Indonesië, indertijd bekend als Nederlands-Indië, was een Nederlandse kolonie tot 1942, toen het land bezet werd door de Japanners in de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog woedde er een strijd tussen nationalisten en de Nederlandse overheid. Nederland erkende de onafhankelijkheid van Indonesië pas in 1949.
De overgrote meerderheid van Indonesiërs zijn moslims, het is het land met de grootste islamitische bevolking. Maar in Indonesië zijn ook grote groepen christenen, hindoes en boeddhisten te vinden.
De Pakanbaru-spoorweg was een van de zogenaamde 'dodenspoorwegen' die in de Tweede Wereldoorlog in Azië gebouwd moesten worden in opdracht van de Japanse bezetter.
De spoorweg van Pekanbaru naar Muaro op Sumatra in Nederlands-Indië werd tussen september 1943 en augustus 1945 onder verschrikkelijke omstandigheden aangelegd door dwangarbeiders. In totaal werkten er aan de spoorweg bijna 50.000 arbeiders, de bouw kostte 26.000 van hen het leven. De spoorweg werd slechts éénmaal gebruikt. Dwangarbeid laten verrichten door krijgsgevangenen is een misdaad tegen het Landoorlogreglement; het mishandelen van hen is een misdaad tegen de menselijkheid.
