'''Middeleeuws Latijn''' is de vorm van het [[Latijn]], die in de [[middeleeuwen]] dienstdeed als [[lingua franca]] van Europese [[wetenschap in de middeleeuwen|wetenschappers]] en [[intellectueel (persoon)|intellectuelen]], en als de [[liturgie|liturgische taal]] van de [[Rooms-Katholieke Kerk]]. Maar daarnaastDaarnaast werden er ook wetenschappelijke verhandelingen, poëzie en literair proza in geschreven, werd er recht in gesproken en administratie in gevoerd. Ondanks de kerkelijke achtergrond van veel van de auteurs, moet middeleeuws Latijn niet worden verward met [[Kerklatijn]].
Er is geen consensus over dehet precieze grensmoment waarwaarop het [[Laatlatijn]] (het Latijn gesproken in de nadagen van het [[Romeinse Rijk]]) eindigt, en de periode van het middeleeuws Latijn begint. Sommige onderzoekers laten de periode van het middeleeuws Latijn beginnen met de opkomst van het vroege [[Kerklatijn]], inrond het middenjaar van350. deVolgens 4eanderen eeuw,begint anderendeze periode rond het jaar 500.<ref> {{aut|Jan M. Ziolkowski}}, ''Towards a History of Medieval Latin Literature'', red: F.A.C. Mantello, A.G. Rigg, edievalmedieval Latin: An Introduction and Bibliographical Guide'', Washington, DC, 1996, blz. 505-536 (hier blz. 510-511)</ref> Weer anderen latenplaatsen het begin van het middeleeuws Latijn pas beginnenrond met900 wanneer de, vervanging vanuit het geschreven[[vulgair LaatlatijnLatijn]] door geschrevenontstane, [[Romaanse taal|Romaanse talenlandstalen]] (Frans, zoSpaans, rondItaliaans) het jaarLaatlatijn 900vervangen als [[geschreven taal]].
Voor het bestuderen van Latijnse teksten uit de Noordelijke Nederlanden is het ''[[Lexicon Latinitatis Nederlandicae Medii Aevi]]'' van groot belang.
