Wikipedia

Steffen Tigges

Duits voetballer

Steffen Tigges (Osnabrück, 31 juli 1998) is een Duits voetballer die doorgaans als centrumspits speelt. In 2015 maakte hij in de Duitse 3. Liga namens VfL Osnabrück zijn debuut in het betaalde voetbal. Tigges verruilde Borussia Dortmund in juli 2022 voor FC Köln.

Steffen Tigges
Steffen Tigges
Persoonlijke informatie
Volledige naam Steffen Tigges
Geboortedatum 31 juli 1998
Geboorteplaats Osnabrück, Vlag van Duitsland Duitsland
Lengte 193 cm
Been Links
Positie Centrumspits
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Duitsland 1. FC Köln
Rugnummer 21
Contract tot 30 juli 2026
Jeugd
–2011
2011–2017 		Vlag van Duitsland TuS Glane
Vlag van Duitsland VfL Osnabrück
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2015–2019
2019–2022
2021–2022
2022– 		Vlag van Duitsland VfL Osnabrück
Vlag van Duitsland Borussia Dortmund II
Vlag van Duitsland Borussia Dortmund
Vlag van Duitsland 1. FC Köln 		804)
65(35)
15(3)
69(9)
Interlands **
2017
2017 		Vlag van Duitsland Duitsland –19
Vlag van Duitsland Duitsland –20 		1(0)
4(0)
* Bijgewerkt op 12 maart 2025
** Bijgewerkt op 12 maart 2025
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière

bewerken

VfL Osnabrück

bewerken

Tigges begon met voetballen in de jeugd van TuS Glane.[1] Hij maakte in 2011 samen met zijn broer de overstap naar de jeugdacademie van VfL Osnabrück.[2] Hij maakte als C-junior op 27 oktober 2013 onder trainer Daniel Thioune zijn debuut in de onder-17 tijdens thuiswedstrijd tegen Holstein Kiel -17. Een paar weken later maakte hij op 17 november in de met 3-1 verloren uitwedstrijd tegen FC St. Pauli -17 zijn eerste doelpunt in deze leeftijdscategorie. Hij bracht zijn ploeg in de 4e minuut op een 0-1 voorsprong. In het seizoen 2014/15 maakte hij op 21 juni zijn debuut in de onder-19 tijdens de play-off wedstrijden tegen FC Viktoria 1889 Berlin. Trainer Joe Enochs liet hem in beide wedstrijden mee spelen waarin Osnabrück te kort kwam om te promoveren.

Op 12 december 2015 maakte hij als A-junior tijdens de thuiswedstrijd tegen FC Erzgebirge Aue in de 3. Liga zijn eerste speelminuten in het betaald voetbal.[3] Hij kwam in de 76e minuut in de ploeg voor Marcos Álvarez.[4] De rest van het seizoen 2015/16 kwam hij naast zijn wedstrijden in de oner-19 11 maal als invaller binnen de lijnen. In de laatste competitieronde maakte hij op 14 mei zijn eerste doelpunt in het betaalde voetbal tijdens de met 1-3 verloren thuiswedstrijd tegen Fortuna Köln. In het Stadion an der Bremer Brücke bracht hij in de 57e minuut met de 1-1 zijn ploeg op gelijke hoogte.[5] In het seizoen 2016/17 kwam hij wederom als A-junior tot 16 wedstrijden in het eerste elftal waarbij de laatste vier wedstrijden van de competitie als basisspeler. In februari werd zijn contract met een jaar verlengd.[6] Hij won met Osnabrück dit seizoen de Niedersachsenpokal door in de finale met 1-0 te winnen van LSK Hansa. Tigges was in de 17e minuut de maker van het enige doelpunt.[7]

