Lorenzo Insigne

Italiaans voetballer

Lorenzo Insigne (Frattamaggiore, 4 juni 1991) is een Italiaans voetballer die doorgaans als aanvaller speelt. Hij stroomde in 2009 door vanuit de jeugd van Napoli, waar hij in april 2017 zijn contract verlengde tot medio 2022, waarna hij transfervrij naar het Canadese Toronto FC trok. Hij debuteerde in 2012 in het Italiaans voetbalelftal. Zijn broer Roberto is ook actief in het betaald voetbal.[1]

Lorenzo Insigne
Lorenzo Insigne
Persoonlijke informatie
Volledige naam Lorenzo Insigne
Geboortedatum 4 juni 1991
Geboorteplaats Frattamaggiore, Italië
Lengte 163 cm
Been Rechts
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Huidige club Toronto FC
Rugnummer 24
Contract tot 30 jun. 2026
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2009–2022
2009–2010
2010–2011
2011–2012
2022–
Vlag van Italië Napoli
Vlag van Italië Cavese
Vlag van Italië Foggia
Vlag van Italië Pescara
Vlag van Canada Toronto FC
305(85)
10(0)
33(19)
37(18)
0(0)
Interlands **
2012–2022 Vlag van Italië Italië 45(11)

* Bijgewerkt op 22 mei 2020
** Bijgewerkt op 16 november 2019
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière bewerken

Napoli bewerken

Insigne stroomde in 2009 door vanuit de jeugdopleiding van SSC Napoli. Op 24 januari 2010 maakte Insigne zijn Serie A-debuut voor Napoli in een uitwedstrijd tegen Livorno. In de blessuretijd van de wedstrijd die met 2-0 gewonnen werd, verving Insigne Germán Denis.

Verhuurperiodes bewerken

Snel na zijn debuut verhuurde Napoli Insigne aan Cavese, spelend in de Lega Pro Prima Divisione. Hiervoor speelde hij tien wedstrijden, zonder te scoren. Het seizoen daarna bracht Insigne op huurbasis door bij Foggia, eveneens in de Lega Pro Prima Divisione. Hier maakte hij negentien doelpunten in 33 wedstrijden. In een wedstrijd tegen Lanciano was Insigne goed voor een hattrick.[2] Napoli verhuurde Insigne gedurende het seizoen 2011/12 voor een derde keer, deze keer aan het op dat moment in de Serie B spelende Pescara. Hij maakte achttien doelpunten in 37 wedstrijden en dwong met de club promotie naar de Serie A af.[3]

Terugkeer bij Napoli bewerken

In de zomer van 2012 keerde Insigne terug bij Napoli. Op 16 september maakte hij zijn eerste doelpunt in de Serie A bij een 3–1 zege op Parma. Vier dagen later maakte Insigne zijn Europese debuut in het Europa League-duel met AIK Fotboll. Deze wedstrijd werd met 4–0 gewonnen door Napoli, Insigne was goed voor twee assists. Napoli werd tweede in de Serie A. Insigne speelde in deze competitie 37 wedstrijden en scoorde hierin vijf keer. Op 18 september 2013 speelde hij voor het eerst in de Champions League, tegen Borussia Dortmund. Insigne scoorde de 2–0 in de met 2–1 gewonnen wedstrijd. Op 13 april 2014 speelde Insigne in het competitieduel met AS Roma met de aanvoerdersband om. Op 3 mei won Napoli voor de vijfde keer in haar clubhistorie de Coppa Italia. In de finale werd Fiorentina met 1–3 verslagen. Insigne was in de eerste helft verantwoordelijk voor zowel de 0–1 als de 0–2. In een competitiewedstrijd met datzelfde Fiorentina op 9 november 2014 scheurde Insigne zijn kruisband.[4] Vijf maanden later keerde Insigne terug op het voetbalveld tegen AS Roma. Hij miste ook de Supercoppa, die na een strafschoppenreeks tegen Juventus werd gewonnen. Napoli bereikte dat seizoen de halve finale van de Europa League. Daarin werd het uitgeschakeld door FK Dnipro.

In de eerste acht competitiewedstrijden van het seizoen 2015/16 scoorde Insigne zesmaal. In het seizoen daarna maakte Insigne twintig doelpunten in 49 wedstrijden over alle competities, waarvan achttien in de Serie A. Daarmee eindigde Insigne op de zevende plaats van de topscorerslijst. Op 15 februari 2017 scoorde Insigne in de achtste finale van de Champions League tegen uiteindelijk winnaar Real Madrid. Echter verloor Napoli over twee wedstrijden met 6–2. Op 14 oktober 2017 scoorde Insigne tegen AS Roma zijn honderdste doelpunt in clubvoetbal. Nadat Marek Hamšík in februari 2019 vertrok bij Napoli, werd Insigne de eerste aanvoerder.

Clubstatistieken bewerken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2009/10   Cavese Lega Pro 10 0 0 0 10 0
Club totaal 10 0 0 0 0 0 0 0 10 0
2010/11   Foggia Lega Pro 33 19 0 0 33 19
Club totaal 33 19 0 0 0 0 0 0 33 19
2011/12   Pescara Serie B 37 18 1 2 38 20
Club totaal 37 18 1 2 0 0 0 0 38 20
2009/10   Napoli Serie A 1 0 0 0 1 0
2012/13 37 5 1 0 5 0 0 0 43 5
2013/14 36 3 5 3 10 3 51 9
2014/15 20 2 1 0 9 0 0 0 30 2
2015/16 37 12 0 0 5 1 42 13
2016/17 37 18 4 1 8 1 49 20
2017/18 37 8 2 1 9 5 48 14
2018/19 28 10 2 0 11 4 41 14
2019/20 37 8 4 3 5 2 46 13
2020/21 35 19 4 0 8 0 1 0 48 19
Club totaal 305 85 23 8 70 16 1 0 399 109
Carrière totaal 385 122 24 10 74 16 1 0 480 148

Bijgewerkt t/m 22 april 2021.

