Floroglucinol

Floroglucinol
Structuurformule en molecuulmodel
	Structuurformule van floroglucinol
	Molecuulmodel van floroglucinol
Algemeen
Molecuulformule	C6H6O3
IUPAC-naam	benzeen-1,3,5-triol
Andere namen	floroglucine, 1,3,5-trihydroxybenzeen, 1,3,5-benzeentriol, cyclohexaan-1,3,5-trion
Molmassa	126,11004 g/mol
SMILES	C1=C(C=C(C=C1O)O)O
InChI	1S/C6H6O3/c7-4-1-5(8)3-6(9)2-4/h1-3,7-9H
CAS-nummer	108-73-6
EG-nummer	203-611-2
PubChem	359
Wikidata	Q899008
Beschrijving	Witte vaste stof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Waarschuwing
H-zinnen	H341 - H361
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P281
Fysische eigenschappen
Smeltpunt	218-220 °C
Oplosbaarheid in water	10 g/L
Evenwichtsconstante(n)	pKa1 = 8,45 ; pKa2 = 8,88
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal	Scheikunde

Floroglucinol is een benzeentriol. De stof wordt gebruikt in de synthese van geneesmiddelen en explosieven. De stof komt voor in twee tautomeren: 1,3,5-trihydroxybenzeen met fenolachtige eigenschappen en 1,3,5-cyclohexaantrion met eigenschappen die op een keton lijken. Deze laatste vorm wordt ook aangeduid met de naam floroglucine. De twee tautomeren zijn met elkaar in evenwicht:

Floroglucinol is vanwege zijn polyfunctionaliteit een veelgebruikt intermediair in syntheses. De stof kan uit water worden omgekristalliseerd, waarbij een dihydraat met een smeltpunt van 116-117°C ontstaat. De watervrije vorm smelt pas bij 218-220°C. De stof ontleedt als geprobeerd wordt het kookpunt te bepalen. Floroglucinol kan wel gesublimeerd worden.

Synthese, isolatie en reacties bewerken

Floroglucinol is voor het eerst uit de schors van fruitbomen geïsoleerd. Er is een aantal chemische syntheses bekend voor deze stof. Als voorbeeld mag daarbij de route genoemd worden die uitgaat van 1,3,5-trinitrobenzeen:^[1]

De synthese valt op door het feit dat gewone anilines niet reageren met een hydroxide. Omdat het triaminobenzeen ook in een tautomeer evenwicht verkeerd met zijn imine, is het gevoelig voor hydrolyse.

De verbinding gedraagt zich als een keton in zijn reactie met hydroxylamine, waarbij het trisoxime gevormd wordt. Anderzijds gedraagt het zich als een benzeentriol. 1,3,5-trimethoxybenzeen ontstaat bij het methyleren van de verbinding.^[1]

Natuurlijk voorkomen bewerken

Floroglucinol komt van nature voor in een aantal soorten planten, zoals Dryopteris arguta, een niervaren uit het westen van de Verenigde Staten.^[2] In bruinwieren komen ook derivaten van floroglucinol voor^[3]^[4] die bekendstaan als florotannines.^[5]

Metabolisme bewerken

Floretine wordt door floretinehydrolase met water omgezet in floretaat en floroglucinol.

Toepassingen bewerken

Floroglucinol wordt vooral toegepast bij printen. Het koppelt azo-kleurstoffen waardoor een goed hechtende diepzwarte kleur ontstaat.

Een aantal geneesmiddelen^[6] en explosieven^[7] wordt op basis van floroglucinol gesynthetiseerd. Daarnaast vindt het toepassing bij het bestrijden van galstenen en verwante maag- en darmproblemen.^[8]^[9]^[10] Floroglucinol heeft een aspecifiek spasmolitisch effect op bloedvaten, luchtwegen, darmen, urinewegen en galblaas. Om deze reden wordt het toegepast bij problemen met deze organen.

Bij het botanisch anatomisch onderzoek aan planten wordt "floroglucine-HCl" gebruikt om houtstof (lignine) in microscopische preparaten aan te tonen met een kleurreactie.^[11] Houtstof-bevattende celwanden worden daarbij rood gekleurd.

