star+
Azië
Japan DAZN
Oost-Timor Mola
Azerbeidzjan Setanta Sports
Kazachstan
Kirgizië
Tadzjikistan
Turkmenistan
Oezbekistan
Oceanië
Australië WatchESPN Australia
bewerken

Voetnoten

bewerken
  1. Indien het stadion geen naam had staat het adres in ''cursief'' met de vaste bespelers tussen haakjes ernaast.
  2. Clubs in ''cursief'' bestaan niet meer (stamnummer geschrapt).
  3. De finales van KFC Germinal Beerschot Antwerpen (3530) tot en met 1997 werden gespeeld als KFC Germinal Ekeren (3530).
  4. Deze lijst is niet-exhaustief en kan veranderen doorheen de tijd.
Bronnen en referenties
  1. Matchpack voor bekerfinale tussen AA Gent en KV Mechelen: dit zijn de verwachte opstellingen, geschorsten en geblesseerden. Het Nieuwsblad. Gearchiveerd op 14 december 2022. Geraadpleegd op 14 december 2022.
  2. Hoe worden de Europese tickets verdeeld? En wanneer worden de wedstrijden gespeeld? Alles wat u moet weten over de play-offs. Het Nieuwsblad. Gearchiveerd op 14 december 2022. Geraadpleegd op 14 december 2022.
  3. uefa.com - UEFA Cup Winners' Cup. web.archive.org (30 juni 2013). Gearchiveerd op 30 juni 2013. Geraadpleegd op 14 december 2022.
  4. Goed nieuws voor de nummer 5: dit is de impact van bekerwinst Antwerp op Europese tickets. sporza.be (30 april 2023). Geraadpleegd op 1 juni 2023.
  5. KV Mechelen legt zich neer bij uitsluiting Europees voetbal: “Gaan niet in beroep in belang van Belgisch voetbal”. Het Nieuwsblad. Geraadpleegd op 12 januari 2022.
  6. De Beker van België is een échte wisselbeker: vol blutsen en krassen na enkele wilde feestjes. Het Nieuwsblad. Geraadpleegd op 11 januari 2022.
  7. Had u het gezien? Van Bommel verklaart waarom hij medaille meteen uit deed en de mooie geste van Alderweireld. sporza.be (30 april 2023). Geraadpleegd op 1 juni 2023.
  8. Belgian Cup Finals. mariomichiels-voetbaltickets.be. Geraadpleegd op 11 januari 2022.
  9. Beker van België heet voortaan Cofidis Cup. De Standaard. Geraadpleegd op 11 januari 2022.
  10. Beker van België wordt Croky Cup. Het Nieuwsblad. Geraadpleegd op 11 januari 2022.
  11. Royal Belgian Football Association, Pro League, Voetbal Vlaanderen, ACFF. Bondsreglement, Boek B, Titel 7 - Competities, pp. 12-13; 27-28.
  12. Vandaag hield de Raad van Bestuur van de Pro League haar eerste vergadering van het seizoen.. proleague.be. Gearchiveerd op 10 januari 2022. Geraadpleegd op 10 januari 2022.
  13. (fr) 6.000 personnes attendues au stade Robert Urbain pour Francs-Borains - Club de Bruges. RTBF. Geraadpleegd op 8 april 2022.
  14. Zo groot is het verschil tussen Francs Borains en Santiago Bernabéu nu ook weer niet voor Club Brugge. www.nieuwsblad.be. Geraadpleegd op 8 april 2022.
  15. Bekerwinst levert winnaar zo'n 200.000 euro extra op. Het Laatste Nieuws (30 april 2019). Geraadpleegd op 8 april 2021.
  16. CLUBNIEUWS. Club Brugge kan 40 miljoen euro prijzengeld winnen, Juklerod twijfelt over toekomst bij Antwerp. Het Nieuwsblad. Geraadpleegd op 8 april 2022.
  17. UEFA trekt prijzengeld Europese competities op: Club al zeker 15,64 miljoen euro rijker, ook duidelijkheid rond Conference League. Het Laatste Nieuws (25 mei 2021). Geraadpleegd op 8 april 2022.
  18. Beker van België - Eeuwige topscorerslijst (Gedetailleerde weergave ). www.transfermarkt.be. Geraadpleegd op 17 december 2022.
  19. Eleven Sports bereikt akkoord met RTL Belgium: Croky Cup ook bij Club RTL. TVvisie. Geraadpleegd op 3 februari 2022.
  20. Eleven en DPG Media bereiken akkoord over uitzendrechten van bekercompetitie. Het Nieuwsblad. Geraadpleegd op 3 februari 2022.
  21. Het licht absurde oorlogje achter de uitzending van Cercle Brugge-KV Oostende: “Ze willen vermijden dat elders wat van de beker te horen of te zien is”. www.nieuwsblad.be. Geraadpleegd op 3 februari 2022.
  22. a b Presentation in Belgium of the new MEDIAPRO football channels in association with Eleven Sports. www.mediapro.es. Geraadpleegd op 4 februari 2022.
  23. (en) ¿Dónde está disponible Star+?. help.starplus.com. Geraadpleegd op 3 februari 2022.