Kwel: verschil tussen versies

Bij gebieden die onder zeeniveau liggen, komt ook zoute of brakke kwel voor. Hierbij komt brak water, onder dijken of duinen door, omhoog in poldergebieden, wat leidt tot [[verzilting]]. Dit blijkt soms ook uit de benamingen van gebieden, bijvoorbeeld: [[Zouteveen]] ([[Schipluiden]]). Enerzijds verlaagt dit de kwaliteit van de grond voor landbouw (met name tuinbouw),<ref name="wur">{{aut|Visscher, J.}}, ''[http://edepot.wur.nl/239216 Verzilting in de veehouderij: ervaringen op melkveebedrijven]'', rapport 639, Wageningen UR Livestock Research, Lelystad, november 2012</ref> anderzijds was het zilte water bijvoorbeeld in Noord-Holland ten noorden van het IJ (het gebied van het [[Hoogheemraadschap van de Uitwaterende Sluizen in Kennemerland en West-Friesland]]) een belangrijke oorzaak dat de sloten, de kanalen en de [[Boezem (water)|boezem]] niet dichtgroeiden.<ref>{{aut|Schilstra, J.J.}} ''Wie water deert: het Hoogheemraadschap van de Uitwaterende Sluizen in Kennemerland en West-Friesland 1544-1969'', Meijer Pers, Wormerveer, 1969, p. 177</ref>

Verder geeft een (licht) zilte grond een betere smaak van in die gebieden geproduceerde [[kaas]].{{bronBron?||2020|08|13}}