In het seizoen 2017/18 maakte hij de definitieve overstap naar de senioren waarbij hij vanwege de aanwezigheid van Kwasi Wriedt moeite had om zich te verzekeren van een basisplaats. Hij startte dit seizoen vier keer vanaf de aftrap. Een seizoen (2018/19) later veranderde er weinig voor Tigges en kwam hij tot zeven basisplaatsen. Dit keer was het Marc Heider die hem uit de basis hield. Tigges werd dit seizoen met Osnabrück kampioen van de 3. Liga.[8] Tigges maakte de promotie naar de 2. Bundesliga niet mee omdat hij aan het einde van het seizoen besloot om zijn loopbaan bij het tweede elftal van Borussia Dortmund voort te zetten.[9]

Borussia Dortmund

bewerken

Op 26 juli 2019 maakte hij in de uitwedstrijd in de Regionalliga West tegen Rot-Weiss Essen zijn basisdebuut als centrumspits in het tweede elftal. Een week later maakte hij op 4 augustus zijn eerste doelpunt in het shirt van Dortmund tijdens de met 2-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen Sportfreunde Lotte. In de 48e minuut maakte hij na een voorzet van Marco Rente de 2-0. Tot de winterstop wist hij nog zes maal te scoren. Zijn prestaties vielen op waardoor hij in de winterstop samen met Immanuel Pherai en Chris Führich met de eerste selectie mee mocht naar het trainingskamp in Marbella.[10] Hij maakte in Spanje zijn officieuze debuut in het eerste tijdens de oefenwedstrijd tegen Standard Luik. Het lukte hem niet om een plaats te veroveren in de selectie waardoor hij het tweede gedeelte van het seizoen actief bleef in het tweede elftal.[11]

In zijn tweede seizoen (2020/21) startte hij opnieuw in het tweede elftal waarbij de trainer Enrico Maaßen hem tot aanvoerder benoemde.[12] Hij draaide een goede eerste seizoenshelft waarbij hij in 21 wedstrijden 11 doelpunten wist te maken. Na de winterstop liet hoofdcoach Edin Terzić hem op 3 januari debuteren in het eerste elftal. Hij mocht in de 81e minuut invallen voor Erling Haaland tijdens een de met 2–0 gewonnen wedstrijd thuis tegen VfL Wolfsburg.[13] Kort daarop tekende hij zijn eerste profcontract.[11] Op 14 april maakte hij ook zijn Europese debuut toen hij tien minuten speeltijd kreeg in de Champions League, tegen Manchester City.[14] Het was een succesvol seizoen voor Tigges. Hij won met het eerste elftal de DFB-Pokal en werd met het tweede kampioen.[15][16]

Zijn derde seizoen (2021/22) kenmerkte zich door een blessures waardoor hij weinig aan spelen toekwam. Bij de start van de competitie had hij een spierblessure.[17] Na zijn comeback maakte hij op 30 oktober zijn eerste doelpunt in de Bundesliga tijdens de met 2-0 gewonnen thuiswedstrijd tegen 1. FC Köln.[18] Na koud te zijn ingevallen maakte hij in de 63e minuut uit een hoekschop van Julian Brandt het tweede doelpunt.[19] Doordat trainer Marco Rose koos voor Marco Reus en Erling Haaland kwam hij weinig aan spelen toe. In maart brak hij tijdens een training zijn enkel waardoor het seizoen voor hem vroegtijdig voorbij was.[20] Vanwege weinig kans op speeltijd maakte hij aan het einde van het seizoen de overstap naar het eveneens in de Bundesliga spelende 1. FC Köln.[21]

