Europees kampioenschap voetbal 2004

	Europees kampioenschap voetbal 2004
	EK 2004 openingsceremonie
	Toernooi-informatie
Gastland	Portugal
Datum	12 juni 2004 – 4 juli 2004
Teams	16 (van 1 confederatie)
Stadions	10 (in 8 gaststeden)
Winnaar	Griekenland (1e titel)
	Toernooistatistieken
Wedstrijden	31
Doelpunten	77 (2,48 per wedstrijd)
Toeschouwers	1.156.473 (37.306 per wedstrijd)
Topscorer(s)	Milan Baroš (5 goals)
Beste speler	Theodoros Zagorakis
Portaal	Voetbal

De eindronde van het Europees kampioenschap voetbal mannen werd in 2004 gehouden in Portugal, van 12 juni tot en met 4 juli. Het was voor het eerst dat Portugal het EK organiseerde. Zestien landen speelden in groepen en finales in tien stadions verdeeld over acht steden.

Portugese fans

Het toernooi werd op 12 oktober 1999 toegewezen aan Portugal. Dat gebeurde tijdens een bijeenkomst van de UEFA in Aken. De andere kandidaten waren Spanje en de combinatie Oostenrijk en Hongarije. De aanwijzing van Portugal kwam als een verrassing. Algemeen werd verwacht dat Spanje de beste kans op de organisatie zou maken. De veertien leden van het Executive Comité oordeelden anders. Alle kandidaten hadden eerder op de dag de gelegenheid gekregen een toelichting te houden van een half uur.

Eusébio, de beroemdste voetballer die Portugal voortbracht, trad sinds 1997 op als ambassadeur voor de kandidatuur. Hij was euforisch na de uitslag. "Dit is fantastisch", aldus de oud-aanvaller. "Ik ben net zo blij als toen ik met Benfica de Europa Cup won in 1962 en twee keer scoorde in de finale. Hier hebben we achttien maanden keihard voor gewerkt. We hadden sterke concurrentie, maar op de een of andere manier heb ik er altijd in geloofd."^[1]

België haalde de eindronde niet. Het eindigde op een derde plaats in de groep achter groepswinnaar Bulgarije en Kroatië. België had evenveel punten als de Kroaten maar eindigde vanwege het onderlinge resultaat op de derde plaats. Een tweede plaats had recht gegeven op een play-off, maar dat zat er dus niet in.

Nederland werd ingedeeld in een kwalificatiepoule met Tsjechië, Oostenrijk, Moldavië en Wit-Rusland. Onder leiding van Dick Advocaat, die al eerder bondscoach was geweest (1992-1995), begon Nederland in de kwalificatie voor het EK 2004. Het plaatste zich via de achterdeur na een tweeluik met Schotland in de play-offs voor het EK (0-1, 6-0).

Inhoud

KwalificatieBewerken

Zie Europees kampioenschap voetbal 2004 kwalificatie voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Gekwalificeerde landen:

Direct gekwalificeerd

Na play-off gekwalificeerd

Uitgeschakeld na Play-offs

Uitgeschakeld na groepswedstrijden

Geen deelname

Geen UEFA-lid

In vergelijking met het vorige EK plaatsten Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje, Nederland, Portugal, Kroatië, Engeland, Denemarken, Tsjechië en Zweden zich opnieuw. Kroatië en Letland schakelden respectievelijk Slovenië en Turkije uit, België werd door zowel Bulgarije als Kroatië uitgeschakeld en Zwitserland, Rusland en Griekenland namen de plaats in van Joegoslavië, Noorwegen en Roemenië.

