Bruggelijkrichter: verschil tussen versies

Een '''bruggelijkrichter''', ook ''' Graetzschakeling''' genoemd, naar [[Leo Graetz]], die de schakeling in 1897 publiceerde in Elektronische Zeitung, vol. 25, bestaat uit vier [[diode]]s die een [[wisselspanning]] (bijvoorbeeld van een [[transformator]]) omzetten naar een pulserende [[gelijkspanning]]. Vroeger werden voor de diodes ook wel [[elektronenbuis|elektronenbuizen]] gebruikt. De schakeling is bedacht door de Poolse [[natuurkundige]] [[Karol Pollak]]

 

 

==Principe==

De diodes zijn zo geschakeld dat een wisselspanning aan de ingangsklemmen (''Input'') altijd een gelijkspanning aan de uitgang (''DC Output'') levert. In de afbeeldingen loopt de stroom door de rode en blauwe diodes, terwijl de grijze diodes gesperd zijn.

:{|

|}

 

 

==Transformator==

Bij gebruik van een [[transformator]] zal over het algemeen een [[elektrolytische condensator]] gebruikt worden om de pulserende gelijkspanning [[Afvlakking|af te vlakken]] tot een constante gelijkspanning. In goedkope adapters die een ongeregelde gelijkspanning leveren, zit niets meer dan een transformator, een bruggelijkrichter en een condensator. Betere adapters hebben nog een [[spanningsregelaar]] ingebouwd.

 

 

==Uitgangsspanning==

 

==Driefasenbruggelijkrichter==

In een driefasensysteem kan met behulp van 6 diodes een bruggelijkrichter gemaakt worden. Een dergelijke driefasengelijkrichter zit o.a. ingebouwd in de [[alternator]] van een automotor.

 

{{Commonscat|Bridge rectifiers}}

{{Navigatie brugschakelingen}}

[[Categorie:Elektrotechniek]]

[[Categorie:Meetinstrument]]