Interlandcarrière bewerken

Insigne maakte op 11 september 2012 zijn debuut in het Italiaans voetbalelftal in de tweede kwalificatiewedstrijd voor het wereldkampioenschap voetbal 2014 tegen Malta (2–0 winst). Na de rust viel hij in voor Alessandro Diamanti.[5] Hij nam met de Italiaanse jeugdploeg (U21) deel aan het Europees kampioenschap 2013 in Israël, waar Jong Italië in de finale met 4–2 verloor van Jong Spanje. Op 14 augustus 2013, in zijn tweede interland, maakte Insigne zijn eerste doelpunt voor Italië in een vriendschappelijke wedstrijd met Argentinië. Desondanks werd de wedstrijd met 1–2 verloren.

Bondscoach Cesare Prandelli nam Insigne op in de Italiaanse selectie voor het WK 2014 in Brazilië[6] en gaf hem als invaller speeltijd in het tweede groepsduel tegen Costa Rica, dat met 0–1 werd verloren. Italië moest na de groepsfase het toernooi verlaten. Insigne maakte ook deel uit van de Italiaanse ploeg op het EK 2016 in Frankrijk.[7] Italië werd in de kwartfinale na strafschoppen uitgeschakeld door Duitsland. Insigne kreeg in deze wedstrijd een invalbeurt, die hij ook kreeg in de achtste finale tegen Spanje en in de laatste groepswedstrijd tegen Ierland.

Interlands van Lorenzo Insigne voor   Italië
Datum Wedstrijd Uitslag Soort wedstrijd Doelpunten
Als speler bij   SSC Napoli
1. 11 september 2012   ItaliëMalta   2 – 0 Kwalificatie WK 2014
2. 14 augustus 2013   ItaliëArgentinië   1 – 2 Vriendschappelijk   75'
3. 6 september 2013   ItaliëBulgarije   1 – 0 Kwalificatie WK 2014
4. 15 oktober 2013   ItaliëArmenië   2 – 2 Kwalificatie WK 2014
5. 4 juni 2014   ItaliëLuxemburg   1 – 1 Vriendschappelijk
6. 20 juni 2014   Costa RicaItalië   1 – 0 WK 2014
7. 24 maart 2016   ItaliëSpanje   1 – 1 Vriendschappelijk
8. 29 maart 2016   DuitslandItalië   4 – 1 Vriendschappelijk
9. 29 mei 2016   ItaliëSchotland   1 – 0 Vriendschappelijk
10. 22 juni 2016   ItaliëIerland   0 – 1 EK 2016
11. 27 juni 2016   ItaliëSpanje   2 – 0 EK 2016
12. 2 juli 2016   DuitslandItalië   1 – 1 (6 – 5 n.s.) EK 2016
13. 12 november 2016   LiechtensteinItalië   0 – 4 Kwalificatie WK 2018
14. 24 maart 2017   ItaliëAlbanië   2 – 0 Kwalificatie WK 2018
15. 7 juni 2017   UruguayItalië   3 – 0 Vriendschappelijk
16. 11 juni 2017   ItaliëLiechtenstein   5 – 0 Kwalificatie WK 2018   35'
17. 2 september 2017   SpanjeItalië   3 – 0 Kwalificatie WK 2018
18. 5 september 2017   ItaliëIsraël   1–0 Kwalificatie WK 2018
19. 6 oktober 2017   ItaliëNoord-Macedonië   1 – 1 Kwalificatie WK 2018
20. 9 oktober 2017   AlbaniëItalië   0 – 1 Kwalificatie WK 2018
21. 10 november 2017   ZwedenItalië   1 – 0 Kwalificatie WK 2018
22. 23 maart 2018   ArgentiniëItalië   2 – 0 Vriendschappelijk
23. 27 maart 2018   EngelandItalië   1 – 1 Vriendschappelijk   27' (pen.)
24. 28 mei 2018   ItaliëSaoedi-Arabië   2 – 1 Vriendschappelijk
25. 1 juni 2018   FrankrijkItalië   3 – 1 Vriendschappelijk
26. 4 juni 2018   ItaliëNederland   1 – 1 Vriendschappelijk
27. 7 september 2018   ItaliëPolen   1 – 1 Nations League 2018/19
28. 10 oktober 2018   ItaliëOekraïne   1 – 1 Vriendschappelijk
29. 14 oktober 2018   PolenItalië   0 – 1 Nations League 2018/19
30. 17 november 2018   ItaliëPortugal   0 – 0 Nations League 2018/19
31. 8 juni 2019   GriekenlandItalië   0 – 3 Kwalificatie EK 2020   30'
32. 11 juni 2019   ItaliëBosnië en Herzegovina   2 – 1 Kwalificatie EK 2020   49'
33. 12 oktober 2019   ItaliëGriekenland   2 – 0 Kwalificatie EK 2020
34. 15 november 2019   Bosnië en HerzegovinaItalië   0 – 3 Kwalificatie EK 2020   37'

Bijgewerkt op 22 mei 2020.[8]

Erelijst bewerken

Competitie
Aantal Jaren
  Pescara
Kampioen Serie B 1x 2011/12
  Napoli
Coppa Italia 2x 2013/14,2019/20
Supercoppa 1x 2014
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
  Italië
EK voetbal 1x   2020