Wikipedia

Tarcisio Burgnich

Italiaans voetballer

Tarcisio Burgnich (Ruda, 25 april 1939 – Forte dei Marmi, 26 mei 2021) was een Italiaans voetbalspeler die als verdediger speelde en nadien ook een loopbaan als trainer opbouwde.

Tarcisio Burgnich
Tarcisio Burgnich (links) met de Argentijnse middenvelder René Houseman op het WK 1974
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 25 april 1939
Geboorteplaats Ruda, Vlag van Italië (1861-1946) Koninkrijk Italië
Overlijdensdatum 26 mei 2021
Overlijdensplaats Forte dei Marmi, Vlag van Italië Italië
Lengte 175 cm
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 1977
Jeugd
Vlag van Italië Udinese
Senioren
Seizoen Club W (G)
1958–1960
1960–1961
1961–1962
1962–1974
1974–1977 		Vlag van Italië Udinese
Vlag van Italië Juventus
Vlag van Italië Palermo
Vlag van Italië Inter
Vlag van Italië Napoli 		8(0)
13(0)
31(1)
358(5)
84(0)
Interlands
1960
1963–1974 		Vlag van Italië Italië OS
Vlag van Italië Italië 		4(0)
66(2)
Getrainde teams
1978–1980
1980–1981
1981–1982
1982–1984
1984–1986
1986–1987
1987–1988
1988–1989
1989–1991
1991–1992
1992–1993
1994–1995
1996–1997
1997–1998
1998–1999
2000
2001 		Vlag van Italië Livorno
Vlag van Italië Catanzaro
Vlag van Italië Bologna
Vlag van Italië Como
Vlag van Italië Genoa
Vlag van Italië L.R. Vicenza
Vlag van Italië Como
Vlag van Italië Catanzaro
Vlag van Italië Cremonese
Vlag van Italië Salernitana
Vlag van Italië Como
Vlag van Italië Livorno
Vlag van Italië Foggia
Vlag van Italië Genoa
Vlag van Italië Lucchese
Vlag van Italië Ternana
Vlag van Italië Pescara
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Burgnich kwam gedurende zijn loopbaan uit voor Udinese, Juventus, Palermo, Inter en Napoli. Hij wordt vooral herinnerd voor zijn zeer succesvolle clubcarrière bij Inter Milaan, waar hij een belangrijk lid was van het Grande Inter-elftal onder trainer Helenio Herrera. Hij had samen met ploeggenoot Giacinto Facchetti een belangrijke rol in de defensieve speelstijl Catenaccio van Inter vanwege zijn snelheid, uithoudingsvermogen, drang naar voren en inzet. Burgnich won viermaal de Serie A, tweemaal de Europacup I en tweemaal de Intercontinental Cup met Inter. Op internationaal niveau vertegenwoordigde Burgnich het Italiaans voetbalelftal tijdens de Olympische Zomerspelen van 1960 en tijdens drie WK's. Hij was ook lid van het nationale team dat in 1968 het EK won, een primeur voor Italië.

Burgnich was een veelzijdige speler die op verschillende plekken in de verdediging inzetbaar was. Hij werd niet alleen ingezet als rechtsachter en centrale verdediger, maar ook als libero. Vanwege zijn imposante lichaamsbouw en fysieke speelstijl gaf Inter-teamgenoot Armando Picchi hem de bijnaam "La Roccia" (De Rots).[1]

Clubvoetbal bewerken

Udinese bewerken

Burgnich is een product van de jeugdopleiding van Udinese, waar hij samenspeelde met Dino Zoff. In de een na laatste speelronde van het seizoen 1958/59 maakte Burgnich zijn debuut in het eerste elftal. Hij kwam als invaller binnen de lijnen in de wedstrijd tegen AC Milan (7-0 verlies), die op dat moment al zeker waren van de landstitel.[2] Het volgende seizoen speelde hij 7 van de 34 wedstrijden mee. Udinese wist zich na barragewedstrijden tegen Lecco en Bari te handhaven op het hoogste niveau.[3] Burgnich's goede spel zorgde ervoor dat hij werd opgenomen in de selectie van Italië voor de Olympische spelen van 1960.

