Wikipedia

Davie Selke

Duits voetballer

Davie Selke (Schorndorf, 20 januari 1995) is een Duits voetballer van Tsjechische en Ethiopische afkomst die doorgaans als centrumspits speelt. In 2013 maakte hij in de Bundesliga namens Werder Bremen zijn debuut in het betaalde voetbal. In 2016 won hij met Duitsland de zilveren medaille op de Olympische Zomerspelen. In juli 2024 verruilde hij 1. FC Köln voor Hamburger SV.

Davie Selke
Davie Selke in 2025 met Hamburger SV
Davie Selke in 2025 met Hamburger SV
Persoonlijke informatie
Volledige naam Davie Selke
Geboortedatum 20 januari 1995
Geboorteplaats Schorndorf, Vlag van Duitsland Duitsland
Lengte 195 cm
Been Rechts
Positie Centrumspits
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Duitsland Hamburger SV
Rugnummer 27
Contract tot 30 juni 2026
Jeugd

–2009
2009–2012
2013–2014 		Vlag van Duitsland Normannia Gmünd
Vlag van Duitsland VfB Stuttgart
Vlag van Duitsland 1899 Hoffenheim
Vlag van Duitsland Werder Bremen
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2013–2015
2013–2015
2015–2017
2017–2023
2020–2021
2023–2024
2024– 		Vlag van Duitsland Werder Bremen II
Vlag van Duitsland Werder Bremen
Vlag van Duitsland RB Leipzig
Vlag van Duitsland Hertha BSC
→ Vlag van Duitsland Werder Bremen
Vlag van Duitsland 1. FC Köln
Vlag van Duitsland Hamburger SV 		26(9)
33(9)
51(14)
114(19)
34(3)
36(11)
22(16)
Interlands **
2011
2011
2012–2013
2013–2014
2014–2015
2015–2017
2016 		Vlag van Duitsland Duitsland –16
Vlag van Duitsland Duitsland –17
Vlag van Duitsland Duitsland –18
Vlag van Duitsland Duitsland –19
Vlag van Duitsland Duitsland –20
Vlag van Duitsland Duitsland –21
Vlag van Duitsland Olympisch team 		1(0)
5(2)
7(4)
15(14)
3(1)
15(9)
5(2)
Erelijst
* Bijgewerkt op 25 februari 2025
** Bijgewerkt op 14 december 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière

bewerken

Jeugd

bewerken

Selke speelde in de jeugd bij Normannia Gmünd om via VfB Stuttgart bij1899 Hoffenheim terecht te komen. Daar maakte hij op 14 augustus 2011 zijn debuut in de onder-17 tijdens een wedstrijd tegen de leeftijdsgenoten van SpVgg Unterhaching. In het met 2-2 gelijkgespeelde uitduel nam hij beide doelpunten voor zijn rekening. Twee maanden later maakte hij als B-junior zijn eerste speelminuten in de onder-19 tijdens een uitwedstrijd tegen 1. FSV Mainz 05. In het seizoen 2012/13 kende hij een goede eerste competitiehelft bij de A-junioren. Hij maakte 12 doelpunten in 13 wedstrijden. Dit trok de aandacht van Werder Bremen waardoor hij in de winterstop de overstap maakte naar de Noord-Duitse club.[1] Hij trok in het tweede seizoenshelft bij Bremen de lijn door en maakte bij zijn debuut in de 1-0 gewonnen thuiswedstrijd tegen FC St. Pauli het enige doelpunt van de wedstrijd. Hij maakte uiteindelijk acht doelpunten in twaalf wedstrijden. Aan het einde van het seizoen maakte hij de overstap naar de senioren.

Werder Bremen

bewerken

Op 11 augustus 2013 speelde Selke in het tweede elftal in de Regionalliga Nord zijn eerste wedstrijd bij de senioren. In het met 1-0 verloren uitduel bracht trainer Viktor Skrypnyk hem in de 56e minuut in de ploeg voor Marcel Hilßner. Een week later maakte hij zijn eerste doelpunt bij de senioren tijdens de met 3-2 gewonnen thuisduel tegen SV Eichede. In de 83e minuut maakte hij uit een hoekschop van Aleksandar Stevanović de winnende treffer. Op 3 november maakte hij onder coach Robin Dutt zijn debuut in de hoofdmacht van Werder, in een Bundesliga-wedstrijd tegen Hannover 96. Hij viel daarin na 63 minuten in voor Clemens Fritz.[2] Op 24 november 2013 mocht hij in het basiselftal beginnen tegen FSV Mainz 05.[3] Voor de start van het seizoen 2014/15 verlengde Selke zijn contract tot 2018.[4] Hij veroverde dat seizoen een vaste basisplaats en hij maakte op 17 augustus zijn eerste doelpunt in het eerste tijdens de eerste ronde van de DFB-Pokal tegen de amateurs van FV Illertissen.[5] In het na verlenging met 2-3 gewonnen uitduel maakte hij in de 99e minuut na een assist van Felix Kroos de 1-3.[6] Een maand later op 20 september was zijn eerste treffer in de Bundesliga een feit.[7] In de met 4-2 verloren uitwedstrijd tegen FC Augsburg zette hij zijn ploeg in de 3e minuut op een 0-1 voorsprong.[8] Hij speelde dat jaar dertig competitiewedstrijden voor Werder. Daarmee eindigde hij het seizoen als nummer tien van Duitsland. Aan het einde van het seizoen verliet hij de club en vervolgde zijn weg bij RB Leipzig.[1]

