Europees kampioenschap voetbal 1968
De finale ronde van het Europees kampioenschap voetbal 1968 werd gehouden in Italië. Het was na de EK's van 1960 en 1964 het 3e EK voetbal dat gehouden werd door de UEFA. Bij deze derde editie van het EK voetbal werd het knock-outsysteem in de voorronde verlaten. Tijdens de kwalificatieronde werd voortaan in groepen gespeeld. Voor het eindtoernooi bleef het knock-outsysteem gehandhaafd. Aan het eindtoernooi deden slechts vier landen mee. Uit de geplaatste landen na de kwalificatiewedstrijden wees de UEFA Italië aan als organisator. België overleefde de eerste ronde van de kwalificatie niet. Frankrijk was te sterk. De Rode Duivels bleven wel Polen en Luxemburg voor. Nederland werd in de eerste kwalificatieronde uitgeschakeld. In een groep met Hongarije, Oost-Duitsland en Denemarken kwam het niet verder dan een derde plaats.
| Europees kampioenschap voetbal 1968 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
De Italiaanse aanvoerder Giacinto Facchetti houdt de bokaal omhoog
| |||||||
| Toernooi-informatie | |||||||
| Gastland |  Italië
| ||||||
| Organisator | UEFA | ||||||
| Editie | 3e | ||||||
| Datum | 5–10 juni 1968 | ||||||
| Teams | 4 (van 1 confederatie) | ||||||
| Stadions | 3 (in 3 gaststeden) | ||||||
| Winnaar | Italië (1e titel)
| ||||||
| Toernooistatistieken | |||||||
| Wedstrijden | 5 | ||||||
| Doelpunten | 7 (1,4 per wedstrijd) | ||||||
| Topscorer(s) | .svg){kind=small} Dragan Džajić
| ||||||
| Navigatie | |||||||
| |||||||
| |||||||
Deelnemende landen bewerken
Zie het artikel Europees kampioenschap voetbal 1968 kwalificatie voor een uitgebreide beschrijving van de kwalificaties| Land | Kwalificatie als | Eerdere deelnames aan EK |
|---|---|---|
| Italië (gastland) |
Winnaar groep 6 / kwartfinale | 0 (debuut) |
 Sovjet-Unie |
Winnaar groep 3 / kwartfinale | 2 (1960, 1964) |
.svg){kind=small} Joegoslavië |
Winnaar groep 4 / kwartfinale | 1 (1960) |
 Engeland |
Winnaar groep 8 / kwartfinale | 0 (debuut) |
Speelsteden bewerken
De eindronde werd gespeeld in drie stadions.
| Rome | Napels | Florence |
|---|---|---|
| Stadio Olimpico Capaciteit: 80.000 |
Stadio San Paolo Capaciteit: 82.000 |
Stadio Artemio Franchi Capaciteit: 56.000 |
 |
 |
 |
| 3 wedstrijden (finale) | 1 wedstrijd | 1 wedstrijd |
Scheidsrechters bewerken
Tussen haakjes staat aangegeven hoeveel wedstrijden de scheidsrechter bij dit toernooi heeft gefloten.
|
Uitslagen bewerken
| Halve finale | Finale | |||||
| 5 juni – Napels | ||||||
| Italië
|
0 | |||||
| Sovjet-Unie
|
0 | |||||
| 8 juni, 10 juni¹ – Rome | ||||||
| Italië
|
1, 2¹ | |||||
| Joegoslavië
|
1, 0¹ | |||||
| Derde plaats | ||||||
| 5 juni – Florence | 8 juni – Rome | |||||
| Joegoslavië
|
1 | Engeland
|
2 | |||
| Engeland
|
0 | Sovjet-Unie
|
0 | |||
¹ Replaywedstrijd
Halve finale bewerken
In een bomvol stadion in Napels begon Italië sterk tegen de Sovjet-Unie, maar na 35 minuten viel Gianni Rivera uit en gebeurde er weinig opwindends meer in de wedstrijd. Ook na verlenging bleef de stand 0-0 en moest het muntstuk beslissen welke ploeg de finale moest halen. De Russische kapitein Albert Sjesternjov mocht kiezen en koos voor munt, het Franse tienfrancstuk belandde op de rug van de hand van scheidsrechter Tschenscher; de kop lag boven en Italië zat in de finale. Joegoslavië won in Florence met 1-0 van de wereldkampioen Engeland door een doelpunt van Džajić vier minuten voor tijd. Het was het enige doelpunt in de halve finales. Joegoslavië had weer een talentvolle, frivole lichting en verbaasde al in de kwalificatie door van West-Duitsland te winnen.
|
| ||||
| 5 juni 1968 «onderlinge duels» 18:00 uur (UTC+2) |
Italië
|
0 – 0 (nv) |
Sovjet-Unie
|
Stadio San Paolo, Napels Toeschouwers: 68.582 Scheidsrechter: Kurt Tschenscher (  West-Duitsland)
|
| Wedstrijdverslag | ||||
|
| ||||
| 5 juni 1968 «onderlinge duels» 21:15 uur (UTC+2) |
Joegoslavië
|
1 – 0 | Engeland
|
Stadio Artemio Franchi, Florence Toeschouwers: 21.834 Scheidsrechter: José María Ortiz de Mendíbil ( .svg){kind=small} Spanje)
|
Džajić  87'
|
Wedstrijdverslag | |||
Troostfinale bewerken
|
| ||||
| 8 juni 1968 «onderlinge duels» 18:45 uur (UTC+2) |
Engeland
|
2 – 0 | Sovjet-Unie
|
Stadio Olimpico, Rome Toeschouwers: 68.817 Scheidsrechter: István Zsolt (  Hongarije)
|
| Charlton 39' Hurst 63'
|
Wedstrijdverslag | |||
Finale bewerken
Zie Finale Europees kampioenschap voetbal 1968 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.|
| ||||
| 8 juni 1968 «onderlinge duels» 21:15 (UTC+2) |
Italië
|
1 – 1 (nv) |
Joegoslavië
|
Stadio Olimpico, Rome Toeschouwers: 68.817 Scheidsrechter: Gottfried Dienst ( .svg){kind=small} Zwitserland)
|
| Domenghini 80'
|
Wedstrijdverslag | Džajić 32'
| ||
Finale (Replay) bewerken
|
| ||||
| 10 juni 1968 «onderlinge duels» 21:15 (UTC+2) |
Italië
|
2 – 0 | Joegoslavië
|
Stadio Olimpico, Rome Toeschouwers: 32.866 Scheidsrechter: José María Ortiz de Mendíbil ( Spanje)
|
| Riva 12' Anastasi 31'
|
Wedstrijdverslag | |||
| UEFA Europees kampioenschap voetbal Winnaar 1968 |
|---|
 ITALIË 1ste titel |
Doelpuntenmakers bewerken
- 2 doelpunten
- 1 doelpunt
Bronnen, noten en/of referenties
|