Juventus en Palermo bewerken

Op verzoek van Giampiero Boniperti[4] haalde Juventus Burgnich in 1960 naar Turijn. De verdediger vertrok echter na één seizoen al omdat hij niet goed paste in de speelstijl van De Oude Dame.[5] In dit seizoen werd wel de landstitel behaald. Hij maakte vervolgens via een ruiltransfer de overgang naar Palermo, dat het voorgaande seizoen was gepromoveerd naar de Serie A. Roberto Anzolin bewandelde de tegenovergestelde weg.[6] Bij Palermo was Burgnich in het seizoen 1961/62 een vaste waarde. Burgnich scoorde op 18 februari 1962 zijn enige doelpunt voor de club. In een met 4-2 gewonnen wedstrijd tegen Juventus promoveerde hij een vrije trap tot een treffer. Hij speelde uiteindelijk 31 wedstrijden voor de club en eindigde het seizoen op de achtste plaats.

Inter bewerken

 
Burgnich (linksboven) namens Inter, seizoen 1970/71

In 1962 vertrok Burgnich naar Milaan om te gaan spelen voor Inter, dat 100 miljoen lire (circa € 50.000) voor hem betaalde.[7] Net als eerder bij Juventus won Burgnich in zijn eerste seizoen bij zijn nieuwe club de Scudetto. Hij miste een klein deel van het seizoen vanwege militaire dienstplicht. Burgnich speelde uiteindelijk in twaalf seizoenen 467 wedstrijden voor de Nerazzurri, waarin hij zesmaal doel trof. Hij won viermaal de Scudetto, tweemaal de Europacup I en tweemaal de Intercontinental Cup met de club. De Europacup I werd in 1964 gewonnen ten koste van Real Madrid. Een jaar later werd de internationale prijs opnieuw behaalt. Ditmaal werd Benfica in de finale verslagen. Burgnich groeide uit tot een van de belangrijkste Inter-spelers van de jaren zestig, een tijdperk dat later in de clubgeschiedenis bekend kwam te staan als Grande Inter.[5][8][9][10]

Napoli bewerken

Burgnich nam in 1974 na twaalf seizoenen afscheid van Inter, nadat de nieuwe Inter-voorzitter Fraizzoli de bezem door de selectie had gehaald. Hij maakte vervolgens een controversiële overstap naar Napoli. Burgnich speelde de laatste drie seizoenen van zijn spelersloopbaan in Napels, waar hij fungeerde als libero in het elftal van Luís Vinício. In 1976 won hij zowel de Coppa Italia als de Anglo-Italian Cup met Napoli. Een jaar later besloot hij zijn voetbalschoenen aan de wilgen te hangen. Hij speelde in totaal 494 wedstrijden in de Serie A.

Nationaal elftal bewerken

 
Burgnich (boven, tweede van rechts) namens Italië in 1965

Burgnich debuteerde op 10 november 1963 onder toenmalig bondscoach Edmondo Fabbri in het Italiaanse elftal. Op die dag speelde Italië een kwalificatiewedstrijd voor het EK 1964 tegen de Sovjet-Unie.[11] Een jaar later speelde hij zijn tweede wedstrijd, een kwalificatiewedstrijd voor het WK 1966 tegen Finland.

Na twaalf interlands gespeeld te hebben maakte Burgnich zijn debuut op een wereldkampioenschap. Bondscoach Paolo Mazza had de verdediger opgenomen in selectie voor het WK 1966 in Engeland. Dit debuut was op 13 juli 1966 tegen Chili (2-0 winst), een wedstrijd die vanwege het vele geweld bekend zou komen te staan als Slag om Santiago. In de tweede groepswedstrijd, tegen de Sovjet-Unie, was Burgnich ook van de partij.[11] Doordat Italië dit duel verloor en drie dagen later verrassend verloor van Noord-Korea, zat het toernooi er na drie wedstrijd op voor Burgnich en zijn landgenoten.