RB Leipzig

bewerken

Selke tekende in april 2015 een contract tot medio 2020 bij RB Leipzig, de nummer vijf van de 2. Bundesliga dat seizoen. Deze verbintenis zou ingaan na afloop van het lopende seizoen. Leipzig betaalde Werder €8.000.000,- voor hem.[9] Op 25 juli maakte hij onder Ralf Rangnick in de met 0-1 gewonnen uitwedstrijd tegen FSV Frankfurt zijn basisdebuut bij de in 2009 opgerichte club.[10] Kort daarna maakte hij op 3 augustus zijn eerste doelpunt voor Die Roten Bullen tijdens het met 2-2 gelijkgespeelde thuisduel tegen Greuther Fürth.[11] In de 13e minuut bracht hij na een assist van Lukas Klostermann zijn ploeg op 1-1.[12] Mede door 10 doelpunten van zijn voet promoveerde Selke na een jaar met zijn nieuwe club naar de Bundesliga. In twee derde van de wedstrijden was hij basisspeler. Dat veranderde onder de nieuwe trainer Ralph Hasenhüttl een seizoen (2016/17) later, toen hij op twee na alle wedstrijden op de bank begon. De Oostenrijker koos onder andere voor Timo Werner en Yussuf Poulsen. Selke besloot Leipzig te verlaten en voor zijn kansen te gaan bij Hertha BSC.[13]

Hertha BSC

bewerken

Selke verruilde Leipzig in juli 2017 voor Hertha BSC.[14] Hier werd hij weer een regelmatige basisspeler waarbij hij de eerste wedstrijden van het seizoen 2017/18 ontbrak vanwege een knieblessure.[15] In de achtste competitieronde op 14 oktober maakte hij zijn eerste speelminuten tijdens de thuiswedstrijd tegen Schalke 04.[16] Trainer Pál Dárdai bracht hem in de rust in de ploeg voor Ondrej Duda.[17] Hij speelde ook zijn eerste wedstrijden in Europees verband, in de Europa League. Hij stond twee keer aan de aftrap tegen Zorja Loehansk en een keer tegen Athletic Bilbao. In alle drie de wedstrijden wist hij te scoren waarbij de goal tegen de Loehansk op 19 oktober zijn eerste officiële doelpunt voor Hertha BSC was.[18] Hij scoorde dit seizoen voor het eerst tien keer in een jaar in de Bundesliga waarbij hij op 5 november zijn eerste competitiedoelpunt in het shirt van Hertha BSC wist te maken.[19] In het met 3-3 gelijkgespeelde uitduel tegen VfL Wolfsburg maakte hij in de 83e minuut het derde Berlijnse doelpunt.[20] Op 14 april 2018 maakte hij het 1000e thuisdoelpunt van Hertha BSC in de met 2-1 gewonnen wedstrijd tegen 1. FC Köln.[21]

In zijn tweede seizoen (2018/19) ontbrak hij wederom bij de eerste wedstrijden. Dit keer was een tijdens het trainingskamp in Neuruppin opgelopen klaplong de oorzaak.[22] Na zijn terugkomst lukte het hem niet om Vedad Ibišević direct uit de basis te spelen. Op de 13e speeldag op 1 december had hij tijdens de uitwedstrijd tegen Hannover 96 voor de eerste keer een basisplaats welke hij de rest van het seizoen niet meer verloor. In het seizoen 2019/20 lukte het Selke vanwege de aanwezigheid van Dodi Lukebakio niet om in de eerste seizoenshelft een vaste basisplaats te veroveren. In de winterstop kwamen met Krzysztof Piątek en Matheus Cunha nog twee directe concurrenten.[23] Zijn kans op speelminuten verminderde waarop hij in januari 2020 besloot zich voor anderhalf jaar te verhuren aan zijn oude club Werder Bremen.[24] Selke keerde in juli 2021 terug bij Hertha BSC.[25] Hij startte de eerste wedstrijden van het seizoen 2020/21 als basisspeler maar verloor deze al snel waardoor hij wederom op de reservebank terecht kwam. Hertha kende een moeizaam seizoen waardoor hij na het ontslag van Dárdai te maken kreeg met allereerst Tayfun Korkut en vervolgens Felix Magath.[26][27] Onder beide trainers lukte het hem niet om zich in de basis te spelen. Hij speelde wel op 30 April in de uitwedstrijd tegen Arminia Bielefeld zijn 100ste officiële wedstrijd voor Hertha BSC.[28] In het seizoen 2022/23 kwam met Sandro Schwarz een nieuwe trainer.[29] De voormalige trainer van Dinamo Moskou koos eveneens niet voor Selke als basisspeler waardoor hij voornamelijk als invaller functioneerde. In de winterstop koos hij ervoor om Hertha BSC te verruilen voor het eveneens in de Bundesliga spelende 1. FC Köln.[30]

