Regering-Lambertz II

De regering-Lambertz II (6 juli 2004 - 30 juni 2009) was een regering van de Duitstalige Gemeenschap, onder leiding van Karl-Heinz Lambertz. De regering bestond uit de drie partijen: SP, PFF en PJU-PDB. Ze volgde de regering-Lambertz I op, na de verkiezingen van 13 juni 2004 en werd opgevolgd door de regering-Lambertz III, die gevormd werd na de verkiezingen van 7 juni 2009.

Regering-Lambertz II
Vlag van de Duitstalige gemeenschap Duitstalige Gemeenschapsregering
Minister-president van de Duitstalige Gemeenschap
Coalitie PFF
SP
PJU-PDB
Zetels 13 op 25 (13 juni 2004)
Minister-president Karl-Heinz Lambertz
Start 6 juli 2004
Einde 30 juni 2009
Voorganger Lambertz I
Opvolger Lambertz III
Portaal  Portaalicoon   België
Politiek

Verloop bewerken

Tijdens deze legislatuur kreeg de regering een aantal extra bevoegdheden. Die werden overgedragen van het Waals Parlement naar het Parlement van de Duitstalige Gemeenschap. De overdracht werd mogelijk gemaakt door het decreet van 27 mei 2004 met ingang van 1 januari 2005:

  • De kerkfabrieken;
  • De begrafenissen;
  • De gemeentefinanciering;
  • Administratief toezicht op de gemeenten en meergemeentelijke politiezones;
  • De gesubsidieerde werken.

Samenstelling[1] bewerken

Ambtsbekleder Ministerie Partij
  Karl-Heinz Lambertz
(1952)
Minister-president en minister
Lokale Besturen, Financiën en Buitenlandse Betrekkingen
SP
  Bernd Gentges
(1943)
Viceminister-president en minister
Tewerkstelling, Sociale Zaken, Landbouw en Toerisme
PFF
  Oliver Paasch
(1971)
Minister
Onderwijs, Schoolgeneeskunde en Wetenschappelijk Onderzoek
PJU-PDB
  Isabelle Weykmans
(1979)
Minister
Cultuur, Media, Monumentenbescherming, Jeugd en Sport
PFF

Opmerkingen bewerken

  • De nieuwe Duitstalige gemeenschapsregering telde vier ministers. Voordien mocht de Duitstalige regering maximaal drie ministers tellen, maar het Lambermontakkoord heeft daarin verandering gebracht. De Duitstalige gemeenschapsregering mag nu bestaan uit maximaal vijf ministers. Het is tegelijk een wettelijke verplichting geworden dat minstens een van deze ministers een vrouw is.[2]
  • Isabelle Weykmans (PFF) was de jongste minister dat België ooit kende. Ze was aan het begin van haar mandaat 24 jaar oud en juist afgestudeerd aan de universiteit.[3]