Phil Neville

Brits voetballer

Philip John Neville (Bury, Engeland, 21 januari 1977) is een Engels voetbaltrainer en voormalig profvoetballer die doorgaans als verdediger of verdedigende middenvelder speelde. Hij speelde van 1994 tot 2005 voor Manchester United en van 2005 tot en met 2013 voor Everton. Neville was van 1996 tot en met 2007 international in het Engels voetbalelftal, waarvoor hij 59 interlands speelde.

Phil Neville
Phil Neville in 2019
Persoonlijke informatie
Volledige naam Philip John Neville
Geboortedatum 21 januari 1977
Geboorteplaats Bury, Engeland
Lengte 180 cm
Positie Linksback
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Canada Canada
Functie Assistent-trainer
Jeugd
1990–1995 Vlag van Engeland Manchester United
Senioren
Seizoen Club W (G)
1994–2005
2005–2013
Vlag van Engeland Manchester United
Vlag van Engeland Everton
263(5)
242(2)
Interlands
1992–1993
1993–1995
1995–1996
2007
1996–2007
Vlag van Engeland Engeland –16
Vlag van Engeland Engeland –18
Vlag van Engeland Engeland –21
Vlag van Engeland Engeland B
Vlag van Engeland Engeland
10(0)
6(0)
7(0)
1(0)
59(0)
Getrainde teams
2012–2013
2013–2014
2015
2015–2016
2018–2021
2021–2023
2023–
Vlag van Engeland Engeland –21 (assistent)
Vlag van Engeland Manchester United (assistent)
Vlag van Engeland Salford City (interim)
Vlag van Spanje Valencia (assistent)
Vlag van Engeland Engeland (v)
Vlag van Verenigde Staten Inter Miami
Vlag van Canada Canada (assistent)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Neville is de jongere broer van Gary Neville en een tweeling met Tracey Neville. Hij was bij Everton aanvoerder. Neville won met Manchester United zes keer de titel, drie keer de FA Cup, drie keer de FA Community Shield, een keer de UEFA Champions League en een keer de wereldbeker. Hij speelde met rugnummer 18.

Clubcarrière bewerken

Neville debuteerde in 1994 in het betaald voetbal in het shirt van Manchester United. Daar brak hij net als zijn broer Gary door. Hij speelde elf jaar voor Manchester United. In 2005 ging hij voor een jaarsalaris van 3,5 miljoen naar Everton, waar hij aanvoerder werd. Met die club stond hij op 30 mei 2009 in de finale van de strijd om de FA Cup. Daarin verloor de ploeg van trainer-coach David Moyes met 2-1 van Chelsea door goals van Didier Drogba en Frank Lampard.

Interlandcarrière bewerken

In 1996 werd hij voor het eerst opgeroepen voor het Engels voetbalelftal. Hij maakte op 23 mei 1996 onder leiding van bondscoach Terry Venables zijn debuut, in een oefeninterland tegen China, net als verdediger Ugo Ehiogu (Aston Villa). Deze wedstrijd eindigde in 3-0 dankzij goals van Nick Barmby (2) en Paul Gascoigne. In totaal speelde hij 59 interlands voor zijn vaderland.

Trainerscarrière bewerken

Neville begon zijn trainerscarrière op 1 februari 2012 als assistent-bondscoach bij het Engels voetbalelftal onder 21. Op 4 juli 2013 werd Neville aangesteld als assistent-trainer bij Manchester United. Op 1 juli 2015 werd Neville aangesteld als assistent-trainer van Valencia. Op 23 januari 2018 werd Neville aangesteld als bondscoach van het Engels vrouwenelftal. Op 18 januari 2021 tekende Neville een contract als hoofdtrainer bij Inter Miami.[1]

Salford City FC bewerken

Neville is, net als zijn broer Gary, mede-eigenaar van het Engelse Salford City.

Erelijst bewerken

Als speler

Competitie
Aantal Jaren
  Manchester United
Mondiaal
Intercontinental Cup 1x 1999
Internationaal
UEFA Champions League 1x 1998/99
Nationaal
Premier League 6x 1995/96, 1996/97, 1998/99, 1999/00, 2000/01, 2002/03
FA Cup 3x 1995/96, 1998/99, 2003/04
FA Community Shield 3x 1996, 1997, 2003

Individueel

  • Jimmy Murphy Young Player of the Year: 1993/94

Zie ook bewerken

Externe links bewerken