Verhuur aan Werder Bremen

bewerken

In de winterse transferwindow van 2020 werd bekend dat Selke zich voor anderhalf jaar liet verhuren aan Werder Bremen.[31] Op 1 februari maakte hij zijn comeback bij de Noord-Duitse club tijdens de uitwedstrijd tegen FC Augsburg. Trainer Florian Kohfeldt liet hem direct in de basis starten.[32] Al snel raakte hij zijn basisplaats kwijt aan Josh Sargent waardoor hij de rest van het seizoen op de reservebank terecht kwam. Dit veranderde niet in 2020/21 en kreeg hij in de persoon van Niclas Füllkrug er een extra concurrent bij. In de 34 wedstrijden die hij voor Werder speelde was hij in meer dan de helft invaller. Hij scoorde drie keer waarvan een keer uitgerekend tegen Hertha BSC.[33] In de met 1-4 verloren thuiswedstrijd op 19 september 2020 nam hij in de 69e minuut de 1-3 voor zijn rekening.[34] In de huurconstructie was afgesproken dat Werder verplicht was om hem aan het einde van de verhuurperiode te kopen, tenzij het zou degraderen naar de 2. Bundesliga. Dat laatste gebeurde.[35] Selke had niet veel kunnen uitrichten om dat te voorkomen waardoor hij aan het einde van het seizoen terugkeerde naar Berlijn.[25]

1. FC Köln

bewerken

Selke tekende in januari 2023 bij FC Köln.[36] In eerste instantie tot medio 2024, maar vijf maanden later werd zijn contract opengebroken en verlengd tot en met juni 2026.[37] Op 21 januari maakte hij zijn eerste minuten bij Die Geißböcke tijdens de thuiswedstrijd in de Bundesliga tegen Werder Bremen.[38] In de met 7-1 gewonnen wedstrijd kwam hij in de 59e minuut in de ploeg voor Steffen Tigges.[39] Snel na zijn komst ruimde trainer Steffen Baumgart een basisplaats voor hem in waarbij hij op 18 maart zijn eerste doelpunt maakte in het shirt van Köln. In de met 6-1 verloren uitwedstrijd tegen Borussia Dortmund scoorde hij in de 42e minuut het enige doelpunt van zijn ploeg.[40] Zijn tweede seizoen (2023/24) kenmerkte zich door een tweetal blessures waardoor hij na de winterstop nauwelijks in actie kwam. Hij brak tot twee keer toe zijn voet.[41] Köln stond nagenoeg het gehele seizoen in degradatiegevaar en eindigde uiteindelijk op 17e plaats waardoor het degradeerde naar de 2. Bundesliga.[42] Selke besloot gebruik te maken van de optie om bij degradatie de club te verlaten. Hij vervolgde zijn loopbaan bij Hamburger SV.[43]

Hamburger SV

bewerken

In de zomer van 2024 stapte Selke transfervrij over naar de Noord-Duitse club. Hij werd door de overgang verenigd met zijn voormalige trainer Steffen Baumgart.[44] Vanwege een opgelopen beenbreuk gebruikte Selke de voorbereiding op het seizoen 2024/25 om weer fit te worden.[45] Hij ontbrak daardoor in het basiselftal tijdens de openingswedstrijd van de competitie tegen zijn oude club 1. FC Köln. In het met 1-2 gewonnen uitduel in het RheinEnergieStadion kwam hij in de blessuretijd in de ploeg en hij maakte daarmee zijn debuut.[46] Kort daarop maakte hij op 18 augustus zijn eerste doelpunt voor Die Rothosen in de eerste ronde van de DFB-Pokal tijdens de met 1-7 gewonnen uitwedstrijd tegen SV Meppen.[47] In de 56e minuut bracht hij zijn ploeg na een voorzet van Ransford Königsdörffer op een 0-3 voorsprong.[48]

