Als de coureurs Appledene naderen hebben ze juist snelheid opgebouwd na het bochtige gedeelte bij Greeba Castle. In de jaren twintig en -dertig was Appledene nog een zeer langzaam deel van het circuit, omdat de coureurs in een lage versnelling een scherpe bocht rondom de cottage "Appledene" moesten maken. In 1953 vonden verbeteringen plaats aan de A1. De cottage werd afgebroken om de weg te verbreden en recht te trekken. Toch blijft Appledene een moeilijk gedeelte, want de resterende snelle bochten vragen veel van de concentratie en de conditie van de coureurs. John McGuinness vond vooral de verkeerde verkanting lastig en met een snelle motorfiets moest hij zo snel van richting veranderen dat hij de machine via de voetsteunen van links naar rechts moest drukken.
Na de passage van de voormalige cottage Appledene wordt de weg richting Greeba Bridge weer even recht langs Central Valley, dat ook wel Greeba Gap wordt genoemd. Hier ligt de camping "Cronkdhoo Farm". Op dit snelle gedeelte kreeg Albert Moule in 1953 een zwaar ongeluk. De voorste framebuizen van zijn Mondial braken en daardoor verloor hij de controle volledig. Zijn gas stond helemaal open en Albert moest alle moeite doen om niet tegen de stenen muur aan de kant van de weg te vliegen. Hij vloog in een hooiberg en brak daarbij zijn schouderblad en een aantal ribben. Naar eigen zeggen kon hij de travelling marshal die hem ter plaatse dood verklaarde niet tegenspreken. Albert werkte later nog jaren als travelling marshal[1] en moest daarom regelmatig op hoge snelheid langs de plaats van het ongeluk. Hij knikte dan altijd respectvol.
Appledene bestaat uit een kleine cottage met daarvóór een bocht naar links en daarna een bocht naar rechts. De akkers aan de zuidkant van de weg zijn ommuurd, aan de noordkant staan bomen. Omdat de bochten met hoge snelheid genomen kunnen worden gebeuren er regelmatig ongelukken tijdens de races.
Op 5 september1961 verongelukte Fred Neville met een 350cc AJS 7R tijdens de Manx Grand Prix. Dit was de natste en koudste race die ooit werd geregistreerd en veel coureurs werden bevangen door de kou. Ze werden ook niet beschermd door stroomlijnkuipen, want die waren op grond van kostenoverwegingen verboden (de Manx Grand Prix was een race voor amateurs). In 1962 besloot de Manx Motor Cycle Club het gebruik van stroomlijnkuipen toe te staan.
Op 4 september1962 verongelukte Tom Pratt met een 350cc Norton Manx tijdens de Manx Grand Prix.
↑Travelling marshals worden door de organisatie voorzien van snelle motorfietsen om als eerste te kunnen zorgen voor hulp en organisatie bij een race-ongeval
