Johan Hendrik Ram was bevriend met de schrijver Louis Couperus. Hij werd door zijn tijdgenoot Henri van Booven in diens biografie van Couperus omschreven als "een forsche, robuuste, krijgshaftig uitziende persoonlijkheid, innerlijk echter tot diepe zwaarmoedigheid en mystiek geneigd". Ram was in juni 1888 uit Zeist overgeplaatst naar Den Haag als eerste luitenant bij de grenadiers. In Den Haag werd hij lid van de amateur-toneelclub Utile et Laetum van Marcellus Emants, waarvan ook Couperus lid was. De twee koesterden al gauw een warme vriendschap voor elkaar. Mogelijk kenden Ram en Couperus elkaar ook via hun wederzijdse families: Couperus' tante Wilhelmina Jacobina Theodora Couperus was getrouwd met Guillaume Louis Baud. Diens neef Jean Chrétien baron Baud was in 1815 getrouwd met Wilhelmina Henriette Senn van Basel, een oudtante van Rams moeder Pauline Madelaine Rose. Volgens Bastet was Ram homoseksueel en werd Couperus zich door hun vriendschap bewust van zijn eigen androgynie. Of de twee een seksuele relatie hebben gehad, is niet bekend.
mr. John Ricus Couperus (Jakarta, 24 februari1816 - 's-Gravenhage, 13 oktober1902) was een Nederlands jurist, onder meer lid van de raad van justitie te Padang en Batavia en lid van het Hoog Militair Gerechtshof van Nederlands-Indië. Couperus was een lid van de familie Couperus die veel predikanten en Indische ambtenaren had voortgebracht. Hij was een zoon van Petrus Theodorus Couperus (1787-1823), landdrost der Buitenzorgse en Preangerlanden 1811, landeigenaar op Java, en Catharina Rica Cranssen (1795-1845). Zijn broer was Henry William Leonard Couperus. Zijn moeder hertrouwde als weduwe met generaal Carel Jan Riesz (1791-1856). Hij trouwde in 1847 met jkvr. Catharina Geertruida Reynst (1829-1893). Zij was lid van het geslacht Reijnst. Ze was een dochter van Jan Cornelis Reijnst (1798-1871), waarnemend Gouverneur-generaal van Nederlands-Indië. Zij waren de ouders van onder anderen schrijver Louis Couperus (1863-1923).
Willem Gerard van Nouhuys (1854-1914) (Jan Toorop)
Willem Gerard van Nouhuys (Zaltbommel, 22 juni1854 - Den Haag, 31 augustus1914) was een Nederlands schrijver en journalist.
In 1887 werd het weekblad "De Lantaarn"opgericht; Van Nouhuys werd, samen met H.L. Berckenhoff, Cossing en Jan L. de Vos, redacteur; hij schreef vervolgens in De Spektator, in Los en Vast en in De Gids; later volgden Woord en Beeld en Groot Nederland, van de laatste was hij tot zijn dood de hoofdredacteur. Gedurende vele jaren was hij letterkundig medewerker van Het Vaderland. Hij richtte samen met Cyriel Buysse en Louis Couperus het literaire tijdschrift Groot Nederland op.
Lambertus Jacobus Veen (Sneek, 7 januari1863 - Amsterdam, 20 september1919) was een Nederlands uitgever en oprichter van de uitgeverij L.J. Veen. Veen richtte in 1887 de uitgeverij L.J. Veen op; de eerste werken die hij uitgaf waren onder meer Het Biografisch Woordenboek der Noord- en Zuid-Nederlandse Letterkunde door Dr. W.J.A. Huberts, W.A. Elberts en T. Joz. P. van de Branden en Kuyper, Nieuwe Atlas der Wereld (1887). Over deze laatste uitgave werd gemeld: De tegenwoordige uitgever, de heer L.J. Veen alhier, heeft voor een deugdelijke uitvoering gezorgd, de kleuren zijn met zorg aangebracht en de letterdruk laat zich, ondanks het groot aantal plaatsnamen, gemakkelijk lezen.