Vanwege de aanwezigheid van Robert Glatzel lukte het hem niet om in het begin van het seizoen een basisplaats te veroveren waardoor hij regelmatig als invaller binnen de lijnen kwam. Tijdens een van deze invalbeurten maakte hij op 15 september zijn eerste competitiedoelpunt in de met 5-0 gewonnen thuiswedstrijd tegen SSV Jahn Regensburg.[49] In het Volksparkstadion bracht hij in de 89e minuut zijn ploeg na een assist van Jean-Luc Dompé op een 4-0 voorsprong.[50] In de daaropvolgende wedstrijd tegen 1. FC Kaiserslautern was hij wederom succesvol. In de 95e minuut maakte hij de 2-2 gelijkmaker waardoor er niet verloren werd.[51] Na deze goal steeg Selke in de pikorde en werd er door Baumgart een vaste basisplaats voor hem ingeruimd. Hij betaalde dit vertrouwen uit door onder de voormalige trainer van 1. FC Köln vier maal het net te vinden. In november kwam de klad erin waardoor Selke een aantal wedstrijden droog bleef staan. Hetgeen tot gevolg had dat er door Hamburger SV een reeks wedstrijden niet werd gewonnen waardoor Baumgart werd ontslagen. Hij werd opgevolgd door Merlin Polzin.[52] Onder de nieuwe trainer behield Selke zijn basisplaats en kwam de doelpuntenproductie weer op gang. Tot aan de winterstop wist hij viermaal te scoren.

Tijdens de uitwedstrijd tegen zijn voormalige werkgever Hertha BSC op 25 januari brak hij na een botsing met Toni Leistner zijn jukbeen en moest hij vroegtijdig het veld verlaten.[53] Hij moest alleen de wedstrijd tegen Hannover 96 vanaf de kant toezien waarna hij besloot om met een masker te gaan spelen.[54] Op 7 februari stond hij tijdens de met 1-2 gewonnen uitwedstrijd tegen SSV Ulm 1846 weer op het veld waarbij hij beide doelpunten voor zijn rekening nam.[55]

Clubstatistieken

bewerken
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2013/14 Werder Bremen   Bundesliga 3 0 0 0 — 3 0
2014/15 30 9 3 1 — 33 10
Club totaal 33 9 3 1 0 0 36 10
2015/16 RB Leipzig   2. Bundesliga 30 10 2 0 — 32 10
2016/17   Bundesliga 21 4 0 0 — 21 4
Club totaal 51 14 2 0 0 0 53 14
2017/18 Hertha BSC   Bundesliga 27 10 1 0 3 4 31 14
2018/19 30 3 2 1 – 32 4
2019/20 19 1 2 0 – 21 1
Club totaal 76 14 5 1 3 4 84 19
2019/20 → Werder Bremen   Bundesliga 11 0 2 1 – 13 1
2020/21 23 3 3 0 – 26 3
Club totaal 34 3 5 1 0 0 39 4
2021/22 Hertha BSC   Bundesliga 25 4 3 1 – 28 5
2022/23 13 1 1 1 – 14 2
Club totaal* 114 19 9 3 3 4 126 26
2022/23 FC Köln   Bundesliga 17 5 0 0 – 17 5
2023/24 19 6 2 0 – 21 6
Club totaal 36 11 2 0 0 0 38 11
2024/25 Hamburger SV   2.Bundesliga 22 16 0 0 – 22 16
Club totaal 22 16 0 0 0 0 22 16

Bijgewerkt t/m 25 februari 2025.
*Beide periodes bij Hertha BSC opgeteld.

Interlandcarrière

bewerken

Selke kwam uit voor diverse Duitse nationale jeugdelftallen waarmee hij als speler van zowel Duitsland –19 als Duitsland –21 actief was op een eindronde. Met beide leeftijdscategorie werd hij Europees kampioen. Daarnaast was hij namens Duitsland op de Olympische Zomerspelen.

Duitse jeugdelftallen

bewerken

Op 25 mei 2011 maakte Selke in Duitsland –16 zijn eerste speelminuten voor een nationale Duits jeugdselectie. Bondscoach Stefan Böger bracht hem in de oefeninterland tegen Frankrijk in de 73e minuut in de ploeg voor Said Benkarit.[56] Een paar maanden later maakte hij in Duitsland –17 in de met 4-0 gewonnen oefeninterland tegen de leeftijdsgenoten van Turkije zijn eerste interlanddoelpunt. In de 63e minuut bracht hij zijn ploeg op een 2-0 voorsprong.[57]

