Tweede Kamerverkiezingen in het kiesdistrict Amersfoort (1848-1850)

Tweede Kamerverkiezingen in het kiesdistrict Amersfoort (1848-1850) geeft een overzicht van verkiezingen voor de Nederlandse Tweede Kamer in het kiesdistrict Amersfoort in de periode 1848-1850.

Het kiesdistrict Amersfoort werd ingesteld na de grondwetsherziening van 1848. Tot het kiesdistrict behoorden de volgende gemeenten: Amerongen, Amersfoort, Baarn, Bunnik, Bunschoten, Cothen, Darthuizen, De Vuursche, Doorn, Driebergen, Duist, Eemnes, Hoogland, Langbroek, Leersum, Leusden, Maarn, Odijk, Renswoude, Rhenen, Rhijnauwen, Rijsenburg, Soest, Sterkenburg, Stoutenburg, Veenendaal, Werkhoven, Wijk bij Duurstede, Woudenberg en Zeist.

Het kiesdistrict Amersfoort vaardigde in dit tijdvak per zittingsperiode één lid af naar de Tweede Kamer.

Legenda

cursief: in de eerste verkiezingsronde geëindigd op de eerste of tweede plaats, en geplaatst voor de tweede ronde;
vet: gekozen als lid van de Tweede Kamer.

30 november 1848 bewerken

De verkiezingen werden gehouden na ontbinding van de Tweede Kamer, na inwerkingtreding van de herziene grondwet.

	30 november	7 december^[1]
Kiesgerechtigden	795	795
Opkomst	725	690
Geldige stemmen	722	686
Blanco stemmen	3	2
Kandidaten
S. van Walchren	314	408
J.D.C.C.W. van Ablaing van Giessenburg	309	278
H. Menso	70
J. Hora Siccama	12

Voortzetting bewerken

In 1850 werd het kiesdistrict Amersfoort omgezet in een meervoudig kiesdistrict, waaraan gedeelten van de opgeheven kiesdistricten Edam en Harderwijk toegevoegd werden.

Zie ook bewerken

Bronnen

Tweede Kamerverkiezingen kiesdistrict Amersfoort op www.verkiezingsuitslagen.nl
Verkiezingen Tweede Kamer 1848-1918 op huygens.knaw.nl

Noten

↑ Omdat geen van de kandidaten in de eerste ronde de absolute meerderheid van de uitgebrachte geldige stemmen behaalde, was een tweede verkiezingsronde nodig. Deze werd gehouden tussen de twee kandidaten die in de eerste ronde de meeste stemmen behaald hadden.

[tweede_ronde-1] Omdat geen van de kandidaten in de eerste ronde de absolute meerderheid van de uitgebrachte geldige stemmen behaalde, was een tweede verkiezingsronde nodig. Deze werd gehouden tussen de twee kandidaten die in de eerste ronde de meeste stemmen behaald hadden.

[1]