Kaliumdichromaat

Kaliumdichromaat
Structuurformule en molecuulmodel
	Structuurformule van kaliumdichromaat
	Kaliumdichromaat-kristallen
Algemeen
Molecuulformule	K2Cr2O7
IUPAC-naam	kaliumdichromaat
Molmassa	294,1846 g/mol
SMILES	[O-][Cr](=O)(=O)O[Cr](=O)(=O)[O-].[K+].[K+]
InChI	1S/2Cr.2K.7O/q;;2+1;;;;;;2-1
CAS-nummer	7778-50-9
EG-nummer	231-906-6
PubChem	24502
Wikidata	Q239729
Beschrijving	Oranje kristallen
Vergelijkbaar met	natriumdichromaat, kaliumchromaat
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
H-zinnen	H272 - H301 - H312 - H314 - H317 - H330 - H334 - H340 - H350 - H360 - H372 - H410
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P201 - P220 - P261 - P273 - P280 - P305+P351+P338
Carcinogeen	ja (IARC-klasse 2)
EG-Index-nummer	024-002-00-6
VN-nummer	3288
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Kleur	oranje
Dichtheid	2,6760 g/cm³
Smeltpunt	398 °C
Oplosbaarheid in water	(bij 20°C) 123 g/L
Goed oplosbaar in	water
Onoplosbaar in	ethanol
Thermodynamische eigenschappen
ΔfHos	−2033 kJ/mol
Sos	291,2 J/mol·K
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal	Scheikunde

Kaliumdichromaat is het kaliumzout van dichroomzuur en bezit als brutoformule K₂Cr₂O₇. De stof komt voor als een helder-oranje kristallijne vaste stof, die matig goed oplosbaar is in water.

Kaliumdichromaat komt in de natuur voor als het mineraal lopeziet.

Op industriële schaal wordt kaliumdichromaat bereid door het smelten van het mineraal chromiet, kaliumcarbonaat en calciumcarbonaat, waarbij oxidatie bewerkstelligd wordt door het doorblazen van lucht. Aanvankelijk ontstaat hierbij het gele kaliumchromaat, maar dat wordt eerst uitgeloogd en vervolgens behandeld met een zuur en omgekristalliseerd.

Op kleinere schaal (in het laboratorium) wordt het bereid door reactie van chroom(III)oxide met kaliumnitraat:

{\ce {Cr2O3 + 2KNO3 -> K2Cr2O7 + 2NO}}

Eigenschappen en toepassingen

Chroom bezit in deze verbinding oxidatiegetal +VI en bijgevolg is de verbinding een sterke oxidator (voornamelijk in zuur milieu). In de analytische chemie wordt de verbinding gebruikt als oertiterstof voor natriumthiosulfaat en als oxiderend reagens tijdens de CZV-bepaling. Kaliumdichromaat staat in evenwicht met kaliumchromaat via een pH-afhankelijke evenwichtsreactie:

{\ce {Cr2O7^2- + H2O <=> 2CrO4^2- + 2H+}}

De kleur van de oplossing verandert daardoor van oranje (in zuur milieu) naar geel (in basisch milieu). Spectroscopische bepalingen aan kaliumdichromaat worden om die reden altijd in sterk zuur milieu uitgevoerd. Omwille van de intense kleur van dichromaat en chromaat werden de kaliumzouten hiervan gebruikt als pigmenten voor het maken van verven.^[1]

Toxicologie en veiligheid

Kaliumdichromaat bevat hexavalent chroom: deze verbindingen zijn bewezen kankerverwekkend bij inademing. Daarnaast is de verbinding zeer toxisch en corrosief voor de huid en de ogen. Bij inademing van de stof treedt irritatie van de luchtwegen op. Intense of langdurige blootstelling aan de stof kan leiden tot de dood.

Externe link

(en) MSDS van kaliumdichromaat

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) K. Castro, P. Vandenabeele, M.D. Rodriguez-Laso, L. Moens & J.M. Madariaga (2004) - Micro-Raman analysis of coloured lithographs^{[dode link]}, Analytical and Bioanalytical Chemistry, 379 (4), pp. 674-683, doi:10.1007/s00216-004-2642-x

[1] (en) K. Castro, P. Vandenabeele, M.D. Rodriguez-Laso, L. Moens & J.M. Madariaga (2004) - Micro-Raman analysis of coloured lithographs^{[dode link]}, Analytical and Bioanalytical Chemistry, 379 (4), pp. 674-683, doi:10.1007/s00216-004-2642-x

[1]