Kaliumchromaat

chemische verbinding

Kaliumchromaat is een anorganische verbinding van chroom, met als brutoformule K2CrO4. Het is het kaliumzout van chroomzuur. De stof komt voor als een heldere gele, kristallijne vaste stof, die goed oplosbaar is in water.

Kaliumchromaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van kaliumchromaat
Kaliumchromaat-poeder
Algemeen
Molecuulformule K2CrO4
IUPAC-naam kaliumchromaat
Molmassa 194,2 g/mol
CAS-nummer 7789-00-6
EG-nummer 232-140-5
PubChem 24597
Wikidata Q407939
Beschrijving Heldergeel poeder
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
SchadelijkSchadelijk voor de gezondheidToxischMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H315 - H317 - H319 - H335 - H340 - H350 - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P261 - P273 - P281 - P305+P351+P338 - P308+P313
Carcinogeen mogelijk
EG-Index-nummer 024-006-00-8
VN-nummer 3288
ADR-klasse Gevarenklasse 6.1
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur geel
Dichtheid 2,73 g/cm³
Smeltpunt 975 °C
Goed oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Synthese bewerken

Kaliumchromaat kan bereid worden door reactie van kaliumcarbonaat met kaliumdichromaat:

 

Toepassingen bewerken

Kaliumchromaat wordt in het laboratorium gebruikt als indicator bij de titratie van een zoutoplossing met behulp van zilvernitraat, om de chlorideconcentratie te bepalen. Bij het equivalentiepunt slaat het bruin-zwarte zilverchromaat neer in de oplossing.

Het kan ook gebruikt worden voor de bereiding van de pigmenten chroomgeel (lood(II)chromaat) en citroengeel (bariumchromaat), door menging van een oplossing van kaliumchromaat met een oplossing van respectievelijk lood(II)nitraat (Pb(NO3)2) of bariumnitraat (Ba(NO3)2):

 
 

Toxicologie en veiligheid bewerken

Zoals andere zeswaardige chroomverbindingen is kaliumchromaat een giftige en milieugevaarlijke stof. Daarnaast is ze kankerverwekkend en mutageen.

Kaliumchromaat is een sterke oxidator en kan hevig tot explosief reageren met reductoren en met organische verbindingen.

Externe link bewerken