Land	Kwalificatie als	Datum kwalificatie	Eerdere deelnames aan EK
Portugal	00Gastland	13 oktober 1999	3 (1984, 1996, 2000)
Frankrijk	01Groep 1 winnaar	10 september 2003	5 (1960, 1984, 1992, 1996, 2000)
Denemarken	02Groep 2 winnaar	11 oktober 2003	6 (1964, 1984, 1988, 1992, 1996, 2000)
Tsjechië¹	03Groep 3 winnaar	10 september 2003	5 (1960, 1976, 1980, 1996, 2000)
Zweden	04Groep 4 winnaar	10 september 2003	2 (1992, 2000)
Duitsland²	05Groep 5 winnaar	11 oktober 2003	8 (1972, 1976, 1980, 1984, 1988, 1992, 1996, 2000)
Griekenland	06Groep 6 winnaar	11 oktober 2003	1 (1980)
Engeland	07Groep 7 winnaar	11 oktober 2003	6 (1968, 1980, 1988, 1992, 1996, 2000)
Bulgarije	08Groep 8 winnaar	10 september 2003	1 (1996)
Italië	09Groep 9 winnaar	11 oktober 2003	5 (1968, 1980, 1988, 1996, 2000)
Zwitserland	10Groep 10 winnaar	11 oktober 2003	1 (1996)
Kroatië	11Play-off winnaar	19 november 2003	1 (1996)
Letland	12Play-off winnaar	19 november 2003	0 (debuut)
Nederland	13Play-off winnaar	19 november 2003	6 (1976, 1980, 1988, 1992, 1996, 2000)
Spanje	14Play-off winnaar	19 november 2003	6 (1964, 1980, 1984, 1988, 1996, 2000)
Rusland³	15Play-off winnaar	19 november 2003	7 (1960, 1964, 1968, 1972, 1988, 1992, 1996)

¹:Van 1960 tot 1992 speelde Tsjechië onder de naam Tsjechoslowakije.
²:Van 1972 tot 1988 speelde Duitsland onder de naam West-Duitsland.
³:Van 1960 tot 1988 speelde Rusland onder de naam Sovjet-Unie.
Vet betekent dat het land dat jaar kampioen werd.
Schuin betekent dat het land dat jaar gastland was.

Groepen

Groep A	Groep B	Groep C	Groep D
Griekenland	Engeland	Bulgarije	Duitsland
Portugal	Frankrijk	Denemarken	Letland
Rusland	Kroatië	Italië	Nederland
Spanje	Zwitserland	Zweden	Tsjechië

SpeelstedenBewerken

Aveiro	Braga	Coimbra	Faro/Loulé	Guimarães
Estádio Municipal de Aveiro Capaciteit: 30.154	Estádio Municipal de Braga Capaciteit: 30.970	Estádio Cidade de Coimbra Capaciteit: 30.210	Estádio Algarve Capaciteit: 30.002	Estádio D. Afonso Henriques Capaciteit: 30.146

2 groepswedstrijden	2 groepswedstrijden	2 groepswedstrijden	2 groepswedstrijden 1 kwartfinale	2 groepswedstrijden

2 groepswedstrijden	3 groepswedstrijden 1 kwartfinale 1 halve finale	3 groepswedstrijden 1 kwartfinale finale	3 groepswedstrijden	3 groepswedstrijden 1 kwartfinale 1 halve finale

Estádio Dr. Magalhães Pessoa Capaciteit: 30.000	Estádio José Alvalade Capaciteit: 52.000	Estádio da Luz Capaciteit: 65.000	Estádio do Bessa Capaciteit: 30.000	Estádio do Dragão Capaciteit: 52.000
Leiria	Lissabon	Lissabon	Porto	Porto

ScheidsrechtersBewerken

GroepsfaseBewerken

Groep ABewerken

Gastland Portugal verloor van Griekenland, een land dat nog nooit een wedstrijd wist te winnen op een eindtoernooi. Portugal werd uiteindelijk toch nog groepswinnaar doordat ze daarna wisten te winnen van Rusland en Spanje, terwijl de Grieken alleen nog een punt haalden tegen Spanje. Op doelsaldo ging Griekenland verder.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	DS	Pnt
1. Portugal	3	2	0	1	4	2	+2	6
2. Griekenland	3	1	1	1	4	4	0	4
3. Spanje	3	1	1	1	2	2	0	4
4. Rusland	3	1	0	2	2	4	–2	3


12 juni 2004 «onderlinge duels» 17:00 uur (UTC+1)	Portugal	1 – 2	Griekenland	Estádio do Dragão, Porto Toeschouwers: 48.761 Scheidsrechter: Pierluigi Collina ( Italië)
	Ronaldo 90+3'		7' Karagounis 51' (pen.) Basinas


12 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Spanje	1 – 0	Rusland	Estádio Algarve, Faro-Loulé Toeschouwers: 28.182 Scheidsrechter: Urs Meier ( Zwitserland)
	Valerón 60'