Externe link bewerken

(en) MSDS van floroglucinol

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b ^c ^d Helmut Fiege, Heinz-Werner Voges, Toshikazu Hamamoto, Sumio Umemura, Tadao Iwata, Hisaya Miki, Yasuhiro Fujita, Hans-Josef Buysch, Dorothea Garbe, Wilfried Paulus. (2005). Phenol Derivatives. Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. – Wiley-VCH, Wienheim DOI:10.1002/14356007.a19_313
↑ C. Michael Hogan, ed: N. Stromberg. (2008). GlobalTwitcher. – Internetpagina: Coastal Woodfern (Dryopteris arguta)
↑ Yoshihito Okada, Akiko Ishimaru, Ryuichiro Suzuki, Toru Okuyama. (2004). A New Phloroglucinol Derivative from the Brown Alga Eisenia bicyclis: Potential for the Effective Treatment of Diabetic Complications. J. Nat. Prod.. 67 103 - 105 DOI:10.1021/np030323j
↑ Adrian J. Blackman, Glen I. Rogers, John K. Volkman. (1988). Phloroglucinol Derivatives from Three Australian Marine Algae of the Genus Zonaria. J. Nat. Prod.. 51 158 - 160 DOI:10.1021/np50055a027
↑ Toshiyuki Shibata, Shigeo Kawaguchi, Yoichiro Hama, Masanori Inagaki, Kuniko Yamaguchi, Takashi Nakamura. Local and chemical distribution of phlorotannins in brown algae. Journal of Applied Phycology. 16 291 - 296 DOI:10.1023/B:JAPH.0000047781.24993.0a Internetpagina: Internet
↑ . Intermediate Pharmaceutical Ingredients - Flopropione. – Univar Canada Internetpagina: Internet geraadpleegd op 24 apr 2009. Gearchiveerd op 1 april 2013.
↑ (1984). Synthesis of trinitrophloroglucinol. The United States Patent and Trademark Office Internetpagina: Internet geraadpleegd op 24 apr. 2009. Gearchiveerd op 15 december 2022.
↑ (1999). Phloroglucinol. Biam Internetpagina: Internet geraadpleegd op 24 apr. 2009
↑ Phloroglucinol Summary Report. – EMEA Internetpagina: Internet geraadpleegd op 24 april 2009
↑ O. Chassany et al. (2007). Acute exacerbation of pain in irritable bowel syndrome: efficacy of phloroglucinol/trimethylphloroglucinol. A randomized, double-blind, placebo-controlled study.. Alimentary pharmacology & therapeutics. 1 1115 - 1123 PubMed: 17439513
↑ Nultsch W. & A. Grahle Mikroskopisch-Botanisches Praktikum für Anfänger. Georg Thieme Verlag. Stuttgart

[Ullmann-1] Helmut Fiege, Heinz-Werner Voges, Toshikazu Hamamoto, Sumio Umemura, Tadao Iwata, Hisaya Miki, Yasuhiro Fujita, Hans-Josef Buysch, Dorothea Garbe, Wilfried Paulus. (2005). Phenol Derivatives. Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry. – Wiley-VCH, Wienheim DOI:10.1002/14356007.a19_313

[2] C. Michael Hogan, ed: N. Stromberg. (2008). GlobalTwitcher. – Internetpagina: Coastal Woodfern (Dryopteris arguta)

[3] Yoshihito Okada, Akiko Ishimaru, Ryuichiro Suzuki, Toru Okuyama. (2004). A New Phloroglucinol Derivative from the Brown Alga Eisenia bicyclis: Potential for the Effective Treatment of Diabetic Complications. J. Nat. Prod.. 67 103 - 105 DOI:10.1021/np030323j

[4] Adrian J. Blackman, Glen I. Rogers, John K. Volkman. (1988). Phloroglucinol Derivatives from Three Australian Marine Algae of the Genus Zonaria. J. Nat. Prod.. 51 158 - 160 DOI:10.1021/np50055a027

[5] Toshiyuki Shibata, Shigeo Kawaguchi, Yoichiro Hama, Masanori Inagaki, Kuniko Yamaguchi, Takashi Nakamura. Local and chemical distribution of phlorotannins in brown algae. Journal of Applied Phycology. 16 291 - 296 DOI:10.1023/B:JAPH.0000047781.24993.0a Internetpagina: Internet

[6] . Intermediate Pharmaceutical Ingredients - Flopropione. – Univar Canada Internetpagina: Internet geraadpleegd op 24 apr 2009. Gearchiveerd op 1 april 2013.

[7] (1984). Synthesis of trinitrophloroglucinol. The United States Patent and Trademark Office Internetpagina: Internet geraadpleegd op 24 apr. 2009. Gearchiveerd op 15 december 2022.

[8] (1999). Phloroglucinol. Biam Internetpagina: Internet geraadpleegd op 24 apr. 2009

[9] Phloroglucinol Summary Report. – EMEA Internetpagina: Internet geraadpleegd op 24 april 2009

[10] O. Chassany et al. (2007). Acute exacerbation of pain in irritable bowel syndrome: efficacy of phloroglucinol/trimethylphloroglucinol. A randomized, double-blind, placebo-controlled study.. Alimentary pharmacology & therapeutics. 1 1115 - 1123 PubMed: 17439513

[11] Nultsch W. & A. Grahle Mikroskopisch-Botanisches Praktikum für Anfänger. Georg Thieme Verlag. Stuttgart

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]