1 FC Köln

bewerken

Tigges tekende in juli 2022 voor vier seizoenen bij FC Köln.[21] Vanwege zijn enkelbreuk uit het vorige seizoen kwam hij tijdens de voorbereiding weinig in actie.[22] Hij deed eerst wedstrijdritme op in het tweede elftal waarna hij op 21 augustus onder trainer Steffen Baumgart zijn basisdebuut maakte in de uitwedstrijd tegen Eintracht Frankfurt.[23] Kort daarop maakte hij op 8 september tijdens de groepswedstrijd in de Conference League tegen OGC Nice zijn eerste doelpunt in het shirt van Köln. In het met 1-1 gelijkgespeelde uitduel zette hij zijn ploeg na een assist van Jan Thielmann in de 19e minuut op een 0-1 voorsprong.[24] Hij was niet volledig onomstreden en hij kwam tot 17 basisplaatsen in zijn eerste seizoen.[25] In zijn tweede seizoen (2023/24) had Tigges onder zowel de ontslagen Baumgart als zijn opvolger Timo Schultz moeite om zich in het elftal te spelen. Wegens een in het vorig seizoen opgelopen schouderblessure kende hij een korte voorbereiding.[26] Zijn grootste concurrent was Davie Selke maar ook Luca Waldschmidt en Faride Alidou kregen regelmatig de voorkeur in de voorhoede.[27] Hij kwam het gehele seizoen tot zes basisplaatsen in een jaargang waarin Köln vocht tegen degradatie. Ondanks twee doelpunten van Tigges in de laatste twee wedstrijden van het seizoen tegen zowel 1. FC Union Berlin (3-2, winst) en 1. FC Heidenheim 1846 (4-1, verlies) eindigde hij met Köln op de 17e plaats en degradeerde men daardoor naar de 2. Bundesliga.[28] Onder de nieuwe trainer Gerhard Struber had Tigges het moeilijk omdat de Oostenrijkse coach de voorkeur gaf aan Tim Lemperle en Damion Downs in de voorhoede.[29] Na veelvuldig te zijn ingevallen tijdens de eerste helft van het seizoen 2024/25 kreeg hij pas op 1 februari tijdens de uitwedstrijd tegen Eintracht Braunschweig zijn eerste basisplaats.[30]

Clubstatistieken

bewerken
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2015/16   VfL Osnabrück 3. Liga 12 1 – – 1 0 13 1
2016/17 16 0 – – 4 3 20 3
2017/18 27 1 – – 2 0 29 1
2018/19 25 2 – – 3 1 28 3
2019/20   Borussia Dortmund II Regionalliga West 25 9 – – – 25 9
2020/21 35 22 – – – 35 22
  Borussia Dortmund Bundesliga 6 0 1 0 1 0 – 8 0
2021/22 9 3 2 0 4 0 – 15 3
  Borussia Dortmund II 3. Liga 5 4 – – – 5 4
2022/23   1. FC Köln Bundesliga 30 6 – 7 1 2 0 39 7
2023/24 25 3 1 0 – 1 0 27 3
2024/25   2. Bundesliga 14 0 2 0 – – 16 0
Carrière totaal 229 51 6 0 12 1 13 4 260 56
Bijgewerkt tot 12 maart 2025

Interlandcarrière

bewerken

Tigges kwam uit in diverse jeugdelftallen waarmee hij nooit actief was op een eindronde. Hij speelde vijf jeugdinterlands waarin hij niet tot scoren kwam. Hij speelde in deze wedstrijden samen met onder andere Maximilian Mittelstädt, Jeff Chabot, Marco Richter en Suat Serdar.

Duitse jeugdelftallen

bewerken

Op 17 april 2017 maakte Tigges in Duitsland –19 zijn debuut tijdens de jeugdinterland tegen de leeftijdsgenoten van Denemarken. Hij kwam in de 61e minuut in de ploeg voor Tobias Warschewski. Hij speelde vervolgens nog vier wedstrijden met Duitsland –20 in de Elite League

Jeugdinterlands van Steffen Tigges voor Duitsland ( )
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Duitsland –19
1. 17 april 2017   Duitsland –   Denemarken 3 – 1 Vriendschappelijk
Als speler bij Duitsland –20
1. 4 september 2017   Tsjechië –   Duitsland 2 – 2 Vriendschappelijk
2. 5 oktober 2017   Nederland –   Duitsland 0 – 1 Vriendschappelijk
3. 9 oktober 2017   Duitsland –   Zwitserland 2 – 1 Vriendschappelijk
4. 14 november 2017   Duitsland –   Engeland 2 – 1 Vriendschappelijk
Bijgewerkt tot 12 maart 2025