Selke speelde een belangrijke rol tijdens de kwalificatiewedstrijden voor Duitsland –19 richting het Europees kampioenschap 2014 in Hongarije. Hij maakte tijdens deze reeks vijf doelpunten waarvan vier in de met 5-0 gewonnen thuiswedstrijd tegen Letland.[58] Hij trok zijn belangrijke rol door richting de eindronde door in vijf wedstrijden zes keer het net te vinden. Hierdoor kwam Selke met een basisplaats met Duitsland in de finale terecht waar het door een doelpunt van Hany Mukhtar met 0-1 won van Portugal.[59] Met zes doelpunten werd hij topscorer van het toernooi.[60] Twee jaar later haalde Selke met Duitsland –21 wederom de finale. Hij had met zeven doelpunten een belangrijk aandeel in de kwalificatie voor het Europees kampioenschap 2017 in Polen. Mede door een doelpunt van zijn voet in de halve finale tegen Engeland bereikte Duitsland de finale.[61] Selke moest echter vanaf de bank toezien hoe zijn teamgenoten door een doelpunt van Mitchell Weiser met 1-0 won van Spanje.[62]

Selke speelde in totaal 46 jeugdinterlands waarin hij 30 maal wist te scoren. Hij speelde tijdens deze wedstrijden samen met onder andere Serge Gnabry, Nadiem Amiri, Waldemar Anton en Julian Brandt.

Olympische Spelen

bewerken

Selke maakte deel uit van het Duits olympisch team op de Olympische Zomerspelen 2016 in Brazilië.[63] In de groepsfase kwam hij in twee van de drie wedstrijden in actie waarbij hij in het met 3-3 gelijkgespeelde duel tegen Zuid-Korea een van de doelpunten voor zijn rekening nam.[64] In de met 0-4 gewonnen kwartfinale tegen Portugal nam hij een van de doelpunten voor zijn rekening.[65] Als laatste horde volgde een 0-2 overwinning op Nigeria waardoor Selke met Duitsland tegen Brazilië in de finale terecht kwam.[66] Zijn ploeggenoten en hij wonnen zilver nadat ze in de finale na strafschoppen verloren waarbij de laatste beslissende penalty voor Brazilië werd benut door Neymar.[67] Bondscoach Horst Hrubesch liet Selke in deze wedstrijd in de basis beginnen.[68]

