Stanislaus van Melis

Nederlands missiebisschop

Stanislaus van Melis C.P., geboren als Arnoldus Antonius van Melis (De Graspeel, Zeeland (Noord-Brabant), 19 maart 1911Nijmegen, 23 november 1998)[1][2] was een Nederlands missiebisschop. Hij is vooral gekend om zijn werk in Brazilië waar hij bekend stond als Estanislau Arnoldo Van Melis.

Stanislaus van Melis
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Bisschop van de Rooms-Katholieke Kerk
Wapen van een bisschop
Geboren 19 maart 1911
Plaats De Graspeel, Zeeland (Noord-Brabant)
Overleden 23 november 1998
Plaats Nijmegen
Wijdingen
Priester 10 mei 1936
Bisschop 2 februari 1963
Kerkelijke loopbaan
1952-1958 Provinciaal voor de Nederlandse kerkprovincie
1963-1981 Prelaat van São Luís de Montes Belos
1963-1978 Titulair bisschop van Polemonium
1981-1987 Bisschop van São Luís de Montes Belos
Portaal  Portaalicoon   Christendom

In augustus 1928 trad hij toe tot de orde van de Passionisten en in 1935 werd hij tot subdiaken gewijd.[3] Een jaar later volgde zijn priesterwijding en hij nam de naam Stanislaus aan (naar Stanislaus Szczepanowski, Sint-Stanislaus de Martelaar). Hij ging op 29 september 1937 naar de missie in Noord-Bulgarije.[4] Daar maakte hij de Tweede Wereldoorlog mee. Na de Sovjet bezetting van Bulgarije in 1944 kwam de kerk steeds meer in de verdrukking. In 1948 werden alle buitenlandse missionarissen uitgewezen en Van Melis ging naar Rome.[5]

In 1952 werd hij verkozen tot provinciaal voor de Nederlandse kerkprovincie van de Passionisten.[6] Op 31 augustus 1953 vierde hij in het klooster Mater Dolorosa in Molenhoek zijn zilveren kloosterjubileum.[7] Van Melis promoveerde in 1954 aan het Pontificaal Oosters Instituut in Rome op De Apostolische werkzaamheden van de Paters Passionisten in Bulgarije en Wallachije (1718-1820) bij Georg Hofmann SJ.[8] Van Melis vertrok in 1958 naar Brazilië om een nieuw missiegebied voor de Passionisten te zoeken. In 1960 vierde hij zijn 25-jarig priesterjubileum in Langenboom.[9]

Op 26 november 1962 werd hij door Paus Johannes XXIII benoemd tot prelaat van de prelatuur (nullius) São Luís de Montes Belos en tegelijk tot titulair-bisschop voor Polemonium (Neocaesarea). De wijding vond op 2 februari 1963 in de Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Smartenkerk in Molenhoek plaats door bisschop Petrus Moors.[10] Op 26 mei 1978 legde hij zijn functie als titulair-bisschop van Polemonium neer. Het prelatuur werd op 17 september 1981 verheven tot Bisdom São Luís de Montes Belos en Van Melis kreeg de titel bisschop. Hij legde zijn functie op 10 februari 1987 neer en werd opgevolgd door Washington Cruz CP.[11]

Van Melis overleed eind 1998 in Nijmegen en werd in Molenhoek begraven. Bij zijn afscheid als burgemeester van Mook en Middelaar in 2024 verhaalde Willem Gradisen dat in 2015 de stoffelijke resten van Van Melis illegaal waren opgegraven door een particulier die vervolgens bij de gemeente om toestemming vroeg om deze mee te nemen naar Brazilië. Dit werd, omdat het een strafbaar feit betrof, geweigerd en de resten werden teruggeplaatst in het graf in Molenhoek. De particulier werd niet vervolgd. Later is er alsnog formeel toestemming verleend en zijn de resten van Stanislaus van Melis bij de kathedraal in São Luís de Montes Belos in zijn voormalig missiegebied herbegraven.[12]