Erelijst

bewerken
Competitie
Aantal Jaren
  VfL Osnabrück
Winnaar Niedersachsenpokal 1x 2016/17
Kampioen 3. Liga 1x 2018/19
  Borussia Dortmund II
Kampioen Regionalliga West 1x 2020/21
  Borussia Dortmund
Winnaar DFB-Pokal 1x 2020/21

Zie ook

bewerken
bewerken

Referenties

bewerken
  1. ↑ DFL dankt dem TuS Glane für Ausbildung von Bundesligaspieler Steffen Tigges – Fritz Walter Medaille für Julia Kassen. Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  2. ↑ Romberg, Tobias, BVB-Profi aus Glane. Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  3. ↑ Steffen Tigges: Who is the Borussia Dortmund striker filling in for Erling Haaland and Youssoufa Moukoko? (13 juli 2021). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  4. ↑ Statistieken VfL Osnabrück - Erzgebirge Aue op 12 december 2015. Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  5. ↑ Dahmani lässt Osnabrücks Traum von Platz vier platzen (14 mei 2016). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  6. ↑ Osnabrück bindet Tigges für ein weiteres Jahr (3 februari 2017). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  7. ↑ VfL Osnabrück holt sich Krombacher Niedersachsenpokal (25 mei 2017). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  8. ↑ Lila-weißer Jubel: Der VfL Osnabrück kehrt in die 2. Bundesliga zurück (23 april 2019). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  9. ↑ Dortmund ruft: Tigges verlässt den VfL Osnabrück (8 april 2019). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  10. ↑ Abflug! BVB auf dem Weg nach Marbella (4 januari 2020). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  11. ↑ a b Steffen Tigges - Die neue Hoffnung im Sturm (24 januari 2021). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  12. ↑ Steffen Tigges – Kapitän & Matrose (1 juni 2021). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  13. ↑ Steffen Tigges: U23-Kapitän mit Bundesliga-Minuten (8 januari 2021). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  14. ↑ Wedstrijdgegevens op soccerway.com. Geraadpleegd op 22 augustus 2021.
  15. ↑ Wozniak, Krystian, BVB-Nachwuchschef Lars Ricken: "Aufstieg ohne Profis geschafft!" (5 juni 2021). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  16. ↑ Sancho und Haaland treffen doppelt: BVB krönt sich zum Pokalsieger (13 mei 2021). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  17. ↑ Stark, Bennet, BVB-Profi Tigges hat Verletzung überstanden (5 oktober 2021). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  18. ↑ Mit Köpfchen: Effiziente Dortmunder schlagen couragierte Kölner (30 oktober 2021). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  19. ↑ Statistieken Borussia Dortmund - 1 FC Köln op 30 oktober 2021. Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  20. ↑ Kleinmann, Patrick, Bruch des Sprunggelenks: Tigges fehlt lange (10 maart 2022). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  21. ↑ a b "Viel Fantasie für die Zukunft": Baumgart holt BVB-Stürmer Tigges nach Köln (14 juni 2022). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  22. ↑ Baumgart: "Es nützt nichts, wenn er jetzt spielt und dann wieder ausfällt" (14 juli 2022). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  23. ↑ Thielmann kontert Kamada: Köln verlängert Frankfurter Misere (21 augustus 2022). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  24. ↑ Starker Beginn, starker Schwäbe: Köln punktet zum ECL-Auftakt in Nizza (8 september 2022). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  25. ↑ Decker, Jim, Erst aussortiert, dann der Held: Tigges erlebt eine "Gefühlsexplosion" (9 april 2024). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  26. ↑ Lußem, Frank, Tigges' Wettlauf mit der Zeit (26 juli 2023). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  27. ↑ Decker, Jim, Tigges erfüllt die Prophezeiung: "Sind froh, dass wir ihn haben" (13 mei 2024). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  28. ↑ Trettin, Niklas, Ein Abstieg mit Ansage (18 mei 2024). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  29. ↑ Ein Signal an drei "Opfer" bei Kilians Comeback (26 november 2024). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
  30. ↑ Decker, Jim, Tigges' Angebot in der Kölner Stürmer-Frage (2 februari 2025). Geraadpleegd op 12 maart 2025.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Steffen_Tigges&oldid=69024254"