Procolophonia

taxon

De Procolophonia[1] zijn een onderorde van herbivore reptielen die leefden van het Midden-Perm tot Laat-Trias. Ze werden oorspronkelijk geplaatst als een onderorde van de Cotylosauria (later omgedoopt tot Captorhinida), maar worden nu beschouwd als een clade van Parareptilia. Ze zijn nauw verwant aan andere over het algemeen op hagedissen lijkende Perm-reptielen zoals de Millerettidae, Bolosauridae, Acleistorhinidae en Lanthanosuchidae, die allemaal zijn geplaatst in de Anapsida of Parareptilia (in tegenstelling tot de Eureptilia).

Procolophonia
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Midden-Perm tot Laat-Trias
Sclerosaurus
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Onderklasse:Parareptilia
Orde:Procolophonomorpha
Clade
Procolophonia
Seeley, 1888
Leptopleuron lacertinum
Procolophonia op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

De onderorde werd in 1888 benoemd door Harry Govier Seeley.[2]

Een klade Procolophonia werd in 1997 door Michael Lee gedefinieerd als de grope bestaande uit de laatste gemeenschappelijke voorouder van Owenetta, Barasaurus, de Procolophonoidea, de Lanthanosuchidae, Sclerosaurus, de pareiasauriërs, de schildpadden en al zijn nakomelingen. Deze definitie is alleen zinvol als schildpadden geen Archosauromorpha zijn.

Classificatie

bewerken

Er zijn twee hoofdgroepen van Procolophonia: de kleine, hagedisachtige Procolophonoidea en de Pareiasauroidea, waaronder de grote, gepantserde Pareiasauridae. Volgens de traditionele classificatie van Carroll 1988 en recente fylogenetische analyses, worden kleinere groepen zoals Rhipaeosauridae (nu een synoniem van Nycteroleteridae) en Sclerosauridae geclassificeerd onder respectievelijk de pareiasauriërs en de procolophoniden. De Nyctiphruretidae werden door veel studies verondersteld het zustertaxon van Procolophonia te vertegenwoordigen, maar recent ontdekt materiaal plaatst het juist binnen de groep, als het zustertaxon van Procolophonoidea.

Het volgende cladogram is vereenvoudigd naar de fylogenetische analyse van MacDougall en Reisz (2014) en toont de plaatsing van Procolophonia binnen Parareptilia. Relaties binnen vetgedrukte eindclades worden niet getoond.

Parareptilia

Mesosaurus




Millerosauria


Procolophonomorpha

Australothyris smithi


Hallucicrania(=Ankyramorpha)

Lanthanosuchoidea




Microleter mckinzieorum




Bolosauridae


Procolophonia
Pareiasauromorpha

Nycteroleteridae



Pareiasauria




Nyctiphruretidae

Abyssomedon williamsi



Nyctiphruretus acudens



Procolophonoidea

Owenettidae



Procolophonidae











Verwantschap met schildpadden

bewerken

Traditioneel werd gedacht dat de Procolophonia de voorouders waren van de schildpadden, hoewel experts het niet eens waren over de vraag of schildpadvoorouders zouden worden gevonden onder de Procolophonidae, de Pareiasauridae (Lee 1995,1996, 1997), of gewoon een generieke procolophonische voorouder. Laurin & Reisz, 1995 en Laurin & Gauthier 1996 definieerden de Procolophonia cladistisch als de laatste gemeenschappelijke voorouder van pareiasauriërs, procolophoniden en Testudines (Chelonia), en al zijn nakomelingen, en vermeldden een aantal synapomorfieën. Rieppel & deBraga 1996 en deBraga & Rieppel, 1997 stelden echter dat schildpadden zijn geëvolueerd uit sauropterygiërs, wat zou betekenen dat de Parareptilia en Procolophonia volledig uitgestorven claden vormen die slechts in de verte verwant zijn aan levende reptielen. De eerste over verschillende genomen bepaalde fylogenetische analyse van schildpadverwantschappen werd voltooid door Wang et alii (2013). Met behulp van de draft genomes (geselecteerde DNA-sequenties) van Chelonia mydas en Pelodiscus sinensis, gebruikte het team de grootste schildpaddataset tot nu toe in hun analyse en concludeerde dat schildpadden waarschijnlijk een zustergroep zijn van krokodilachtigen en vogels (Archosauria). Deze plaatsing binnen de diapsiden suggereert dat de afstammingslijn van de schildpadden secundair de kenmerken van de diapside schedel verloor, omdat de schilpadden tegenwoordig in bouw een anapside schedel bezitten.