Indonesië, indertijd bekend als Nederlands-Indië, was een Nederlandse kolonie tot 1942, toen het land bezet werd door de Japanners in de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog woedde er een strijd tussen nationalisten en de Nederlandse overheid. Nederland erkende de onafhankelijkheid van Indonesië pas in 1949.
De overgrote meerderheid van Indonesiërs zijn moslims, het is het land met de grootste islamitische bevolking. Maar in Indonesië zijn ook grote groepen christenen, hindoes en boeddhisten te vinden.
De Nederlandse aanwezigheid in Indië dateert van het eind van de 16e eeuw, kort voor de oprichting van de VOC, die onder meer op Java en in de Molukken een aantal eilanden, steden en gebieden bezat. Na de opheffing van de VOC in 1798 gingen die op de toenmalige Bataafse Republiek over. Na 1800 werden de gebieden officieel Nederlands-Indië. Deze naam komen we echter in stukken van de VOC in de jaren 1620-1622 al tegen als 'Nederlandsch-India'.
In het Maleis luidde de naam Hindia-Belanda; de term "(Ons) Indië" werd met Tanah Hindia weergegeven.
... de Indonesische rijsttafel eigenlijk een Nederlandse uitvinding is?
... het Indonesisch ongeveer 10.000 leenwoorden uit het Nederlands en andere Europese talen bevat?
... het Nederlands daarentegen "maar" rond 450 leenwoorden uit de Indonesische talen heeft?
... Indische-Nederlanders en Indonesiërs (samen met de Zuid-Molukkers) de grootste etnische minderheid vormt in Nederland?