Beleg van Bredevoort (1606): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Frederik Hendrik werd pas 'van Oranje' in 1625 toen hij de titel prins van Oranje erfde en toen ook pas prins, dubbele interne link geschrapt
Regel 16:
| casualties2= 40+
}}
Het '''Beleg van Bredevoort (1606)''' of '''Ontzet van Bredevoort''' was een [[belegering|beleg]] vanaf 14 maart [[1606]] van het [[Hertogdom Gelderland|Gelderse]] [[Bredevoort]] door Guielmo Verdugo en [[Du Terrail|Louis de Comboursier]] die met een leger vanuit [[Oldenzaal]] het stadje hadden overrompeld door middel van een list. [[Gooswijn van der Lawick]] wist met garnizoen en burgers stand te houden op het [[kasteel Bredevoort]]. Bredevoort werd door [[Frederik Hendrik van Oranje-Nassau|Frederik Hendrik graaf van Nassau]], de latere [[prins van Oranje]], [[ontzet]] op 22 maart.<ref name="SHH">{{aut|Staatkundige historie van Holland}},[http://books.google.nl/books?id=Z981AAAAMAAJ&pg=RA2-PA75&dq=Bredevoort+ontzet&lr=&as_brr=1#v=onepage&q=Bredevoort%20ontzet&f=false Staatkundige historie van Holland: Benevens de Maandelijksche ..., Volumes 28-31 (pagina 75)]</ref>
 
== Bredevoort heroverd door een list ==
Regel 34:
 
== Nasleep ==
Op 22 maart volgt dan een onderhandeling met de Spanjaarden onder leiding van [[Frederik Hendrik van Oranje|prins Frederik Hendrik]]. Verdugo bedong hierop een vrije aftocht met medeneming van geplunderde buit en drie buitgemaakte Staatse vaandels meegenomen. Het meenemen van buit werd toegestaan mits zij alle gevangenen (die in Oldenzaal opgesloten waren) weer vrij zouden laten.
 
Toen [[Maurits van Oranje|prins Maurits]] en de [[Staten-Generaal van de Nederlanden|Staten]] dit hoorden, waren zij verbolgen over deze voorwaarden, ''"dit accoordt docht Prince Maurits ende de Staten veel te goet, omdat sij seer qualijk ende schandelijck met het Vrouwen-volk gheleeft hadden, daerbijden Wachtmeesters huysvrouwe vercraght totten doodt toe en de eenige andere meer, des Predikant Huysvrouwe doorsteken"''. Du Terrail verliet Oldenzaal en trok met zijn vendels naar het [[graafschap Vlaanderen]]. Daar beproefde hij met dezelfde verrassingstechniek zijn geluk tijdens de [[Aanval op Sluis (1606)]]. Ook van Spaanse kant was ontevredenheid over de afloop, met name aan het adres van Velasco die met een sterke legerafdeling in Ruhrort lag, maar niet Verdugo bijtijds van een sterkere bezetting en voorraden had voorzien.<ref name="Arend">{{aut|Johannes Pieter Arend}}, ''Algemeene Geschiedenis des Vaderlands, van de vroegste tijden tot op heden: Met platen, kaarten en portretten. Van het jaar 1581 tot 1795 na Christus ; 2, Volume 3'' P.227 Uitgave:Schleijer, 1859</ref>