Jeugdinterlands van Davie Selke voor Duitsland ( )
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Duitsland –16
1. 25 mei 2011   Duitsland –   Frankrijk 2 – 1 Vriendschappelijk
Als speler bij Duitsland –17
1. 24 augustus 2011   Duitsland –   Turkije 4 – 0 Vriendschappelijk  
2. 14 juni 2011   Duitsland –   Nederland 2 – 0 Vriendschappelijk  
3. 16 juni 2011   Duitsland –   Israël 5 – 0 Vriendschappelijk
4. 19 juni 2011   Duitsland –   Italië 2 – 0 Vriendschappelijk
5. 15 oktober 2011   Albanië –   Duitsland 0 – 1 EK-kwalificatie 2012
Als speler bij Duitsland –18
1. 14 november 2012   Duitsland –   Italië 3 – 0 Vriendschappelijk
2. 11 december 2012   Israel –   Duitsland 1 – 4 Vriendschappelijk
3. 5 februari 2013   Cyprus –   Duitsland 1 – 1 Vriendschappelijk
4. 22 maart 2013   Duitsland –   Frankrijk 2 – 3 Vriendschappelijk
5. 26 maart 2013   Nederland –   Duitsland 4 – 1 Vriendschappelijk  
7. 14 mei 2013   Rusland –   Duitsland 2 – 3 Vriendschappelijk  
6. 16 mei 2013   Rusland –   Duitsland 2 – 5 Vriendschappelijk   
Als speler bij Duitsland –19
1. 14 augustus 2013   Hongarije –   Duitsland 3 – 2 Vriendschappelijk
2. 6 september 2013   Nederland –   Duitsland 1 – 6 Vriendschappelijk  
3. 10 september 2013   Duitsland –   Griekenland 2 – 0 Vriendschappelijk  
4. 10 oktober 2013   Duitsland –   Wit-Rusland 2 – 1 EK-kwalificatie 2014
5. 15 oktober 2013   Schotland –   Duitsland 1 – 1 EK-kwalificatie 2014
6. 12 oktober 2013   Duitsland –   Letland 5 – 0 EK-kwalificatie 2014     
7. 5 maart 2014   Italië –   Duitsland 1 – 1 Vriendschappelijk  
8. 16 april 2014   Duitsland –   België 5 – 2 Vriendschappelijk
9. 31 mei 2014   Duitsland –   Litouwen 2 – 0 EK-kwalificatie 2014
10. 5 juni 2014   Spanje –   Duitsland 1 – 3 EK-kwalificatie 2014  
11. 19 juli 2014   Bulgarije –   Duitsland 0 – 3 Europees kampioenschap 2014   
12. 22 juli 2014   Duitsland –   Servië 2 – 2 Europees kampioenschap 2014  
13. 25 juli 2014   Duitsland –   Oekraïne 2 – 0 Europees kampioenschap 2014   
14. 28 juli 2014   Duitsland –   Oostenrijk 4 – 0 Europees kampioenschap 2014  
15. (finale) 31 juli 2014   Portugal –   Duitsland 0 – 1 Europees kampioenschap 2014
Als speler bij Duitsland –20
1. 14 november 2014   Duitsland –   Zwitserland 1 – 1 Vriendschappelijk
2. 18 november 2014   Polen –   Duitsland 0 – 2 Vriendschappelijk  
3. 21 april 2015   Italië –   Duitsland 2 – 1 Vriendschappelijk
Als speler bij Duitsland –21
1. 3 september 2015   Duitsland –   Denemarken 2 – 1 Vriendschappelijk
2. 8 september 2015   Azerbeidzjan –   Duitsland 0 – 3 EK-kwalificatie 2017   
3. 9 oktober 2015   Duitsland –   Finland 4 – 0 EK-kwalificatie 2017  
4. 17 november 2015   Duitsland –   Oostenrijk 4 – 2 EK-kwalificatie 2017  
5. 24 maart 2016   Duitsland –   Faeröer 4 – 1 EK-kwalificatie 2017
6. 29 maart 2016   Rusland –   Duitsland 0 – 2 EK-kwalificatie 2017  
7. 7 oktober 2016   Duitsland –   Rusland 4 – 3 EK-kwalificatie 2017  
8. 11 oktober 2016   Oostenrijk –   Duitsland 1 – 4 EK-kwalificatie 2017  
9. 10 november 2016   Duitsland –   Turkije 1 – 0 Vriendschappelijk
10. 24 maart 2017   Duitsland –   Engeland 1 – 0 Vriendschappelijk
11. 28 maart 2017   Duitsland –   Portugal 0 – 1 Vriendschappelijk
12. 18 juni 2017   Duitsland –   Tsjechië 2 – 0 Europees Kampioenschap 2017
13. 21 juni 2017   Duitsland –   Denemarken 3 – 0 Europees Kampioenschap 2017  
14. 21 juni 2017   Italië –   Duitsland 1 – 0 Europees Kampioenschap 2017
15. 21 juni 2017   Engeland –   Duitsland 5 – 6 (n.s.) Europees Kampioenschap 2017  
Als speler van de Olympische ploeg
1. 4 augustus 2016   Mexico –   Duitsland 2 – 2 Olympische Spelen 2016
2. 7 augustus 2016   Duitsland –   Zuid-Korea 3 – 3 Olympische Spelen 2016  
3. 13 augustus 2016   Portugal –   Duitsland 0 – 4 Olympische Spelen 2016  
4. 17 augustus 2016   Nigeria –   Duitsland 0 – 2 Olympische Spelen 2016  
5. 20 augustus 2016   Brazilië –   Duitsland 6 – 5 (n.s.) Olympische Spelen 2016
Bijgewerkt tot 14 december 2024

Persoonlijk

bewerken

Selke is geboren in Duitsland en heeft daarmee de Duitse nationaliteit. Zijn vader komt uit Ethiopië en zijn moeder is van Tsjechische afkomst. Hij zweert bij rugnummer 27. [69]

Erelijst

bewerken
Competitie
Aantal Jaren
  Duitsland –19
Europees kampioen –19 1x 2014
  Duitsland –21
Europees kampioen –21 1x 2017