16 juni 2004 «onderlinge duels» 17:00 uur (UTC+1)	Griekenland	1 – 1	Spanje	Estádio do Bessa, Porto Toeschouwers: 25.444 Scheidsrechter: Ľuboš Micheľ ( Slowakije)
	Charisteas 66'		28' Morientes


16 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Rusland	0 – 2	Portugal	Estádio da Luz, Lissabon Toeschouwers: 59.273 Scheidsrechter: Terje Hauge ( Noorwegen)
			7' Maniche 89' Costa


20 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Spanje	0 – 1	Portugal	Estádio José Alvalade, Lissabon Toeschouwers: 47.491 Scheidsrechter: Anders Frisk ( Zweden)
			57' Gomes


20 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Rusland	2 – 1	Griekenland	Estádio Algarve, Faro-Loulé Toeschouwers: 24.347 Scheidsrechter: Gilles Veissière ( Frankrijk)
	Kiritsjenko 2' Boelykin 17'		43' Vryzas

Groep BBewerken

Engeland en Frankrijk gingen naar de kwartfinale. Engeland leek de onderlinge ontmoeting te winnen maar 2 doelpunten in de blessuretijd leidden tot een Franse overwinning. Kroatië en Zwitserland bleken duidelijk de zwakste van de vier.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	DS	Pnt
1. Frankrijk	3	2	1	0	7	4	+3	7
2. Engeland	3	2	0	1	8	4	+4	6
3. Kroatië	3	0	2	1	4	6	–2	2
4. Zwitserland	3	0	1	2	1	6	–5	1


13 juni 2004 «onderlinge duels» 17:00 uur (UTC+1)	Zwitserland	0 – 0	Kroatië	Estádio Dr. Magalhães Pessoa, Leiria Toeschouwers: 24.090 Scheidsrechter: Lucílio Batista ( Portugal)


13 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Frankrijk	2 – 1	Engeland	Estádio da Luz, Lissabon Toeschouwers: 62.487 Scheidsrechter: Markus Merk ( Duitsland)
	Zidane 90+1', 90+3' (pen.)		38' Lampard


17 juni 2004 «onderlinge duels» 17:00 uur (UTC+1)	Engeland	3 – 0	Zwitserland	Estádio Cidade de Coimbra, Coimbra Toeschouwers: 28.214 Scheidsrechter: Valentin Ivanov ( Rusland)
	Rooney 23', 75' Gerrard 82'


17 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Kroatië	2 – 2	Frankrijk	Estádio Dr. Magalhães Pessoa, Leiria Toeschouwers: 29.160 Scheidsrechter: Kim Milton Nielsen ( Denemarken)
	Rapiać 48' (pen.) Pršo 52'		22' (e.d.) Tudor 64' Trezeguet


21 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Kroatië	2 – 4	Engeland	Estádio da Luz, Lissabon Toeschouwers: 57.047 Scheidsrechter: Pierluigi Collina ( Italië)
	N. Kovač 5' Tudor 73'		40' Scholes 45+1', 68' Rooney 79' Lampard


21 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Zwitserland	1 – 3	Frankrijk	Estádio Cidade de Coimbra, Coimbra Toeschouwers: 28.111 Scheidsrechter: Ľuboš Micheľ ( Slowakije)
	Volanthen 26'		20' Zidane 76', 84' Henry

Groep CBewerken

In groep C was Bulgarije de minste van de vier. Het verloor alle wedstrijden en met name de openingswedstrijd tegen Zweden ging met 0-5 ruim verloren. De drie andere landen speelden onderling telkens gelijk. Doordat het doelsaldo van het onderlinge resultaat de doorslag gaf, was voorafgaand aan de laatste wedstrijd tussen Zweden en Denemarken duidelijk dat een 2-2 gelijkspel voor beide landen voldoende zou zijn. Er werd gespeculeerd over een Scandinavisch akkoord. Of dat er daadwerkelijk geweest is, is nooit bekend geworden. Feit is wel dat de wedstrijd in 2-2 eindigde waardoor de (moeizame) winst van Italië op Bulgarije niet meer van belang was.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	DS	Pnt
1. Zweden	3	1	2	0	8	3	+5	5
2. Denemarken	3	1	2	0	4	2	+2	5
3. Italië	3	1	2	0	3	2	+1	5
4. Bulgarije	3	0	0	3	1	9	–8	0