Burgnich oogstte wel succes op het EK twee jaar later in Italië. Gli Azzurri haalde de finale, waarin het aantrad tegen Joegoslavië. De wedstrijd eindigde na verlenging in 1-1, waarna werd besloten om twee dagen later een tweede finalewedstrijd te houden. Deze werd met 2-0 gewonnen en Italië kroonde zichzelf zodoende voor het eerst tot Europees kampioen. Burgnich speelde alle wedstrijden op het toernooi mee.[11] Op het WK 1970 in Mexico maakte Burgnich zijn tweede interlanddoelpunt in de halve finale tegen West-Duitsland.[11] Hij zette de 2-2 op het scorebord in de wedstrijd die Italië na verlenging met 4-3 wist te winnen. In de finale bleek het Brazilië van Pelé een maatje te groot.

Burgnich wist zich met Italië niet te kwalificeren voor het EK 1972 in België. Twee jaar later waren de Azzuri er op het WK 1974 wel bij. Italië kwam echter niet verder dan de groepsfase. Na de laatste groepswedstrijd tegen Polen (2-1 verlies) besloot Burgnich een punt te zetten achter zijn interlandloopbaan.

Gespeelde interlands bewerken

Interlands van Tarcisio Burgnich voor   Italië
No. Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler bij   Inter Milaan
1 10 november 1963   Italië – Sovjet-Unie   1 – 1 Kwalificatie EK 1964
2 4 november 1964   Italië – Finland   6 – 1 Kwalificatie WK 1966
3 13 maart 1965   West-Duitsland – Italië   1 – 1 Vriendschappelijk
4 18 april 1965   Polen – Italië   0 – 0 Kwalificatie WK 1966
5 1 november 1965   Italië – Polen   6 – 1 Kwalificatie WK 1966
6 9 november 1965   Schotland – Italië   1 – 0 Kwalificatie WK 1966
7 7 december 1965   Italië – Schotland   3 – 0 Kwalificatie WK 1966
8 19 maart 1966   Frankrijk – Italië   0 – 0 Vriendschappelijk
9 14 juni 1966   Italië – Bulgarije   6 – 1 Vriendschappelijk
10 18 juni 1966   Italië – Oostenrijk   1 – 0 Vriendschappelijk 1
11 22 juni 1966   Italië – Argentinië   3 – 0 Vriendschappelijk
12 29 juni 1966   Italië – Mexico   5 – 0 Vriendschappelijk
13 13 juli 1966   Italië – Chili   2 – 0 WK 1966
14 16 juli 1966   Sovjet-Unie – Italië   1 – 0 WK 1966
15 1 november 1966   Italië –   Sovjet-Unie 1 – 0 Vriendschappelijk
16 22 maart 1967   Cyprus – Italië   0 – 2 Kwalificatie EK 1968
17 1 november 1967   Italië – Cyprus   5 – 0 Kwalificatie EK 1968
18 18 november 1967   Zwitserland – Italië   2 – 2 Kwalificatie EK 1968
19 23 december 1967   Italië – Zwitserland   4 – 0 Kwalificatie EK 1968
20 6 april 1968   Bulgarije – Italië   3 – 2 Kwalificatie EK 1968
21 20 april 1968   Italië – Bulgarije   2 – 0 Kwalificatie EK 1968
22 5 juni 1968   Italië – Sovjet-Unie   0 – 0 (n.v.)1 EK 1968
23 8 juni 1968   Italië – Joegoslavië   1 – 1 (n.v.) EK 1968
24 10 juni 1968   Italië – Joegoslavië   2 – 0 EK 1968
25 23 oktober 1968   Wales – Italië   0 – 1 Kwalificatie WK 1970
26 1 januari 1969   Mexico – Italië   2 – 3 Vriendschappelijk
27 5 januari 1969   Mexico – Italië   1 – 1 Vriendschappelijk