Zie ook

bewerken
bewerken

Referenties

bewerken
  1. ↑ a b Deal perfekt: Selke wechselt von Werder zu RB Leipzig (1 april 2015). Geraadpleegd op 7 december 2025.
  2. ↑ Werder win 3-2 thriller (3 november 2013). Geraadpleegd op 7 december 2024.
  3. ↑ Mielitz im Tiefschlaf, Karius hellwach (24 november 2013). Geraadpleegd op 7 december 2024.
  4. ↑ Neuer Vertrag bis 2018: Selke hat unterschrieben (18 september 2014). Geraadpleegd op 7 december 2024.
  5. ↑ Mit Hängen und Würgen: Werder beendet schwarze Serie (17 augustus 2014). Geraadpleegd op 7 december 2024.
  6. ↑ Statistieken FV Illertissen - Weder Bremen op 17 augustus 2014. Geraadpleegd op 7 december 2024.
  7. ↑ Werner ist Werders Schreckgespenst (20 september 2014). Geraadpleegd op 7 december 2024.
  8. ↑ Statistieken FC Augsburg - Werder Bremen op 20 september 2014. Geraadpleegd op 7 december 2024.
  9. ↑ AD - Duits toptalent voor 8 miljoen naar Tweede Bundesliga
  10. ↑ Auftakt nach Maß - Leipzig feiert Sabitzer! (25 juli 2015). Geraadpleegd op 7 december 2024.
  11. ↑ Forsberg bestraft Fürther Chancenverwertung (3 augustus 2015). Geraadpleegd op 7 december 2024.
  12. ↑ Statistieken RB Leipzig - Greuter Fürth op 3 augustus 2015. Geraadpleegd op 7 december 2024.
  13. ↑ Hartmann, Oliver, Hertha bestätigt: Selke kommt von RB Leipzig (1 juni 2017). Geraadpleegd op 7 december 2024.
  14. ↑ RB Leipzig: Davie Selke wechselt Hertha BSC Berlin (1 juni 2017). Geraadpleegd op 16 augustus 2024.
  15. ↑ https://www.herthabsc.com/de/nachrichten/2017/07/13353-selke-fallt-aus (27 juli 2017). Geraadpleegd op 16 augustus 2024.
  16. ↑ Haraguchi und Goretzka bringen S04 auf Kurs (14 oktober 2017). Geraadpleegd op 16 augustus 2024.
  17. ↑ Statistieken Hertha BSC - Schalke 04 op 14 oktober 2017. Geraadpleegd op 16 augustus 2024.
  18. ↑ Herthas Selke trotz Tor-Debüt selbstkritisch (20 oktober 2017). Geraadpleegd op 6 december 2024.
  19. ↑ Wende durch Gomez, Schlusspunkt durch Selke (5 november 2017). Geraadpleegd op 16 augustus 2024.
  20. ↑ Statistieken VfL Wolfsburg - Hertha BSC op 5 november 2017. Geraadpleegd op 16 augustus 2024.
  21. ↑ Rosentritt, Michael, Update 2:1 gegen den 1. FC Köln: Davie Selke erzielt das 1000. Heimtor von Hertha BSC (14 april 2018). Geraadpleegd op 6 december 2024.
  22. ↑ Nach schwerer Verletzung: Selke in Berlin operiert (17 juli 2018). Geraadpleegd op 7 december 2024.
  23. ↑ Nächster teurer Neuzugang: Hertha BSC holt auch Cunha (31 januari 2020). Geraadpleegd op 7 december 2024.
  24. ↑ Werder Bremen leiht Davie Selke von Hertha BSC aus (31 januari 2020). Geraadpleegd op 5 december 2024.
  25. ↑ a b Davie Selke kehrt nach Berlin zurück (24 mei 2021). Geraadpleegd op 7 december 2024.
  26. ↑ Hertha BSC trennt sich von Dardai - Korkut übernimmt (29 november 2021). Geraadpleegd op 7 december 2024.
  27. ↑ Korkut-Nachfolger gefunden: Felix Magath soll Hertha retten (13 maart 2022). Geraadpleegd op 7 december 2024.
  28. ↑ Last-Minute-Remis auf der Alm (30 april 2022). Geraadpleegd op 7 december 2024.
  29. ↑ Tinte trocken: Schwarz übernimmt bei Hertha (2 juni 2022). Geraadpleegd op 7 december 2024.
  30. ↑ "Reife Persönlichkeit": Selke-Wechsel von Hertha nach Köln offiziell (2 januari 2023). Geraadpleegd op 7 december 2024.
  31. ↑ Rohr, Steffen, Leihe mit satter Kaufpflicht: Selke kehrt nach Bremen zurück (31 januari 2020). Geraadpleegd op 6 december 2024.
  32. ↑ Rohr, Steffen, Schutzklausel: Selke darf gegen Hertha nicht spielen (2 februari 2020). Geraadpleegd op 6 december 2024.
  33. ↑ Plötzlich Torjäger: Pekarik trifft schon wieder (19 september 2020). Geraadpleegd op 6 december 2024.
  34. ↑ Statistieken Werder Bremen - Hertha BSC op 19 september 2020. Geraadpleegd op 6 december 2024.
  35. ↑ Selke muss Werder wieder verlassen Weser Kurier, 24 mei 2021.