14 juni 2004 «onderlinge duels» 17:00 uur (UTC+1)	Denemarken	0 – 0	Italië	Estádio D. Afonso Henriques, Guimarães Toeschouwers: 29.595 Scheidsrechter: Manuel Mejuto González ( Spanje)


14 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Zweden	5 – 0	Bulgarije	Estádio José Alvalade, Lissabon Toeschouwers: 31.652 Scheidsrechter: Mike Riley ( Engeland)
	Ljungberg 32' Larsson 57', 58' Ibrahimović 78' (pen.) Allbäck 90+1'


18 juni 2004 «onderlinge duels» 17:00 uur (UTC+1)	Bulgarije	0 – 2	Denemarken	Estádio Municipal de Braga, Braga Toeschouwers: 24.131 Scheidsrechter: Lucílio Batista ( Portugal)
			44' Tomasson 90+2' Grønkjær


18 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Italië	1 – 1	Zweden	Estádio do Dragão, Porto Toeschouwers: 44.926 Scheidsrechter: Urs Meier ( Zwitserland)
	Cassano 37'		85' Ibrahimović


22 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Italië	2 – 1	Bulgarije	Estádio D. Afonso Henriques, Guimarães Toeschouwers: 16.002 Scheidsrechter: Valentin Ivanov ( Rusland)
	Perrotta 48' Cassano 90+4'		45' (pen.) M. Petrov


22 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Denemarken	2 – 2	Zweden	Estádio do Bessa, Porto Toeschouwers: 26.115 Scheidsrechter: Markus Merk ( Duitsland)
	Tomasson 28', 66'		47' (pen.) Larsson 89' Jonson

Groep DBewerken

Nederland begon het toernooi tegen aartsrivaal Duitsland. Oranje kwam op achterstand na een doelpunt van de Duitse middenvelder Thorsten Frings, maar dankzij een goal van Ruud van Nistelrooij 10 minuten voor tijd pakte Nederland alsnog een punt.

In het tweede duel tegen Tsjechië stond Oranje, dankzij doelpunten van Bouma en Van Nistelrooij, al binnen twintig minuten op een 2 - 0 voorsprong. Een paar minuten later verkleinde Jan Koller de voorsprong. Na de bekende/beruchte wissel door trainer Dick Advocaat die in de 59e minuut de goed spelende maar licht geblesseerde Arjen Robben verving door Paul Bosvelt zakte Nederland weg en wisten de Tsjechen de wedstrijd met 3-2 alsnog te winnen.^[2] Nederland had plaatsing voor de kwartfinale niet meer in eigen hand en het stond op de rand van uitschakeling.

Duitsland speelde de tweede wedstrijd verrassend gelijk tegen Letland. Hierdoor was Tsjechië al na twee wedstrijden geplaatst voor de kwartfinale en moest Duitsland in de slotwedstrijd van diezelfde Tsjechen winnen om ook door te gaan. Dit leek te gaan gebeuren toen Michael Ballack in de 21e minuut de score voor Duitsland opende. De Tsjechen toonden veerkracht en wisten alsnog de wedstrijd te winnen. Hierdoor had Nederland, dat de wedstrijd tegelijkertijd afwerkte, nog een kans om door te gaan als ze in Braga van Letland zouden winnen. Dit gebeurde, zodat Oranje met de hakken over de sloot naar de kwartfinale ging.

Land	Wed	Win	Gel	Ver	DV	DT	DS	Pnt
1. Tsjechië	3	3	0	0	7	4	+3	9
2. Nederland	3	1	1	1	6	4	+2	4
3. Duitsland	3	0	2	1	2	3	–1	2
4. Letland	3	0	1	2	1	5	–4	1


15 juni 2004 «onderlinge duels» 17:00 uur (UTC+1)	Tsjechië	2 – 1	Letland	Estádio Municipal de Aveiro, Aveiro Toeschouwers: 21.744 Scheidsrechter: Gilles Veissière ( Frankrijk)
	Baroš 73' Heinz 85'		45+1' Verpakovskis


15 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Duitsland	1 – 1	Nederland	Estádio do Dragão, Porto Toeschouwers: 48.197 Scheidsrechter: Anders Frisk ( Zweden)
	Frings 30'		81' Van Nistelrooij


