Stieneke van der Graaf
Stieneke Jannieta Femmelien van der Graaf (Zwartsluis, 7 oktober 1984) is een Nederlands voormalig politica, juriste en bestuurder.
| Stieneke van der Graaf | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Stieneke van der Graaf (2022)
| ||||
| Algemeen | ||||
| Volledige naam | Stieneke Jannieta Femmelien van der Graaf | |||
| Geboren | 7 oktober 1984 | |||
| Geboorteplaats | Zwartsluis | |||
| Partij | ChristenUnie | |||
| Religie | NGK | |||
| Titulatuur | LL.M. | |||
| Alma mater | Rijksuniversiteit Groningen | |||
| Functies | ||||
| 2007-2017 | lid Provinciale Staten van Groningen | |||
| 2013-2021 | lid partijbestuur van ECPM | |||
| 2013-2017 | fractievoorzitter van ChristenUnie Groningen | |||
| 2017-2021, 2022-2023 |
lid Tweede Kamer der Staten-Generaal | |||
| ||||
Maatschappelijke carrière bewerken
Opleiding bewerken
Van der Graaf heeft Internationaal en Europees recht gestudeerd aan de Rijksuniversiteit Groningen en heeft in 2012 de Leergang Buitenlandse Betrekkingen gevolgd aan het Instituut Clingendael. In 2013 volgde zij een cursus Franse taal en Franse cultuur aan de Universiteit van Genève.[1][2][3][4]
Loopbaan bewerken
Van der Graaf was in 2008 onderzoeker bij het Kenniscentrum Europa decentraal en in 2009 student-assistent Europees Recht aan de Rijksuniversiteit Groningen. In 2010 liep zij stage bij de Nederlandse Permanente Vertegenwoordiging van de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties in Genève. Van 2009 tot 2012 was zij medewerker bij de Nederlandse Vereniging voor Energierecht (NeVER). In 2012 was zij postdoc bij het Instituut Clingendael. Van 2016 tot 2017 was zij juridisch adviseur bij Capital Tool Company. Van 2016 tot 2018 was zij bestuurslid van Stichting De Verre Naasten.[1][2][3][4][5]
Politieke carrière bewerken
Provinciale Staten van Groningen bewerken
Van der Graaf was van 15 maart 2007 tot 31 oktober 2017 namens de ChristenUnie Statenlid van Groningen. Vanaf 2013 was zij lid van het partijbestuur van de ECPM. Vanaf 2013 was zij fractievoorzitter van de Groningse ChristenUnie-fractie. Ze stond op de 4e plek van de gecombineerde kandidatenlijst van ChristenUnie-SGP voor de Europese Parlementsverkiezingen in 2014.[1][2][3][4][6][7]
Tweede Kamer bewerken
Van der Graaf werd op 31 oktober 2017 beëdigd als lid van de Tweede Kamer[1][2][3][4], na de vrijgekomen positie van de tot minister benoemde Carola Schouten.[8] Van 26 maart 2019 tot 16 juli 2019 werd zij vanwege zwangerschaps- en bevallingsverlof vervangen door Nico Drost. Van der Graaf hield in januari 2020 een pleidooi voor een drugsvrije samenleving.[9] In september 2020 werd zij gekozen als ondervoorzitter van een tijdelijke commissie die de parlementaire enquête over de aardgaswinning in Groningen voorbereidde.[10]
Van der Graaf had in deze periode namens de ChristenUnie-fractie in haar portefeuille Regio (LNV), Infrastructuur (I&W), Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (minus wonen & ruimtelijke ordening), Justitie & Veiligheid (minus mensenhandel & migratie), Europa en Media.[11] Zij stemde op 26 oktober 2020 per ongeluk voor een motie van Geert Wilders voor structurele salarisverhoging voor het zorgpersoneel, waardoor de motie werd aangenomen. De motie was in de maanden daarvoor meerdere keren door de oppositie ingediend, maar steeds weggestemd. De regering gaf overigens aan de motie niet uit te zullen voeren.[12]
Van der Graaf stond op de zesde plek van de kandidatenlijst van ChristenUnie voor de Tweede Kamerverkiezingen in 2021[13], wat niet voldoende was om terug te keren in de Kamer. Op 30 maart 2021 nam zij afscheid van de Tweede Kamer.[14] Sinds 18 januari 2022 is zij wederom Tweede Kamerlid als opvolger van Carola Schouten die benoemd werd als minister in het kabinet-Rutte IV.[15] Ze is lid van de Parlementaire enquêtecommissie aardgaswinning Groningen.[16] Namens de ChristenUnie-fractie is zij woordvoerder Wetenschap (OCW), Cultuur en Media (OCW), Economie & Innovatie (EZK), Infrastructuur en Waterstaat, Binnenlandse Zaken (m.u.v. volkshuisvesting en ruimtelijke ordening), Buitenlandse handel en Ontwikkelingssamenwerking en Europa.[17]
Op 20 september 2023 werd bekend dat honderden partijleden alsmede de jongerenafdeling PerspectieF bezwaar hadden gemaakt tegen de vrijwel zeker onverkiesbare negende plek van Van der Graaf op de concept-kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november 2023 en het partijbestuur hadden verzocht haar naar de vijfde plaats te verplaatsen.[18] Van deze verplaatsing is het niet gekomen; op de definitieve lijst stond ze nog steeds op nummer 9. Op 5 december 2023 nam zij afscheid van de Tweede Kamer.[19]
Persoonlijk bewerken
Van der Graaf is getrouwd en heeft twee dochters. Sinds 2015 is zij lid van de vertrouwenscommissie van de predikant bij de plaatselijke gemeente.[3][5][7][20] Bij haar afscheid van de Tweede Kamer in 2021 werd Van der Graaf benoemd tot ridder in de Orde van Oranje Nassau.[21]
Bronnen, noten en/of referenties
|