Abraham Johan Daniël Steenstra Toussaint (Aarlanderveen, 5 juni1813 - Batavia, 24 juni1876) was een Nederlands arts en eerste stadsgeneesheer van Batavia. Steenstra Toussaint studeerde medicijnen aan de Hogeschool te Groningen en verkreeg tijdens zijn studie een gouden medaille voor zijn antwoord op de door de faculteit der wis- en natuurkunde uitgeschreven prijsvraag inzake de natuurlijke historie. Hij werd in juni 1837 als medisch doctor benoemd tot officier van gezondheid der derde klasse bij de medische dienst in Nederlands-Indië en werd in januari 1838 belast met de stedelijke geneeskundige dienst te Samarang, ter vervanging van de uit die betrekking op verzoek eervol ontslagen chirurgijn der tweede klasse, K. Schmidtmuller.
Gerardus Johannes Petrus (de la) Valette (Semarang4 juli1853 - 's-Gravenhage17 april1922) was bestuursambtenaar in Nederlands-Indië en letterkundige, en schreef ook onder het pseudoniem Paul Ekhard. Valette werd geboren te Semarang als zoon van Jacob Valette (1822-1887) en Constance Cathérine Hubertine Bastings. Zijn vader was leraar aan het gymnasium Willem III te Batavia. Hij trouwde in 1877 met Geertruida Johanna (Trudy) Couperus (1856-1918), lid van de familie Couperus. Zij was de zus van de schrijver Louis Couperus. Uit dit huwelijk werden zes kinderen geboren; drie van hen stierven jong. De anderen waren: Constance (1878-1965), John (1883) en Edmée (1886).
Henri Jean François (Henri) Borel (Dordrecht, 23 november1869 - Den Haag, 31 augustus1933) was een Nederlands schrijver en journalist. Borel schreef naar aanleiding van de grote Louis Couperus Tentoonstelling, die gehouden werd ter ere van de 70ste geboortedag van deze schrijver: Ze hebben, op de dag dat hij 70 jaar zou zijn geworden, behoorlijk een krans op Couperus' graf gelegd en de president van het Louis Couperus Genootschap heeft daarbij een speech afgestoken. Ik houd niet van dergelijke "vrienden van..." genootschappen, waarin na de dood van een tijdens zijn leven veel te eenzaam gelaten schrijver opeens allerlei "vrienden" van hem opduiken en ik ben daarom geen lid van een daarvan geworden. Volgens Borel was Couperus één der zeer weinige aristocraten onder de schrijvers.
Ir. Herman Christiaan Juriaan (Herman) Roelvink (Amsterdam, 4 september1883 - aldaar, 5 juli1957) was een Nederlands toneelschrijver en toneelleider. Roelvink volgde een ingenieursopleiding en was vervolgens in diverse functies werkzaam bij banken. Hij was in december 1911 al actief als vicevoorzitter van de Amsterdamse afdeling van het Toneelverbond en was in die functie lid van de commissie ter viering van het gedenkfeest van Betty Holtrop.
Jean Lorrain (Fécamp9 augustus1855 - Seine-Maritime, 30 juni1906) was een Frans schrijver en een vertegenwoordiger van het symbolisme. Lorrain was afkomstig uit een eenvoudig burgergezin. Hij was een aanhanger van het dandyisme en voor die tijd openlijk homoseksueel. Hij schreef een aantal gedichtenbundels, waaronder La forêt bleue (1883) en L'ombre ardente, (1897). De Nederlandse schrijver Louis Couperus was een bewonderaar van zijn werk. Couperus en Lorrain hebben elkaar ook ontmoet. Zij waren beiden lid van de Cercle Artistique in Nice, tussen 1900 en 1906 en beiden waren aanwezig op het feest van deze vereniging op 8 februari 1902.