28 29 maart 1969   Duitse Democratische Republiek – Italië   2 – 2 Kwalificatie WK 1970
29 24 mei 1969   Italië – Bulgarije   0 – 0 Vriendschappelijk
30 4 november 1969   Italië – Wales   4 – 1 Kwalificatie WK 1970
31 22 november 1969   Italië – Duitse Democratische Republiek   3 – 0 Kwalificatie WK 1970
32 21 februari 1970   Spanje – Italië   2 – 2 Vriendschappelijk
33 10 mei 1970   Portugal – Italië   1 – 2 Vriendschappelijk
34 3 juni 1970   Italië – Zweden   1 – 0 WK 1970
35 6 juni 1970   Italië – Uruguay   0 – 0 WK 1970
36 11 juni 1970   Italië – Israël   0 – 0 WK 1970
37 14 juni 1970   Italië – Mexico   4 – 1 WK 1970
38 17 juni 1970   Italië – West-Duitsland   4 – 3 (n.v.) WK 1970 1
39 21 juni 1970   Brazilië – Italië   4 – 1 WK 1970
40 31 oktober 1970   Oostenrijk – Italië   1 – 2 Kwalificatie EK 1972
41 8 december 1970   Italië – Ierland   3 – 0 Kwalificatie EK 1972
42 20 februari 1971   Italië – Spanje   1 – 2 Vriendschappelijk
43 10 mei 1971   Ierland – Italië   1 – 2 Kwalificatie EK 1972
44 9 juni 1971   Zweden – Italië   0 – 0 Kwalificatie EK 1972
45 25 september 1971   Italië – Mexico   2 – 0 Vriendschappelijk
46 9 oktober 1971   Italië – Zweden   3 – 0 Kwalificatie EK 1972
47 4 maart 1972   Griekenland – Italië   2 – 1 Vriendschappelijk
48 29 april 1972   Italië – België   0 – 0 Kwalificatie EK 1972
49 13 mei 1972   België – Italië   2 – 1 Kwalificatie EK 1972
50 17 juni 1972   Roemenië – Italië   3 – 3 Vriendschappelijk
51 21 juni 1972   Bulgarije – Italië   1 – 1 Vriendschappelijk
52 20 september 1972   Italië – Joegoslavië   3 – 1 Vriendschappelijk
53 7 oktober 1972   Luxemburg – Italië   0 – 4 Kwalificatie WK 1974
54 21 oktober 1972   Zwitserland – Italië   0 – 0 Kwalificatie WK 1974
55 13 januari 1973   Italië – Turkije   0 – 0 Kwalificatie WK 1974
56 25 februari 1973   Turkije – Italië   0 – 1 Kwalificatie WK 1974
57 31 maart 1973   Italië – Luxemburg   5 – 0 Kwalificatie WK 1974
58 9 juni 1973   Italië – Brazilië   2 – 0 Vriendschappelijk
59 14 juni 1973   Italië – Engeland   2 – 0 Vriendschappelijk
60 29 september 1973   Italië – Zweden   2 – 0 Vriendschappelijk
61 20 oktober 1973   Italië – Zwitserland   2 – 0 Kwalificatie WK 1974
62 14 november 1973   Engeland – Italië   0 – 1 Vriendschappelijk
63 8 juni 1974   Oostenrijk – Italië   0 – 0 Vriendschappelijk
64 15 juni 1974   Italië – Haïti   3 – 1 WK 1974
65 19 juni 1974   Italië – Argentinië   1 – 1 WK 1974
66 23 juni 1974   Polen – Italië   2 – 1 WK 1974

Trainerscarrière bewerken

Na zijn spelersloopbaan was Burgnich circa twintig jaar actief als trainer. Hierin behaalde hij weinig successen.

Erelijst bewerken

 
Burgnich (boven, tweede van links) werd in 1961 landskampioen met Juventus.

Club bewerken

  Juventus[8]
  Inter[8]
  Napoli[8]

Internationaal bewerken

  Italië[8]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tarcisio_Burgnich&oldid=64650856"