  36. ↑ FC Verpflichtet Davie Selke FC Köln, 2 januari 2023.
  37. ↑ Davie Selke verlängert bis 2026 FC Köln, 21 juni 2023.
  38. ↑ Bremer Fehlerfestival und Tigges-Kunstschuss: Köln demontiert Bremen mit 7:1 (22 januari 2023). Geraadpleegd op 16 augustus 2024.
  39. ↑ Statistieken 1 FC Köln - Werder Bremen op 21 januari 2021. Geraadpleegd op 16 augustus 2024.
  40. ↑ Statistieken Borussia Dortmund - 1 FC Köln op 18 maart 2023. Geraadpleegd op 16 augustus 2024.
  41. ↑ Frank, Mirko, Schon wieder Fußbruch bei Selke! (8 april 2024). Geraadpleegd op 16 augustus 2024.
  42. ↑ Doppelpack und Traumtor: Heidenheim schickt desolate Kölner in die 2. Bundesliga (18 mei 2024). Geraadpleegd op 5 december 2024.
  43. ↑ "Gedanke hat mich sofort gepackt": HSV verpflichtet ablösefreien Selke (11 juli 2024). Geraadpleegd op 14 juli 2024.
  44. ↑ HSV verpflichtet Selke (11 juli 2024). Geraadpleegd op 16 augustus 2024.
  45. ↑ Mittendrin statt nur dabei: Selke mischt mit (17 juli 2024). Geraadpleegd op 16 augustus 2024.
  46. ↑ Kemper, Jürgen, „Sie finden es halt schade“Selke reagiert auf gellendes Pfeifkonzert der FC-Fans (4 augustus 2024). Geraadpleegd op 16 augustus 2024.
  47. ↑ Selke-Premiere und Pherai-Doppelpack: Effektiver HSV nimmt Hürde Meppen (18 augustus 2024). Geraadpleegd op 5 december 2024.
  48. ↑ Statistieken SV Meppen - Hamburger SV op 18 augustus 2024. Geraadpleegd op 5 december 2024.
  49. ↑ Schnellstarter Königsdörffer und ein eiskalter Dompé: Hamburg schlägt Regensburg klar (15 september 2024). Geraadpleegd op 5 december 2024.
  50. ↑ Statistieken Hamburger SV - Jahn Regensburg op 15 september 2024. Geraadpleegd op 5 december 2024.
  51. ↑ Zwei-Tore-Vorsprung verspielt: HSV holt Last-Minute-Punkt in Kaiserslautern (21 september 2024). Geraadpleegd op 25 februari 2025.
  52. ↑ HSV trennt sich von Baumgart (24 november 2024). Geraadpleegd op 25 februari 2025.
  53. ↑ Gratulation aus dem Krankenwagen: HSV gewinnt Krimi und verliert Torjäger Selke (25 januari 2025). Geraadpleegd op 25 februari 2025.
  54. ↑ Wolff, Sebastian, Selke ist bereit für den "Masken-Ball", Soumahoro fällt aus (5 februari 2025). Geraadpleegd op 25 februari 2025.
  55. ↑ Spätzünder Selke: HSV bricht Aufsteiger-Fluch (7 februari 2025). Geraadpleegd op 25 februari 2025.
  56. ↑ Statistieken Duitsland onder 16 - Frankrijk onder 16 op 25 mei 2011. Geraadpleegd op 14 december 2024.
  57. ↑ U-17-Junioren mit 4:0-Sieg gegen die Türkei (24 augustus 2011). Geraadpleegd op 14 december 2024.
  58. ↑ Vashkevich, Andrei, Germany and Scotland sweep through Group 5 (15 oktober 2013). Geraadpleegd op 14 december 2024.
  59. ↑ Mukhtar ist wie Götze der Held (31 juli 2014). Geraadpleegd op 14 december 2024.
  60. ↑ Six-goal Selke leads way as scoring records tumble (31 juli 2015). Geraadpleegd op 14 december 2024.
  61. ↑ England lose to Germany on penalties in Euro U-21 semi-final (27 juni 2017). Geraadpleegd op 14 december 2024.
  62. ↑ Weisers Kopfball macht den EM-Traum wahr (30 juni 2017). Geraadpleegd op 14 december 2024.
  63. ↑ Olympia 2016: Das ist der DFB-Kader (15 juli 2016). Geraadpleegd op 14 december 2016.
  64. ↑ In letzter Sekunde: Gnabry rettet Deutschland (7 augustus 2016). Geraadpleegd op 14 december 2024.
  65. ↑ Nach 28 Jahren: Deutsche Fußballer ziehen ins Olympia-Halbfinale ein. Geraadpleegd op 14 december 2024.
  66. ↑ Hrubesch-Team stürmt nach Rio. Geraadpleegd op 14 december 2024.
  67. ↑ Gold für Brasilien: Maracana explodiert dank Neymar! (21 augustus 2016). Geraadpleegd op 14 december 2024.
  68. ↑ Statistieken Brazilië - Duitsland op 20 augustus 2016. Geraadpleegd op 14 december 2024.
  69. ↑ Neu-Herthaner Selke privat: Schnelle Autos, schräge Frisuren, Evelyn (1 juni 2017). Geraadpleegd op 5 december 2024.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Davie_Selke&oldid=68998568"