19 juni 2004 «onderlinge duels» 17:00 uur (UTC+1)	Letland	0 – 0	Duitsland	Estádio do Bessa, Porto Toeschouwers: 22.344 Scheidsrechter: Mike Riley ( Engeland)


19 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Nederland	2 – 3	Tsjechië	Estádio Municipal de Aveiro, Aveiro Toeschouwers: 29.935 Scheidsrechter: Manuel Mejuto González ( Spanje)
	Bouma 4' Van Nistelrooij 19'		23' Koller 71' Baroš 88' Šmicer


23 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Nederland	3 – 0	Letland	Estádio Municipal de Braga, Braga Toeschouwers: 27.904 Scheidsrechter: Kim Milton Nielsen ( Denemarken)
	Van Nistelrooij 27' (pen.), 35' Makaay 84'


23 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Duitsland	1 – 2	Tsjechië	Estádio José Alvalade, Lissabon Toeschouwers: 46.849 Scheidsrechter: Terje Hauge ( Noorwegen)
	Ballack 21'		30' Heinz 77' Baroš

In vergelijking met het vorige EK plaatsten Frankrijk, Portugal en Nederland zich voor de kwartfinale, Turkije, Spanje en Roemenië werden uitgeschakeld door respectievelijk Engeland, Griekenland en Denemarken. Italië werd door zowel Zweden als door Denemarken uitgeschakeld, en Tsjechië nam de plaats in van Servië en Montenegro.

Knock-outfaseBewerken

Deelnemende landen met resultaten

Winnaar

Tweede

Halve finale

Kwartfinale

Groepsfase

kwartfinale		halve finale		finale


24 juni – Lissabon (L)

Portugal	2 (6)
		30 juni – Lissabon (J)
Engeland	2 (5)
		Portugal	2
26 juni – Faro
		Nederland	1
Zweden	0 (4)
				4 juli – Lissabon (L)
Nederland	0 (5)
				Portugal	0
25 juni – Lissabon (J)
				Griekenland	1
Frankrijk	0
		1 juli – Porto (D)
Griekenland	1
		Griekenland	1
27 juni – Porto (D)
		Tsjechië	0
Tsjechië	3

Denemarken	0

KwartfinalesBewerken

Nederland - Zweden was een gelijkopgaande wedstrijd met een aantal kansen voor beide ploegen waarna strafschoppen de beslissing moest brengen. Edwin van der Sar wist de 6e strafschop van de Zweedse aanvoerder Mellberg te stoppen. Eerder misten Ibrahimovic (over) en Phillip Cocu (paal). Griekenland won met heel stug spel en benutte de kans die het kreeg tegen Frankrijk : 1 - 0. Tsjechië won met 3-0 relatief eenvoudig van Denemarken. In vergelijking met het vorige EK plaatsten Nederland en Portugal zich opnieuw voor de halve finales. Frankrijk werd uitgeschakeld door Griekenland, Tsjechië nam de plaats van Italië in.

Engeland - PortugalBewerken


24 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Portugal	2 – 2 (nv)	Engeland	Estádio da Luz, Lissabon Toeschouwers: 65.000 Scheidsrechter: Urs Meier ( Zwitserland)
	Postiga 83' Rui Costa 110'		Owen 3' Lampard 115'

		strafschoppen
	Deco Simão Rui Costa Ronaldo Maniche Postiga Ricardo	6 – 5	Beckham Owen Lampard Terry Hargreaves Cole Vassell

Frankrijk - GriekenlandBewerken


25 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Frankrijk	0 – 1	Griekenland	Estádio José Alvalade, Lissabon Toeschouwers: 45.390 Scheidsrechter: Anders Frisk ( Zweden)
			Charisteas 64'

Nederland - ZwedenBewerken


26 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Zweden	0 – 0 (nv)	Nederland	Estádio Algarve, Faro-Loulé Toeschouwers: 30.000 Scheidsrechter: Ľuboš Micheľ ( Slowakije)

		strafschoppen
	Källström Larsson Ibrahimović Ljungberg Wilhelmsson Mellberg	4 – 5	Van Nistelrooij Heitinga Reiziger Cocu Makaay Robben

Denemarken - TsjechiëBewerken


27 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Tsjechië	3 – 0	Denemarken	Estádio do Dragão, Porto Toeschouwers: 41.092 Scheidsrechter: Valentin Ivanov ( Rusland)
	Koller 49' Baroš 63' 65'

Halve finalesBewerken

Nederland verloor in de halve finale van Portugal. Na de nederlaag nam Dick Advocaat ontslag als bondscoach. Griekenland verraste opnieuw door Tsjechië in de verlenging te verslaan. Griekenland profiteerde van het het uitvallen van de Tsjechische sterspeler Pavel Nedvěd.

