Nicolaas Pierson (politicus)

Nederlands econoom (1839-1909)

Nicolaas Gerard Pierson (Amsterdam, 7 februari 1839Heemstede, 24 december 1909) was een Nederlandse bankier, econoom en liberaal politicus. Hij was achtereenvolgens hoogleraar staathuishoudkunde aan de Universiteit van Amsterdam, directeur van De Nederlandsche Bank, minister van Financiën in het kabinet-Van Tienhoven en voorzitter van de ministerraad in "zijn" kabinet-Pierson.

Nicolaas Pierson
Nicolaas Pierson
Algemeen
Volledige naam Nicolaas Gerard Pierson
Geboren 7 februari 1839
Overleden 24 december 1909
Partij Liberale Unie
Titulatuur Mr. (juridisch eredoctor)
Functies
1885–1891 President van De Nederlandsche Bank
1891–1894,
1897–1901
Minister van Financiën
1897–1901 Voorzitter van de ministerraad
1901–1909 Lid van de Tweede Kamer
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Levensloop

bewerken

Nicolaas Pierson was afkomstig uit een Amsterdamse handelsfamilie. Hij was lid van de familie Pierson en de jongste van de zes overlevende kinderen van de koopman Jan Lodewijk Gregory Pierson en de schrijfster Ida Oyens (lid van de familie Oijens).[1] Twee van zijn broers zijn de predikanten Allard en Hendrik Pierson.

Vader Gregory maakte de Latijnse school in Alkmaar (die op 1 september 1933 de naam Murmellius Gymnasium kreeg), waar diens vader predikant was, niet af, vermoedelijk vanwege financiële problemen in het domineesgezin. Gregory ging in de leer bij een familielid die in Amsterdam handelde in venster- en spiegelglas. Gregory Pierson werd een geslaagde zakenman die naast zijn glashandel ook handelde in effecten en koloniale waren.

Functies van 1860 tot 1891

bewerken

Nicolaas Pierson begon zijn carrière in de jaren 1860 en 1861 in de glashandel van zijn vader. In 1861 werd hij hoofd van de handelsfirma Beckman en Pierson, die zich toelegde op de handel in katoen en koloniale waren. In 1864 werd hij voor vier jaar hoofddirecteur van de Surinaamsche Bank te Amsterdam. In diezelfde tijd begon hij als leraar economie aan de Handelsschool te Amsterdam.

In 1868 kwam Pierson in dienst van De Nederlandsche Bank als een van de directeuren. Hij bleef daar uiteindelijk 24 jaar werken. In 1877 werd hij tevens hoogleraar staathuishoudkunde en statistiek aan de Gemeentelijke Universiteit te Amsterdam, die in de volksmond, in de pers en bij de studenten jarenlang bekend stond als de Gemeente Universiteit (GU), waar Pierson tot 1885 in dienst bleef. In 1885 werd hij bij De Nederlandsche Bank gepromoveerd tot president-directeur. Dit bleef hij tot 1891.

Minister

bewerken

Op 21 augustus 1891 begon Piersons carrière als minister van Financiën in Den Haag, als opvolger van Karel Antonie Godin de Beaufort die deze functie uitoefende ten tijde van het kabinet-Mackay, dat van 21 april 1888 tot 21 augustus 1891 regeerde. Per die datum bekleedde Pierson deze functie in het kabinet-Van Tienhoven dat regeerde tot en met 9 mei 1894. Hierna bleef Pierson gedurende een periode van drie jaar ambteloos. Op 27 juli 1897 begon hij een tweede periode als minister van Financiën, terwijl hij in die tijd tevens voorzitter van de ministerraad was en leider werd van het naar hem genoemde kabinet-Pierson dat regeerde tot 1 augustus1901. Dit kabinet werd bekend als het 'kabinet van sociale rechtvaardigheid'. Van 1905 tot 1909 was Pierson nog een periode lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal voor het kiesdistrict Gorinchem.

Hypotheekrenteaftrek

bewerken

Pierson was een financieel en economisch deskundige die als minister met veel gezag sprak. In het kabinet-Van Tienhoven bracht hij een belangrijke belastingherziening tot stand. Deze herziening van de belastingheffing voorzag onder andere in het belasten van huiseigenaren met de huurwaarde van de woning en rente en inkomsten uit overig particulier vermogen, maar ook in de mogelijkheid om (onder meer) de rente op (hypotheek)schulden hierop in mindering te brengen. Hiermee was de hypotheekrenteaftrek een feit. Pierson overleed op 24 december 1909 in Huize Gliphoeve te Heemstede, in de op die kleine buitenplaats gelegen woning van zijn zwager François Gerard Waller.

Mr. N.G. Piersonfonds

bewerken

Het Mr. N.G. Piersonfonds is een fonds dat in 1909 in het leven werd geroepen bij gelegenheid van Piersons 70ste verjaardag op 17 februari 1909. Het fonds streeft ernaar zijn verplichtingen uit eigen middelen te voldoen en heeft een adequate kapitaalsbasis.

Piersonmedaille

bewerken

De Piersonmedaille wordt uitgereikt aan een jonge, veelbelovende onderzoeker op economisch-financieel terrein, die op het punt staat internationaal door te breken. Aan de medaille is een bedrag van € 5000 verbonden, ter beschikking gesteld door de Stichting Mr. N.G. Pierson Fonds en de Stichting Fonds voor de Geld- en Effectenhandel. Deze medaille werd toegekend aan:

Pierson Penning

bewerken

Als eerbetoon aan Pierson werd een stichting ter bevordering en het uitdragen van zijn wetenschappelijke interesses opgericht. Daartoe kent deze stichting (sinds 1978 in principe elke drie jaar) de Pierson Penning toe aan een zeer verdienstelijk economist van Nederlandse nationaliteit. Deze dient zich als beoefenaar van de economische theoretische wetenschap te hebben onderscheiden door de kwaliteit en diepgang van zijn publicaties. De Pierson Penning wordt uitgereikt tijdens de jaarvergadering van de Koninklijke Vereniging voor de Staathuishoudkunde (KVS) en werd toegekend aan de economen:

Nicolaas G. Pierson Foundation

bewerken

De Nicolaas G. Pierson Foundation (NGPF), vernoemd naar een latere telg van de familie Pierson, is het wetenschappelijk bureau van de Partij voor de Dieren.

bewerken
Voorganger:
W.C. Mees
President van De Nederlandsche Bank
1885-1891
Opvolger:
N.P. van den Berg
Voorganger:
K.A. Godin de Beaufort
Minister van Financiën
1891-1894
Opvolger:
J.P. Sprenger van Eyk
Voorganger:
J.P. Sprenger van Eyk
Minister van Financiën
1897-1901
Opvolger:
J.J.I. Harte van Tecklenburg
Voorganger:
J. Röell
Voorzitter van de Ministerraad
1897-1901
Opvolger:
A. Kuyper
Zie de categorie Nicolaas Pierson van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.