Belfords honingeter
De Belfords honingeter (Melidectes belfordi) is een luidruchtige, opvallende en endemische vogel uit de gebergtebossen van Nieuw-Guinea.
Belfords honingeter IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2018) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Belfords honingeter | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Melidectes belfordi (De Vis, 1890) | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Belfords honingeter op Wikispecies | |||||||||||||
|
Kenmerken bewerken
Deze vogels kunnen tot 27 cm lang worden. Het is een zwartgrijze vogel, op de buik iets lichter gekeurd dan op de rug en een gele glans op de vleugel en de staartveren. Het opvallendste kenmerk is de blauwe vlek op de oorstreek in combinatie met een smalle witte streep over de keel. Hij lijkt sterk op de geelbrauwhoningeter waarmee hij ook hybridiseert. De geelbrauwhoningeter heeft echter een lichte snavel en de Belfords een donkere.[2]
Leefwijze bewerken
Ze foerageren op nectar van de bloemen van vooral epifytisch planten, maar ook op kleine ongewervelde dieren (geleedpotigen), meestal hoog in de boomkronen. Het zijn luidruchtige, agressieve vogels die andere vogelsoorten verjagen uit hun foerageergebied.[2]
Verspreiding en leefgebied bewerken
De Belfords honingeter komt voor in het centrale bergland van de Indonesische provincie Papoea en Papoea-Nieuw-Guinea. De Belfords honingeter leeft in bergbossen en langs bosranden op een hoogte tussen de 1400 en 3800 m boven de zeespiegel. Het is de enige soort honingeter die in berggebieden hoger dan op 2300 m voorkomt.
De soort telt 5 ondersoorten:
- M. b. joiceyi: westelijk Nieuw-Guinea.
- M. b. kinneari: het westelijke deel van Centraal-Nieuw-Guinea.
- M. b. schraderensis: het oostelijke deel van Centraal-Nieuw-Guinea.
- M. b. belfordi: zuidoostelijk Nieuw-Guinea.
- M. b. brassi: zuidoostelijk Nieuw-Guinea.
Bronnen, noten en/of referenties
|