Nederland - PortugalBewerken


30 juni 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Portugal	2 – 1	Nederland	Estádio José Alvalade, Lissabon Toeschouwers: 46.679 Scheidsrechter: Anders Frisk ( Zweden)
	Ronaldo 26' Maniche 58'		Andrade 63' (e.d.)

Griekenland - TsjechiëBewerken


1 juli 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Griekenland	1 – 0 (nv)	Tsjechië	Estádio do Dragão, Porto Toeschouwers: 42.449 Scheidsrechter: Pierluigi Collina ( Italië)
	Dellas 105+1' (s.g.)

FinaleBewerken

Zie Finale Europees kampioenschap voetbal 2004 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De openingswedstrijd van het toernooi werd uiteindelijk de finale. Net als de openingswedstrijd wist ook nu Griekenland te winnen, dit keer door een doelpunt van Charisteas in de 57e minuut. Griekenland werd zo voor het eerst in de historie Europees kampioen.


4 juli 2004 «onderlinge duels» 19:45 uur (UTC+1)	Portugal	0 – 1	Griekenland	Estádio da Luz, Lissabon Toeschouwers: 62.865 Scheidsrechter: Markus Merk ( Duitsland)
			Charisteas 57'

UEFA Europees kampioenschap voetbal Winnaar 2004
GRIEKENLAND 1^ste titel

DoelpuntenmakersBewerken

Charisteas maakt in de finale het enige doelpunt

Milan Baroš	Tsjechië	5
Wayne Rooney	Engeland	4
Ruud van Nistelrooij	Nederland	4
Henrik Larsson	Zweden	3
Jon Dahl Tomasson	Denemarken	3
Zinédine Zidane	Frankrijk	3
Frank Lampard	Engeland	3
Angelos Charisteas	Griekenland	3

TriviaBewerken

Op dit EK werd de silver-goal-regel uitgevoerd, een variant op de golden goal die op het WK 2002 nog van toepassing was. Bij een zilveren doelpunt wordt bij gelijke stand een kwartier verlenging gespeeld, als de stand daarna nog steeds gelijk is, wordt weer een kwartier gespeeld.
De eerste wedstrijd was dezelfde als de finalewedstrijd (Portugal-Griekenland). Griekenland won beide wedstrijden.

ReferentiesBewerken

↑ Portugal wordt gastheer van EK voetbal in 2004, Trouw, 13 oktober 1999
↑ Oranje ontluisterd op nu.nl d.d. 19 juni 2004, gewijzigd 21 juni 2004

Europees kampioenschap voetbal mannen

Eindronde:	Frankrijk 1960 · Spanje 1964 · Italië 1968 · België 1972 · Joegoslavië 1976 · Italië 1980 · Frankrijk 1984 · West-Duitsland 1988 · Zweden 1992 · Engeland 1996 · België en Nederland 2000 · Portugal 2004 · Oostenrijk en Zwitserland 2008 · Oekraïne en Polen 2012 · Frankrijk 2016 · Europa 2020 · Duitsland 2024
Finales:	1960 · 1964 · 1968 · 1972 · 1976 · 1980 · 1984 · 1988 · 1992 · 1996 · 2000 · 2004 · 2008 · 2012 · 2016
Kwalificatie:	1960 · 1964 · 1968 · 1972 · 1976 · 1980 · 1984 · 1988 · 1992 · 1996 · 2000 · 2004 · 2008 · 2012 · 2016 · 2020

Zie de categorie UEFA Euro 2004 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[1] Portugal wordt gastheer van EK voetbal in 2004, Trouw, 13 oktober 1999

[2] Oranje ontluisterd op nu.nl d.d. 19 juni 2004, gewijzigd 21 juni 2004

[1]

[2]